Хело дечки! Планирам да одам на консултација кај д-р Томислав, гледам многу е фален тука. Нема да должам, имам огромна фобија од анестезијата! Немам досега никакви операции правено со целосна анестезија и толку имам страв што и сама не знам од што толку се паничам. Некако, не ми е толку страв од болка, ниту лошење, стриктно стравот ми е што знам дека ќе ме успијат и немам никаква контрола врс себе. Може ли тие што правевте и сте анксиозни по природа да ми пишете тука да ме утешите колку толку? Фала вии бескрајно на се што споделувате!
Nisto strasno,zaspivas za sekunda oni se ja rabotat svojata rabota,koga kje se razbudis mislis deka samo 5 min pominale.
Дали ти дадоа нешто за смирување пред операцијата? Ја мислам дека ако не ми дадат нешто во паника ќе избегам
Моето искуство со д-р Томислав Јованоски. Сакам најпрво да кажам дека докторот е предобар во својата работа и сум премногу задоволна од исходот на мојата операција. Со докторот искомунициравме преку вибер и се договоривме за консултација крајот на септември, а операцијата ја закажавме за на 3ти Декември (имаше термин и за Ноември, но тогаш имав колоквиуми). На консултацијата докторот убаво ми објасни и ми покажа слика како би изгледал носот со слика од претходна негова операција на некое девојче после изваден гипс. Конкретно во мојот случај јас барав само ринопластика, односно само естетска корекција на носот бидејќи немав проблеми со дишењето (девијација на септумот). Бев задоволна од консултацијата и ја закажав операцијата. Операцијата се плаќа на самиот ден на истата и јас платив 65000 поради тоа што корегиравме само естетски. Неколку дена пред операцијата докторот ми кажа дека треба да направам некои лабораториски анализи кои требаше да бидат направени ден-два пред операцијата и да му ги испратам резултатите на вибер за да знае дали може да проследиме со операцијата доколку е се во ред. Лабораториски анализи кои ги правев беа: комплет лабораторија, хемостаза со аптт, птт, тт, време на крварење и коагулација. Можеби да септоринопластика се потребни дополнителни анализи, не знам. Анализите вкупно ги платив околу 2300 ден. Доколку сте од друг град јавете се претходно во лабораторијата за да прашате дали ги испитуваат овие параметри бидејќи јас требаше да почекам еден ден да ги испратат во Скопје па наредниот ден ми стигнаа резултатите. Ви земаат крв од вена, од прст и за време на крварење сецнуваат малку кожа на ушето и гледаат колку време до престан на крварењето (пострашно звучи отколку што е, ништо не се чувствува). Пред една недела од операцијата секој ден пијав витамин Ц, друго ништо конкретно. Докторот ми рече да си земам риностоп со мене за да се напијам против кивање. Денот на операцијата беше 3ти декември. Појдов кај 12 часот, му се јавив на докторот ми рече да појдам на шалтерот ме чека друг доктор, за да ги средам документите. Ми дадоа неколку документи за потпишување и уплатив со картичка. Потоа се качивме на горниот спрат во клиника заедно со другиот доктор, ме внесоа во собата што искрено беше супер, бев сама и имав сопствено капатило. Мајка ми беше со мене. Ми ставија систем, ми дадоа дијазепам, дојде анестезиологот ме прашуваше прашања во однос на: Дали сум пушач, дали сум се правела претходно операција, дали сум алергична на нешто.. Сите од персоналот беа екстремно фини и културни, сите со позитивна енергија и ми направија да се чувствувам дека сум во сигурни раце. Докторот дојде да ме праша уште еднаш како рековме да изгледа носот, му покажав и слика, ми рече “Турско носе сакаме, а?” После тоа, околу 13:00 одев накај операционата сала по пижами. Таму ми рекоа дека е подобро да ја слечам горната пижама бидејќи може да се измачка со крв. Ја слеков, ме покрија и ми ставија анестезија, по што заспав. Следно што памтам е ги отворив очите во собата каде што бев сместена првично и ми беше претерано ладно. Се тресев целата од студ. Тоа било нормално после освестување од анестезија. Мајка ми ме пови со два јоргани кои што беа таму и плус јас си носев едно кебенце што ви препорачувам да носите, бидејќи таму се валкани јорганите, имаше засушена крв на нив. Ми помина по некое време студот и се освестив. Немав болка, само неудобно ми беше поради тампоните кои ми беа во носот и нормално не можев да дишам преку носот, морав преку уста. Устата ми беше премногу исушена, а докторот ми рече дека не смеам два часа да пијам вода да не ми се надразни грлото поради цевката која ми ја ставиле за време на операцијата. Не можев да издржам и мајка ми ми тураше по една голтка вода во капачето од шишето и така на секои 10тина минути се напивав колку да ја хидрирам устата и грлото за да можам да дишам. Вечерта не можев искрено да спијам, не сум навикната на уста да дишам и плус мора на грб. Тампоните ми правеа исто голем притисок. Сестри ме посетуваа да ме проверат постојано. Мајка ми не можеше да остани со мене, си замина вечерта. Подзаспивав по малку, некој пола саат, па повторно се разбудував и така ја поминав првата вечер. Немав ништо каснато од претходниот ден кога ми рече докторот дека неколку часа пред операцијата не смеам да јадам ништо. Наредниот ден ме пуштија сабајлето околу 11 часот. Не бев искрено многу отечена или помодрена, очекував многу повеќе. Дента ништо не ми се јадеше, бев на грчки јогурт и такви некои течности. Пијав антибиотик, пробиотик, chymoral forte против оток. Таа наредна вечер ми беше најлоша од сите. Заспивав по 10тина минути максимум па се разбудував и така се мачев цела вечер поради енормниот притисок од зачепениот нос со тампони. Само чекав да ми ги извадат. Болка немав, само огромен притисок. Наредниот ден во 8 часот бев кај докторот на клиника за да ми ги извади тампоните, едвај чекав. Ми ги изваде, не болеше, имав по малку проток на воздух, но конечно го снема притисокот. Се чувствував 100 пати подобро. Бев отечена во врвот на носот и ноздрите по малку. Гипсот сеуште ми стоеше. Си појдов дома и тогаш почнав да прскам во ноздрите Aqua Maris спреј (морска вода) за да се прочистат и тоа го прскав 3х2 во ден. Сеуште го прскам така еве, две недели по операцијата. Од ден на ден се подобруваше ситуацијата, отокот видливо паѓаше и јас се чувствував многу подобро. Имаше денови кога нормално се прашував дали вреди, но ВРЕДИ!!!! Исто, морам да кажам дека го удрив носот на 7миот ден вечерта со зглобот од раката и ме болеше наредните неколку дена местото, кога го вадев гипсот ми беше таа страна поотечена. Докторот ми пиша да појдам за вадење на гипсот на 14ти, 11 дена после операцијата. Го извадовме гипсот, бев искрено баш пријатно изненадена од резултатот бидејќи очекував многу полошо. Не беше многу отечен, беше баш во некои нормални мери отокот присутен. Структурата беше супер, бев презадоволна. Премногу ми одговара на лицето. Моментално сум две недели после операцијата, секој ден различно изгледа искрено, во зависност и од во колку ладна/топла просторија седите. Колку поладно, толку помалку оток, тоа варира. Пијам сеуште апчиња за оток. Моментално имам оток на местото каде имав грпка и ми е како поткренато, но докторот рече дека ќе спадне со тек на време, ми кажа да го масирам. Со оглед на се, јас сум ПРЕЗАДОВОЛНА од докторот и од целиот негов пристап. Нема да згрешите ако се одлучите за д-р Томислав❤️ Во прилог ви праќам слики пред и потоа, како и моментално како ми изгледа после две недели, и да видите на што мислев за отокот кој го имам горе, кој најверојатно ќе спадне, сеуште е многу ран периодот на заздравување. Исто така, доколку имате било какви други прашања, слободно пишете.
Bravoo,bas taka e samo me cudis za analizite,mene samo krv od vena mi zedoja i nisto drugo i nikakvo secnuvanje od uvo ili od drugo mesto istite ispituvanja gi pravev.Inaku super rezultat.
Не знам, затоа пишав дека не сум сигурна дали за сите се истите анализи. Во мојот случај конкретно беа тие, баш докторот ми ги пиша неколку дена пред операцијата на вибер.
Леле предоброооо!! Честитки за новиот нос Се надевам и јас ќе соберам храброст до пролет да завршам со ова. И кај мене е само естетика. Кажи ми, дали пред операција дијазепамот ти помагаше? Јас искрено мислам нема да помогне во мојов случај, премногу ми е страв да се препуштам.
Фала тии❤️ Јас искрено прашав дали и морам да го пијам бидејќи немав ни потреба, бев целосно смирена немав страв така да не знам еве… сигурно ќе ти помогне
Блазе си ти хаха! Искрено ви завидувам на вас што си немате ваков проблем уште само неколку прашања и не сметам веќе: 1. Колку долго седеше во операциона сала одкоа влезе, дали одма ти дава анестезија или се чека и таму? 2. Дали докторот е таму непосредно пред да заспиеш или само со анестезиологот си? 3. Кога ти ја вадат цевката од грло, уште додека спиеш или кога ќе се будиш, има некој со тебе кога се будиш? Дали е ко будење од спиење или поинаку? Фала ти премногу!
Не сметаш уживај!! Слободно прашај. 1. Во операционата сала лежев можеби нецели 5 минути, додека да те покријат и стават анестезија, и притоа се припремаат докторите и сестрите. Ме прашаа колку кила имам (веројатно за колкава доза на анестезија да ми стават) и веднаш заспав. 2. Во операционата сала се неколку медицински лица; докторот, анестезиологот, медицински сестри. 3. Мора да се разбудиш после операцијата во салата како што ми кажаа и сум се разбудила, но јас апсолутно ништо не памтам од тоа ни дека сум се разбудила ни дека ме носеле до собата, прво нешто што памтам е дека свесноста ми се појави во собата во креветот каде што бев сместена. Да, како будење од спиење го доживеав но и буквално се почувствував како 5 минути да поминале од кога заспав пред операцијата. Не беше ништо страшно, нема зошто да те загрижува анестезијата, јас ја доживував како апче за спиење да сум се напила.
Isto,od budenjeto vo sala nisto ne pamtam,samo znam me prasaa kako si,jas im rekov dobra i znam deka mnogu mi studese rekoja pokrijteja,me pokrija so kjebe koga se razbudiv bev vo soba 12:20 bese,tuka sum zaspala pak i konecno ubavo se osvestiv vo 13:10.Se cuvstvuvas kako 5 min da pominale.Samo bez strav i ne se otkazuvaj.p.s.(kje poskape operacijata)
