Користење на личен телефон во текот на работно време

Сите имаме избор.
Абе нека сум луда, немам проблем со тоа

Мене пациентите не ми се непријатели, не чувствувам отпор или страв према нив. Си имам супер комуникација, на нив им одговарам, на соработниците им одговарам, ретко има нервози или испади. Се наоѓа по некој од дома дојден за карање, ама со мене не може да се скара, па на крај попушта а 95% од луѓето си се океј, разбрани.

Јас тврдам дека ако често имаш лош фидбек од пациенти (клиенти, сеедно), до тебе е, не е до нив.

Ни еден "режим" не може да те направи пријатна и културна личност, до човекот е и до ставот.


99% од моите нервози на работа не се предизвикани од пациенти, туку од претпоставени кои се обидуваат да се држат до некакви правила од пред 40 години, кои освен што во денешни услови штетат на работата во целина, не прават ништо друго.

Сите познаваме по некој "трул" од секоја страна, тоа не значи дека сме сите трули

Јас бирам да верувам во совеста на луѓето

 

Зборував општо за капитализмот како систем.

 

Многу лесно се докажува кој е
Ако се постават реални правила и се обезбедат реално добри услови - со ништо ни јас немам проблем. Да ми виси некој над глава, само со тоа имам.

Еве спомнав пред некој ден.
Дневна смена се 2ца болничари.
30+ пациенти.
Плата 14 000 денари.

Што мислиш, човечка е таа работа? Со соодветни услови? И ај застани им над глава и мачи ги дополнително. Две униформи имаат, а цел ден измет бришат. Ама МОРААТ цело време чиста униформа да носат.

Фино е да кажеш како треба.
Ригидноста не е решение.

Ако утре ни секунда не се уклучам на Фемина, изгасам телефон, дали стварно мислиш ќе бидам попродуктивна?
Можеби попријатна?
Ако точно во 10:30 заминам на пауза, па нека цркне некој, јас си имам право на таа пауза и точка?

Такви правила само на лента.
Во работа со луѓе - не.

Ако имаш лошо искуство со некултурни и идиоти, тоа не е поради правилата, туку што нема кој да го санкционира нивниот идиотизам.

 

Во врска со тоа што си пишала дали е човечка работа или не, јас се изјаснив во овој пост.

И мислам дека веќе малку се претера со вклучување паузи и секакви други ситуации од работното место. Темата е сосема друга.

Користењето или некористењето на моб тел не знам како за тебе е некакво ригидно правило кое ја менува работата со твоите пациенти или било чии странки. За мене не е никакво, само кодекс кој треба да се почитува. Толку.

 

Не зборував за кај нас...

Ми е мрза да објаснувам се'...

Чудно дури.. мене да ми е мрза да објаснувам..

 

Точно, но јас го користам ЗА работата со пациенти.
И е - ако треба да следам 1500 правила и да се осеќам како под лупа - и те како е

Се' е поврзано Еми, и паузата. Јас спротивно на правилата одам на пауза кога има простор да одам. Инаку е со правило определена во 10:30 ама да си ти пациент, нема да те оставам пола саат да ме чекаш. Без оглед на правилото.

 

Еве на тебе простено нека ти е Камелија, шо да ти кажам... јас едно пишувам, ти пак по твое си вртиш. Ти се правилно штом правиш, супер.

 

Против сум освен за итни случаеви.Една козметичарка ми закажа термин за нокти во 10 сабајле сред недела.Госпожата ме почна во 10 и 30 бидејќи си правеше кафенце па си пушеше цигара, па после демек ми лепеше типс и фати на телефон да збори цела фамилија на маж и ја направи од черга подоле.За ноктите да ми паднат после една недела бидејќи не беше фокусирана на работата туку на апа-шлапа муабети.Од тогаш не и стапнав веќе во студиото.

 

Па јас го зборувам она што го сметам за исправно, исто како и ти.

Инаку постои правило дека не смееш да зборуваш на телефон (приватно) додека работиш со странка.

Не е дека не постои.

А дека ќе се согласиме за забрани и режими (телефон во фиока заклучен) - нема.

Проштение не ми е потребно и не правам се' правилно, туку во хаосот и непостоечките средства и услови, се трудам да постапам најправилно што можам

 

Во однос на проштението, фигуративно беше кажано Камелија, така да, уживај.

Нема што ти да се сложуваш за телефон во фиока или не, околу тоа други треба да се сложат. Ама, јас ОДБИВАМ да верувам дека во Австралија која е светлосни години пред нас луѓето го гледаат тоа како нормално и го почитуваат, тука ние на форум не даваме да се спомене, не дај Боже да се спроведе!

Тука и да има услови како таму, народецот е програмиран да башори како сака. За нас правила ни важеле, ни ќе важат.

 

Ам во Австралија не сум била, не знам, Битерка нека ни објасни. Башка она работи како бабица па ми е логично да нема телефон со неа. И кај нас во сала немаат де.

Кај Америте немаше вакви правила, и супер си функциониравме.

П.С. Јас за ништо не сум пасивен посматрач Еми, па тие другите, големите и битните, ќе мораат да ме слушнат, вака обична, мала и небитна, да ја слушнат мојата страна. Ич немам проблем да се борам за она во кое верувам. Со било кого.

 

Citam mnogu pricini se izmisluvaat deka se pricina … da zborite, a koga drugi zborat vi preci.

Prvo bese spomnato dete vo skolska vozdrast pa trebalo da se slusne.
Dete se stava vo institucija da go cuva ako toa ne e dovolno dorasnato doma samo da sedi.
Stari roditeli
pa ako na nekogo nesto mu se sluci sto ima mene da me vika, jas ne sum brza pomos. Ako im se slosi treba da viknat brza pomos tie mozat da pomognat, jas nisto nemozam.
Majka mi mi vika "pa ako nekoj umrel".
Bas odgovoriv kako mislev "ako umrel, bog da go prosti, nazad nema I da me najdat na tel odma, otisol".
Pa I taka e.
Jas ne sum brza pomos, policija, sudija,... za vakvi raboti se bara soodvetna pomos. Mene I odma da me najdat nisto nemozam da pomognam, vo momentot da trgnam pa docna ke bide.


Miljon pricini se izmisluvaat samo da ne se raboti, a koga drugite ne rabotat odma onaa starata.
Kolku pati samo sum slusnala I procitala na forumov "taa ne raboti nisto I jas ja rabotam nejzinata rabota".
Izlaga cel forum raboti za dvajca pa da prasam
koj se tie sto nerabotat?

Kako I da e brkanje od rabota e majka za ubavo odnesuvanje.

 

Тие што се доволно мрзливи ни на форум да не пишуваат

Шала на страна, ако на некој му се слоши од моите, би сакала да знам. А не дај Боже нешто полошо.
Никогаш работата нема да ми биде пред семејството.

И болдот - не е вистина, за миЉон вработени чии телефони не се заклучени во шкаф

 

Јас телефонот го користам само на пауза..и сметам дека треба да биде забрането да се користи додека работиме зашто работа си е работа...плус тоа што не го користам додека работам баш ми е убаво зашто се одмарам од телефонот и апликациите во него кои ги користам 24/7 ..

 

Во текот на работното време - нека го користи кој колку може и му даваат обврските и работната позиција, ама при конкретно извршување на работните задачи, особено ако работи со клиенти - не. Колку пати сум била сведок на непотребни разговори на кои одговориле со - еве работам, ти? не, не, ако, можам да зборам... и ти враќа кусур/ти вели накашлај се/ потпиши тука... Не ги ни перцепирам, ама колку и да се трудиш - се слуша - па што ручаше, баба ти дај ми ја, купи тоа и тоа, шо учевте на школо, стопли си манџа во фрижидер имаш....
Па и во канцеларија пред колеги вакви муабети не се прават. Треба човек сам осет да си има. Иако некако сите и по улица во телефон зјапаме, чекаме ред во пошта/банка и зборуваме на телефон, плаќаме во дуќан и си правиме муабет и сл... некако мобилните станаа неприметен и нормален дел од нашето секојдневие и некогаш отатапките кои ги правиме не ги ни земаме за зло. Фирми чија политика е - забрането користење на мобилен во работно време ми е . Во некои маркети и мерчендајзерот мораше да го остави кај шефицата телефонот, а баш низ рафтови морав со комерцијалистот да бидам во контакт, но ете политика на фирмата. Службен и службени разговори се едно а приватни муабети се недолични пред публика сеедно дали колеги или клиенти.

 

@Bridget Јас можев.и се јавив.

Не сум некултурна да се дерам по ходници.ти ако можеш и ти јави се,на директорот

 

Секој треба да може да се јави на одговорен при вакви пропусти и вработениот да биде казнет. Само познавајќи како одат работите и дека се реагира само кога се во прашање познанства и врски, ете ми смета таа ваша привилегија, селективност која придонесува за менталитет од кој искрено се ежам.

 

Во Австралија пред некој ден еден наш пријател,шеф во автобуска компанија, го избрка возачот од работа бидејќи додека возел кренал на телефон за приватен разговор. Работниците од фирмата што ги превезувал веднаш му се јавиле на шефот и веднаш доби отказ. Исто,избрка и друг бидејќи се напил пиво со патниците додека имале пауза. Тука веќе е и далеку од оправдано,овде за една чаша-две големи се казните ама не е сега тоа муабет.

 

Јас директорот ни до ден денес не го знам.имам пријателка новинарка која има достапни броеви скоро од повеќето доктори.од неа го зедов.се јавив и се претставив која сум и за што сум.излезе многу фер и ја реши ситуацијата.
Другпат кога не ја знаете вистинската приказна не трчајте само да искоментирате.
Ако сакав да ја употребам мојата позиција уште на сестрата ќе се претставев,а не да чекам и да стојам во ходник додека таа си разговараше на мобилен.

 

Јас никогаш телефонски не разговарам приватни разговори пред странките, прво и мене ми е неудобно, второ несакам секој да слуша мои приватни муабети, и трето несакам и мојата странка да се почуствува неудобно.
Единствено исклучок е кога сум на состанок со странка, ако во меѓувреме ми заѕвони друга странка (често ми се случува) само и вдигнувам слушалка на другата странка за да ја информирам дека сум на состанок и веднаш после состанокот ќе ја побарам (максимум 30 секунди трае повикот) и обавезно се извинувам на странката (соговорникот) за прекинувањето на разговорот.
Сепак мојата професија е од таков карактер што морам на секоја странка да и посветам максимално внимание, и треба секогаш да им бидам достапен на моите странки буквално 24/7, и во неработни денови.