Првата работа што ја правам откако ќе се разбудам - го местам алармот уште 5 мин. покасно да „поспијам“. Така да, ништо не мислам, туку правам. А веќе откако ќе поминат и тие 5 минути... „МИ СЕ СПИЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕ!“
Колку е саато како да станам ми се спие,пак на работа.Сама во себе си мислам и зборам ''станувај овој период од животот ти е најубав срекна си и најважно е што работата си ја сакаш добро ти е има и полошо и наредам сама на себе да станам од кревет''.Многу често знам во мислите сама на себе да си посакам срекен ден и одма пред огледало една насмевка си ставам на лицето. Будејки се мислите ми се почесто позитивни.
Вечер порано ке легнам...и така све у круг сваки дан. Амааа втората ми е да станам да јадам и така весело утрински се тегнам и идам накај кујна, сецкам јаболче, мижуркам и јадам уз придружна музика од телефон. Сето ова додека цел град спие, ептен ранобудно дете.
Spoiler (врррррр крената ролетна од мама ) мојата мисла: сон било, треба да станам, колку е саат, ау колку реално го видов во сонот и го запомнив ликот....непознат!