Кумство

Луѓето едноставно бегаат од обврски. За свадба ќе се снајдат и ќе го поднесат тој трошок или на крај краева ќе се договорите како да поминете поскромно ама тука има друга приказна која не ја баш сите размислуваат (ова од мое искуство, кумство на 3 пара ).
Настануваат деца, па доаѓаат крштевки, родендени, празници...еве НГ мора пакетче да му спремиш на детето на тоа се радува (или играчка), Велигден- јајце и пари ( и 100ден. да му дадеш а нема да му дадеш толку туку 500ден на пр. сепак е трошок) и така бескрајни трошоци додека не пораснат и појдат на училиште па можеш во нешто да ескивираш, ама нека се живи и здрави, деца се на тоа се радуваат.
И јас сум за кум кој е близок пријател за да другарството остане и понатаму.

 

Па 3-4 недели пред свадба, нели вие одите прашувате па потоа тие кај вас доаѓаат официјално на честито. Нели кумови се мора да ги изпоштуваш мада и тоа си е по Договор.
А и кога закажуваш во црква те прашуваат за име на кум и од каде е, дали е крстен...

 

јас мислам дека треба да си почнете мн порано да барате кумови, и ние лани кога се веривме ни откажаа старите кумови, и од февруари па до август месец ( а свадбата ни беше октоммври) бевме во потрага на кумови, и буквално ги прашавме сите другари, познати и никој не се нафакаше и дури на крај реков дека ке одам по улица и така ке барам кум
и сосема случајно ја прашав една другарка со која мн време не се имавме видено, и за срека одма прифати а во однос на парите секој ке ти даде колку може така? нас кумовите ни дадоа 150 евра , а и да ми дадеа помалку немаше да ми смета, нормално и за поклонот ке си се договорите како и за се друго , торта и свеките за во црква, и тоа беше целиот нивни трошок.
тргнувајки од нашето искуство да најдеме кум, и колку е тоа тешко во денешно време јас одма би прифатила ако некој ме праша

 

Убава работа е кумството, и чест е, ама дека требаат пари, требаат. Јас сум кума кај другарка. Кумот што им прифатил им се разболе 1 месец пред свадбата, заврши во болница и мене ме поканија 1 месец пред свадба. Нормално, прифатив, чест ми беше. Е сега, од тогаш има повеќе поминато повеќе од 13-14 години, ама како што памтам, подарокот кој го купив беше околу 5000 денари (тогаш пола моја плата ), купив бидермаерче, платив црква, купив торта (околу 2500 беше, оти свадбена, инаку беше обична, на еден спрат, ама дотерувањето како за свадба ми го наплатија убаво), па за мене облека, нормално, фустан, чевли, наметка, фризер... (ова се на купче чинеше прилично пари). За музика не ми отидоа ,многу пари, може оти женско, не ме гњавеа, а и другаркава им рекла да не ме дават . Мислам дека луѓето многу се плашат и од трошоците подоцна, ама нека е за арно, мене ми е мерак па кога носам. На пр. за повојница, кога отидов да го видам првото кумашинче, однесов торта, злато, пари и облека. За крштевката однесов злато, облека, чевли, постелнина и торта. Прв роденден пак нешто златно, подарок облека, играчка и торта (така и за двете дечиња). За другите родендени подароците ми беа во договор со другарката, некогаш чизми, некогаш капут, јакничка... зависи што им треба. И пак ќе кажам, толку си ги сакам, стварно ми е мерак кога им купувам. Е сега, може да не ми се толку блиски тоа би ми било повеќе товар отколку мерак, не знам, ама може затоа бегаат луѓе. Има трошоци, навистина, ама па и вака и така едно чудо пари трошиме месечно на глупости, поарно за нешто повредно да ги дадеме.

 

славица зар не е касно 3-4 недели пред свадбата , нашите кумови дознаа уште истата ден кога ја закажавме свадбата, а тоа беше 4 месеци пред свадбата. Може ним не им одговара или слично.

 

Зборам ако те одбие кумот и си во потрага по друг кум како што е нејзиниот случај. Иако сеуште не се официјално одбиени ама така им се чини по муабетите од страна.
Инаку да, откако ќе се даде збор прво нели као се соопштува на кумот т.е се прашува кумот, ама ако те одбие и бараш друга солуција, времето си тече и те гази времето, па затоа пишав дека бар 1 месец одприлика пред свадбата треба да биде решено

 

ние оние кој што сакавме да ни бидат кумови ги прашавме 7 месеци пред свадба а пред свадба официјално ќе идеме да ги поканиме како што е редот. Па нека си знаат за да си собираат парички на време што е сигурно сигурно си е хехее

 

Дечко ми се реши за НЕ.
Од причина што на други две места е ветен за старосват и кум(а сето тоа е трошок).А и на сета среќа,човекот одма си нашол друг кум.Па за убаво нека е,нека сме живи и здрави,така требало да биде.

 

Ние кога се веривме со маж ми имавме најдено нов кум, близок пријател и колега на маж ми, но отидовме кај стариот кум да го прашаме за кумство како што си е редот. И стариот кум првин не не позна кои сме, зашто го немал видено маж ми едно 20години, ама сепак се нафати.
И што се случи... Дојде не венча и го снема....
Родив девојче кое првпат го виде кога имаше 1година и буквално го измоливме кумот да дојде в црква и да ја крсти. Од тогаш се нема ни јавено ни пак ни одговорил на нашите покани за роденден, за божик или било кој празник. На улица ако се сретнеме едно здраво и толку.
И сега пак сум бремена и не сакам тој да биде кум на детево.
Кумот го сметам за свето нешто, и ако тој решил да крсти дете, значи дека на некој начин се обврзува кон тоа дете и треба да има барем некој удел во неговиот живот.
Кажете ми дали можам да го сменам кумот? Ке биде ли проблем ако еден го крстил првото а друг второто дете?
Знам дека за да се раскине кумство треба да има голема причина за тоа, а јас според мене, имам и повеќе од голема...

 

јас колку што знам и што имам слушано од постари кумот е нели свето нешто, и било многу лошо сам ти да го откажеш, а ако тој ти откаже поради некоја причина тогаш ок...
а зошто вие едноставно не отидете и не разговарате со нив, и им кажете дека сакате да имате поблиски односи и слично, па можи тие ке подразмислат и сами ке ви откажат и ке ви дадат благослов да си најдете нов кум

 

Јас јасно им имам дадено до знаење дека сакам поблизок однос со нив, или ако не можат или незнам од која друга причина не сакаат да го негуваат ова кумство да ни кажат отворено. Ама повратен одговор нема еве 3години. Тоа што немаме апсолутно никаков контакт со нив ми кажува дека нив баш и не им е галје за кумството. Живеат на километар од нас, така да далечината не е проблем. Друг проблем не гледам, зашто ние сме ги испочитувале за се, според сите адети, ама кога видов оти само ние се трудиме , кренав раце и јас.

 

Ние го прашавме стариот кум,тој има син кој е на наша возраст,кој тазе се жени,и тој прифати нели-син му да ни биде.Мислев дека нема да прифати,пошто се од друг град и воопшто син му со вереникот мој не се знае....се надевав дека ќе одбие искрено,па мојата најддрага другарка со дечко и ги прашавме за старосвати,а ги сакавме за кумови
Потоа,стариот кум се јави,и рече -ама ако вие си планирате некој друг за кум,не е проблем,јас сфаќам дека сега младите си бираат другари кумови,слободно да ни кажете ако сакате така.
И сега незнаеме што да правиме.
Дали се предомислува стариот кум,па вторпат звонеше тоа да го каже,дали да го одбијам стариот кум и да ја прашам другарка ми сега за кума(што навистина ми е незгодно,ќе испадне дека ме откачил стриот кум па ајде нејзе)......Навистина незнам.......

 

Другарка ти не може така да си помисли, кога знае дека редот е да се праша прво кумот, па потоа друг. Ако навистина сакате таа да ви е кума, тогаш разговарајте со старите, објаснете им. Сепак и јас мислам дека штом ѕвонеле вторпат може се мислат

 

Биди си отворена,разговарајте со стариот кум,кажете му,веќе кога он ти понудил,зошто да не.
Па поубаво е ново кумство со кумови со кои ќе живееш ќе се гледаш,кум кој ќе ти влага во куќа, а не ај бидна што бидна кумството и после 20год. да не се видиме, едвај за крштевка на дете да ти дојдат

 

Јас мојата кума ја немам видено-па некои 25 години. И да ја видам -нема да ја препознаам-таа мене па ич. Мажот ми па нема ни кумови-не бил крстен. Добитна комбинација. Ние си ги избравме најдобрите другари-а на свадба, бидејки тоа се луѓето кои ги знаеме барем половина живот и со кои верувам ќе се дружиме уште долго време.
Сепак и да беѓе поинаку....незнам зошто-ама она РЕДОТ бил таков-ме боде у нерв. Дотолку повеќе ако самиот ти кумството го сметаш за нешто многу важно. Зарем РЕДОТ не е кумот да ти биде близок човек? Или РЕДОТ е да се праша стариот кум кој, можеби и не е веќе жив( 25 години се многу)....

А веќе, ако не го сакам стариот кум-нема ни да го прашам за идното кумство-можеби само поради РЕДОТ ке го поканам на свадба и ќе му кажам дека ние си избравме кумови. Ќе биде лут, нели?!? А јас што сум лута бидејќи не го ни познавам ???
А зошто да не си го живееме животот по сопствени правила, можеби со млаки компромиси...

 

Јас не би одбила кумство во никој случај, а би дала толку колку што можам, и би била мирна во однос на тоа. За мене тоа е чест, а парите се споредна работа.

Фала богу ние немавме проблем. Дури и не можевме да се решиме кој да биде од двајца потенцијални, а знаевме дека двајцата би се нафатиле.

За мене и нема некоја разлика кум или не во однос на трошоци. Да, има трошоци во црква, ама во однос на подарок и за свадба и за дете - за тие што ми се блиски би дала максимум што можам, и би сакала прописно да се дотерам без разлика дали имам некаква „функција“. Исто било и со моите блиски пријатели - кој колку можел давал, и сите купуваат и пакетчиња, и подароци за родендените на децата, буквално не се прави никаква разлика.

 

Исто вака би постапила и јас.Отворено одма би одговорила: ако сакате кума за пари - не сум таа, ама колку можам толку со срце ќе ви дадам и ќе ве венчам

 

Јас би одбила кумство поточно старо кумство само во случај ако не сме блиски и ако често не се гледаме. Според мене кумството не е ради реда што се вика туку треба да ти е некој близок, некој барем приближно на твои години со кој можеш да си живееш и да се дружиш. Кумството е света работа, се заколнуваш пред Бога и баш поради тоа би сакала еден ден кумови да ми бидат некој другари од друштво со кои многу живееме, а не старите кумови на дечко ми кои тој да ги сретне на улица нема да ги препознае.

 

да си живееле со старите кумови ДА, или пак со синот ќерката, ама што велиш ти на улица да поминеш и да не го познаеш и тој кум да ти биде