Секогаш сум живеела во стан.И немам проблем со тоа, впрочем за поинаку и не знам Но, одсекогаш мечтаам за убав двор.Ништо гламурозно од типот базен,егзотични растенија, поточиња и т.д....Само убав , симпатичен двор. И да бидам искрена, секогаш кога одам на гости ,, во двор,, им завидувам на сопствениците.И секогаш добивам одговор дека тоа е голема обврска. Па, си замислувам како мртва уморна доаѓам дома, а дворот треба да се средува , а градинар нели немам И така доаѓам до заклучок дека станот ми е тамам...
Отсекогаш сум живеела во стан, иако има многу негативни страни. Се надевам дека барем ко ќе пораснам ќе имам куќа со голем двор и зеленило Негативните страни на станот: 1. Немаш дворче, освен балкун кој никако не можи да се спореди со двор. Отсекогаш сум сакала двор, да си седам надвор преку денот, а посебно навечер. Ама секогаш сум морала да бидам задоволна со балкунот. 2. Бидејќи живеам во стан, родителите не ми дозволват да чувам маче или куче. Ако сме имале куќа со двор одма ќе ми купеле 3. Во куќа едноставно имаш поголем простор и удобност. Мојот стан фала богу не е многу мал, ама има некои станчиња малечки дури и клаустрофобичен да станиш. 4. Ова се однесува за подобро ситуираните луѓе, ама во дворот можиш и базен да си изградиш (ако некогаш имаш повеќе пари), а уште како мала сум си замислувала дека во дворот ќе имам базен 5. Во куќа имаш и поголема приватност, во споредба со станот каде мораш да ги трпиш сите (не)пријателски настроени соседи. Или па студенти кои постојано пуштаат гласна музика навечер и прат журки. И така... Не знам шо да напишам поќе
Цел живот сум во стан од 65 квадрати и сум умрена за куќа. Затоа и си ветив дека мажот ми мора да има куќа. Малку е монотоно, тоа е просторот, нема двор но затоа пак имам тераса, не многу голема 7-8 квадрати со супер видик, не излегува на сонце па е супер за летно кафе. Бидејки живеам на 5 спрат и зидчето на терасата ми е од малтер, не се гледа ништо и можам комотно на гаќи да излезам, за разлика од нашите комшии кои имаат решетки. Дворчето пред зградата е солидно уредено, има борчиња, цреша и слива посеани од мајка ми кога го уредуваше пред свадбата на сестра ми. Еден комшија од 3 спрат се нафати да го одржува некои непотребни треви ги откорнува, сади нови дрвца итн. Но како што реков пукната сум за куќа, со немора којзнае колку голем двор бидејки бара одржување, колку да има убава зелена трева на која ке можам да си играм со некое милениче куче маче сеедно, а во стан мајка ми не ми дава да донесам животно.
Порасната сум во куќа, каде најголемиот дел од годината го поминував во двор - таму учев, таму јадев, таму пиев кафиња со другарки, дворот беше моја соба, а во собата одев за спиење, и во зима кога немав избор Во стан живеев 4 месеци, и се чувствував како во затвор. Седев на тераса оградена со решетки кои ме асоцираа на затвор. Беше пролет, а јас во затвор. Се сменија работите, што да се прави. Сега живеам во некаков хибрид. Ни е куќа, ни е стан Имам мало дворче, помало од дневната соба. Беше со трева, ама откако и јас се стекнав со алергија на полен, а муж ми веќе си ја имаше од порано, му ставивме бекатон - немаше јунак што ќе коси трева. Сега тотално не ме привлекува, и не го користам. Кај има бекатон, па и комшиите наместо ограда кренаа некои ѕидини, а јас многу мразам ѕидови. Друг момент е што треба да се симнувам по скали, никако да ги средиме помошните простории за да може да чуваме таму се што треба да не се кажуваш нагоре ако сакаш да пиеш кафе или што да е. Едвај чекам да дојде на ред и тоа, и еве го, се надевам дека ќе биде во пролет. Ми фали користењето на дворот, и тоа е. Куќата постојано бара инвестиции. Нас триста работи ни се случија - ни протече кров, ни се крена паркет, ни се затнаа олуците, и не знам уште што не - нешта кои ги нема во стан, барем така мислам. Ама освен што нуди комфор, нуди и можности. Ако ти треба уште простор - можеш да се прошириш и тоа ќе те чини помалку од колку да купиш нов стан. И ако имаш место, па и платени комуналии, за добиваш повеќе простор отколку ако истите пари ги вложиш во стан. Јас сум сепак мааалку повеќе за куќа, веројатно поради добрите спомени од детството Иако и во стан би ми било сосема ок.
Бидејќи ми набивте комплекс за патење по дворот и седењето во него јас едноставно вака планирам да си го заменам пиењето и уживање во приватноста на 4-5 ти кат .Па видете дали е нешто приближно во уживањето во двор од куќа .
Куќа дефинитивно. За живот во куќа има многу предности: - комфор и слобода (и помала да е, куќа да е ) - двор (нема ништо поубаво од тоа да си имаш уредено дворче, со масичка, цвеќиња, трева, некое дрвце, природа,... абе убајни. ) - приватност (нормално ) - нема толку нервози за несовесни соседи (и со куќни соседи има, но во зграда е поопасно )
Пред да се омажам живеев во куќа, а сега живеам во стан, но морам да признаам дека живеењето во куќа повеќе ми се допаѓа.
јас пред да се омажам живеев во стан сеа живеам во куќа јесте има помали трошоци од станот ама секогаш би била да живеам во стан куќата некако ми е тешка за одржавање зимно време поладно ми е секој ден треба да ми цепа некој дрва да палам огин сепак сум јас за стан
Куќа Без ни трошка размислување, куќата за мене е број еден кога станува збор за услови на живеење. Ко што сум клаустрофобична, мене стан не би ме поднел ниту два дена, ќе ми се руши Си сакам соби, мали, големи, на прв, на втор спрат, на тавански, си сакам дворче, цвеќиња, голема тераса, горна, долна, се си сакам, ама не сакам да се сопинам на секој чекор и да се разминувам во профил низ ходник Патем, вака громогласна фамилија, широка нарав и отворени раце кај ќе се собере во станче од 60тина квадрати кога мене дневната ми е толку
Истово го мислам.Нема нешто поубаво од куќа. Сеа предноста во стан е што во зима барем е потопло,ама затоа лето во куќа е незаменливо
КУЌА! Дефинитивно и тоа без делење со друг. Во зграда искрено сега не се живее, секој тера како сака ... има да ве фати лудило од безредие и од безосетни комшии, од ука и бука. Признавам само куќа со убав двор, па кога ќе си седнеш да уживаш како треба, а не на балкон исто ко мајмун во кафез да си.
Мислам дека во објектот за живеење, без разлика дали е куќа или стан, најважно е да се има удобност и хармонија, како со луѓето во него, така и со самиот простор, да ни биде убаво во него и да го чувствуваме местото како наше/свое, да има некоја припадност, а не да се чувствуваме како гости во сопствениот дом. Јас дефинитивно бирам куќа. Цел живот живеам во куќа и не би го заменила тоа за ништо. Едноставно има доволно простор и приватност за се и за сите, а има и двор - една многу важна и незаменлива работа за мене, место за уживање. Мислам дека куќата ако нема двор не е куќа. Имаш свој двор и можеш да го уредуваш како што сакаш, не го делиш со никој, па да ти пречи или да те ограничува некој. Е сега, назима е малку покомплицирано со затоплувањето (освен ако имаш парно), зашто загреваме обично една до две соби, па на горниот спрат и во бањата е поладно, но и тоа се решава. За комшиите, позитивно е тоа што не делиш заеднички влез, па да се замараш дека не се грижат сите исто за хигиена и сл. и тоа што можеш слободно да правиш што сакаш и кога сакаш без да сметаш некому и без да ти сметаат. Но, сепак можеш да наидеш на секакви луѓе и во зграда и во куќа. Оговарачи и дежурни посматрачи има секаде и секогаш, а некои мислат дека ако живеат во куќа можат да се дерат до бесвест во секое време и дека не пречат никому. Имам живеено и во стан, кога бев средно и дури студирав, не беше лошо, но ја немав потребната слобода. Се чувствував некако како во тесно, ограничено, ми фалеше простор - и надворешен и внатрешен и простор за себе.
Куќа секако,во стан се чуствувам како да немам возух или како да ме гуши нешто. Ама можеби тоа е поради што сум се навикнала да живеам во куќа.
Јас живеам во куќа преубаво голем двор , градина , миленичиња преубаво не би се согласила да живеам во стан бидејќи не би се навикнала на толку мал простор
По можност двете. Куќа за доцна пролет/лето/рана есен, останатите делови од годината во стан. Ем потопло, ем почисто, покомотно. Освен ако не ти е куќата опремена да си ја грееш цела, на дрва па да ти се згреат коските. Незаменлива е, ама со себе носи дупло повеќе работи отколку оние што се вршат во стан.
Живеам во куќа и не можам да замислам да живеам во нешто помало и потесно како што е стан. Имам своја слобода, секој си има своја соба,комфор и време за одмор како што сака да го искористи.Во лето собите ни се многу ладни(куќата е правена од камен), а во зима се топли,имаме и парно на дрва така да секаде е топло.Можеби се проблем дрвата,треба да се снабдат,да се трупаат,да се средат, ама сепак мислам дека е добро. Дворот ни е голем и навистина бара големо внимание- ама па што ќе работиме цело лето? Знам дека во куќата треба постојано да се инвестира и да се одржува,но мислам дека тоа не е така страшно.Навистина во стан можеш на неколку години да го смениш целиот намештај,а во куќа постојано има некои поправки,доградби ,сепак за мене куќата е незаменлива.
Имам живеено во куќа а сега живеам во стан. Би сакала да живеам во куќа само доколку е населбата добро урбанизирана, со убави улици и тротоари,куќите се под конец и со добро снабдени продавници и поврзана со редовен автобус.Ама кај нас куќите се претежно дивоградби без план за преден и заден двор и најчесто во близина се најблиските роднини кои тешко да ги ставиш во ред кога да наминат а улиците се хаос поготово кога врне поради немање атмосферска канализација. Затоа преферирам стан.Живеам во Аеродром и се ми е на дофат а доколку ми ѕвони некој на врата не најавен воопшто не отварам или ептен ретко ако навистина немам нешто испланирано.Можеби грдо звучи ама си го ценам премногу своето време. БТВ стан полесно се одржава било лете било зиме. ПС.Многу ме нервира кога ќе отидам кај пријателки кои живеат в куќа, кога додека седиме во двор секој што ќе помине по улицата од комшиите обавезно сам се поканува да влезе на кафе и тогаш не ни можам да се видам со пријателкава асално.
