Фамилијарно живееме цел живот во стан и за среќа само два сменивме. Порано цело време пекав за куќа, ама едно лето се преселив кај баба ми која живее во куќа и после се премислив. Премногу ниска ми е куќата, колку и да звучи глупаво, јас сакам убави глетки и среќа станот ни е на доста висок спрат. Зависи од куќата, ама јас некако побезбедно се чувствувам во стан. Единствена причина поради која сакам куќи е градината. Затоа ако имам можност, би живеела во град, во стан на највисоко со една убава градина на кров (да видиме сега кој го гледал Just like heaven) . Еве вака, што убаво. Куќите ми се вклопуваат со некоја селско-планинска идила и би било фино да се има некоја викендичка. Инаку едно од омилените хобиа ми е зјапање по куќи. Во Скопје го владеам Тафталиџе, ако видите некој што се шлае низ улици и зјапа, јас сум, не се плашете, не крадам, само гледам. Дефинитивно се согласувам со она погоре кажано, куќата е за фамилија, да има некој да прави бука во неа.
Живеев 12 години во куќа, и тоа во 2 различни. Од тогаш сменив 2 стана, и моментално живеам во стан повторно. Значи знам како е и во голема куќа, доволно голема за играње со топка во неа, со градина од позади, а знам и како е во голем, а и во мал стан. И сепак, гласам за станот. Клучот на врата и чао, пријатно. Не се замараш ниту со двор, ниту со градина. Можеби така размислувам затоа што мене не ме влечат такви работи како средување, чистење на трева, цвеќиња и сл. Убаво ми е некогаш кога ќе загледам некоја куќа со среден двор, но мислам дека не би се снашла во таа улога. Станот ми е како мала, интимна кутија, без разлика дали е 50 или 90 квадрати. Плус, до сега имав среќа, во зградите кај што живеев(ам) ептен ми се погодени соседите, има некоја посебна близина. Инаку, и јас сум истата ко Тајгерлејди, често знам да зјапам по куќи кога одам по улицата. Ама не со лоша намера, чисто да си замислам колку среќен живот имаат тие внатре.
^ Јас па обратно. Изгорена сум за куќа со некои скалишта , филм ми се скалите во куќите си се осеќам како некоја ѕвезда по нив ..Многу ми се прај кеф за куќа.. Ама сепак убаво ми е во стан до душа високо сум ама убаво е .
живеам во стан и супер ми е.... а + и не е голем станот па во еден ден се прави генералка... во куќа само дворот не можеш да го средиш за еден ден. Ова е само една причина, а втората причина е што најчесто по куќите живеат младите заедно со свекрвите или пак ако не е така, нашите деца веројатно ќе останат да живеат тука кога ќе формираат семејство, а колку што ние сакаме да живееме со стари, толку и тие ќе сакаат. Е сега друго е ако ние незнаеме колку пари имаме, па да си имаме и куќа, па и на децата да направиме куќи без никаков проблем, а за чистење да си викаме помошнички тоа е веќе друг муабет.... но во ситуација во каква што сме повеќето СТАН-ЗАКОН.
Живеам со мајка ми и татко ми во поприлично голема куќа ,некаде 2 километри од центарот , а и стан имаме во центарот, па така убаво ја знам разликата стан во центар и куќа на периферија. Често останувам и во станот( поради друштво, излегување и сл), мал стан уреден по мои желби,место каде можеш да поканиш кого сакаш,сон за 17 годишна девојка, но врзана сум со куќава, овде некако ми е попријатно, и не поради тоа што моите живеат таму туку поради градината, цвеќињата, кучето ,тоа некако ме исполнува.Секоја слободна минутка ја поминувам во градината .Изгледа тоа ни е заедничко со татко ми, и тој не може да се откаже од куќата мирот и градината, најверојатно нема ни јас
Сакам да речам куќа, ама мене не ми е до куќата колку што ми е до дворот Мислам дека стан е подобро. Така да идеално би рекла, стан на приземје на задниот дел од зградата кај што има и мало дворче наместо тераса. Има вакви во близина кај што живеам, ептен ми прават кејф.
Јас искрено не би можела да живеам без мојот двор преполн со цвеќиња и тревичка па и за на зима кај ќе праам ма снешко? КУЌА дефинитивно
Куќаа - како мојава..со дрвца да си касне човек нешто(праски,јаболки,слики,смокви,круши,вишни,цреши,зезрелии),тревичка,цвеќиња....па да си излезеш и на тераса и во двор да седнеш кученцето околу мене во двор си игра...ах убавини
Досега живеев во куќа...а сега со вереникот во стан... Искрено, мислев дека нема да се навикнам и дека ќе ми биде многу тешко...ама уствари сфатив дека живеењето во стан има неколку предности - можеш да го средиш и исчистиш за многу кратко време, кога врне немора да се секираш дали покривот ќе прокапе од негде и дали сите 342 прозори се затворени , кога излагаш од дома имаш само една врата да заклучиш... Сеедно е, и онака не се прибирам дома
