Знам дека по некоја логика сите го ставаат црниот леб пред белиот, ама што да правам повкусен ми е белиот, го обожавам и покрај тоа што има разно разни адетиви не ми оди ни едно јадење без малку леб макар
Ja pojse jadam bel leb,za beliot leb vikaat deka e steten,ama imam slusnato za crniot leb deka e praven od istoto brasno kako i beliot leb i deka pak podobro e bel leb da se jade
Порано не ни можев да замислам да не јадам леб,бел цело време на секое јадење.Потоа почнав со црн,ми неше многу чуден вкусот на почетокот,но со тек на време се навикнав сосема.Сега леб ретко и кога јадам. Исто многу ми се допаѓа и мидетеранскиот од жито лукс.
Глутенот е протеин кој го има во житариците (пченица,рж и јачмен),во мал дел во овесот, а го нема во пченката,хељда и оризот.Луѓето кои имаат целијачна болест мора да јадат безглутенски производи. Значи безглутенски леб е оној правен со брашно од пченка,хељ или ориз,да не содржи глутен. Го има во продавниците за здрава храна,знам имам видено во Биокосмос или Марвик,од 130 до 160 му се движи цената зависно од што е правен.
Се што е месено ОБОЖАВАМ, лебар тежок сум и знам дека не треба толку да го јадам али што да правам кога ми е вкусен... не ми иде манџа да јадам без да си го мацнам лепчето внатре.
Во последно време јадам само леб што сама го печам и месам, со интергрално брашно, понекогаш и бело брашно. Се трудам и да не купувам квасец, туку сама да го правам, поздрав е. Со пола кило брашно, јадеме леб цела недела. Мек е како душа и по неколку дена.
Цка, како го правиш сама квасецот? Тој леб чинам се вика наут, можеби се користи леблебија во изработката па затоа се вика така? И јас многу сакам домашен леб (со бело брашно, со пченкарно или мешан, со зачини), или ако купувам барам некој печен на дрва, другите се никакви- кората е тврда не се џвака, а средината ја нема, толку е мека, да се задави човек. Којзнае со што го прават тестото. Домашно си е најубаво, знаеш што си ставил, си го правиш за своја душа што се вели. Инаку за да ви биде како печен во фурна, тавчето за печење не го вадете кога ја вклучувате рерната, оставете го добро да се загрее, па потоа внимателно извадете го за да не се изгорите и ставете го тестото или во тавчето или превртете го тавчето и наредете го лебот врз него.
Ставам брашно со вода да отстои. Иначе, сакам леб со маслинки, многу е вкусен. Купувам од оние зелените, ги сецкам, и на последното месење ги ставам. Се пече во загреана рерна. Ако сакам да крцка, не го покривам лебот со водена крпа, ако сакам да е мек, го покривам. Леб со наут не сакам, јак ми е мирисот, а пченкарниот е тврд и мора да се меша со бело брашно и не сакам така. Останувам на интегрален. Погачи, само со бел леб, иначе не ми се убави на изглед.
Од минатиот месец почнав да јадам интегрален леб, а белиот го исфрлив од употреба. Јадам пченичен леб грахам, пченичен леб баварски или нутри леб со сончоглед.
И мене ми е јак мирисот на лебот со наут, ама прво на него ми текна дека се прави така со домашен квасец. Баш овие денови се отвори ваква тема на Кајгана, и се споделуваат искуства за домашен леб како од фурна, и читам демек таквото тесто од брашно и вода требало да отстои подолг временски период, бидејќи можело да биде опасно по здравјето ако не биде добро стасано. Таквиот квасец се викал маја,па од таму веројатно и поговорката- “Да фати мајата“. Секогаш се одделувало дел од тестото што се замесувало и тој дел се користел при месење на иден леб. Ти како правиш, навистина ме интересира оваа постапка, ама не би сакала експериментирајќи да си направам некакви здравствени проблеми, сепак е ова на некој начин биологија. Баш ќе пробам леб со маслинки, имам купувано од Тинекс, ама не ми текнало да си направам во домашни услови. Во право си за пченкарниот, обично се рони кога е само со пченкарно, ама кога е мешан и со зачини е доста вкусен. Исто така пченкарното е убаво и за посипување при сукање, дава убав шмек на суканото, но сепак сите имаме различен вкус и не ни се допаѓаат исти работи.