Значи станува збор за едно куче Бак кое живее кај богато семејство но слугата која работи за тоа семејство се коцка и има мн. големи долгови па поради тоа го продава Бак... Бак поминува низ многу газди...има едно куче-ривал со кое ќе се борат и Бак ќе победи а другото куче умира.. Тогаш актуелно е во градот и низ свет дека има злато или така несо во некој град и после се опишува тешкиот пат на кучето Бак и неговите газди до тој град(по пат умираат мн. кучиња) и на крај тие го наоѓаат богатството но некое племе се појавува и ги напаѓа.. Бак за тоа време слуша "повик од дивината" и на крај Бак ќе оди да живее во шума...
Може ли некој/а да ми напише овде или во лп -тема -идеја -анализа на ликови- кратка содржина-не мора преносно значење што симболизираат ликовите за книгите: -Алиса во земјата на чудата -Робинзон крусо -Гуливеровите патувања -Мачорот во чизми -Пинокио -Малиот принц -Убавицата и зверот Спојлер (ова не е за сега но ако имате нешто пишете) доколку имате повеќе време ми треба некоја "психолошка анализа " за : Рибарот климе Шарл Перо/Браќата Грим - разлики и сличности во делата: Заспаната убавица,Трнорушка,Црвенкапа,Палче,Пепелашка,Убавицата и зверот,Снежана и 7 џуџиња,,Грдото пајче,Принцезата на зрно грашок, т.е. поука и од нив + некој извадок од дело кој што како рекол....
Ти треба сеуште? Доцна гледам, инаку ќе ти најдев нешто. Ако ви треба некоја лектира што е за од 8мо одд. па надолу - I'm here.
Луѓе ај ве молам некој нека ми раскаже барем 1 расказ од лектирата „Деца“ од Иво Андриќ, за утре ми е, треба да раскажеме 5 раскази а јас не можев да ја најдам
Еве ти на српски целосна анализа на расказот Деца, ако не разбираш, нека ти преведат дома Deca - Ivo Andrić U pripoveci “Deca” prosedi inženjer nam priča priču koja se davno zbila, dok je još bio mali dečak i otkriva nam bolnu istinu o sebi i o svoj deci sveta. Seća se dana svoga detinjstva kada je protiv svoje volje bio primoran da se opredeljuje između goniča i progonjenih, ističući da ni tada u duši njegovoj nije bilo mesta za one koji gone i zlostavljaju slabije i nemoćne. Želeo je da bude hrabar i cenjen od strane svojih drugova, da ravnopravno sa njima učestvuje u borbi sa njihovim protivnicima, a nije mogao da se ponaša kao nemilosrdni ratnik spreman ne samo da pobedi svog protivnika, nego i da mu nanese bol i ako može, ubije ga. A sve se desilo u pretprolećno vreme, prazno i suvo doba kada je grejalo slabo martovsko sunce i nije bilo ni kupanja, ni sankanja. Deca nisu znala čime da ispune svoje slobodno vreme i ublaže dosadu koja ih je mučila. Ne znajući gde da krenu, ni šta da rade sedeći na tarabama izmišljala su nove i čudne igre. Neke od tih igara su bile svirepe i nanosile su bol drugoj nedužnoj deci iz komšiluka, što je ostavilo duboke tragove u sećanjima našeg pripovedača. Kao član družine, slepo je išao za ostalima čak i u trenucima kada njihovo ponašanje nije bilo u skladu sa ljudskim vrlinama, poput velikodušnosti, zaštite najakog, dobrote i pravde. Sada, kao zreo čovek u trenucima kada su dani njegovog detinjstva daleko iza njega, još uvek je osećao gorčinu i bol zbog okrutnosti svojih nekadašnjih drugova i prezira koji je od njih dobio samo zato što se ponašao drugačije od njih. Želeo je i on da da bude kao ostali dečaci iz ulice, odan vođama, hrabar i uvek spreman da uđe u žestoku borbu sa dečacima iz susednog naselja. Kada su ga pozvali da krene u svoj prvi borbeni okršaj osećao se počastvovanim i silno je želeo da se dokaže pred drugima. Njegov status pojedinaca u grupi dečaka zavisio je od toga kako će se pokazati u toj borbi. Ali, napad na jevrejsku decom na njiov praznik, preobražaj njegovih drugova iz sasvim običnih osoba u nehumane i zle osobe pune mržnje koje jure za uplašenim dečacima kao grabljivci za plenom, unele su nemir u njegovo srce. Taj nepoznati, veliki i uzbudljivi svet u kome se iznenada našao bio je strašni svet u kome se nosi koža na pazar, daju i primaju udarci, mrzi i likuje, pada i pobeđuje. Ali, naš pripovedač koliko god da je želeo da se uklopi i postane kao drugi nije mogao da ide protiv sebe samog, svoje blage naravi i svog karaktera. Nije mogao da udari preplašenog i povređenog dečaka koji je upao u zamku njegovih razbesnelih drugova. Dok je taj progonjeni dećak stajao pred njim sa podignutim izranjavanim rukama i zabačenom glavom kao kod samrtnika, osetio je sažaljenje prema njemu i pustio ga je da pobegne. Svojim humanim postupkom izazvao je prezir i podsmeh kod ostalih dečaka iz kraja i postao slabić u njihovim očima, ali je sačuvao svoju dušu, ono ljudsko u sebi što ga je činilo drugačijim od besne, krvi žedne životinje. Iako je mnogo godina prošlo trauma iz djetinstva ostala je duboko urezana u pamćenje našeg pripovedača i izašla je na površinu sa prvom bujicom njegovog sjećanja. Nije mogao da zaboravi lice izbezumljenog jevrejskog dečaka sa napola otvorenim ustima, usnama pobelelim od straha i očima razlivenim kao voda bez pogleda i bilo kakvog izraza. Ta slika progonjene osobe i njegovih razbesnelih goniča, bol, patnja i krivica što je bio učesnik tog strašnog događaja pratili su ga celi život i sada, mnogo godina kasnije prepričavanjem tog nemilog događaja iz detinjstva šalje nam poruku da ne sledimo druge, nego da sledimo ono što je dobro u nama, da u svojoj duši uvek nađemo mesta za slabije i nemoćne, a osudimo one koji ih gone i zlostavljaju. Tema: Bolno sjećanje pripovjedača na dane svog detinjstva i tuču u kojoj je učestvovao Kompozicija dela Početak: Prosedi inženjer se seća svog detinjstva i priča nam priču o životu dece u njegovoj ulici, njihovim vođama Miletu i Paliki i sukobima sa ostalom decom iz kraja. Mile i Palika pozivaju svu decu iz ulice da idu da tuku Jevreje i to baš na Veliki četvrak, jevrejski praznik. Pozvan je i naš pripovedač. Mile je imao posebno oružje, cev od gume koju je napunio olovom. Palika je imao lovački štap, a dečak, naš pripovedač je dobio letvu sa ekserom na dnu. Otišli su u jevrejsku ulicu i primakli se četvorici jevrejskih dečaka. Zaplet: Jevrejski dečaci obučeni u praznička odela igrali su se u dnu ulice. Mile je dao znak ostalim da krenu prema njima. Svi zajedno pojurili su ka dečacima i počeli ih udarati svojim prethodno pripremljenim oružjem. Izneneđeni i preplašeni jevrejski dečaci su se razbežali, ali su napadači krenuli za njima. Trojica dečaka su se uspela sakriti, a četvrti koji je bežao iz ulice u ulicu sakrio se u ruševine. Napadači su ga otkrili i opkolili. Vrhunac: Dečak, sadašnji inženjer, bio je zadužen da čuva glavni izlaz i da savlada begunca, ako udari na njega. Odjednom našao se lice u lice sa jevrejskim dječakom koji nekao uspeo da se otrgne od Palike. Gledajući preplašeno lice begunca, njegove bele usne, otvorena usta i izbezumljeni pogled, naš pripovedač je osetio sažaljenje i pustio ga je da pobegne. Rasplet: Jevrejski dečak je pobegao, a Mile i Palika su dotrčali do sadašnjeg inžinjera, odgurnuli ga grubo i prezirno i nakon toga sami krenuli nazad u svoj sokak. Epilog: Dečaci iz naselja pravili su šale na račun sadašnjeg inženjera. Nisu u njemu videli dobrog i humanog dečaka, nego slabića i kukavicu. Glavni lik pripovetke - Prosedi inženjer kao dečak: Kao centralni lik u pripovetki “Deca” javlja se bezimeni dečaka. On je ličnost visokog morala. Ima svoje slabosti kao što su strah i patnja, ali i mnoštvo dobrih osobina. Human je i velikodušan, nikad ne postupa nečovečno čak ni po po cenu da budu izopšteni iz svoje družine. kad mu se pružila prilika d se dokaže i udari jevrejskog dečaka, on to ne čini i zbog toga ga družina prezire, a kasnije mu se i sva deca iz ulice podsmejavaju. Taj događaj iz detinjstva ostavio je dubok trag na njemu i seća ga se mnogo godina kasnije kada je postao stariji čovek. Pamti kako je u njemu nadvladalo sažaljenje pred licem povređenog dečaka, te nije imao snage da ga udari. niti da drugima dozvoli da ga još više povrede. Pričajući o tomj događaju on oživljava ružnu uspomenu iz detinjstva, kaje se zbog svojih postupaka i oseća krivicu iako je i tada nije bio onaj koji bi progonio i zlostavljao slabe i nemoćne.
Благодарам што си се потрудила да најдеш, ама не ми треба ова, треба да раскажеме раскази, бидејки лектирата е составена од повеќе раскази, не е како роман
Па ова е обработка на еден расказ, не знам што не ти е јасно... . Ова е токму она што ти треба, ама така е кога не знаете ни што ви треба Не знам од каде заклучи дека ова е роман А бре деца... читајте, неписмени сте, за жал.
Цццццц немам зборови за тебе,, браво Одма почнуваш со навреди, кажав нешто лошо за да ме навредуваш? Ако некој не разбрал нешто убаво, тогаш е неписмен? Изгледа тебе никогаш не ти се случило да згрешиш, па мене ми продаваш памет... Спојлер Јас се извинувам, ама не можев да се воздржам кога видов, модераторите нека го бришат ова мислење
Не ти продавам памет, гледаш, пари не ти барам, туку бесплатно, на подарок ти давам ум . И да, неписмени сте, како генерации. Писменоста не е да се познава азбуката. А чекањето на готово да ви се сервира сѐ, дури и лектира, нема баш да ве описмени. Лектирите се даваат со причина, една од нив е описменувањето.
Неписмени како генерации? Повеќето ако се неписмени, не значи дека сите сме, да ти кажам, една од најодличните сум во класот А да извини, за тебе се писмени само бубалиците нели? Кога не знаеш дека имаме наставници кои ни даваат СЕ последниот ден, што зборуваш? Не знам зошто се трудам да ти објаснам, ти ништо не сфаќаш, а и не ми е гајле, не се замарам за некој кој бара влакно во јајце, ај чао. Што сакаш речи сега, не ти враќам.
Мене ми даваат дела од денес за утре,па? Се наоѓа време бе деца... Се согласувам со Lioness,денешните генерации навистина се...Незнам,да не зборам на празно ај. Среќна Нова,па за лектирите,ич да не ви е гајле.
Ми треба лектирата Цтни овци за осмо одд осмолетка дали некој знае каде можам да ја најдам на интернетт
На интернет тешко дека ќе ја најдеш. Купи си ја (не е повеќе од 100-150 ден.) или земи си ја од библиотека.
Дали некој знае или има измилсено некој состав за Австралија и напишан на Англиски јазик бидејки ми е по Англиски јазик.
феминки ај помош лектирата ЦРНИ ОВЦИ ми треба итно за утре мислам да ми каже некој накратко некој расказ онака малкуу
