Едноставно нема дозволиш да ти се доближат премногу. Ќе имаш ограничен бр. "пријатели" пред кои ќе знаеш до кој степен им отвораш душа , останатите се само познанства. Тие што ти мислат најдобро се само од кругот на семејството.
Така и правам. Кај роднини на гости еднаш годишно. Со блиската пријателка пиеме кафе 2-3 пати месечно, а со друга подалена која ја фатив дека лаже, во 3 месеци еднаш. Сепак, тоа е многу затворен круг. Сфатив дека другите луѓе се тука само за да „купат“ информација. Немам веќе толеранција, ако фатам дека некој нешто зад грб ми прави ги бришам. Бегам од луѓе кои не ми одговараат.
Луѓето порано биле подобри, денеска сите милсат на материјалното и на авантурите со различни личности..
Луѓето денес - кој глуп, кој подол, обично двете во пакет. Не им се замарам... само малку тешко се наоѓа човек за нормален муабет.
Има различни луѓе, но динамиката на животот и натрупаноста со еден куп обврски, ги има променето луѓето во голема мера, стануваат напнати, оптоварени, немаат доволно слободно време, за разлика од минатото кога жената била само домаќинка, мажот одел на печалба, животот бил посиромашен, но со многу побавно темпо. Денес, сложеноста на животот и инволвираноста на поединецот во различни општествени сегменти како активна членка, го наметнува судирот на интереси, борбата за истите, како и ривалството, конкуренцијата и материјализмот, што повторно ги менува луѓето. Не е оправдување, но едноставно реалноста е таа.
Ова денес не се трпи. Ем им помагаш, ем ги покриваш тука-таму кај што не треба, ем се и безобразни! Само од пат помагање на некој шо не го знаеш, повеќе арно ќе најдеш пред себе! Не паметам некој/а да се дружел/а со мене, а да не му/ѝ требало нешто. Како да не можат да се издружаат на начин шо доликува.