МПЦ бара верниците да се откажат од практикување јога

Многу си во право, но има еден битен момент кој многумина не го согледуваат а тоа е :

Зошто да се биде верник и дел од некоја организирана религија (во случајов православна, но важи и за другите религии) ако со правилата на таа религија не се согласуваме?

Повелете, ако не ви се допаѓа, истапете од дотичната црква. Тоа не мора да значи дека ќе станете атеисти, но верувајте во она во кое вие доброволно сакате да верувате и тоа практикувајте го.

Јас не практикувам ниту православие ниту јога, така да воопшто не ме тангира што јогата ќе каже за православието, ниту ме тангира што православието мисли за јогата.

 

Ами ако вежбаш во теретана се поклонуваш на грчките божества, повлечи - потегни, тргни - застани, се во едно место и едно исто, исто ко Сизиф што го туркал каменот.
Ако трчаш бегаш од верата.
Кикбокс се коси со мирољубивоста на религијата.
Вежбањето е строго забрането.

 

Каде во Библијата пишува да не се практикува баш јога?
Дај како што лепите цитати од се нешто, копирајте и од ова..умрев од љубопитност.
Да не пишува дека не смее да се тренира и некој друг спорт?

Поголема глупост не ни можевте да измислите

 

Па работат е во тоа што тие "правила" си ги ставаат од памет поповите...И повеќето од верниците (што не се сложуваат со некои правила на поповите) си викаат, зошто па да не бидам верник? Заради што на некој поп што му текнало да си кажува од памет нови закони? Затоа да се откажам?
Секој си знае како му е во душата и каков живот има.

Ни јоги, ни попови се спомнати во библија, а тие си земаат за право такви работи да кажуваат.

Душевен мир ќе нашле во црква/манастир?
Да, можеш да појдеш и таму, ама кога се работи за психичко здравје нема играње.
Јогата и медитација се препорачани за смирување, пред да почнеш со лекарства...а никој доктор нема да ти рече оди во манастр да се молиш...Тоа од своја желба и волја го прават верниците, и ете ќе се најде некој ПОП од такт да те извади.

Јас си ја сакам и почитувам православната вера, ама со вакви ПРАВИЛА и ЗАБРАНИ што немаат благе везе со библијата и религијата, не можам да се помирам...И ги сфаќам зошто младите со потсмев гледаат на ова.

 

Па мора да постојат правила и авторитети, зошто е тоа толкав проблем?
И во школо имаш подобри и полоши учители, па се почитува, дури подоцна некогаш сфаќаш што се си пропуштил, кога си прескокнувал лекции, поради мрза, пубертетски бунт итн.
А и не пишувало баш се во учебниците, сме имале сите ние и одлични професори.

Така и со духовниве нешта.
Ако сите православни цркви се сложуваат дека јогата како дисциплина на саморазвивање е во спротивност со православието, кои сме ние, верници по традиција воглавном, првачиња духовни, да се исмеваме со тој став?

За став сигурен потребни се години активно духовно изучување, духовно созревање.

Никој на никого ништо не му наметнува, православието е секако избор.

 

Што не им текне нешто за ценовникот да превземат... Се останато е во ред па до јогата им дошла да ја забранат.

Нека дадат докази и примери колку е ШТЕТНА јогата во православието, па кој сака ќе размисли што да прави.

Верата е избор, ама заради вакви банални работи младите избираат да не се замараат со религија.

 

Банално е постојано да се водат расправии околу ценовникот.

Младите секогаш бираат она што им се нуди.
Религијата. слабо нешто ја има во понуда.
Старите се криви за тоа.

Но затоа јога нека има и ете...

 

Баш напротив, младите кога почнуваат да размислуваат со свој ум ја преиспитуваат индивидуално својата поврзаност и со самата религија како таква. Нема што тука некој да е крив уопште, нема ништо лошо во тоа.
Also, МПЦ како институција и не е еднаква на религијата, а уште помалку почитувањето на религијата мора да подразбира слепо поклонување на оваа институција. МПЦ со своите постапки и тоа како заслужуваат авторитетот да им биде преиспитуван, а ова е токму едно од апсурдните ограничувања и дрзнувања да се мешаат во животите на современи луѓе коишто со право ги револтираат и создаваат потсмев кај помладите.

 

Така је, јогата е само поредната алатка во арсеналот на САТАНАТА со која што се обидува да ги вовлече невините православни души во понорите на пеколот.

Луѓето си мислат така е тоа, си се виткаш и тегнеш таму на курс по јога а тоа демоните одвај чекаат некој да е истегнат пошто тогаш е поизложен на евентуално запоседнување од страна на демоните.

Сега најнова опасност која демнее е нешто наречено Пилатес, таму Лукавиот со помош на огромна топка има за цел да дојде во контакт со душите на правоверните, треба да се внимава, на секој чекор нешто вреба, демнее и чека, никој не е сигурен, ништо не е безбедно

А и фудбалот не е баш како што треба, сомнителен е и можно легло на Паднатиот...

 

Се моли @EvAngelos да се јави да каже што друго практикува членката, а се коси со нејзините правила.

Иначе од мала сакав да вежбам јога али ондак ме стигна Божјата казна и си ја скршив ќичмата...

Е вежбај сеа Гош јога, да те видам, не смееш ни да трчаш!

Сепак, слава му на Горнио, боље саката со Госпо, него ли права со Ѓаоло.

Амин.

 

Не знам што се коси со „нејзините правила“, бидејќи секој може да си кори какви што сака правила, ама знам што она изјавува дека верува на форумов, а се коси со јасните Божји правила запишани во Библијата - која од сите христијани (католици, протестанти, православни) се смета за Божји авторитетен збор.

На пример во Библијата е заповедано САМО на Бог да му се поклонуваме и јасно е забрането да се поклонуваш на луѓе и икони, забрането е и да им служиш на иконите, а православните се поклонуваат пред икони и како за инает на Бог - ги бакнуваат и им палат кандила (што у суштина е служење на иконата).

Во Библијата јасно е наведено дека на Бог треба да му упатуваме молитви. Во Библијата има стотина молитва и сите од нив се до Бог упатени и нема ниту една која е кажана од Божји човек, а да е упатена до некој друг освен Бог. Наспроти ова православните упатуваат молитви до светци (починати верници) и често пати преку нив бркаат врски кај Бог.

Понатаму во ев. Јован 4-та глава Исус во разговор со една самарјанка јасно и вели дека не постојат свети места каде што треба да одиме за да му се поклониме на Бог (како што било во стариот завет), туку дека треба да му се поклонуваме на Бог во дух и вистина независно од местото. Наспроти ова православните организираат дури и поклонички екскурзии до ткн. „света гора“ која се наоѓа на третиот крак во Грција.

Понатаму Библијата јасно поучува дека човек треба прво да поверува во Исус, па потоа да се крсти. Наспроти ова православните крштеваат бебиња.

Библијата поучува дека епископот треба да биде маж на една жена, а православните забрануваат епископот да има жена. Има дури и такви кои се развеле од жената за да ја добијат титулата „епископ“ и покрај тоа што Библијата строго забранува развод (освен конкретно заради прељуба или злоставување од страна на едниот партнер)

Понатаму Библијата е јасно против национализам и етнофилетизам. Апостол Павле јасно вели дека во Христос повеќе нема Јудеец и Грк, дека сите сме едно, дека не треба да се делиме по основ на било што, па ниту по нација. Наспроти ова, православните цркви се поделени по национална основа. Затоа и префиксите Македонска православна црква, Српска ПЦ, Грчка ПЦ, Руска ПЦ итн. А исто така е јавно познато дека православните цркви силно го подгреваат национализмот. Дури и за време на празници како Божиќ и Велигден (што немаат врска со национализам), често ќе слушненете говори проткаени со политика и национализам. Затоа ВМРО и МПЦ се толку блиски, бидејќи ВМРО ја користи МПЦ како алатка да преку национализмот ги влече луѓето кон нивната политичка идеологија.

Иако има уште точки, сепак би завршиш со црковните ценовници Во Библијата пишува:
„Секој нека даде како што одлучил во срцето, а не со жал и не од принуда, зашто Бог го љуби радосниот дарител“ (2 Коринтјаните 9:7, Библијата) Така што прилозите во црквата треба да се доброволни и само доброволни и никако ценовници! Наспроти ова православните дури истакнуваат и ценовници за верниците да знаат колку да платат за крштевка, венчавка, молитва, погреб и сл. Ако ги прашаш они ќе ти речат дека ако некој е сиромав дека ќе направат исклучок и бесплатно ќе го погребаат и сл, ама ние добро знаеме дека луѓето за да се пресрамат ако треба и ќе се позајмат ама ќе платат за таква работа. А што е тоа ако не принуда? А добро е позната и попаската изјава „Крштевањето кошта толку и од тебе колку ќе дадеш“ A шо демек тоа претходното не е од мене а?

 

Нема ти што да повикуваш други и да прашуваш што практикувам и што се коси со моите правила. А ако па баш те интересира можеш слободно мене да ме прашаш. Може и ќе одвојам време од слободното па да ти кажам.

 

Еве јас те прашав, а ти одвен дека не е дозволено воопшто не ми кажа зошто не е дозволено и зошто другите вежбања се доволени.
Освен "не е дозволено", од тебе не добив никаков друг одговор.

 

Утре ќе се потрудам да ти објаснам.

 

Колку време одвои да ја преиспиташ својата религија, за да имаш толку јасни заклучоци и осуда кон нејзините поглавари.?
Или пак со сигурност да тврдиш дека јогата против која истапуваат не може да биде штетна, духовно пред се.
Еве јас, сеуште почетник во учењето на сопствената вера, бирам послушание, бидејќи знам колку опасни води се кријат во невидливото.
Треба претпазливо да се пишува за работи со кои малку сме запознаени.

 

Кај многумина, развојот на надсетилните способности почнува да се јавува како последица од нивното занимавање со јога или други ориентални религии. Значи кај нив изворот на парапсихичките дарови целосно е познат. Имено, истенчувајќи го отпрвин физички своето тело со специјална диета, практикувајќи одредени вежби на хата јога, медитирајќи и задлабочувајќи се во нејзиното филозовско учење, тие луѓе се отвараат себе си за директно делување на одредени”космички сили”, преку што вклучувајќи се во нивната “хиерархија” добиваат “посветување” и одредени “дарови”. Јогата поседува прецизна методика на стекнување на надприродни способности. Тие и навистина се добиваат, но од каде и по која цена?

Кај многумина, развојот на надсетилните способности почнува да се јавува како последица од нивното занимавање со јога или други ориентални религии. Значи кај нив изворот на парапсихичките дарови целосно е познат. Имено, истенчувајќи го отпрвин физички своето тело со специјална диета, практикувајќи одредени вежби на хата јога, медитирајќи и задлабочувајќи се во нејзиното филозовско учење, тие луѓе се отвараат себе си за директно делување на одредени”космички сили”, преку што вклучувајќи се во нивната “хиерархија” добиваат “посветување” и одредени “дарови”. Јогата поседува прецизна методика на стекнување на надприродни способности. Тие и навистина се добиваат, но од каде и по која цена?
За тоа јога-учителите по правило не зборуваат, но упатуваат на некоја “безлична космичка енергија”, која го запоседнува внатрешниот човечки потенцијал (човечката душа). Всушност, вистинскиот “извор” на таа космичка енергија е гордоста во човекот која го поттикнува, самиот по себе се исполни со надприродни душевни сили, кои пак по природа се сосема спротивни од Богоблагодатните Божествени несоздадени сили и енергии. Во Библијата тоа ни го открива Св. пр. Исаија и вели: “Како падна ти од небото Денице, сине на зората! Се разби од земјата ти, кој ги угнетуваше народите. А во срцето свое си велеше:>> Ќе се искачам на небото, ќе го издигнам престолот свој погоре од Божјите ѕвезди и ќе седнам на гората во соборот на боговите, на крајот од северот; ќе се искачам до висините на облаците и ќе бидам сличен на Севишниот <<“ (Исаија 14, 12-14).
Начинот за добивање на “надприродните сили” е директно “посветување” од ученикот на учителот, кој пак и самиот веќе е вклучен во нечестивата хиерархија. На тој начин како што заразата преминува од болниот на здравиот, се случува и посветувањето од демоните врз оној кој е спремен да го прими истото и да се демонизира. Тогаш во зависност од неговата сила и страст, се вгнездуваат и зајакнуваат силите на овие нечестиви “дарби”. Пример за тоа претставува т. н. трансцедентална медитација, која во човекот манифестира обдареност со моќни животни сили и состојби на постојана радост, спокојство и здравје, притоа елиминирајќи ја или сведувајќи ја на минимум неговата потреба од молитвено себеразмислување.
Оној кој што сака да го здобие сето тоа, мора да ја помине таа сеанса и на својот гуру (учител) да му принесе дар (претежно кошница со овошје и цвеќе), во посебна просторија, каде се изведува ритуалот. Приносот се става пред “иконата” (сликата) на друг гуру (кој е починат и од кого живиот гуру добил посветување), во чија близина гори свеќа и се пали кадилница со миризливи треви да чади. Ритуалот трае околу половина час, пропратен со тивко пеење на санскриту (чие што значење е неразбирливо за оној што се посветува) и постојано повторување на имињата на предходните мастери (учители) на јогата. На крајот на посветениот му се дава мантра (тајна санскритна формула), кој е должен да ја повторува постојано при секоја медитација, а чиј вистински превод никогаш не му се открива. Постојаното повторување на таа мантра човекот се насочува на одредена бранова должина (вибрација), врзувајќи се со нејзиниот “генератор”. Така на пример генератор на вибрацијата на индуската мантра “ОМ” е самиот сатаната, додека пак мантра “Хари Кришна” во превод значи црна благодат.
Самиот ритуал не претставува ништо друго, туку директно поклонување на “пуџу” боговите, содржејќи го во себе “обоготворениот” архигуру Махаришија. На тој начин современиот обезбожен човек не сомневајќи се во ништо, се посветува практично на незнабожечки религиски обред, незабележително принуден да го прави тоа за кое неговите предци побргу би поднеле страдања и маченичка смрт, одошто да учествуваат во такви пагански ритуали.
Отец Серафим Роуз вели дека учителите и учениците кои се занимаваат со овој вид на окултизам умно и емотивно најчесто подлегнуваат на растројства, убиства и самоубиства, паѓајќи во состојба на речиси не излечива дамонска опседнатост.

Значи на почетокот човекот мисли дека вежба само вежби, додека не му се даде некое подобрување од духовен и физички аспект. Се знае дека тоа го прави сатаната, и дека сетоа тоа е мамка. Е кога тоа ќе се случи истиот тој човек ќе се продлабочува и ќе истражува за тоа за да добие повеќе духовни постигнувања. И најпосле станува роб на сатаната.

Еве коментар од некој што посетувал јога
Goce 2009-02-27 06:24
I jas edno vreme bev vooduseven od hare krisna i citav nivna literatura . A moi prijateli odea i meditiraa vo
grupata na Sri Sinmoj . Izgledase fantasticno,lugeto imaa "odgovor" na site zivotni prasanja . Meditiraa ,go isfrlaa zloto i go vnesuvaa "dobroto" preku duhovni i telesni vezbi(joga) . Site predupreduvanje deka toa e opasna rabota gi smetav za smislena i neosnovana propaganda.No zloto mora da e dobro spakuvano i izmesano so vistina za da se prodade.Se dodeka eden od tie moi novi prijateli ne izleze nadvor od pametot . Bese starsno , i toa go pocuvstvuvav na svoja koza . Se rabira so nasite zivoti mozeme da pravime sto sakame ,se ni e dozvoleno no ne e se
polezno . I nie samite sme odgovorni za sostojbite vo koi zapagame . Tie sto sakaat da mu ugodat na Boga neka begaat od jogata iako na pocetokot toa im izgleda naivno i si velite sto ima opasno vo ovie fizicki vezbi i vezbi za relaksacija . Ako za merilo go imame nasiot Gospod Isus Hristos se izgleda jasno . Ima li pogolemo zlo od toa nekoj da uci deka site patista se isti i vodat kon ista cel . Eden e vistinskiot pat sto vodi do Gospoda i toa samo samo preku Isus Hristos a site drugi patista se siroki
i go oddalecuvaat . Maja pocni da postis,ispovedaj se,trudi se i ke vidis koja e vistinata i patot . Znaes li koj veli deka meditacijata e pomokna od molitvata i na kogo tie mu ugoduvaat ? Svetite lugje velat deka samo formata e ista a deka so molitvata se obrakame licno kon nasiot Gospod Isus Hristos a so meditacijata se pretopuvame vo neznam sto a vsusnost se otvaraame za vlijanie na necestiviot i negovite demoni .
Gospode Isuse Hriste, sine Bozji ,pomiliuj nas grsenite !

Се надевам дека сега ќе ти се разјаснат некои работи. Не само тебе туку и на другите.

 

Исус, одговарајќи им, почна да зборува: „Чувајте се да не ве прелаже некој.
Оти мнозина ќе дојдат во Мое име, говорејќи дека сум Јас; и ќе прелажат мнозина. (Марко, 13; 5-6)

Тогаш, ако ви каже некој: ,,Еве, овде е Христос", или, ,,Ене, таму е", не верувајте!
Зашто, ќе се појават лажни христоси и лажни пророци, и ќе покажат знаци и чуда, за да ги прелажат, ако е можно, избраните.
Но вие – чувајте се: ете, сè однапред ви кажав! (Марко, 13; 21-23)

@EvAngelos мене драго ми е што кажа дека протестантската Библија има поинаков превод, тоа значи поинаков текст, со причина очигледно. Тој факт не го знаев, но сега кога ти си призна, оние цитати погоре уште поголема смисла ми добија. Тешко на тој што ќе поверува во твоите зборови и ќе се оддалечи од спасението.
Луѓето ја одбиваат вистината затоа што ги боли, но само една е вистината која води до спасението, а и патот е тесен. А овде сите широк пат бараат.
Штом МПЦ одлучила дека јогата не треба да се практикува, сигурно има добра причина и не се ни сомневам во тоа. За медитацијата веќе знам колку е спротивна од ,,ослободување на умот". Замки.

 

Joga nije duhovno neutralna praksa, dovela me do predvorja pakla
13:55 12.06.2013 - Karlo Poljak

Da joga uopće nije bezopasna, dokazuje svjedočenje žene koja ju je godinama prakticirala. Mnogi ne znaju da joga dolazi iz hinduizma i da predstavlja samo srce ove religije. Onaj koji prakticira jogu mora znati da se time otvara za djelovanje zloduha koji nadahnjuju hinduizam, koji je višebožačka i idolopoklonička religija. Stoga bi svi kršćani s time trebali smjesta prekinuti.

Ukoliko neki žele nastaviti vježbati radi zdravlja, mogu naučiti slične vježbe korektivne gimnastike a koje su duhovno neutralne.

„Kada sam imala devetnaest godina, vrlo me zanimala joga. Svoje upoznavanje s njom sam počela od vježbi koje su trebale usavršiti moje tijelo, a kasnije sam vježbala također i svoju psihu. Naime to je zahtijevalo puno angažiranje u jogu. Kupovala sam knjige, časopise, čitala sam kako korak po korak doći do “velike sreće” – odnosno do povezanosti sa svemirom. Intenzivno sam vježbala svaki dan, po više sati. Nakon tri godine znala sam prikupiti energiju u svaku čakru bez većeg truda. Sada bi je trebalo sabrati na jedno centralno mjesto i otvoriti se svemiru. Obećavano mi je da je to vrh puta joge. Bila sam spremna. Došla je večer kada sam bila sama i nitko mi nije smetao. Željela sam osjetiti tu sreću. Brzo sam uspjela sakupiti cijelu energiju; moje tijelo je bilo jako teško, bez osjeta, kao strano. Osjećala sam kako iz njega izlazim, kako se osjećam lagano, dobro… Moj je cilj bio bliže se povezati s nekom nedefiniranom energijom, koja mi je trebala dati obećanu sreću… Ponekad sam osjetila da me nešto počinje upijati – nešto strašno, crno! Nisam se mogla osloboditi, a tako jako sam to željela! Ne znam opisati svoj strah, užas očaja – htjela sam se vratiti u svoje tijelo, a “to” me upijalo sve jače i jače.

Pomislila sam da je to vjerojatno pakao i moja misao je otišla do dobroga Boga. U tom istom trenutku sam se vratila u normalno stanje. Do jutra sam ležala paralizirana, oblivena hladnim znojem, bojala sam se vlastitog daha. Imala sam osjećaj da sam na trenutak bila u paklu ili nečemu što na nj podsjeća – usprkos uvjeravanju svakojakih priručnika da me je trebala snaći obećana sreća. Kada sam vježbala jogu, moj život je tekao bez poteškoća. Imala sam čak određene sposobnosti, npr. znala sam što će se dogoditi kada završi sadašnja životna situacija mojih poznanika, kako će proći nečiji ispit… To me je zabavljalo, ali mi je i davalo osjećaj nadmoći nad drugima, jer sam ja znala mnogo stvari predvidjeti, a oni nisu. Tada nisam razmišljala odtkud to imam; bilo mi je s time jednostavno ugodno i to mi je bilo dovoljno. Sve se izmijenilo nakon te zapamćene noći. Upravo tada sam definitivno odlučila prekinuti s jogom i ne imati s time ništa zajedničko. Najgore je bilo to što nisam mogla o tome ni s kim razgovarati – bojala sam se sumnje o psihičkoj bolesti ili luckastosti, jer su svi znali što su mi obećavali priručnici joge. Nikada se više nisam vratila toj praksi, ali u mom životu su se počele, od tog vremena, događati čudne stvari. Osjećala sam kao da me je nešto što mi je do tada dobro služilo, počelo uništavati. Bila sam odgojena u katoličkoj vjeri, svakodnevno sam se molila, svaku nedjelju sam prisustvovala sv. Misi; premda sam to radila više iz navike i tradicije nego potrebe srca. Sada je svaki odlazak u crkvu bio za mene tortura. Već putem na Misu osjećala sam slabost, imala sam osjećaj da mi nešto oduzima snagu. Vrtjelo mi se u glavi, slabost u nogama, naglo su mi se javljale mučnine, nisu me htjele napustiti, a bila sam fizički zdrava. U crkvi sam uvijek stajala kraj izlaznih vrata, jer nisam bila u stanju ući dublje. Više puta su mi pružali stolac, vidjevši kako sam jako blijeda. A ja nisam razumjela što se sa mnom događa. Počela sam kasniti na sv. Mise, da bih si skratila muke, kojima sam bila podvrgnuta. Postajala sam nervozna, noći su za mene bivale jeza; imala sam osjećaj da mi nešto oduzima snagu i život. Sve je to trajalo više od tri godine, bila sam već na kraju snaga i počela sam obolijevati. I dalje me je bilo strah bilo kome reći, a jako mi je bila potrebna pomoć, tim više što su me opsjedale sve češće misli koje su me navodile na jedini – činilo bi se – način oslobođenja od te jeze: smrt.

Već kao dijete, gajila sam posebno topao osjećaj prema Majci Božjoj; donosila sam joj cvijeće na oltar, razgovarala sam s Njom. Prije mnogo godina, obećala sam bliskoj mi osobi da ću svaki dan izmoliti barem dio krunice. Održala sam riječ, iako je to završavalo na jednom Zdravo Marijo. I upravo za vrijeme tog Zdravo Marijo, tijekom ove tri godine, dolazila mi je u glavu stalno ta ista misao koja me mučila do boli: “Počni primati sv. Pričest – ona će ti dati snage”. Nisam u to potpuno vjerovala, jer kako to da mi takva mala oblatna može pomoći, pa već sam je primala i ništa posebno se nije događalo. Ipak me ta misao stalno proganjala. I konačno je došao kraj – moje vlastite snage su se potrošile i sve se počelo rušiti: sam pogled na crkvu budio je u meni jezu i strah, a misao na Majku Božju dovodila je odmah u moju glavu huljenje što je bilo čudno, jer sam Je na svoj način štovala. Povratila mi se misao da primim sv. Pričest. Rekla sam tada “Dobro Gospodine Bože, neka Ti bude. Obećavam da ću kroz cijelu godinu pristupati sv. Pričesti; ali Ti mi pomozi jer nestajem!” To je bilo postavljanje ultimatuma Bogu. Održala sam riječ, iako samo Bog zna koliko me je to koštalo… Svaki put do oltara bio je za mene muka; mnogo puta sam osjećala slabost, ali sam ipak išla. Nakon nekog vremena primijetila sam da je ta zla snaga prestala pobjeđivati, prestala prevladavati. Osjećala sam sa strane kako u meni nastaje nešto novo, nešto veće – nešto što mi vraća snagu. Ništa od toga nisam previše razumjela, ali instinktivno sam osjećala, da je to moj jedini spas. Prošla je godina dana. Išla sam na sv. Misu i veselila sam se što sam svoje odradila i što neću, tj. ne moram više prisustvovati sv. Pričesti i uz to doživljavati torture po tkozna po koji put. Ljudi su išli na Pričest, a ja sam sjedila u klupi; svećenik je završio dijeljenje Pričesti, a ja sam osjetila nešto čudno u srcu – nešto, što je došlo k meni kao izvana. Srce mi je stisnula žalost koju se ne može opisati – takva s kakvom se opraštamo od ljubljene osobe na kolodvoru. Suze su potekle, žalost je stiskala srce i tada sam shvatila: osjetila sam čežnju za Isusom, shvatila sam da sv. Pričest nije samo komadić bijele oblatne, da ja primam živoga Boga. Moja žalost je proizlazila iz činjenice dobrovoljnog odustajanja od primanja Njega u svoje srce. Otvorile su mi se oči, tek tada sam shvatila mnogo stvari.

Danas nastojim biti blizu Boga, često prisustvujem sv. Misi, Gospodin često posjećuje moje srce i ulijeva u nj svoju ljubav. Iako ne štedi također križeve i trpljenja, ipak me nikada ne ostavlja samu s time. Moja borba sa Zlim mi je oduzela još mnogo godina i dalje traje, ali Bog me štiti. Obuzima me samo panični strah, kad vidim koliko se mnogo ljudi bavi gatanjem, tarotom i magijom. Znam što to znači i kakve su posljedice toga. Isto tako, zbog toga sam odlučila napisati ovo svjedočanstvo kako bih sve upozorila na djelovanja te vrste. Majko Božja, zahvaljujem Ti za Tvoju brigu, za to što me nisi ostavila, iako je moja obećana krunica bila tako kratka. Bez obzira na moje jadno Zdravo Marijo, Ti mene, Majčice, nisi napustila.“ KRYSIA

Iz knjige: Magija – cijela istina

 

Значи да вежба јога ама да не ја вика јога. Пошо модерната јога, онаа што ја вежба цел свет, нема никакво духовно врзување.
Јогата во Индија е цел процес, тие пред секое вежбање и синусите си ги прочистуваат, да бидат чисти целосно. Модерната јога нема никаква врска со индиската јога.
Зошто тогаш да не вежбам јога? Еве, нема никакво дохувно поврзување со ништо, немам јоги, не сум се поклонила пред ничија слика, никому не сум дала поклон, не сум се врзала духовно за ништо.
Кај грешам, според МПЦ?
Остави ги настрана тие "секти" што продавбаат ветер и магла за духовно чистење и воздигнување. Збориме за чисто вежбање на јога вежби, не за ловење ветер и магла.

 

Дали кога вежбаш јога, го правиш тоа пред луѓе или пак практикуваш да си сама?