МПЦ- бизнис корпорација или верска институција за народот?

Абе не е важно дали некоја институционализирана црква ќе те сака или нема да те сака. Важно е Бог да те сака. Ако поповите праат бизнис со верата, тоа не значи дека треба да се откажеме од Христос. Само ќе ве потсетам дека и Исус е на ваша страна и самиот Тој се разгневи кога виде дека во Неговиот храм луѓето правеле бизнис. Можеби сте ја виделе таа сцена на филмот за Исус, ама еве прочитајте ја директно од Библијата:

„Тогаш Исус влезе во Храмот и ги истера сите што купуваа и продаваа во Храмот, па им ги преврте масите на менувачите на пари и тезгите на продавачите на гулаби и им рече: "Напишано е: 'Мојот Дом ќе биде наречен Дом на молитва', а вие го направивте разбојничко дувло."“ (ев. Матеј 21:12, Библијата)

И тука само ќе спомнам дека во протестантските цркви на секаде во светот (а ги има двојно или тројно повеќе од православните) сите црковни услуги се бесплатни! Бесплатни се венчавките, крштевањата, погребите, советувањата, поучувањата, неделните училишта за децата итн.
Во секоја протестантска црква си постои каса за доброволни прилози (или торбички сеедно) и таму верниците анонимно си ги оставаат своите доброволни прилози. И ете тоа супер си функционира, нема ценовници и нема вакви сеири.

 

Евангелос, многу добро ми е јасно тоа, не си ми ја сфатила поентата на муабетот.
Јас може и никогаш да не одам во црква, а да сум поголем верник и од тие што постат, се причестуваат и даваат великодушни прилози.
Ако ти го прифатиш бог и он ќе те прифати тебе, со сите мани и гревови.
Ама кај нас се ствара погрешна слика за верата. Се глорифицираат црквите, парите, обичаите, се се само правата верба и самиот БОГ не.
Искрена да бидам мене нашата црква воопшто не ми се допаѓа, ми буди некој немир во мене.
Во Америка често одев во една христијанска црква, не протестанстка, calvary church се викаше, такво спокојство и верба не сум почувствувала со години. Пастор кој разговара со луѓето за секакви теми и проблеми. Од него за прв пат на 24 години научив многу повеќе за верба и за Бог него од нашата за сиве овие години.
Али друга тема е тоа да не бидам тотално оффтопик.

 

Сум ја посетил и јас Calvary Church во Америка И да тоа е протестантска црква. Таму има поучувања од Библијата и затоа и си научила нешто за верата и за Бог.
Дали виде таму ценовник? И дали некој дојде да ти рече треба да платиш толку и толку долари (според тарифа) за тоа што присуствуваше на проповедта или сл?

 

Ете поима немав дека е протестантска, зашто ми кажа дека има 20 000 различни видови на христијански цркви и останав забезекната.
Библиии има насекаде да си земеш додека трае службата, можеш и да ги позајмиш да ги прочиташ дома и да ги вратиш.
Имаат таков дејкер за мајки со деца да си ги остават децата додека се они на мисата да им ги чува друг.
Нема никакви ценовници, во цела црква има една дрвена кутија за донации спикана во еден ќош, а барав баш за да оставам некој долар.
Самиот пастор ми се изначуди зашто го прашувам дали смеам да доаѓам во црквата иаку не сум дел од неа. Седна со мене да ми објаснува како пред бог сме исти и без разлика на која религија припаѓаме сме божји деца. Уште за зелена карта што не ми направи муабет.
Мислам дека донациите се дават поинаку таму, и одат во затворен коверт.
Јас бев препријатно изненадена, зашто многу ми зборуваа сешто, а видов сосема друго.

Али не е тоа темата, завршувам тука со овој пост да не претерам повеќе.

 

Вчера ја крстивме ќерка ми ама по стар ценовник. Плативме 3000 денари за „услугата„. Свеќите беа по 250, што според мене е многу. Катастрофа, не знам што да речам. Ете од Новиот Завет ми останал врежан делот каде Исус ги крши тезгите и се лути заради тоа што Божјиот храм го претвораат во пазар и трговија. Сега се е трговија. Кога веќе шират религија нека ја прават на правиот начин. Сржта на нашата вера е да се држиме подалеку од материјалното и да се стремиме кон духовното богатство. Зошто воопшто постои професија „ПОП„. Нека си има друга работа а свештенството нека го прави од љубов и желба а не заради прехранување на семејството. И во црквата се остана на финансиите.
Сакав само да кажам дека, вечера, попот почна да објаснува за нашата религија. Почна да кажува како нашата љубов ја отсликува вербата кон Исус. Како треба да бидеме прави верници и да не дозволиме да има некрстени деца или невенчани парови. Зет ми додаде „Попе тоа кажувај го на богатите, ние веќе немаме пари за да бидеме Христијани. Скапо е да бидеш Православен во денешно време„ Попот не одговори ништо

 

Hipster има и тука такви цркви. Еве мене ми е мило што одам и го учам вистинското проповедање на Библијата. Не верував ни јас отпрвин ете мислев како и православните христијани во врска со сектата што ми се запна другарот од претходно. ама од кога сама појдов и се уверив колку се грешка луѓето што ставаат такви етикети. Од тогаш во православна не сум била. Мува да помине ќе се слушне од толку што е тишина. Нема зборувања, смеења, нема оговарања леле види го овај со кој дошол. Па некој тетки не се виделе одамна па тогаш наоѓаат да си се кикотат и раскажуваат. Се ова беше во православната и што сум начила јас од што сум одела таму? Ништо. Не ни ги слушаш поповите набрзина испеј прочитај и чао пријатно. Празна глава влези, празна излези. И срам ми беше признавам да кажам каде сум почнала да одам баш од тие малоѓраѓански муабети и озборувања лепење етикети на секташи. Но не повеќе. Не правам ништо лошо и нема од што да се срамам. А луѓето и со причина и без тие и онака си зборуваат. Па и нека си продолжат

 

Го сфаќам вашиот став и она што ве иритира. Иритира скапиот џип, иритираат многу други нешта. Но и убаво мислам дека објаснив околу некои спорни нешта.
Непобиен факт е возниот парк и тоа никој не го оспорува, но зошто само тоа е единствената етикета која се лепи на сите! Што ако ариепископот, епископот пример уште утре го продадат џипот и парите ги дадат на сиромашни. Ајде ќе ја земем и таа теза. Ќе купат еден просечен автомобил и готово. Но тогаш повторно ќе следат истите приказни, ова со сигурност го тврдам. Тогаш пак ќе речат дека тоа го направил од озборувањата, или дека го направил за да се покаже пред народот, па дека тоа е така за да си земе пари од него, или дека тие пари му биле потребни за којзнае што ти не, што ни на крај памет не му паѓа начовек.
Ете тоа мене ме револтира. Сфаќам и разбирам сечиј став. Сфаќам дека можеби сте виделе нешто или некој грев на некој отец, но зошто ни еден не кажува ни една добродетел? Ќе речете дека и тие добродетели ги нема, ама навистина ги има. Што е со оние добродетели кои ги гледам секојденвно! Ве замолувам немојте да се навредите, ова не го кажувам со тој тон на сарказам или слично, но реално гледано и кажано, ако бидете во храмот Божји постојано на служби, сите тие добродетели ќе ги воочите. Можеби немаме кујни кои се отворени 24 часовно за сиромашните, но има безброј други методи на помош. Но само разликата е таа што нема отецот или епископот да излезе јавно по медиумите и да рече, дека кравата на Петре почина, еве му дадовме 1000 евра да си купи нова. Тоа никогаш и нема да го слушнеме, па колку и да сакаме.
Разликата е сосем во друго светло.
Доколку човекот е присутен на боголсужбите во храмот, отецот ќе го научи за најбраз период. И баш она што сакам да го напоменам, дека скоро во сите случаи кога верникот доаѓа постојано во храмот, баш кај тие верници и отецот не зема пари, па макар за што и да било. Овде зборуваме за взаемна почит, зборуваме за врска. Не дека тој ќе ги наплати подоцна кај другите (што верувам дека тоа ќе ми го реплицирате), но сепак тука е столбот. Но кога еден човек доаѓа во храмот Божји со реплика, со навреди, па сепак и отецот е човек кој ќе изреагира. Иако треба да искаже смирение, некогаш и нема да го може тоа. Не дека тоа би го направил во целосна своја одбрана, туку тоа би било првенствено заради Бог, зашто сепак е тоа Божји храм.

Повторно ќе кажам, вие градите слика за Скопје. Вие градите став за Скопје и за целото свештенство што го гледате таму. Во овој град има милион жители. Еве половина нека се друга вероисповед, половина нека се православни и од таа половина, да речеме една четвртина се личности и семејства кои го примаат свештеникот. Значи зборуваме за 250 илјади жители, а каде во нашите други градови има толку жители?! Никаде. Значи многу нормално и придонесите на отците да се далеку повисоки за разлика од другите градови. Па како што кај вас една шивачка во фирма зема 12 000 или повеќе, кај мене во мојот град земаат 6000 денари. Додека пак и сама еден период работев во таква една фирма за 4 500 денари. Со полно работно време и се. Заминав од темата, но ова беше само пример за нашите разлики, иако сме и живееме во иста држава.

@galapce мила, потполно го разбирам она што го кажа. Објаснив милам, делимично или не, сепак отецот нема да излезе да каже каде дарил доброволен прилог.
Она што го спомена од храната што останува после парастоси, еве ќе кажам јавно. Се’ оди кај сиромашни семејства. Сите доаѓаат со некој сад (тенџерче) и си земаат за дома се’. Од манџичка, од супа, од салата, од леб... Ама тоа не се гледа јавно нели?!
Повторно ќе кажам, дел од тие финасии навистина одат за отецот, но и голем дел одат за црквата како институција, потоа за хуманитарни цели. Значи секој да може да живее, не само свештенството.

И само колку за информација мила @Mimi123 , можеби не си знаела, но и во православната црква не се наплаќа ништо кога се одржуваат состаноци за разговор за верата, надвор од богосужбите. И не дека ги нема, туку ги има постојано, ама оној што сака да научи се информира повеќе за нив и е присутен на истите. Овде мора да разграничиме едно нешто, богослужба и разговор, односно проповед за верата. А на тие состаноци каде држи отецот проповед баш и се чита од Светото Писмо и се дискутира за тоа. Додека боголсужбите се сосем нешто поразлично кое се твори во слава на Бог. Нашето не разбирање на боголсужбите потекнува од многу други причини. Тука е првенствено црковнословенскиот јазик на кој се служи, па затоа и човекот има таква некоја претстава за богослужбата дека отецот брза, не прави богослужба како што треба. Но кога ќе го видите само времето, тогаш можеби ќе процените. Утринска боголсужба трае и по 2 часа, во зависност што има тој ден да се пее, односно дали има празник и колку е има за пеење. Додека утринска богослужба со Литургија трае во интервал минимално 4 часа, па повеќе.

@EvAngelos , јас пак тебе не можам да те разберам. Постојано алудураш и цитираш стихови, па апостолите ова или она кажале, ама дали тие апостоли живеат денес во ова наше време?! Имале ли она што ние го имаме? Еднаш мислам дека се најдовме во дијалог, пак ќе повторам. Не рекле тие дека денес треба да имаме компјутери (зашто тогаш ги немало), не рекле да имаме возила, ама денес ги имаме за нашите секојдневни потреби... и ред руги работи? Ајде да живееме како нив тогаш, па можеме да разговараме на нивно ниво на разбирање на нешата. Може?!

Што се однесува до заедницата каде оди @EvAngelos , сам нека каже колку членови има? Нека каже дали би бил и понатаму пример пастор на тие луѓе, кога би требало да ги опслужува нивните потреби, но со наглас на материјалното. Да и понатаму се’ биде доброволно како досега, да неговата заедница пример брои некои 20 000 личности (или повеќе), ама на различни краеви т.е. за миг да се поставиш на местото на еден отец моментално каде се најдува и да го твориш неговото дело. Да треба да патуваш секој ден по 150 км да стигнеш до нив (ова го зборувам само за едно семејство), а притоа воопшто друга работа да не работиш и да треба сам да обезбедиш се’.
Ако може да ми искалкулира колку би земал месечно од тие личности доброволно (во однос на она што сега го прима неговата заедница)?
Колку би давал дневно за тие потреби (вклучуваме пат, гориво, амортизација на возило, па да однесе дома нешто на семејството од тој доброволен прилог, ама не само едно семејство да опслужува, туку потоа и други на некоја извесна оддалеченост...)?
Тука го вклучувам првенствено духовното. Нека не живее во Скопје, нека живее во друг посиромашен град, да патува во неурбанизирани села, да не оди со автобус како досега до местото каде е неговата заедница и да плати само 20 денари?! Го замолувам нека каже како би било тогаш, кога треба да даде од џеб финасии, а ги нема?!
Ќе ми реплицираш сигурно дека овде не станува збор за тоа, но нели сепак зборуваме за ценовник, за една верска групација, па како таа опстојува. Пример твојата.

 

Да се разбериме, протестантските заедници можеби нудат бесплатни услуги (иако си наоѓаат начини како да си наплатат и плус имаат донации од странските држави за кои шпиунираат, најчесто се тоа САД), ама тие услуги се фалсификати. Тоа ви е како купопродажен договор склучен во четири очи меѓу продавачот и купувачот. Купувате стан, му ги давате парите на продавачот, ама договор на нотар заведен немате. Па така пред државата ништо не сте купиле. Исто е и со услугите на протестантските заедници, пред Бога. Ве капат во езерата, ама не ве крштеваат. Ве венчаваат ама не сте венчани. Ви идат на погреб ама молитвите на корист не ви се оти најчесто во бесмртноста на душата не ни веруваат. Ви даваат попара, најчесто од бисквити и вино (или шира) ама тоа не е Тело и Крв Христова оти ни сами во тоа не веруваат. А ние знаеме дека Господ Иисус Христос ја служеше првата Литургија на Тајната Вечера и ги причести апостолите, после служеше литургија во Емаус, после и апостолите ја служеа литургијата и еве и ние до ден денешен ја служиме. Полагаат раце на пасторите, ама џабе, немаат апостолско преемство. За маслосветот кој е спомнат во соборните посланија, за миропомазанието и збор да не зборуваме.

Најсмешно од се` е кога протестантите не` обвинуваат дека не сме го читале и толкувале Светото Писмо. На секоја богослужба се читаат по минимум 2-3 псалми (на некои и по повеќе од 12), се чита апостол, се чита Свето Евангелие (кое со љубов го целиваме) на вечерните се чита и од книгите на Стариот Завет... Ама нас поинтересно ни е да шетаме по сектите, оти кога одиме в црква, легион ѓаволи ни го попречуваат патот, а нашиот ангел пазител не` води, кога одиме во секташките збиралишта, 3 легиони ѓаволи не` водат, а ангелот наш пазител плачи и рида.

@Mimi123 немој да мислиш дека не знам кај одиш. Во најфенси сектата во Прилеп. Почнавте како школа за англиски, после си се трансформиравте во тоа што и ви беше намерата. Почнавте со хвалоспеви на обичаите, сега се противите на истите. Ама ајде не ви се замерува, САД ве плаќа.

И ако сакате да знаете која вера е на Бога мила, видете во која вера има аскеза, има пост, има метании, има воздржување и борба со себе си, има свети богослужби, има воздржување од гревовите...

Драга Серафима, ти градиш став за скопските попови, во однос на оние кои се блиски до владиката и остваруваат приходи надвор од своите парохии. Познавам свештеник, старешина на две градски цркви(вклучуваат две населби), кој живее во родовска заедница (десетина души) во 3 соби - дивоградба! Ги крие парите? Спрема да купи нова куќа/стан? НЕ! Нема пари ни да си ја легализира куќарката. Толку од богатството на скопските попови!

@anina колку што знам ти живееш надвор од скопската епархија, а во вашата епархија цените не се покачени и владиката најави дека нема да се покачат. Дезинформација е дека Синодот донел одлука за поскапување на требите. Тоа го донел епархискиот управен одбор на скопската епархија.

 

Точно така брат @Orthophill , да си здрав и жив за ова што го пиша.
Значи таа слика ја доловував за дел од скопските отци за да се сфати вистинската суштина, дека не сите отци единствен приход им е свештеничката работа. Ако некој добро забележа тоа баш и го напишав во првиот пост. Дека некои отци имаат и свои примања надвор од својата свештеничка работа. Некои паралелно се и професори на факултет, некои се ситуирани од своите семјетства, на некои семсјтвото на презвитерата има големи примања, некои имаат бизниси (во смисла семеен бизнис од порано уште пред кандидатот да биде ракоположен за свештеник).... Тука е дилемата што боди во очи скапиот џип. Но и затоа го споменав фактот, дека секој човек си има свои мисли, желби и определби во животот. Така и отецот.
Но, сепак( нагласувам), сепак не сите отци имаат толку примања и можат да си овозможат џип или други задоволства. Тоа се само определени поединци кои го имаат тоа (кои паралелно имаат свои дополнителни примања).

 

Serafima,i da gi prodadat ne e samo slikata sto ke ostane za niv...tie nema da se smenat...ne site.
Za dobrodetelite,znaev feka toa ke napises,zatoa rekov..Ima nacin kako da se doznae,ke se pofali onoj na koj mu se pomognalo.Da ane kazes deka ne smee.Blagodarnite luge,ne site uspevaat da se vizdrzat da ne raskazat za lugetosto im pomognale.
Probaj da ne gi stavas site vo ist kos,ne se site isti kako so ti gi poznavas.
Sama si svesna i gi gledas luksuznite hramovi.

 

@Serafima не е за мене доволно оправдување тоа па што ќе ги продадат и пак нема да биде решен провлемот. Нека ги продатат и нека ги донираат парите на сиромашните. Баш ќе бидат за пофалба не за оговарање. Ама тоа нема да се случи, барем не во брзо време. Давале на сиромашни, можеби не знам, не сум во таа категорија за да знам од лично искуство. Ама знам многу сиромашни кои не им помогнала црквата иаку одат пречесто во црква.
Плус нешто знам многу добро од век и векова за црквата, низ историјата се повторувало и очигледно се повторува и денес, сите тие крстоносни војни за што биле-за пари и богатство. Не е ова ништо ново, жално е што некои работи се повторуваат наместо да се исправаат грешките од минатото. Да да црквата има милион позитивни работи, не негирам, да не беше така немаше да одам и сеуште ама со вакви некои скандалозни изјави не прави сите да се посомневаме во нејзината искрена намера, некогаш.

Велиш не споредувајте со Скопје, да драга ама Скопје има 750 000 жители. 40 проценти од населението, и цркви на секој чекор. И кај нас во населба сакаа да градат црква, да рушат ми се чини куќа или да одземат цел паркинг прстор кој патем сами си го купувавме ние. А црква има на нецели 1000 метри. Наместо сплотување прави раздор. Си прошетала ли низ населба Аеродром да видиш колку цркви има изградено владата? На толку мал простор? Сосема безпотребно.

Иритира до срж безобразието да си прават пресметки и анализи врз стандардот на народот. Црква не треба да се занимава ни минута со ништо друго освен со религија и бог. Ама не е така.
И саматa велиш си работела во фирма месечно за 4500, цел месец за една крштевка. И тебе тоа ти е оправдувачко? Мислиш нема луѓе во Скопје што работат за 100 евра? Има и тоа факултетски образовани. За што попрво тие пари, извини ама сигурни нема да завршат 6000 за свадба во црква или не 7000 со три попа. Зашто нели само вистинска љубов се крунисува во црква и на хартија.

Ова е скандалозно за народот, а обичниот народот е тој што оди во цркви, и тој е тој што нема пари, не само тие 5% бизнисмени со небројани пари.

Се правите како да сте паднале од марс, последен денар па во црква ќе го дадам. Извинете ама не, поважно ќе ми биде детето утре кога ќе го имам да ми биде најадено со квалитетна храна, со сите редовни контроли на лекари и педијатри, и со квалитетни обувки посебно додека да прооди отколки да дадам 100 евра и повеќе за крштевка. Од тоа не кратам за ништо и никој на светов.
Не се согласуваме и нема да се согласиме, зашто и без сите тие обичаи и одење во црква пак сме божји деца, со чисто срце и мисли, нешто што не се купува со сите пари на светот.

 

Orthophill ни самиот повеќе не се разбираш што зборуваш, не пак јас да те разберам за фенси секти и за некакви трансформации кажав тоа што имам да кажам и повеќе не ме цитирај.

 

А сега дојде време да се разоткрие најглавната тајна на црковната економија: Црквата живее од парите на атеистите.

Замислете дека јас сум млад „боготражител“. Доаѓам во храмот и барам од свештеникот да ме крсти. Свештеникот, откако поразговара со мене, сфати дека желбата ми е сериозна, но познавањата на Евангелието и на нормите на црковниот живот – никакви. Тој ми предложува да поминам некое време во неделна школа или во беседи со него. Поминува време (можеби, месец, можеби – години). На крајот, и тој и јас доаѓаме до заклучок дека дошло време за моето сознателно крштение. Ќе земе ли од мене, студентот, пари свештеникот, кој многу сили вложил во тоа моето решение да постане посознателно и подлабоко? Или попрво и самиот би ми дал подарок во денот на моето духовно раѓање?.. Впрочем, токму така и се случи со мене во 1982 година – при моето крштение не само што не ми зедоа ниту копејка, туку и ми подарија крст и свеќи.

Поминуваат години. Момчето расте како навистина црковен човек, редовно се исповеда, се причестува; во храмот оди не само на големите празници… И еден ден му приоѓа на свештеникот, но не сам: „Отец, запознајте се, ова е мојата Тања… Сакаме да се венчаме…“ Дали свештеникот со нив ќе поразговара за пари? Или ќе го венча својот духовен син радосно и бесплатно – дури и книга ќе му подари по овој повод?

Поминува година. Младиот човек и неговата Тања, која истата година станала парохјанка и духовна ќерка на истиот свештеник, му приоѓаат нему со друга молба: „Знаете, ни се роди Иван… Кога да го крстиме?“ Кој овде ќе спомне за пари?

Многу години поминале. Татјана ожалостено приоѓа кон истиот свештеник (ако сè уште е жив) и му вели: „Станав вдовица… Отпејте го мојот сакан“. И зар за погребението на човекот, кој самиот го воспитал, кој целиот живот го поминал пред очите на свештеникот, тој ќе земе пари од својата нажалена духовна ќерка?

Еве го парадоксот на градскиот црковен живот: постојаните парохјани, вистинските духовни чеда на свештеникот, практично во храмот не донесуваат пари. Храмот не живее од жртвувањата на парохјаните, туку од парите на оние што „поминуваат“ (игра на зборови во рускиот јазик: прихожан – парохјанин, захожан – случаен посетител, заб. на прев.). Пред сè, од парите на оние што ги донесуваат двапати во животот: првиот пат, за да ги крстат, а вториот – за да ги погребаат. Токму овие практични атеисти, непознати ниту на свештеникот, ниту на парохјаните, и ги ставаат своите пари во црковната „каса“. За себе и за оној (црковен) човек.

Таквиот систем на црковната „економија“ се оформил во советските времиња. Денес тој, секако, е посложен. Се појави трговијата со книги и икони (има храмови во кои чесно предупредуваат: книгите во нашиот храм се поскапи од световните продавници. Но, разберете, драги, со купувањето на книгата од нас, вие жртвувате за возродување на храмот). Има добротвори – спонзори. Има помош од страна на градските власти.

И се покажало дека топлината на човечките односи се наградува стократно. Парохјаните, кои го засакале свештеникот и се убедиле во некористољубивоста на неговата служба, потребите на храмот ги восприемаат како свои. И ако самите не можат да помогнат, наоѓаат познаници во новите руски елити (во Владата, по банките, во сферата на бизнисот), ги запознаваат со свештеникот и ги убедуваат да помогнат. Оние свештеници, што како наемници се однесувале со луѓето и на парохјаните гледале низ банкнотата – останале сами со сите грижи на финансиската криза. На добрите пастири, кои човечки и христијански се однесуваат со луѓето, се збиднале евангелските зборови за грижата за земните добра:Барајте го најпрвин Царството Божјо и неговата правда, а сè друго ќе ви се придодаде (Мт 6,33).

ѓакон Андреј Кураев

текстот е преземен од тука: http://mistagogia.mk/kuraev-crkvata-i-parite-3/

Текстот со којшто целосно се согласувам е поставен само да ви се потврди фактот дека за било какви плаќања коишто доаѓаат од Црквата најмногу се загрижени тие коишто живеат надвор од неа и коишто благо кажано немаат абер што тоа таму се случува. А кога истите тие би почнале да се воцрковуваат и би станале нејзини чеда најмалку би имале проблеми со „плаќања“.

 

@Serafima

Многу е тешко да се брани нешто што не може да се одбрани, јас целосно те разбирам и верувам сите што тука коментираме сме на истата страна. МПЦ е дел од нашиот народ и нашиот идентитет, меѓутоа не може да се преќутуваат и одобруваат работи кои се косат со сите принципи на православието. Ти потенцираш дека времињата се смениле и заради тоа и начинот на кој свештениците и сите ние живееме. Се согласувам со тоа целосно, само тогаш не можам да разберам зошто не се смени и ставот и зошто транспарентно не се каже на кого и колку се помага. Порано кога цркавата помагала тоа го знаеле сите: ги мажела девојките кои немале семејство(им спремала чеиз), помагале на сиромашните и тоа било јавно и транспарентно. Сега се се одвива под плаштот на таинственоста. Јас секогаш тргнувам од себеси, јас сум дел од верниците, од христијаните, постам, верувам и помагам онолку колку што можам, НО во црква не оставам пари, секогаш гледам тие пари да ги дадам на накој на кој му се потребни. И зборувам за тоа, не за да се фалам туку за да ги поотикнам и тие околу мене да направат нешто добро.
Еве зошто не оставам пари во црква: зашто сакам да знам каде и за кого тие пари ќе одат.
А за тоа колку сум запознаена со функционирањето на МПЦ верувај дека сум и тоа многу, познавам владика кој не јаде друго чоколадо освен Милка со лешници (колку деца во нашава држава немаат да јадат ни чоколадо од 10 денари), познавам владика кој со едно јавување може да вработи и отпушти кој било од работа, познавам свештеници низ многу градови кои дома не купуваат леб, зејтин и вино (го земаат од црквата), знам и многу други нешта за кои понекогаш не сакам да знам дека се случуваат во нашите манастири.
И не за џабе се сите приказни и анегдоти за попоите кои со векови ги прераскажува нашиот народ.
Ова последново мислам дека доволно кажува како функционирала, функционира и ќе функционира МПЦ.

 

Христовите апостоли не живеат денес во наше време, немале компјутери и коли, ама тие исто така имале финансиски потреби, имале потреба од храна, патувања, смештај каде што иделе итн. Ама сепак немале ценовници - а тоа е темата за која што збориме Значи немале ценовници и примале само доброволни прилози според упатството на светиот апостол Павле:

„Секој нека даде како што одлучил во срцето, а не со жал и не од принуда, зашто Бог го љуби радосниот дарител.“ (2 Коринтјаните 2:7, Библијата)

Абе срцка, ја сум најмалку битен. Во Македонија протестантските црки се мали (но доволни и ги има речиси во секој град). Но сепак немаат ценовници и црковните служители се издржуваат од доброволни прилози или доброволни донации од земјава и странство (сеедно).
Во светот протестантите по број се 2-3 пати повеќе од православните и има протестантски цркви со по 100 посетители (во неделните богослужби), со по 500, по 1000, 5000, 8000 (тоа е најголемата во која јас сум бил), а има и неколку со по 30.000 редовни посетители. И тука зборам за една локална заедница, како што е на пример локалната православна црква Св. Петка во Црниче.
Значи независно колку е голема протестантската црква и колку редовни посетители и слижители има, било да се тоа 50 души или 5000 души, ниту во едната, ниту во другата нема ценовници, никаде не се наплаќа за венчање, крштевање, погреб итн. и секаде црковните служители се издржуваат од доброволни прилози.

Ти спомна дека некои попови патувале по 150км на ден? Малку ми е чудна бројкава, затоа што цела Македонија од север до југ е 250 км и излегува дека постојат места каде што у радиус поголем од половина Македонија нема поп Али ок, можеби не збориш за Македонија.
Сепак возење 150км во една Америка на пример не се ништо (луѓе секој ден ги возат за до работа и назад), а и нема потреба за пасторите да возат толку затоа што во Америка има активни (живи) цркви скоро на секоја втора или трета улица. Под активни и живи цркви мислам на цркви не само како уметнички градби, туку на цркви полни со искрени верници кои не доаѓаат само на Божиќ и Велигден таму, туку по 2-3 пати неделно (еднаш на богослужба, еднаш на молитвен состанок, децата на младински состаноци, па на советување по потреба, на разни семинари итн.) Ама сепак еве знам за едно друштво на пастори моторџии чија што духовна служба е на редовна база да одат до некои далечни села каде што нема цркви или црковни служители и таму да им проповедаат на луѓето од Светото Писмо. И замисли и тие немаат ценовници и покрај нивните дополнителни патни трошоци, туку и тие се издржуваат од доброволни прилози и доброволни донации.

Знам дека ви е чудно како може некој да ги покрие сите свои трошоци само со доброволни прилози, но ете со Бог се е можно. Потребно е малку вера дека Бог ќе обезбеди за Своите слуги и така и станува, Бог секогаш обезбедувал за нив преку други исто така Свои слуги. Прекрасно е да си слуга на Бог

 

@agios не знам можеби во некоја друга реалност тоа што си го постирал е вистина, во оваа реалност врска нема.
Јас сум крстена во истата црква каде што одам барем два-три пати во месецот, исто како и брат ми, децата ни се крстени во таа црква, мајка ми е опејана во таа црква и за сите овие работи ни се земени пари, не ги нудевме, нагласено ни беше које, колку чини, така да твојата теорија дека само на оние кој немаат врска им се зема пари не е точна.
Имам пишувано дека до пред година дена учествував во голем број на активности во склоп на црквата, им помагав на своја сметка на девојки, жени кои дошле од Мк да се вклопат тука во животот, им помагав на оние кои беа малтретирани, им помагав на жените за работи кои ми се во домен на професионалната работа а пак си платив за сите три крштевки на децата, никој не рече еве ти си духовна ќерка, јас те исповедувам, јас те причестувам не мора да платиш или плати нешто симболично туку ми беше кажано цена и тоа е тоа.

Да нагласам дека мене не ми е криво што сум платила за крштевките на децата, ми бил и сеуште ми е мизерен пристапот на попот кој додека закажуваш за крштевката првата работа што ти кажува е колку треба нему да му платиш, тоа е тоа што го иритира народот.
Да сум немала да платам чисто сумљам дека попот ќе ми ги крстел децата без пари, јас сеуште немам слушнато тоа да се случи, сите активности кои се организираат во склоп на црквата се од пари на народот, црквата и попот со ниедна цента не учествуваат а секогаш стојат со рацете пружени да им се дадат паи од тие активности.

Мене попот, свештенството итн не можат да ме направат атеист, јас сум се родила православна таква и ќе си умрам ама не значи дека треба да бидам слепа и глува за тоа што не чини во нашата црква.

 

@zvecarka прости што ќе те цитирам за да доловам една значајна поента. МПЦ постои од 1967 година. Пред тоа постоел православен народ на овие простори, но не и МПЦ. Православните биле водени од Српската, Бугарската и Грчката православна црква. Тие воопшто не се замарале со нашиот идентитет. Комитите биле тие што се залагале за смрт или слобода на македонскиот народ, а тие повеќето од нив не ни биле религиозни.

Православните попови, како денес, така и порано, секогаш биле врзани со власта, без разлика дали тоа било наша власт или окупаторска. Монахот Кирил Пејчинович во своето дело "Огледало" јавно кажува дека кога поповите не успевале да си земат пари од народот, тие го викале турскиот аксер за сосила да изнудат пари од бедниот македонец. Ја имам неговата книга со старо-тетковски дијалект ако сакате и ќе ви цитирам од таму. Тоа ли е борма на поповите за нашиот идентитет? Срамота!

 

@EvAngelos не е проблем што ме цитираш. само со твојата поента не се согласувм. Не е важно дали ќе напишам МПЦ, Охридска архиепископија или само Православна црква. Кога зборувам за нашиот народ и нашиот идентитет пред се мислев на Православието кое на овие простори опстојува многу векови наназад. (Се разбира не сакам да спорам дека на овие простори има и други религии). На овие простори постоел православен македонски народ кој градел цркви и го практикувал Православието (без разлика на кој јазик и без разлика на националноста на поповите кои ги воделе црквите). Впрочем старословенскиот јазик е јазикот на кој се пишувани црковните книги и токму од тој јазик подоцна се развиле и останатите современи(словенски) јазици.
МПЦ, СПЦ, БПЦ и сл. како и да се нарекуваат низ историјата се храмови на Православието кои во зависност од условите се развивале и ги менувале своите називи низ историјата, така што е сосем неважно под кое име се појавуваат.

Тука е муабетот за тоа како функционира МПЦ, а не кога и како настанала.
И Македонија својата државност ја добива прво во 1944 како Федеративна Република, за дури во 1991 да стане независна држава, но тоа не значи дека Македонците постојат од 1944 или 1991.

 

Почнувам да се страмам што живеам во вакво опшество , ајде да не се повторувам милион пати, сите сме па и јас за тоа да не им се наплаќа на оние луѓе кои едвај врзуваат крај со крај, ама да почнуваме да се буниме или да ни смета тоа што имало многу Цркви бројчано во една населба , е тоа драги мои не ми влегува во глава ни случајно...барем да наведнеме глави и нека се градат и рестарвираат џамии ако не еј на Македонско , православно тло да ми сметало колку има Цркви не , не не именувам никој , секој со своето мислење, ама тоа го прочитав токму тука за жал..
Инаку во гради се тепате , ќе му давате на деца пари и се што е потребно за живот , а од кој доаѓаат тие пари драги мои? од науката и од технологијата што се унапредува се повеќе и повеќе ? а дали таа наука и технологија е така моќна сама по себе , или има НЕКОЈ над неа тоа не го сваќате, сватете јасно и гласно сите сме под Господ, сакале или не сакале вие , и не туку ми се водете по некои факти поддржани од баби и жаби .

 

Мило ми е што тебе не ти е важно дали порано била МПЦ, СПЦ, ГПЦ или БПЦ (така и би требало за сите да биде), ама денес овие очите ќе си ги извадат меѓу себе. Ете на пример МПЦ не е призната како канонска црква баш заради спорот со СПЦ, затоа што МПЦ спротивно на православните канони си самопрогласи афтокефалност бидејќи истата не ја доби од СПЦ. А кога Јован Вранишковски според канонските прописи си оформи Православна Охридска Архиепископја ( www.poa-info.org , која е призната од целиот православен свет!) МПЦ во ортаклук со власта одма го пикна во затвор. Мафијашка работа, штета што Заев нема снимки од тие разговори кога се договарало тоа апсење. А можеби и има во некоја од наредните бомби

Македонија го има најдискриминирачкиот верски закон и тоа е една од причините зашто Европската Унија не не прима и истата бараше ревидирање на тој закон. Македонија е една од ретките земји во светот каде што е забрането да се регистрира друга православна црква и МПЦ држи монопол. Еве отидете во Америка и ќе видите Америчка православна црква, Грчка православна црква, а има и неколку Бугарски, Српски и Македонски православни цркви. Истиот случај е и на пример во Австралија. Америчката православна црква не се плаши од конкуренција, ниту Австралиската.

Да но називот Македонија си постоел и пред 1944г. Македонија се спомнува и во Библијата! (1век) и во времето на Александар Македонски (4век пне). А МПЦ не се спомнува никаде пред 1950 година, во ниту еден документ! Затоа муабетот ми е еве зошто на пример Јован Вранишковски не би можел да рече дека Православната Охридска Архиепископија (ПОА) е таа правата православна црква што постоела на овие простори, што го одржала идентитетот на овој народ? Имајте предвид дека оваа црква е канонски призната од останатите православни цркви низ светот, за разлика од МПЦ.