Македонија - Каков ви е животот?

Гледав во насловите за животот во Македонија и странство но, сите наслови се со споредби. Кога не би постоела можност за споредба со друга држава ние македонците би се споредувале со тие околу нас колку имаат што имаат, дали повеќе или помалку... многу ретко се луѓе задоволни со тоа што го имаат без разлика дали е тоа малку или многу. Искрено би сакала да прочитам мислења каков е вашиот живот овде? Дали сте во работен однос, дали сте задоволни со вашиот живот овде, какви се вашите односи со пријатели, фамилија, колеги?
Дали ви е баш толку лошо во оваа наша земја? ( настрана од политичка состојба)

 

Вработена во приватен сектор, земам редовно плата, пријавена сум. Со многу напор и посветеност работа се наоѓа и се задржува. Односот со пријатели, колеги, роднини станува само службен за жал, затоа што ако малку се зближиш со некого, еден ден се што си кажал ќе си чуеш од збор до збор. На дистанца стануваме.

 

Не ми се свиѓа нашиот менталитет. Жално е што не се стремиме кон подобро туку велиме има и полошо и убаво ни доаѓа на душичката. Пример вчера седиме на кафе со една личност која има вишок килограми и поминува една дебела жена и вика кога гледам какви има убаво на душата ми доаѓа. Јас останав вака
Општо за се сме такви, мериме кој е подобар, поуспешен, се ситиме на туѓа несреќа.
Сум во работен однос, но се уште немам добиено решение. Но, тука би сакала да ги растам моите деца, кога би се решило тоа би било полесно.
Луѓето како што кажав се да му умре козата на комшијата. Бутаат нос во туѓи животи, прашуваат и што треба и што не треба. И колегите се нешто слично.
Ама ако си се отрпнел како мене, нема да ти смета тоа многу.
Задоволен може да бидеш од животот ако сам си го направиш така, си амбициозен, се трудиш, па и ако се склопи некоја коцкичка за да можеш да водиш пристоен живот. И да не ги гледаш другите

 

Tолку.

 

Животот во Р. Македонија пред сѐ е О Д Л И Ч Е Н! Jaс не знам зошто слушам негативни коментари од поединци. Ама тоа е...мрчатори на секој ќош..

Каков е вашиот живот овде? Немам зборови со кој би опишала каков ми е животот тука...


Дали сте во работен однос - Никако, живеам од социјално, кое прилично е високо. Зошто би трошела од мојата скапоцена енергија за иста плата?!
дали сте задоволни со вашиот живот овде - сум, ете пишува и горе.
какви се вашите односи со пријатели, фамилија, колеги - meh

Дали ви е баш толку лошо во оваа наша земја? ( настрана од политичка состојба) Никаде не напоменав дека ми е лошо, а и зошто би ми било, ВЕМЕРОФКА до гроба!!!11

 

Ја би се иселила ради пари, плус, просто кажано: многу прост народ. Навредувајте се колку сакате.

 

Беден, за жал.
Работам во приватна фирма, не земам голема плата и сврзувам некако крај со крај, колку да се преживее.

Но, највеќе ме боли тоа што живеам во средина каде што не се чуствувам сигурна и слободна кога излегувам од дома. Луѓето тука се некако заостанати, нецивилизарани, се однесуваат простачки.
Некогаш ми е досадно дома и сакам да излезам да пешачам и нема ден да не преживеам некоја непријатна ситуација.
Доволно е да прочиташ неколку коментари на фејсбук поврзани со политички настани и ќе сфатиш каков народ живее во оваа земја.

 

Вака ко тинејџер искрено не ми фали ништо.Не е лошо овде за живеење, но искрено да имам прилика би се преселила негде во странство каде знам дека ќе имам подобар живот со подобри услови.

 

Со малограѓанштина и прости муабети не се замарам а не ни регистрирам ни па стапувам во некој си контакт, не работам сеуште а моите имаат солидни примања па не ми фали ништо фала богу, нели секако би сакала повеќе (кој не сака) ама не сум аристократија нажалост.
Се надевам еден ден дека сама ќе можам да си приуштам се што сакам.
Искрено животот тука не е уопште лош ако имаш пари и можеш да си дозволиш одредени луксузи а да не се стискаш од први до први ама тоа ретко кој спаѓа во оваа категорија.
Единствено што највеќе ме живцира е било која јавна институција, да не можеш работа да си завршиш на време ко човек и за се да мора врски да бркаш, буквално се од болница до суд вака функционира.Се чудам само зашто се сите тие вработени таму ставени, бар да си ја вршеа работата кога се таму.

 

Материјално никогаш ништо не ми фалело, од тој апект сум задоволна. Солидно заработувам и можам да си го дозволам она кое ми е потребно. Знам дека некаде на друго место од тој аспект би била веројатно и многу позадоволна но имајќи во предвид дека секогаш би тежнееле кон нешто плус поради финансии не би се исселила. Она поради кое би се исселила е тоа што тука ништо не функционира како што треба почнувајќи од образование, па здравство, па судство...Мито и корупција на секој чекор. Врски колку сакаш. Не дај Боже човек да се разболи од нешто потешко, поисплатливо ќе му биде да си умре отколку да дозволи да му ги цицаат нервите и да го малтретираат од еден во друг прљав болнички ходник. Држава во која неписмените кои едвај основно прогурале седат во собраниски и директорски фотељи а високообразовани млади кадри гураат колички по маркетиве оти не успеале на време врска да фатат. За малограѓанштијата и заостанатите сваќања пак нема ни што да се коментира. Толку прост народ нема никаде му одговарало тоа на некој или не, вистината е таа. Битно сме се нафурале во Европа ќе одиме. Нема, не им требаме, далеку се пред нас.

 

Ми пречи нефункционирањето на иснтитуциите, неспроведувањето на законите, митото и корупцијата која е одлика на 99% од граѓаните, неинформираноста, предрасудите, национализмот, шовинизмот итн итн

 

Сум во работен однос. Земам надпросечна плата. Не сум во брак и таа плата ми е сосема доволна. Кога би створил семејство и не знам баш.
Дали сум задоволен со работата? Епа не сум. Работам во приватен сектор. Кога работиш за приватници таму тешко дека работникот за нешто се прашува. На работа е тотален хаос, лоша организација. Се прифаќа работа и повеќе од што е реалниот капацитет на фирмата. Ама за пуст профит... Тоа е. Во таква ситуација често се останува прекувремено. Се работи од понеделник до сабота. По потреба и во недела. Ако дојдеш во недела, следен слободен ден ти е дури наредната недела. Што значи 13 дена без ден слободен.
Односи со колеги катастрофа. Себичност, дрскост, безобразлук, малограѓанство, бесчуствителност, нечовечност, искомплексираност..
Пријатели се помалку. Еден дел во странство, другиот во Скопје по работа. И тие што останавме немаме времи едни за други. Брзо темпо на живот. И тогаш кога ќе се видиме тоа е обично неквалитетно поминато време. Во кладилница? Во кафуле со главата во телефон? Нема повеќе маалски фудбал, нема викенд во природа, седенка во маало, возење велосипеди, пешачење до кале.
Едноставно не можеме да се собереме.
Фамилија.. Можеш да се видиш само за слави или свадби. Три пати во годината. Не си идеме едни кај други. Нема цврсти фамилијарни односи. Среќа па со никого не сме во нарушени односи.
Соседите и околината.. Цел живот живеам тука и се помалку си кажуваме едни со други добар ден. Со многу само се разминуваме на улица. Со никого не сум во лоши односи барем.
И кога се ќе се собере заклучокот е дека се живее еден досаден живот без многу причини да си задоволен.
Ништо не се случува. Монотонија, безличност, разочараност, безнадежност, депресивност, отуѓеност, напнатост, тажни лица, намуртени усни, очи без сјај. Ете во таква средина живееме.
За мене среќа е ако гледам среќни луѓе околу себе. Тогаш и јас сум среќен. Луѓе што ќе ти го разубават денот. Со позитивна енергија. А такви луѓе може да не сретнеш со денови.

 

Не се жалам од мојата моментална ситуација, иако може да биде многу подобра. Имам покрив на глава и се што ми е потребно за нормален живот.
Ама искрено јас во иднина не се гледам самата себе тука, во државава... Плус, како народ многу сме поназад, и со размислување и со се.

 

Како млада девојка добар е животот финансиски, ама многу ми сметаат луѓето како да заглавиле во 18 век, ти диктираат кај треба да одиш, до колку да излегуваш, гледам секојдневно омаложување на жените и децата и животните, се е со врски да се плашиш повеќе од богатите отколку од господ, бидејчи можат да ти направат нешто и ништо да не и може државата, има многу работи кои ми сметаат..Некое време живеев во Швајцарија и едвај чекам пак да одам, овде е мизерија тешка, сеуште на свадби врати се бутаат.

 

Овде кај што раб во мкд никад нема да заработам толку.
Затоа животот во мкд е одличен само на филм.

 

Многу е затупен народот. Ептен.
Од предрасуди си тапкаме во место. Никој не ни е крив.

 

Омраза има многу, љубомора. Затоа се оддалечив од многу луѓе и не жалам.

Oва е вистината. Социјален живот нула, а дури и да го има, е неквалитетен. Секој те бара од корист, никој не те бара од почит, од што те цени и да те види, ислуша. Сите сме во трка за пари, а на крај пари немаме. Луѓето во лоши врски, никакви бракови. Култура меѓу луѓе нула.

 

Edno ce kazam
Site shto zaminuvaat vo stranstvo,zaminuvaat poradi materijalnoto,finansiite.
Naka ne tupaat mn mn,sekade ima tup i zaostanat svet,ama tolku im cini i ne priznavaat za shto zaminale.
Jas pred nekoi 10 god posegnav da zaminam od drzavava poradi tie finansii,a ne deka ovdeka zivee vakov ili takov svet,za zhal me zafrknaa prevaranti.
A znaete zashto narodot vo makedonija vo globala go gledaat taka kako zaostanat ? Ne zashto e zaostanat,tuku strancite se pravat golemi umovi i pametnjaci,ete zatoa.
Gi imam i znam koga ce dojdat od stranstvo kako se ponashaat,zatoa taka i pishav.
Zhivotot vo makedonija ?
Normala nekoja.
Lugjeto,nekoi pametni,nekoi pametnjaci.
Nekoi tupi,nekoi glupi.
Nekoi prevaranti,nekoi lopovi.
Paa neznam,za mene sam nemozham da kazham,za sekoj razlicen sum.
Znam deka od normalna i opshta kultura,go pozdravuvam skoro sekoj eden na normalen i opsht nachin.
Rabota ?
Rabotam pon-pet,primanja mozhe da dadat neshto povekje od oava shto e,ama tolku im chini.
Kolegi seper
Shef na sekoj bi mu posakal da ima kako mojot,sekogash vo situacija da ne stavi nas kako lugje pred rabotata t.e da ne zashtiti.
Shto drugo da kazham,osven toa deka chovek nikogash nema da e zadovolen so toa shto go ima i poseduva kolku i da go ima.
Za zhal CHOVECHKOTO OKO NIKOGASH I SO NISHTO NE E NASITNO.

 

Парите го вртат светот но, среќата не е секогаш во парите. Секој си има проблеми каде и да се наоѓа. Можеби луѓето во странство се попрошетани бидејќи имаат добра финансиска состојба. Иначе никаде не е рај. Секаде има предности и недостатоци. Но навистина културата кај нас е на најниско ниво. Понекогаш мислам дека можеби на запад културата им е лажна, но сепак постојат некои правила наа однесување. А кај нас ништо не се почитува, никакви правила, луѓето немаат никаква свест ни за животната околина, ни за чувствата на другите луѓе, состојбата ни е катастрофална.
Кај нас најмногу ми смета што знаењето и трудот не се ценат.
А според мене животот е секаде тој : работа, дома, јадење, спиење, викенд да се прошета негде да се видиш со пријатели и пак во круг.

 

Ни во Малта не е совршено, слични плати има како во Софија.