Македонија - Каков ви е животот?

Главна разлика помеѓу Македонија и странство е тоа што во странство двајца со минимални плати можат да живеат удобно, во Македонија не можат никако.

 

Многу добар.Живеам во просечно семејство,4 члено,со просечни примања.Не во главниот град,во еден од поголемите радови.Градот не личи на село,напротив прекрасен е,изграден,чист.Од страна на институции и продавници,има скоро се.Институциите функционираат нормално,со по некој исклучок.Единствено што не ми се допаѓа се условите во болницата,недостатокот на песонал,и одреден број доктори кои мислат дека се најглавни.
Маркети,продавници,буквално за се што ти треба и плус и да се разгалиш.Во бутиците има одличен избор на облека,а е далеку поевтина од онаа во Скопје.Кафичите,ресторанчињата,пицериите,се полни секој ден.Буквално не може место за кафе да се најде.Ми се допаѓаат и парковите,има прекрасни паркови.
Ова како поголема слика за градот.Лично за мојот живот,не се жалам.Од страна на материјално...Живеам во центарот на градот,дома имам одлични услови.Можам да си дозволам скоро се што ќе посакам.Не дека имам за да се рафрлам со луксуз,ама за еден просечен живот,да.Пари секогаш ќе фалат,нормално.И не дека не сме имале тешки периоди,имало и сме штеделе максимално.Она што ми се допаѓа е вкусната храна која ја готви мајка ми,татко ми...Пријатната атмосфера дома
Од страна на култура,право,закони,бон тон,однесување.
Младиве,се поретко се начекува некој кој има култура во однсувањето.А пак од друга страна,има и такви кои културата им е на највисоко ниво.Постариве некако покултурни се.Има љубезни луѓе,има луѓе кои почитуваат и закон и се.Барем во нашава „провинција“ се почитуват некои вредности,се уште.
Македонија си ја сакам многу.И не,не е само Охрид.Имаме ние многу природни богатства,кој прошетал,знае.Да знаеме тоа подобро да го искористиме,туризмот би ни цветал.
Сега малку негативните страни (да не ме критикувате дека само позитивното го кажувам).
Животот не е дефинитивно розов.Знам дека со 200е плата не се преживува во помалечките градови,а не пак во Скопје.Има луѓе кои се на раб на сиромаштија,живеат во нечовечки услови.Со свои очи имам видено и многу ме боли тоа Обичниве луѓе повеќе помагаат од државата.Луѓето кои преживуваат од земјоделство и сточарство,се измачуваат,ако не им се исплати,нормално тешко е.
Она што ме нервира Прво,правото не владее.Не секаде,само онаму каде што му одговара.Тоа политизирање не уништи премногу.Ја вклучија политиката и во учиштата,и во секој дом.А некој си го полни џебот.Законите на одредена територија важат,на одредена не.Зависи и од националната припадност,на некои им се прогледува низ прсти за кршење на законот.Некои закони се апсурдни.Е таа нееднаквост мора да се отстранува.Ми пречи и тоа што немаме правна култура,барем не сите.Функционираме на почитување на законот,само заради страв од казни.
Здравството е упропастено.Државните болници,ретко каде има добар персонал,некои функционираат на мито,да отидеш ќе те умрат (секоја чест на исклучоците).Приватното е доста скапо,па оние најогодените не можат да си го дозволат.
Цените кои се повисоки од регионот.На пример храна,или облека.Еве конкретно брендираните продавници во Скопје со енормни цени,во Солун истите со дупло пониска цена.Се оправдуваат дека нема конкуренција,па затоа.Не,не дерат колку што сакаат,си профитираат,и никој не ги чепка,си начекале лабаво.
Менталитетот е тој што ни е.Не дека секоја една работа е негативна.Има и нашиот менталитет позитивни работи,некои уникатни,кои во ниеден друг ги нема.А оние негативните Посебно онаа „да му умри козата на комшијата“...Самите си го правиме тоа.И некултурното однесување,и немањето бон тон,и апсурдните ставови.Велам јас,повеќе да се чита Да се подобри речникот.А не дека во странство сите се културни или се нешто повеќе од нас.Сум запознала голем круг на луѓе,и странци,и наши во странство.Еве пред некое време имав гости од странство.Кога слушнав ставови,поназадни не може да бидат.И суеверија,леле,како вчера од пештера да излегле.Ете и на облеката ми се воодушевуваа,иако можат од локацијата да си дозволат брендирани парчиња.Значи не е се до местото на живеење.
Јас не велам дека овде е совршено,далеку од совршено е.Некои работи не ни функционираат,и ако не направиме нешто нема ни во следните 20 години да функционираат.Знам дека голем дел се со скршен дух заради недостаток на финансии,ама држава не се гради преу ноќ.
Дали би живеела овде,да.Не можам со сигурност да кажам,да овде ќе живеам,ама тоа од други причини,не од финансиски.
Се извинувам на долгиот пост и ако отидов оф топик.Само доловив слика од мојот субјективен став за животот тука.И сум била низ Европа,сум прошетала.Знам кои работи фалат тука,не мислам дека овде е рајот.Ова според мене е реална слика.

 

Браво за тие што им е убаво, зошто јас ретко знам луѓе што им е, барем кај нас во помалите градови. Уште од мали немавме многу, едвај врзување крај со крај, татко ми работи буквално по цел ден, мајка ми у конфекција за 9500 минималец, и ја качија малку сега. Секој ден до 5 и некои саботи се случувало да работи и по 16 саати, на нога, без хранарина.
И не не се мрзливи, не се ни неспособни, се труделе и се трудат многу, а пак немавме доволно за удобност. Никогаш не прошетале некаде, никогаш не биле на одмор, никогаш не купувале без да имаат се пресметано колку кошта. Облека немаат купено со години, на ручек или излегување по еднаш во неколки месеци. Јас и брат ми имавме колку толку, тоа што го земаа го трошеа на нас за да не бидеме ние ускратени, а сепак и ние двајца не сме имале којзнае што. Ни овозможија факултет и се прашувам реално и тоа зошто се излажавме, оти нема буквално никаква работа посебно за мојава струка.
Не може со 12000 месечно да ти е убаво оти секојдневно одат минимум 500 за ручек, леб,нешто што зафалило, а каде се сите други трошоци.
Сега јас ќе сум во брак, еве веќе живееме заедно и пак не е сјајно. Јас работам фриленс, мажот ми работи и сепак немавме пари ниту за одмор годинава, ниту за прошетка донекаде. Имам и кредит кој ми ја подјадува заработувачката, го земав оти у готово не можев да купам ниту шпорет, фрижидер и други апарати.

Сега ќе одиме во странство и кој сака нека ме убедува дека не е сјајно и таму јас знам дека е подобро. Секаде мора да работиш, може некогаш и повеќе ама барем се исплатува. Еве другарка ми е веќе 3та год во Германија, ем живеат,ем заштедија за стан да уредат сега се преселија, ем беа на убав одмор. Не дека работат на директорска позиција, исто како и сите, прво мекдоналдс, после како келнерка во бар...е ајде тука со плата на келнер земи купи стан.

И друго што општо ништо не функционира, образовен и здравствен систем најпрво, во мал град нема ни нешто забавно, само кафичи, кладилници и кафани, нема театар, нема музеи, нема кина. Од овој аспект може Ск е добро, ама малите градови...ужас.

Јас да избегам од тука еднаш, не се враќам па макар и дијаманти да почнат да копаат од земја.

 

^Најискрено мислење досега.

 

Од финансиски аспект бидејќи сум сеуште девојка, искрено и не ми е толку лошо. Како за моите потреби си имам. Нова гардероба, излегување, шетање последните неколку години откако работам можам да си дозволам се. Платата не ми е одлична ама сепак добра за наши стандарди. Помагам и дома инаку за сметки и храна.
Меѓутоа кога би имала прилика, веднаш би заминала од тука без да се свртам назад. Пред се финансиски, можеби и во странство не е сјајно ама можностите знаеме дека се далеку подобри. И менталитетот тука е за никаде пристотилук, бабини деветини, љубопитнот, озборување колку сакате.

 

Простотилок и озборување секаде има, само настрана нема да имате толку многу блиски пријатели и роднини за да се извртат животите на сите. Зависи и од кругот на пријатели, ама мирот, како и секаде, се задржува со што помалку луѓе околу себе или бар тие што се, да се луѓе на место. Еден токсичен близок да имаш кој мора да го поднесуваш доста ти е за да се чувствуваш ко на сред селска чешма, без разлика каде си.

 

Не само што озборување секаде има, туку и во економски индустријализираните земји социјалните и класните разлики се и те како поголеми и евидентни на секој агол кога се во прашање брак, врски, дружење. Богати се дружат со богати, работничка класа со работничка. Богатите живеат во свои квартови и во свој свет, средната класа во свој, работничката во свој.

Еве јас не живеам во странство, но девојките тука на форумот што живеат во странство можат да ви потврдат дека таму многу тешко се стекнува некој круг на пријатели на подолг период. Не те примаат лесно во својот социјален круг. Посебно ако си пониска класа од нив или странец.

@Bridget

 

За тоа нека се секираат девојки и дечки што отишле богато да се омажат
А и шомајка бараш во елитни кругови ако си ти да речеме просек некој? Ќе си се дружиш со колеги пример, со луѓе со слични интереси, а тие често се со ист економски и општествен статус. Ако си ти општ работник, зошто би потценувал друштво на други работници како тебе? Ниту пак тие ќе те избегнуваат оти си странец. Исто важи и ако имаш добра професија. Можеби од старт ќе има луѓе со предрасуди ама за брзо твојот квалитет ќе ги потисне. Не знам, јас со такви проблеми не се соочувам, поточно замарам.

 

А шомајка бараат еден куп Македонци на Миконос и Скијатос со 200 евра за трошок? Нормално за статус. Истото може да се каже и за тие што само одбираат да се дружат со елитни, т.е. мислат дека се дружат, но тоа е веќе друга тема за разговор.

Луѓето се сегрерираат по разни основи. Едни од тие се боја на кожа, потеклото, економскиот статус, социјалниот статус, професијата и така натаму.

 

Добро де, како и секаде, помалку или повеќе. Секој си бира свој круг и не секој може во сечиј круг, не гледам проблем.

 

Toa go nema nikade.
Bare sega na internet moze da se vidi kolku plakaat za minimalna rabota I kolku se kiriite, proizvodite vo prodavnica, benzin,... se.
Od tie plati odbi kirija, odbi osiguranja, odbi TV, tel, I ostanati troskovi I da vidis kolku ke ti ostanat za jadenje. Za drugo da ne zborime.
Ako mozelo da se zivee taka ne bi trcale lugeto da se zapisat na fakultet za da dobijat validna diploma.

Toa sto nekoj luge moabetat "tamu cistela pa zarabotila". Toa go nema.
Odrzuvacka na higiena, rabota vo gradinka, rabota vo prodavnica,..... toa se e na minimalec so koj kuka ne se tera.

Eve jas sum pisuvala kaj sum rabotela, ako bese dobro plateno sto ke bi bese potrebno fakultet ovdesen da zavrsam.

 

Nema druzenje so kolegi zosto opsto pravilo e
"na rabota se odi da se pravat pari, a ne da se pravat priatelstva".

So drugi nacii ima druzenje ama ne na nivo kaj mene, kaj tebe. Jas licno kaj nikoj doma ne odam nitu primam nekogo (ima nekoj isklucoci ama toa bilo ednas-dvapati I na tolku se zavrsilo).

Eve vo sto e sustinata
Me pokanuvaat na domasna zabava kaj osoba od Brazil. Se razbira 80% bea brazilci. Vo pocetokot se pusta muzika koja e popularna, a poposle ke se raspolozat pa si pustaat svoja muzika, pa dojde eden nivni priatel koj svirese na gitara pa se zavrtija okolu nego I si peea svoj etnicki pesni. Hranata bese nivna etnicka, probaj edno ama ne odi, probaj drugo neodi,...
Si zborat na svoj jazik, nevelam deka nas ne ni pravea moabet ama polesno im e da razvie tema na svoj jazik, pa imase I vicevi koj jadnite gi preveduvaa za nas ostanatite I sega mene nisto ne mi e smesno, a treba da reagiram na salive .
Sum bila od kortuazija na poveke zabavi od razlicni kulturi ama se na se na isto se sveduva.
Ednas na edna Ruska zabava. Luge moja vozdras zeni mazi ame dupki se napravija, u nesves pocnaa da pagaat od pienje, pa pocnaa nesto za Putin da si zborat, pa vaka bilo , pa taka, pa igraat po nivno.
I kaj sum Jas vo seta taa mesanica.
Zaguben germanec.
Zatoa I ne se druzime.
Ja licno nevikam drugi osven srbi, bosanci,.... ex yugosloveni. I da zapees I da zaigras I da se posluzis nesto I vic da kazes I da ti kazat I da se razbereme kako luge.

Se druzime so tie sto imame isti hobi.
Sum otisla na skianje so koleska. Sto druzenje e toa, sekoj sam si skija za vreme na rucek si sednuvame zaedno I sekoj si go jade svoeto, nema tuka probaj da probam.
Se druzam so nekoj sto mi se od citackiot klub ama nisto podaleku od biblioteka I nikakvi posiroki moabeti od vremeto denes I mallku za kulinarstvo.
Se setnuvam so nekoj sto si pravime kolazi I mixmedia proekti. I so niv isti moabet I seto toa vo biblioteka najdaleku vo kafeterija.
Za niv nemam poima mazeni, razvedeni, imaat deca, nemaat, kaj rabotat,..... toa ne se priateli, toa se poznanici.

Ete taka stojat rabotite.

 

@toogood точно, има на интернет
За Берлин:

• Four-person family monthly costs: 160,059.01ден (2,596.37€) without rent (using our estimator).

За Скопје:

• Four-person family monthly costs: 80,398.15ден without rent (using our estimator).

Значи во Скопје ни 2 просечни не те крпат. Ваљда знаеш во Германија колку е минималната (затоа што интернетот знае, де)

За Брисел:

• Four-person family monthly costs: 171,978.46ден (2,789.72€) without rent (using our estimator).

За Амстердам:

• Four-person family monthly costs: 189,806.71ден (3,078.91€) without rent (using our estimator).

За Торонто:

• Four-person family monthly costs: 179,997.57ден (4,385.63C$) without rent (using our estimator).

Ваљда знаеш и сама колкави се минималните и просечните плати во тие градови, а колкави се во Скопје.

 

Ziveenje i prezivuvanje ne e isto.
Sekade po svetot e ista pesna.

 

Сакаш да кажеш дека е иста песна трошоците да ти бидат дупло поголеми од Скопје, а платата 10 пати поголема?
Па што не се вратиш ако е така

Друго, тие пресметки ти се за живеење, не за преживување.
Дај кажи ми кој во Скопје може да си дозволи 80000 да троши месечно (без кирија)?

 

Mislam deka razgovorot se vodese "ziveenje so plata na prodavac, higienicar, ….. vo stranstvo".
Lugeto isto mislat kako ti, I jas ne sum mislela poinaku se dodeka ja zemav prvata plata od gore navedenite profesii I se obidov "bogato da ziveam".

 

Никаде не реков богато. Баш реков дека можеш да преживееш. Во Македонија не можеш ни да преживееш. НИ ТОА!

 

Од финансиски аспект цел живот сме имале проблеми, иако цел живот работеле и мајка ми и татко ми.
Од петни жили се труделе мене и на брат ми да не ни зафали ништо. Посебно мајка ми.
Образована жена, цел живот работи ко коњ (да ми извините) и машка и женска работа и цел живот доносува облека и обувки мои или од нејзините сестри.
Моите никогаш не биле на одмор, мајка ми си нема купено облека, обувки или шминки па еве веќе не знам колку години.

На работа извршува обврски за тројца, а зема плата како за еден. Малтретирана до тука и назад.
Татко ми цел живот се бори за решение, 50 години направи, од решението абер нема. Денес ќе го избркаат, утре ќе го избркаат, а платата кога им ја дале, кога не. Износот не сакам ни да го спомнувам.
Надлежните знаат дека зависиш па си играат курташак, смеејќи ти се во фаца.

Од тие финансиски проблеми дома често има кавги, а неретко ја гледам мајка ми како плаче и се нервира. Душа и срце ми се кинат, бесна сум и едвај го чекам денот кога ќе земам своја плата, ќе ја земам мајка ми за рака и ќе и купам се што заслужува!
Иако после се што ми е овозможено и покрај сите проблеми, и светов да им го дадам на дланка-малку ќе е!

 

@toogood гледам не ме разбираш. Ваљда си го заборавила јазикот, друго објаснување немам. Ми се чини дека сум доволно јасна. Ако ти е проблем кажи, зборам и англиски и француски.
Поентата ми беше дека да живееш во МК со 200 евра е исто како да живееш во Германија со 400 (во најлош случај). Во Германија никој не зема 400 евра плата.

Да отидам јас во странство, би ми требала во најлош случај 2 пати поголема плата за да живеам со ист стандард како овде. Јас каде и да отидам ќе имам најмалку 4 пати поголема плата. Значи заптеди од 1-2 мои сегашни плати секој месец. Убаво звучи

И сето ова ти е некој најлош случај!

 

Vakva navreda e ne prifatliva od moja strana.
Gledam deka sakas da se raspravas, najdi nekoj drug.
Koga ke zboruvas bez navreda moze da mi se obratis, tuka sum nema problem.