Некој чај мислам исто имаше за кашлица. На @felisitas може ќе и помогне. Аман бе и твоите ли се болни .
Овој пат баш се исплашив искрено. Он какви бронхити имал сме завршувале во болница по неколку дена едвај да вратиме сатурација во нормала. А температурата минимално покачена или ич. Овој пат имаше мн шлајм ама не спушти доле а температурата до 40 се качува цела недела. Некој ми рече Германија имала поразлична микрофлора за која немаме имунитет ама па за истиве работи слушам се жалат и во Мкд. Знам дечиња наши овде што еднаш во годината се разболат така повеќе па да не идат и на градинка. Али повеќето повеќе болни отколку здрави. Како ги крепи снагата и сама незнам.
Треба да спремам документи зс Елтернцајт и Елтернгелд. Што според ваше искуство е подобра опција, на една или две години? Планирам и со второ да останам ако даде Бог, па пребарувам опции..
Година ипол . Шо знам ја ставив година и 4 месеци со надеж дека од годинка ќе ја земат во градинка. Е арно ама нешто не ме грее тоа, на листа на чекање е.. Парите се тие. Па шо викаш и тоа, да почнеме директно за второ . Само кој ќе го чува првото е прашање. Жално е малку, освен нас друг го нема видено. Се плашам дека нема да се социјализира дете и дека не перцепира дека и други луѓе постојат. Е еве од мене прашање. Како првото дете го социјализиравте и од кога. Јас се мислам веќе да одиме на тие собиранките од градот за бебиња што се. Велком центри и куќи на фамилијата, да види и други деца. Имавме во зградата уште едно бебе, ги дружевме два три пати, ама се иселија луѓето. А и мене очајно ми треба друштво. Ќе збудалам само со истата рутина и нон стоп со бебе и за бебе разговори.
И јас размислував на опција второ бебе , но пре напорно ми е , навечер се буди многу , преку ден спие многу малку. Еве ја сега на градинка 5 часа , потоа е полна енергија. Се успиваме повеќе од пола час. Буквално во раци ми израсна , спиеше во раци. Помош 0 , сите преку камера силни, кога се роди сите нудеа помош, сега кога навистина треба никој нема . А и финансиски поради престанок на работен договор би зимала само 300 е елтенгелд. А баш сакавме мала разлика помеѓу децата . Па така ќе почека доколку не се случи “несакајќи” . А потоа ќе биде потешко повторно непроспиени ноќи, пелени , постпородила депресија… И мене ми фали социјализација некогаш сум толку очајна буквално цел ден да не направиш со никој муабет , тоа ми е понапорно него ли грижата околу неа. И си велам што заслужив за ваков живот. И еве се одлучив за Weiterbildung барем да се едуцирам за подобра иднина , барем да работам нешто што ме интересира. Тежок е овој живот немачки. Вчера вечер шетаме на Weihnachtsmarkt сите јадат пијат со друштво ние сами , не смееме да застанеме во секој момент може да викне , ако ја пуштеме од количка трча насекаде…
Докторката ми даде упат за очно, отидов кај очен лекар тој одма ми даде упат за очна клиника па после кај него со резултати. Таков е принципот тука, незнам прв пат одам и мислев е како кај нас одиш кај специјалист и толку. Некој бил на очен овде?
Одам јас оти со тегли сум.Ама до сега на клиника не ме испратиле диоптер и др глупости ми мереле и толку.Зависи и каков проблем имаш може.
@felisitas за кандида измивај се со сода бикарбона. Можеш и внатрешно со мал шприц да испереш зашто таму всушност живее. И секако пробиотици помагаат. Јас така се решив од проблемот. Испирање со сода и потоа вагиналета со пробиотик. За дете не знам нешто многу зашто мојов не прифаќа многу бабини лекови. Сецкан кромид ставам за разводнување на секрер додека спие. За температура малку да помогне: туширање со млака вода (ако прифати), чорапи со оцет или компир рендан во чорапи или сенф на нозе. На мојот за симнување температура му помагаат и електролити (кога е добро хидриран спушта полесно температура). За подигнување имунитет повеќе витамин Ц и некој мултивитамин (особено со Цинк) додека е болен.
Од каде ја купуваш содата? Имам од Мк донесено неколку од малите паковчиња, но дали може со таа, дали ќе има ефект? Децата ми се голема разлика, но и двете сама ги чував уште од прв ден.. сопругот на работа прва, втора,трета смена..Потоа тој овде 3 години, јас во Мк сама без помош од никој.. Сега го чува синчето додека работам мини џоб, ама сепак 90 посто од времето сум само јас со него. Големата оди во школо, а малиот колку можам се трудам да се меша со деца, паркови, со пријателки што имаат поголеми дечиња, ама сепак е контакт. Во градинка од 3 години е запишан, душа ми се тресе уште сега за место, ама сепак имам мала надеж, само околу нас се 6 градинки, а запишан е уште кога дојдовме (6 месеци беше)..
Имаш едека, росман, дм. Натрон барај. Во росман стои кај витамините ако добро се сеќавам..и таа ќе ти заврши работа од мк. Така и мене мајка ми ќе ми помагаше. Ако не идевме до мк, уште ќе ја немаше видено. Јас разбирам страв од летање, ама пола село лета навака. Дај бе здружи се со некој дојди, не можам ја се да организирам, мислам дете имам за гледање. Малку не ми е сеедоно, ама тоа е тоа. Последно ми рече дека не ми требало помош, сама сум успевала се. Епа не ми треба мене помош уствари, за детево ми е. Како ќе научи дека постои баба. Преку вибер . Свекрви не ги ни коментирам, ни чекам ни се замарам сонив. Друг левел се они, немам нерви за нив. И така и ние, се сами, ама за нас таман си е, ние секако сме малку интровертни, ама сега не сме повеќе само ние.
Со второ е полесно. Иста беше мојава и се смири околу шест годишна возраст. Многу се сакаат. Вчера го гледа болен и му вика еднаш ти реков дека не те сакам ама те сакам најмногу, најслатко братче, сите играчки ќе ти ги дадам итн… од што и беше жал болен што е. Двајцата се тим против мене ама мене ми одговара тоа што ме бркаат на страна. Сега колешка имаше пишано една година породилно, се врати, имаше вкупно шест недели нов одмор и четири недели стар, ги искористи и сега е трудна со второ пак дома. Вкупно ни две недели не работеше. Денес бев на работа и дете пративме во градинка, само две деца биле моето и уште едно па барем да не се чувствувам до толку виновна. Сите се болни и деца и вработени и јас и маж ми сега, малава сеуште не е. Многу сум радосна со новава работа леле. И со старата бев и многу среќна бев на работа ама кога ќе се стави се на вагата решението беше нова работа. Многу е чудно што не ни помислувам на старата и воопшто не ми се оди да ги посетам. Дали сум нормална не знам. Ги следев знаците на Универзумот или Bauchgefühl и не згрешив. Шефот кога ме праша зошто баш тука сакав вака да му објаснам ама да не помисли луда дека сум.
Еве и јас да кажам за моето, откако дојдовме се нема разболено, оди секој ден во школо, а во Мк во градинка секоја втора недела беше болен (да не подречам). Имам друг проблем со него, учителките се жалат не зборувал, а само 3-4 месеци како сме тука и оди во школо. Викам како да зборува кога не знае, тој знае зборчиња ама не може да сврзе реченица. И со децата не се дружел, само надвор на пауза кога играат фудбал се мешал со деца, а јас го познавам таков карактер си е, му треба баш дооооолго време да се опушти со некој. Тој е среќен, со ќејф оди во школо, кажува дека му е многу убаво таму, ама нив им делувал тажен цело време. Во Мк со плачки одеше во градинка до крај. Зборувам секој ден да се опушти, да крене рака (му било срам да крене рака на час), па си викам да не направам контра ефект, детето го познавам дека му е убаво во школо. Според мене добро напредува, ги научи сите букви латиница и умлаути и како се читаат, и ei, sch, и чита веќе на германски и долги зборови. Еве денес читаше сам сликовница, не ги разбира сите зборови што значат, ама знае да ги прочита. Математика учат собирање до 10, тоа одамна го знае. Инаку прваче е сега. И сега треба да почнам после Нова Година со работа, и на едната учителка уште пред еден месец кога и кажав дека можеби подобро за него ќе биде да останува во OGS, ми вика тоа не е добра идеја, така цел ден нема да зборува. Тогаш уште немав план за работа овде. Сега како и да е мора да оди, и во секретаријатот во школото кога аплицирав ми викаат супер, така побрзо ќе научи да зборува кога ќе биде цел ден со деца, и ќе игра таму, ќе се дружи.
Се социјализира од мала. Од ко научи да оди и збори поточно, значи од година и нешто. А најдеше дете на игралиште, одма другар/ка и беше. Други возрасни не и требаа ни ко помала, сега и ние дури сме и вишок. Ништо нема да пропушти ако не се дружи со бебиња, ќе надомести во јасли. Башка што ќе му се други бебиња, нит ќе го научат да збори нит други битни вештини. Ти престани да пишуваш за бебе, ој во политика исправај криви дрини
Напротив, побрзо ќе го научи јазикот. Леле како ме нервираат некад, немало да збори. Ќе збори бољи од нив. Не знам што им е, како прв пат да имаат дете од друга држава. На почетокот е тоа така, додека се навикне. Треба да го бодрат и мотивираат. А и тебе исто. Ама изгледа нив не им се збори. Свашта значи!
Здраво на сите, во март треба да заминеме кај сопругот во Германија, а мојот син полни 6 години во мај, ве молам за ваше искуство и совет за училиште, германски јазик знае послабо, дали би одел градинка од септември или прво одд, благодарам однапред
мило ми е Џоки. Кај нас пак на работа се враќаат колеги како луди се се чудам што им е. Имаат ли вилкомен класови или дополниелни часови?На овие часови одат кај големата деца што имаат потреба од дополнителни часови не зависно дојч или мате. Ќе научи детето важно е да сака да оди.Во второ ги учат артиклите и множината, диктати . Кога ние сме можеле да научиме дојч како дете што оди 300 дена на школо по 8ч немало да научат свашта. Кај нас хортот е бесплатен се со цел сите даца што имаат потешкотии со некој предмет да имаат помош од воспитувачката. Иако патат од недостиг на персонал. Големата кога беше бебе и братучетка ми fairy88 имаше бебе и живеевме поблиску и таа беше похрабра оти внукми помалку плакаше па доаѓаа да си играт.Ама бебеиња не знаат да си играт ,а моја само плакаше и мама.6 месеци разлика се.Па ќе ги надоеме и двете и бебињата спијат па ние си муабетевме.Што убаво беше. За второво не сакаше да ме дружи и сега второво си нема другарче.Ама со сестра и се две индијанки. Инаку кај мене доаѓаа свекривци секоја година и се дружеа со големата и врската баба и дедо со внуци е единстена и најубава. Моите беа исто двапати по месец дена ,после татко ми западна и така не може мајка ми да го остави сам. После кога големата беше 14 м почна со градинка Ја носев и по игротеки, сос децко село онака да доаѓа во контакт со деца.Ама најчесто беше болна па ги одбегнувавме децата. Мене ако некој ме прашува ,среќа што не ме прашува, никогаш не би родила дете едно по друго оти ќе отидам со умот.Инаку и мм не би ми направил минимум да има поминато 2 години за да ми се регенерирало телото.Бабински деветини изгледа. Ама сум за второ оти е многу поубаво и поедноставно кога се две.
Од пусти страв да не е како татко и, асоцијална..и нему сите му се вишок. Мене исто најчесто, ама пак колку толку социјални вештини имам. Не дека толку природно ми идат, туку оти морав да ги научам. И сега од таков спој, што може да произлезе . Ќе мрчи на сите.. Политика не пишувам. Ме фрустрира. Не можам ништо да сменам. Сите при очи слепи се правиме. Ама генерално се сложувам со се што кажуваш. Некогаш дури се чудам искрено, како е можно да опфатиш што мислам. Во последно време сум многу под влијание на хормони, па не ми се ни чита, ме прави тажна.