Еј не го карајте девојчето! И јас бев машкуданка. Еден период кога имав 3-4 години.Играв само со машки.И само од играчки ги признавав колите,камиончињата.Играв фудбал со машките.Најдобри другари ми беа.Додека сите другарки играа ластик и вртеа хулахопи,јас играв фудбал. После некое време ми помина само од себе тој период,па почнав да си се враќам во нормала.
во малово имаме една ваква не ја поднесувам некој ден ќе ја фатам за прцул има 13-14 години и на улица со малите деца од по 9-10 години игра фудбал вчера која видов си го бришеше лицето со дресот многу се запотила а маливе па и се пулат во цицината свашта
ќерка ми е машкуданка...си игра само со машки во градинка, сака да игра со коли, авиони, камиони, ајрон мен и сл. ама период и е..секоја недела нешто ново ни вади.
Ништо страшно остајте го девојчето да си се развива како што треба на нејзин начин. И јас бев машкуданка како мала, си играв само со машки, не се играв со кукли туку со џамлии, пиштоли, чатали, колички... За време на пубертетот се изменив, полека полека заличев на женско. Мислам дка нема потреба од паника, така можете само да го искомплексирате девојчето.
Мислам дека тоа е периодично Јас бев машкоданка. Имав коса до половина ама ја ставав во капче како фифти цент што носи на страна Широки маици, и широки фармерки . Згодничка сум , ама во широко и ден денес се чувствува удобно. Важно тоа помина, сега се шминкам, ја пуштам косата, носам балетанки. Пред тоа изгледав вака
Едно девојче може да стане машкуданка свесно или несвесно и тоа да трае еден период или со тек да време таа фаза да се претвори во навика и нешто за што таа се чувствува подобро. Според мене не е ништо страшно,па не можат сите да бидат принцези во розово и да го посакуваат својот принц, некоја ќе се погоди да биде раперка и да сака да истепа се околу неа. Реално гледано, тие деца не дека не се свесни на својот пол, туку се најверојатно воодушевени од спротивниот и сакаат да постигнат нешто за да бидат како нив, да го исполнат тоа. Јас никогаш не сум сакала да бидам машко и не сум поминала низ овој период. Вистина е дека без проблем сум се дружела со машки и сум играла со нивни играчки, но моите кукли и фустанчиња биле на прво место. Пример за ова ми е братучедка ми, која има 12 год. и од кога знам за неа-таа сака да биде машко. Има помало братче и дозволи собата да и биде во зелена боја под изговор дека братчето е малечко и сака да му удоволи а неа и е сеедно. Кога ќе влезете во таа соба се е зелено и преовладуваат мотори,автомобили и пиштолчиња, а ретко виси и некоја кукла во некој ќош. Мајка и се лути што е таква и ја кара, ја дотерува во фустанчиња, со панделки и различни балетанки- но таа дома се враќа со искинати хулахопки,пепелави обувки, бушава коса и испотена од трчање. Омилен спорт и е фудбал, таа е единствено девојче што игра во цело одделение, ги знае сите фудбалери и клубови. Запознаена е со секоја машка игра (од брат и, аха!),секоја марка на автомобил и се воодушевува од возење,брзина,кумплуг,менувач и сл.. Може ќе и помине оваа фаза и желба да биде машко(кога јавно и секаде ја искажува) а можеби и не... Исто така и сестра ми беше ваква ама и помина. Почна да бара автомобилчиња и да игра само со машки. Но тоа и траеше премногу кратко. Сепак таа е фамилијарната шмизла!
и кај мене беше ова проблем едно време кога имав 11 год иста таква бев се што сакаат машките и јас..ја натерав догаш мајка ми да ме запише да тренирам фудбал...но тоа извесно време траеше а сега нее
И јас бев "машкуданка" а си имам и некои навики останато па што?!До 6 одд. сум играла фудбал од сабајле до вечер,многу подобро се чуствував со машко друштво,имав и другарки,но другарите ги сакав повеќе Играв кантер,ГТА, (сеуште ги играм )и ред други игри кои беа етикетирани како машки,не ме занимаше Фудбалот беше и остана мој омилен спорт,но не значи дека ако играш фудбал дека треба да се облакаш мушки,да не носиш штикли,итн,да не бидеш женско.Се случува и некој ден да облечам дуксер на брат ми онака лагано,па убаво си се осеќам.Секој ден сум различно облечена П.с тоа според мене е само процес низ кој минуваат некои дечиња ,со тек на време сами ќе си почнат да ги бараат "женските'' работи,кога ќе сватат дека другите девојчиња прават нешто поразлично од нив
Офф лелее јас се родив во улица каде шо има повеке машки отколку женски..И најнормално се прилагодив и во градинка додека сите девојчиња играат со барбики и ластик вртат хулахоп..Јас со машките колички возам.. на улица девојчињата играат ластик јас фудбал..И морам да признаам дека бев подобра во фудбал и од машките леле а кога џонглиравме сите 4-5 јас 10 И кога мајка ми ке ми купеше некој барбика така ми стоеа во една кутија..А со количките си играв..Потоа се преселив во друга маала каде шо имаше повеке женски и тогаш енос почнав да си играм со барбики И сега неможам фудбал да играм се сум заборавила..Сега играм со компијутерот Ама кога ке ми текне..Ехх колку инетресно ми беше мене детството..
Јас бев исто машкуданка до 8 години ( не ме оставаа повеќе .Пубертет демек.И плус затоа што се преселивме)Си играв со пушки и пиштоли ,со количиња,се надгледував со машките јас да сум највисока ,јас да сум најсилна и најдобра во фудбал. Кога ќе ми купеа барбики ,јас ги демонтирав .Една рака ќе најдеше мајка ми зад телевизор,главата си ја шетав секаде со мене .Сега сум за 360степени сменета.Можам да се пофалам дека го имав најубавото детство.Нормално играв и со женски ,но подобро се осеќав во машко друштво.Ништо лошо не ми нанесе . Сега сакам да ви кажам за едно познаничка.Девојчето има исто 8 години ,но се гледаме ретко.Е!Кога ќе се видиме стандард прашање и е :„Дадо ти имаш девојка?" И сама си признава дека сака девојчиња.Е тоа е веќе нешто друго .Се облекува како машко и само со стап шета во рака.
Темава ме врати во моео лудо детство хахаа Цел живот бев мушкаданка(се додека не го сретнав мм,замислете сите го свиѓаа а тој баш со мене сакаше да биде)таква со капче,со скејтерки,со стартки лелеее и додека го пишува ова се чудам како може да се сменам толку. Кај мене у маало само машки ја бев единствено девојче и така ја си играв со нив камајкамај фудбал
Јас бев машкуданка до пред 2 години играв со машки фудбал ( и сега играм) игравме со пушки пиштоли,му ги земав смалените алишта на брат ми..се така се облекував (и сега му ги земам,за по дома ) па дури сега почнав со женски повеќе,ама уште си се дружам со машки,поубаво ми е
Не е важно тоа што е машкуданка (па и јас сум) но треба да и објасните дека насилството е не во ред (не ми се верува дека јас го пишувам ова).
Никогаш не сум била машкуданка, ниту некогаш сум сакала да бидам машко. Секогаш сум се чувствувала убаво во своја кожа т.е. со уживање сум ги правела работите кои секое девојче ги прави. И како мала, си носев фустанчиња и си играв со кукли. Сега имам една другарка која повеќе и лежи да се однесува така. Навистина и одговара, таа тоа природно си го прави. Секогаш носи широки маици, тренерки, патики во секоја можна комбинација, капчиња и тн. Игра фубал, слуша рап, не се шминка. Многу е убава и симпатична што значи дека не го прави тоа за да си лечи пубертетски комплекси. Кога би се дотерала секој би помислил колку е убавко и симпатично девојчево. Кога ќе треба некаде да се оди сите ќе облечат штикли, фустанче, ќе се нашкинкаат и се тоа, а она во фармерки, маичка и балетанки (скраја да е ако ги облече некаде освен за нешто посвечено) Ама ете, премногу добра другарка е и ми е една од најдобрите, многу ја сакам и се дружам со неа. Понекогаш и таа кажува дека некогаш навистина претерува и сака да се смени, ама ете другиот ден пак ќе ја видиш во широка црна маица од татко и, во патиките кои се исти како оние кои братучед и ги носи.
си бев во детството па интересно ми беше..се плашеа и децата од маало од мене се помина сега само сеќавања
Најдобрата другарка е полу-машкуданка фудбал,кошарка,пантолони,дуксерки и само на лето ЛАКИРАНИ НОКТИ
Од како знам за себе се чуствував и се сакав ваква како што сум типична женска личност, со никакви други примеси несватливи ми се овие машкуданкиве ама шта чеш
Јас сум си машкуданка од 2 години и не се обидувам да се променам. Сепак, тоа не значи дека носам само широки тренерки. Не дека сум голем обожавател на шминки, фустани, глупости...Со други зборови, ги мразам шминките, носам фустани понекогаш . Сакам да се тепам, знам дека не е убаво, но забавно ми е (добро, наречете ме ментално пореметена ако сакате).
Значи скоро сите мислења ги прочитав од темава и повеќе од пола од вас не биле/не се машкуданки. ЈАС бев машкуданка и тоа страшна. Знаев дека е проблем но ми беше убаво. Не знам до која возраст играв фудбал со постари машки (мислам дека имаа завршено средно).Се собиравме на едно игралиште со друштвото (со машки) и игравме фудбал а јас бев најдобра во тоа. Многу често се степував со други машки (никогаш со девојче). Еднаш една наставничка дојде да ме тргне од детето кое го задеваше брат ми и јас неа и одвраќав, многу бев некултурна. Бев единственото девојче на терен со фудбалот во рака. Имаше понастрана клупи и таму седеа девојчиња на моја возраст и постари. Тие обично седеа за да бидат гледани од машките кои играа фудбал и мене тоа ме нервираше затоа што сериозно им го одзимаше вниманието од фудбалот на моите другари. Да бидам искрена малку се гнасам од она што сум била. Не сакам машкуданки. Бев таква до 14-15 години и ме смени женското друштво на една школска. Можеби на тоа мое понашање најмногу влијаеше брат ми. И ме нервирате што викате дека сте машкуданки затоа што носите дуксери, тренерки и слично. Дефинирајте се како "машки девојки" а не "машкуданки". Има секако останато нешто "машко" во мене, затоа сум "машка девојка" сега но во границите на нормалата. Инаку обожавам што сум жена.
