Му се смена се'. Му треба време да се навикни. Не се навикнуваат сите деца од прв ден. Некои не седат, некои плачат, некои не комуницираат со никого, некои кршат/фрлаат. Дај му време. Нормално е.
@LiliBoz Хиперактивност нема врска со интелигенција. Нормално дека може да е паметен ама да е хиперактивен. Дали само излегува од час како знак на револт некаков или плус не може да се фокусира, збори постојано, им смета на останатите, постојано мора да е во движење, не чека ред ко останатите... Не дека дијагнози барам ама со оглед на тоа дека и порано имаш пишувано како се жалеле од него, мислам дека треба да размислуваш за превземање мерки како психолог пример. Не смееш да минимализираш ако гледаш дека упорно се жалат од него и е тежок за соработка. Можеби одреден период разговор со стручно лице ќе направи огромна промена.
Мали се Лили за сета фама за школо. Има деца и деца. И мојава е слична. Не шеташе наоколу ама тотално беше и сеуште е без концентрација. Додека слуша, слуша Ко ќе се исклучи крај. А трето е, да речеш дека до сега би требало да научи како што. Не сака авторитети, мислам на други деца што се замислуваат како авторитет. Се бунтува. Последно се испотепала со "претседателката" на одделението. Со 5.5 год почна во школо. Сега нема полни 8 а е трето. Мали се сеуште, ќе се среди. Во градинка е друго, се беше игра таму, нема оценување и слично. Мојава беше прва во градинка, доаѓаше дома со научени песни од три строфи од таму, сега едвај два реда ќе научи од што има одбивност кон школото. Па си оди на дополнителни часови. Е таму учи, нема гајле интересно и било. Кај што плаќам по 400 ден час
Одевме бејб, и тоа не на едно место. Да беше дијагноза ќе беше полесно. Ова јас на 'мој стручен јазик' го велам- не прима наредби. Му треба време. Ама при крај сум со живци од што ете, се збори баеги...
Не знам како им се одвива наставата денес на 6годишни деца, седат во клупа и учат со книги со се?? зошто ние на 6год одевме во забавиште немавме книги и такви ствари. @LiliBoz смири се најпрво соземи се, знаеш и сама дека си имаат децата свои фази и периоди кои поминуваат, на оваа тема што вели наставникот? Кои се нејзините методи при вакви ситуаци? Како тоа надвор излегува зарем главната врата нели е заклучена во спротивно кој кога сака би влегувал
Дур трае наставата е ок. Знае да почне да се занесува, ама тоа се контролира. Е помине ли ручек е крш. Ако излезат надвор се е ок, ама во училна не му се седи. Во вакви ситуации препорачуваат да не седи во целодневна, туку класична да оди, што мене ми е огромен проблем јер нема кој да го чува.... Периодов ај до после ручек ќе седи и ќе го зима татко му, ама тој колку ќе е тука- само Господ знае...
Не е толку страшно и вознемирувачко како што ја започна темата, знам дека мајка тешко ти паѓа ситуацијава ама со смирена глава и полека ќе се свикне треба време, ова е се ново за нив а и мали се многу а толку преоптоварени, стави се во нивна кожа, еве ние на тие години по некој саат бевме и си игравме во школо, никако ли нема простор да размислиш да комбинираш некако дома за класична настава да оди? зошто јас разбрав дека воопшто не седи на часови си заминува на сред час ноншалантно и го нема детето
Мислам сепак дека учителките може да го решат проблемов најдобро. Нормално ако се кадарни и ако сакаат. Кај ќерка ми имаше дете кое нонстоп си шеташе. Ние како родители не се буневме, а учителките си беа лабави (пошо сто учителки и се сменија до трето одд ) Оваа година има нови учителки, прилично строги и за чудо детево е мирно Седи на час, работи, не шета без прашање. Значи можело, само требало да се најде начин. Сега кај и да е ќе имате родителска на тромесечие. Јас би го разглабала проблемов пред родители и наставници.
Чекај малку сега. На редовната настава си седи, а после тоа кога ќе завршат часовите ескивира? Па можеби и му е досадно на детето, едноставно нема трпение да седе цел ден. Има ли можност после часови да оди во игротека некоја додека го земеш?
Му треба време да се навикне. А и кога ќе се навикне нема да биде од најмирните. Особено ако брзо сфаќа. Мојот е таков. И еве сега е второ одделение и седи со нозе под газ и се ниша напред назад со столче, особено на математика кога брзо решава задачи и има слободно време. Сто пати сме рекле дека може да се повреди, ама интересно му било. Нашите наставнички не креваат нешто многу врева околу тоа. Викаат до трето било прилагодување да се седи на столче со полна концентрација зашто се мали сеуште. Кај нас е олеснително што никој не се буни за однесување. Има дете со посебни потреби и образоване асистент па нема бунење дека некој е понемирен или посмирен. Реално пробајте со наставничката заедно да постави правила на однесување за него. Што може да се прави, а што не. На пример шетање низ ходник е ОК (на 5 минути да се издува е ОК особено после 12 во втор дел од денот), ама излегување надвор од зграда е опасно. Може да биде помошник, да брише табла, да собира нешто и слично. Чисто да се занимава со нешто. Она што може да помогне е физичка активност. И сама си кажа. Така што ако не може надвор нека оди во сала да се истрча. Така ја троши насобраната енергија и ги смирува емоциите. Секогаш е поголем проблем кога не се излезени надвор. За компнезација секој ден јас дремам по два саати пред школо или на љуљашки у маало да се истрча и да се изигра. И плус дома се скока по кревет.
На часови не е страшно. 80% од часовите ги тера без проблем. Фактички после часовите е најголемиот проблем. Дефинитивно решение е класична. Џабе е карање. Само што од немање опции во животот мора вака. Го напнав вчера татко му, со него се испокарав. Нема да можел секој ден да го зима. А не ни работи во моментов! Од такт ме извади. Од друга страна кога ќе речам другите родители се терсене - стварно го мислам тоа. Не дека децата им се терсене. Туку ТИЕ се терсене. Знам дека не се однесува како што треба и работам на тоа. Што кој К мене ме ставаат во уста јас не сфаќам. Кај директорката ќе оделе зошто мојов излегува од час. Да се смеам или да плачам...
Ви иде математика и вам? Ко дигитрон да има вградено во него. Сака на кошарка ама му реков, дур не научи да слуша што ќе се каже- нема одење. За трчање низ сала не мора да се плаќа нели? И го чекам да го соџвака тоа и да го запишам.
Исто е и мојов дигитронче сега за сега. Сака математика и прирордни науки. Низ сала во школо после ручек не би требало да е проблем да се истрча (ова како замена кога не можат да го извадат надвор после ручекот). Можеш да искористиш кошарка како мотивација. Мојов сакаше фудбал и го запишавме и тоа донекаде исто помага да се издува. Ама тек во второ го запишавме. Во прво побитно ми беше да научи да седи во школо.
Знаеш дека те ценам и почитувам, ама мораш да смениш нешто во пристапот. Нормално дека не ја знам цела ситуација, нормално дека и не ме ни интересира да навлагам во детали, ама мора нешто да направиш за да допреш до него. Тоа излегување надвор е опасно за него, а морам да искоментирам и за другите дечиња бидејќи учителката ќе мора да тргне по него а нив да ги остави без надзор. Не е во ред пристапот на другите родители, но потруди се да ги разбереш и нив. Ние имаме во одделение едно детенце со аутизам, скроз тема неповрзана, ама детето е со сличен проблем, не трпи авторитет и нема седнато еден единствен ден на столче. И ние тоа го толериравме, ама вчера син ми си дојде со модрица над веѓата, на 1цм од окото, учителката ги оставила веројатно сами на кратко и се десило куршлуз. Стварно се трудам да имам разбирање за родителите на детенцето, ама ако еден ден дојде дома моето осакатено (нападнало друго со молив, што ако го нападнало моето со молив, без око ќе останел) не можам да имам разбирање. Не велам дека твоето еден ден ќе нападне некого, одоколу сакам да ти ја доловам поентата, ако еден ден учителката тргне по Д и ги остави сами, ќе се деси некој куршлуз како кај нас и после што?! Кај мене функционираат казни и награди, и моето не гледа телефони и лаптопи, гледа јутјуб на тв, ограничено, казна ни е најчесто забрана за гледање јутјуб, недела, две или како последниот пат цел месец и досега не се десило да ја повтори грешката. Авторитети цел живот ќе има над него, мора да знае да ги почитува, не да ги трпи, да ги почитува до разумна мерка, колку што е реално и потребно и нормално. Не по секоја цена, важно е и тоа да научите, дека не треба слепо на сите да се тресе, туку во случајов учителката е таа која ги поставува правилата и крај. Е нивниот начин дали е за коментирање и тоа не знаеме, не знаеме колку они и како они постапуваат реално, можеби се дистанцираат за да не создадат одбивност, а можеби и целосно се незаинтересирани, тоа само ти го знаеш. Те молам не ме разбирај погрешно, знам дека во моментов тебе ти е најтешко бидејќи не си ти таа што си сакала детето така да се однесува туку едноставно и тој си има мешаница во главчето и не му е сеедно, но за негово добро ќе биде подобро да се скрши гој карактер со време и да постави граници до каде и каде смее да дава отпор. Нешто налик на муабетот со мјаукање што го правевме.
Ангел децата со аутизам имаат право на личен асистент. Мајката може слободно да побара за да не го одзима вниманието на наставничката. Бесплатно е тоа. За другово што да кажам. Вчера беше казнет, од сабајле пак зборев. Еве денес пак им киднал од физичко.
Не оди така лесно со личните асистенти, верувај. Лани одобриле на сите, оваа година не, така да детето нема асистент. Не сакав да ви ја поистоветувам ситуацијата, туку последицата од ситуацијата. Се надевам ме разбра.
А немате обезбедување во училиштето? Кај ќерка ми детенцето што излегуваше од часови, обезбедувањето често го враќаше на час или си седеше со нив на врата и си муабетеше Во секој случај не беше небезбедно.
Кај нас е многу убаво организирано, секоја училна си има свој влез, зборам за првачиња, не од главен туку од надвор се влага. Сабајле е отворено и после кога ќе завршат часовите пак отвараат. Не знам искрено дали има опција децата сами да излезат.
