Мајчински муабети (не е за барање совети)

Среќен роденден на Маличе @Kaetana да е секогаш здрав, жив, насмеан и сите соништа да му се исполнат. А мама, тато и Мачорка исто среќни и горди

@koritsaki уште еднаш среќен роденден на Вики, нека биди среќна и исполнета! В година со појќе гости и причини за веселба!

Мајки поздрав и од нас, нема ништо ново посебно освен шо мала трча по дома, надвор нема шанса уште се плаши.
Мама се навикнува на back to work mood, уште не сум почнала да одам засега сум само онлајн ама кај да е ќе почнам. Мојата е уште поприврзана, небаре разбира дека ме нема подолго време

Друго буквално нема ништо, вртиме кругчиња во маало и до парк, бевме неколку дена и до Охрид па го искусивме и тоа: прв одмор со бебе. Мислам пола куќа ја имав кренато

Малата има две дремки, при кои многу ми ја тегни косата или маицата, ова нешто ново ни е, ама боли корни
Нека потрае и летото, секој слободен момент да си шеткаме.

Имајте убав ден мами.

 

Не ме разбра што сакам да кажам. Значи не сум за оставање на.само прваче дома, туку од страна на самостојноста на децата, да знае да се облече само, да се нахрани (секако нема да,тераме дете јајца да пржи), еве ќе споделам случка кога син ми беше прваче, значи постојано го учев на самостојност , да врзува врвки , одеше и во градинка но не сакаше да се избрише самкога одеше во вц. Е,еднаш го стегнало на школо (4часа имаа) и се снашол се бришел сам. Кога го зедов превозбуден беше, ми кажуваше мама вака и вака направив ти како што ми кажуваше. Оттогаш сам се бриши. Сега има 10години, сам управува со плинско, знае да вклучи и осклучи шпорет , знае да направи чај и да намачка нешто. Муабетот ми беше за самостојноста, има едно видео од градинка од Данска, децата се надвор, се качуваат по дрва, сечат со ножеви и пили. А ние уште им врзуваме врвци до 15години(ова онака е кажано, ништо лично,ни па за некого).

 

Пак јас.
@Kaetana и @koritsaki среќни родендени на малите. Здрави живи весели.

сосем си во право со коментаров. За тоа претходно што те цитирав сакав да кажам дека како и да е дете од 6 години само дома 8 сати невозможно е да оставиш. Јас големото од 4 го оставав немав избор. Ама не беше цело време сам,за нешто што му потреба или ако му е досадно да се качи кај сестра ми (живееме со моите во иста куќа) и работата ми беше флексибилна и блиску па идеше во дуќанчето на кратко одев до дома да го ѕирнам... од 5ипол до крај 6 години не беше сам,работевме со мм во иста фирма и бевме различна смена. Од 6 до 6ипол години беше тешкото. 4 недели различни смени со мм а 2 иста смена. Не дека не беше самостојно,тоа веќе само си земаше да јаде играше надвор играше дома на компјутер ама пак сам дома... Се може да направи. Па некогаш го носевме кај свекор ми некогаш сестра ми го чуваше некогаш братучедите (1ви ми се и тие се во иста куќа со нас) успеавме да се снајдеме. Се вадев и со одмори со боловање кога бевме иста смена со мм.
За самостојноста во 1во одд учителката ни кажа на сите родители што треба децата да знаат сами да прават. Де си викам зарем за ова се прави муабет. Таа објасни дека имало деца што не знаат молив правилно да држат. Не именуваше само спомна. Врвки не знаат да врзат и уште многу основни работи. И да,децата треба да се учат уште од мали на основните работи. Колку повеќе им ги вршиме нивните работи всушност ние работиме против нив а не за нив

 

Добро утро мајки
Пијам кафе па да пишам нешто
Го оставив синко во градинка радосен. Па одма ми вели ајде мама дин ајде мама дома.
Само ме загрижува дека не јаде ништо од тоа што му праќам. А му праќам само тоа што и дома јаде. На пример не можам да му пратам домат кога не јаде. Ги грицка само бисквитите и јатките. Што ќе правам со ова дете јас стварно не Знам ми се плачи од мака. Зеленчук не јаде, од овошје само банана и малку јаболко, месо и месни производи не, сирење, кашкавал, јогурт.... А секој ден готвам различно ама не и не.

Вчера наеднаш залади времево овде и кога станав сабајле ме болеше ногата, едвај ја раздвижив. Сигурно на секоја промена на време ќе ме боли. Од повредата поминаја 4 месеци и се уште неможам да пешачам долго. А баш ми фали пешачењето во природа. Овај викенд бевме на планина и пешачевме 3 км ама со одмори и пред крај ме заболи.

Туку незнам стварно што да правам дури е синко во градинка. Многу сакам да почнам на курс ама проблем е и оваа коронава, овде е вториот бран во тек. Што ако ја затворат градинката? Ќе треба да седам дома со синко и ништо од курс, истото и Ако почнам на работа а дома не ми се седи. Само на тоа мислам што да правам. Овде секој ден расти бројот на заболени. Почнаа пак да воведуваат некој мерки. Аман веќе нека заврши ова чудо.
Се мислам денес торта да правам ама треба да одам до маркет па не ми се излегува ама незнам ќе видам.
Секој ден готвам и фрлам многу јадење, дури мака ми е за трудот. Маж не јади едно јадење 2 дена вчера му викав за тоа и ми вели па готви по малку веднаш најде решение. Ама лутината брзо ми поминува и оп другиот ден пак друго јадење зготвено па затоа сега се мислам дали да зготвам нешто или не.
Машината за перење алишта ми беше расипана една недела и в купатило не може да се помине од алишта, кога ги гледам ми се врти. Вчера ја направи мажот ми. Имам сега една за спружирање и 5-6 за пуштање. А ладно е ќе се сушат 3 дена
Туку последно мажот ми ги пушти завесите да се перат и цела машина лупала не му текнало да ја запре јас не бев дома и сега се искинати, личат за стари а нови ми се и скапи ги купив да си пукнеш од мака
Не можам да ги гледам. Ќе пробам да ги испеглам викендов пошто маж така ги закачи изгужвани, па може ќе заличат на нешто.

Се измешано изнапишував барем ги напишав некаде мислите.
Порно кога одев на училиште пишував дневници. Секоја вечер си го опишував денот. Ама ги изгорев.
И вака ми е полесно кога пишувам.

Убав ден мајки

 

Добар ден!
Пијам кафе , прво за денес!
Па ајде на кој му се пие нека ми се придружи... повелете..
Од работа ви пишам, ќе квачам цел ден овде. Ја менувам колешката, оти сум таква, не знам да одбијам а реално и мене ми е напорно да се организирам со деците. Ама ајде, човечки е да му помогнеш на човек, со надеж дека ќе ти врати некогаш со добро.

Ви се случило некогаш да му се радувате на некој сон, и да мразите што алармот ве разбудил?!?
Се будам и заспивам со една мисла - Зошто ова ни се случи?
Плачењето ми е секојдневие, спокој не сум осетила месеци наназад.
Го чекам моментото кога ќе профункционора она - времето лечи се!


Денес малку посвежо, веќе одминуваат последните летни денови. Реално, оваа година не ја живеевме, напротив, ја претрчавме безвезе. Барем нешто арно да се случеше, а не само живот во страв и очекување на лошото.

Големата ќерка ќе биде прваче... ако биде де воопшто. Оти ова што се случува со ковид може во последен момент да ја смени ситуацијата. Ми е жал оти нема да биде така како што и кажував. Често и го раскажував првиот училишен ден, за жал нема да биде така како во моите приказни. Ќе нема прегратка со наставичката, нема да ја испракам до клупа, ќе нема безгрижно играње и разговарање со другарчињата. Сега ја оптеретувам со држење дистанца, носење маска и миење раце.
Ова ќе биде најжалната грнерација првачиња.

И малото требаше да оди во градинка. Ама отстапивме место на тие што навистина немаат кој да им ги чува деците. За среќа, нашите баби и дедовци не откажуваат, слободни се па ги чуваат внуците.

Толку од постот, ај за работа да се фатам!
Убав ден на сите!

 

Сепак почни.
Или едното или другото. Или двете.
Зависи што ти е попотребно.
Ако ептен не знаеш јазик, тогаш на курс, се разбира ако не ви требаат повеќе пари, ако ја затворат градинката, курсот ќе продолжи онлајн.
Ако најдеш работа, а ја затворат градинката, може ќе налеташ на договор на неограничено, па ќе поседиш дома без отказ или било како платено или неплатено.
На крај некогаш пак ќе ја отворат градинката, а ти ќе имаш нешто започнато курс или работа.
А ако ја затворат, па отворат, а ти немаш почнато ни курс или работа? Ќе бидеш на истиов почеток , почнувајќи нешто пак со истиот страв да не ја затворат.
А можеш и курс и мини џоб или курс и тајлцајт.

Јас чекам автобус еден саат бидејќи за 2-3 минути не можев да го стигнам претходниот. Бевме со мм да купиме нешто во подалечен град (со кола 3 минути, со автобус 30 минути). Па и не е подалечен, соседен, само автобус има на поодалечено време.
Не се жалам, си одморам на клупа, преубав поглед, 13:43 ќе дојде бус, маж отиде да докупува. Јас во 5 станав за на работа и избрав да си седам на клупа.

 

Добар ден мајки

Кој би рекол дека бебе ќе ми дозволи во сред ден да пишам пост
Не би дозволил, на поседок е доле кај баба, сам изрази желба да седел и вчера седеше
Па да бидам искрена фини му се желбите и нека си поседи
Вчера спиев, денес вредна, направив полнети пиперки, супа и домашна вегета и имам време и едно кафе на раат да се напијам
Во позадина ми бучи бубу, али нека, чисто да е, нека сија

Се мислам детево да го пуштам во едукативен центар, се јавив веќе, закажав и термин, има место..
Не знам што е паметно со себичен народ, но ако треба да живееме со вирусот тоа е тоа, не се надевам на животозагрозувачки последици
Планот е 4ри часа да седи, во тие часови ќе има само активности, најмногу 15дечиња може да има, од 3-6г, мешана група, што ова и баш ми се допаѓа, уствари мојов и најмал би бил али ваљда ќе го чуваат и учат, а не тепаат
Би имало и една ужинка, ОВОШЈЕ цела надеж ми е дека би се научил да јаде банани и јаболки
Се возбудив веќе, а не ни е запишан
Баш и ме занима како ќе прифати, се ми стои дека со "песни" би идел
Ќе се научи, убаво ќе му е сигурно, секој почеток е тежок, оптимист сум и ич не се загрижувам околу тоа. Мене повеќе ми е проблем да го оставам со баби да седи, неголи со дечиња и наставнички
Па си замислив дека таман и бдејот ќе го фати и таман со дечиња ќе прослави, било како, битно со дечиња ќе е
Ќе видиме!

Ај дури натипкам 10работи завршив пропратно, ниту идеја, ниту концентрација имам што да пишувам..
Ајде да навадам цвеќе, па да приберам бебе да не ја пукне баба му, да оставиме простор и за утре

@gjoker4e многу убаво кога соништата се остваруваат
Со убаво да си седите, само убави спомени да имате од тие ѕидови, па наскоро и да стигнеш до бројот 4ри

@24.07 најсреќен
@koritsaki најсреќна да е ќерче

 

Здраво мајкички Баш сум среќна кога ќе видам дека има многу нови постови на групава обожавам да ја читам Бебе нана и бато нана,па јас се излежавам малце покрај нив двајца .Баткото ми настина ,ај прво вироза излезе крвна слика добра ,после на мое барање и брисеви правевме па излезе стрептокока во нос до вечерта ми крена температура 39.5 од памет се извадив да ви кажам искрено па сега пие антибиотик и одма е подобар .Аман више од таа стрептокока и вакцина прими и не оди во градинка и пак спас се нема
@gjoker4e честитки многу ми е мило се надевам дека 3-4дечиња набрзо ќе го наполнат станот ,најискрено се радувам за вас .
@Kaetana @24.07 среќни родендени на батковците
Убав ден на сите

 

Добро вечер мајки.

Добро, не е сеуште вечер ама сонцето ни се скри, и за брзо ќе се стемни..
Ааааа само ради ова неќам есен и зима, премногу краток е денот
Не дека нешто продуктивно го користам, од сабајле дур станеме,јадеме,напраам ручек, дошло време за на работа..
Си одам во 9, до 11 се дружиме со љубовта ми т.е ќерче и на спиење...
Колку и е досадно и нејзе, ама таман решив да ја запишам во градинка се предомислив.
Баш сеа ми треба добат имунитет, пола бременост пројде добро, сега за 4 месеци не ми се ризикува да ја носам, па да боледуваме често таму на пролет здравје ...
Болна е и сега, но многу послушна, пие сирупи без проблем, за инхалации сама маска држи, дува носот не се инаети што не беше случај до скоро. Ама голема девојка де.
И на памперсот збогум му кажавме, еве ја 6 дена е без него, ниту еднаш не направила грешка. Дури ни во сон навечер, неколку пати ме будеше да мочка, сношти цела ноќ ја преспа и стана сува.
Јес !
Многу отвара деновиве, синоќа му вика на мм “тато ти како се зовеш? Ја се зовем **** (име и презиме комплет си кажува ко од пушка)”.
Како сме се смееле, пуфле, па и српски прича.
Ова јутјубот што не праи.
За вакви работи не ми е криво што глеа, еден куп песни научи, ем српски ем англиски гледа, па и шпански некад, сабајлево ми пееше “комо естаааас”

Туку, сакам следниот викенд да одиме на некое убаво планинско место, па ај предложете ми некаде за со мало дете, да не биде само во соба да треба да дреме..
Маврово,Пониква... не сум била никогаш.
Или да си седам мадро?
Ама скапавме дома, никаде ни летово не отидовме, ќе пукнам дома више не бива и не бива!
Што е до мене и до Охрид би одела, само едно парченце ѓомлезе да каснам и ќе се вратам, цело лето препекав за него

Да се пожалам дека оваа бременост маме ми е**! Ко биполарна особа сум станата, час сум насмеана,два лута, три расплакана.
Не се поднесувам самата себеси.
Плачам ко неарна навечер кога ќе заспијат.. или се кријам во купатило да не ме осетат. Мм ми ја научи лагата дека “алергија од мачето ми е ,затоа ми тече носот и ми се црвени очите”.
Не можам да се поднесамммм.
Сакам да си одам дома и да сум среќна и насмеана.
Ама не сум.
Ја мразам куќата.
Ја мразам НЕприватноста.
Мразам што дневната нема прозор.
Мразам што ќерка ми нема детска соба.
Мразам што мора да се помирам со фактот дека ќе живеам таму уште Х години.
Мразам што му верувам на маж ми се што ќе ми каже, а ќе ме излаже на крај.
Мразам што ми кажува она што сакам да слушнам, а не реалноста.
Мразам што сум емотивец преголем.
Оставам се на времето...
Се молам секој ден да се случи нешто убаво и да ми се исполнат желбите.
Мора да се исполнат еден ден..
Решена сум за мир и среќа моја и на дете, а за скоро децА, да сторам се.
Макар отишла на другата страна од светот...

Нафрлив многу реченици... постот го почнав во 5
Немам поим што се содржи.
Ама какви ти се мислите,таков ти е животот.
Еве ваков ми е.
Расфрлан !

Имајте убава и спокојна вечер

 

Добро вечер мајки.

Еве да пишам и јас.
Само што се вративме од прошетка.
Мали почна да плаче и да дига прашина во воздух кога му реков ајде дома, и седна на земја и вриштеше.
И ме гледаат две жени седнати на клупа како да сум најлошата мајка на свет.
Не се осетив таква, ама на моменти и јас сум мајката која викав дека никогаш нема да бидам.
Му кажав чао и полека почнав да се одалечувам од него, ме погледна и уште си седеше и плачеше. Плачејќи и ми направи чао со рачето. Морав да го дигнам и со уште посилен врисок да го носам дома, испратена со пречудни погледи.
Прв пат ваков 'испад' имаме надвор, читав за вакви луѓе од страна, ама сега и сама осетив како е.
Ајде, ова припрема за тантрумите што следат ми е, нели.

На другата страна од секојдневиево немам веќе бебе, туку дете кое разбира, има очиња кои ме гледаат и како да ми кажуваат колку ме сакаат.
Мама-папа ми кажува кога сака да идеме надвор, и со рачињата покажува нагоре колку ме сака кога ќе го прашам.
Шеќерче.

Има уште за пишување, ама толку успеав сега.
Добра и мирна ноќ да си имате.

 

Како да не пише човек, во секој пост си пронајдов инспирација Горе-долу сите во иста каша сме
Јас деновиве ни на небо ни на земја. Мали е многу немирен, можеби од што цврсто се удирав в гради дека е мирен и разбран
Му се спие, главата му паѓа, очи црвени жар, нос чеша, очи трие и не спие! На цицка виси, освен кога треба да заспива-тогаш не цица, бега и вришти. Ноќе не плаче туку вришти, онака баш вресоци како во хорор филмови
Вечерва ептен на крај на сили бев кога го заспав, едвај. Прилично рано заспива, околу 8 часот, па ја зедов големата и отидовме до продавница. Времето преубаво, баш за пешачење, таа разбрана, интересна, права другарка, леле колку ми се шеташе вечерва со неа, ама ништо, круг околу маало и дома.Ако, доволно беше за да и ги сменам мислите, ја орасположив. Ми фали ланското лето, кога си шетав со неа секоја вечер.Ама па годинава го имаме и бато и го сакаме многу. Некогаш си мислам и недостига внимание, но кога ги гледам па заедно, знам дека се среќни и ќе бидат уште посреќни
Ќе реплицирав на некоја, ама на која и што, убиј ме ако ми текнува
И јас бев од оние што кога ќе бидат мајки ќе бидат како Сара Џесика Паркер во хау ши даз ит, ама не! Сакам дома со децата, рутина имам, која иако е рутина, не ми е досадна. Многу сум исполнета и среќна, во пижами со собрана коса и без шминка, ама таа сакам да бидам сега. И тоа ми е доволно
Но, за кратко ќе се разбудам од овој убав сон, породилното завршува
@24.07 , @koritsaki @Kaetana Среќни родендени на дечињата, да ви се здрави и живи.

 

Добро вечер мајки! Одамна не сум пишала...некако детево ми порасна,аповеќе муабети се вртата за бебиња паај д а не сум офф-топик...
Најново е што ми ги скока дневните спиења.Преспиваше еднаш дневно по саатипол,ама веќе не.Е порано легнува,но пред легнување е страшно-кенкав,цивка за се....страшно!
За градинка супер фативме ред пред коронава,а за сега запуштање страв ми е.Одлучивме сомаж бар до пролет да е кај баба,со братучетка му..На иста возраст се,па нема да му е досадно.. Му фали градинка и дружба со деца,ама тоа е ..Да видам ситуација како ќе биде коа ќе залади...
Денес изрибвав тераса,маж подруп ..да заспие дете и ќе си праиме дејт
Честитам на сите оние кои имаат за честитање за новости и убави работи! Cheers!

 

Добро утро мајки

Ден прв од викенд, мали стана во 6 , ден втор од викенд, стана во 6:45 . Незнам кај сум и како ќе истерам. Вчера ај што стана во 6, да е потрагично дремна само 15 минути на враќање од Водно и до вечерта ровареше. Денес осеќам иста приказна ќе биде.

Останав на трите исчистени прозори. Другите ќе чекаат подобри денови. Туку од среда мајка треба да чува дете, а станов плаче за генералка. Ќе мора да потфатам нешто деновиве, за да не се нервирам после со неа.
Купатило по секако му беше дојдено ред и кујна да средам, другот може и да заклучам да не гледа

На работа секој ден менуваат одлуки за присуство. Еднаш беше сите назад, па после им текна дека има ограничен број на луѓе на квадратура, па ај повторно нови планови. Бетер неодлучни се од државава. Ем им иска, ем им стиска.
Имам во канцеларија неколку што не сакаат да носат маски. Се скарав и почнав да ги пријавувам. Баш да видиме дали ќе има ефект или само јас ќе се нервирам. Незнам ни каде повисоко да пријавам, односно која инспекција е надлежна, ама нема да застанам додека не се оправи нешто. Ако им е тешко да дишат бека бараат да фи ослободат од работа. Мене не ми е тешко 8 саати со маска

Во ситуацијава човек сфаќа колку значи слобода на движење. Дај боже ова да поминува побрзо и да не се повтори. Не за друго втор пат откако го имам мали сме приморани да се изолираме. Не е убаво и тешко е многу.

@AngelOfArh среќен роденден. Исто и на @24.07 и нејзиниот батко.

@gjoker4e честитки најискрени. Ти си доказ дека кога нешто се сака доволно, може да се оствари. Само убави моменти во новата дома, полн стан у полно срце љубов

@KuklickaSk ме изнасмеа. И биди сигурна дека нема да се смени наредниве неколку години. Освен што може ќе стснеш повешта во пакување. Мали е 3 години. Сме патувале 10тина пати. Секое пакување без разлика дали 2 или 20 дена ми е скоро исто. Еве последно за Охрид кога бевме он спакуван за сите годишни времиња и се можно од козметика, аптека, играчки. Разликата е првата година многу докулатки за спремање храна, понатаму омилените играчки и слично.

@Kaetana @koritsaki среќни први родендени на малишаните.

Според мене се треба умерено. Не е нормално дете од 4, 5, 6 години да се вади надвор дури во 21:00 и до полноќ на улица. Има една група родители кај мене пред зграда што редовно го прават ова. Тие малите цело време плачат од премор и ништо не им се погаѓа.
Не сме ни ние од тие во 19 часот дома (сепак летово не се излегуваше пред тоа), ама 21:00 со тенденција за порано сега кога се скрати денот.

@snegulkata

@Chanell* мои блиски беа во осоговска куќа и беа задоволни. Освен комарците другото се вило супер.

Ќе се одјавам тука додека не сум почнала да се жалам за мали. Ама стварно не можам да го прежалам колку има потреба од деца. Дури и баба му и дедо му се поинтересни од нас. Пред некој ден без размислување ќе ме оставеше надвор за баба му. Дали да плачам или да се смеам е работава.

Имајте убав викенд мајки.

 

морам да ти ја цитирам реченицава. Абе ја потпишувам. Годинава ништо не видовме. Едино фала на Бога што сме здрави и живи друго се е баш на претрчување. Родендените на двете деца ги прескокнавме. 1в роденден не одбележан крштевка здравје. Ни школо синко не виде не му се наредува на тоа прваче. Одмор не видовме од дома не излеговме. Поплака големото за на плажа а и со право. Деца се сега треба да се радуваат а јас се тешам ајде за едно лето не е ништо. Иде зима иде неизвесност па ќе преседиме дома јас ќе си останам без работа и пак ќе чекам да ја претрчаме зимава и годинава со надеж дека ајде од пролет ќе разцвета нешто убаво

 

Ајде и јас да се надоврзам. Купив радосница за бебето и не знам ни сама колку пати седнав да ја пополнам. Сите ме прашуваат да ја видат, дали сум почнала. Не знам што да кажам, не можам да најдам соодветен одговор на прашањата во неа.

1. Твоето раѓање тато го прослави...
2. Ова е дел од твоите први честитки...
3. Прва прошетка во зоо...
4. Прва прошетка во маркет...
5. Првпат со авион/воз/брод
6. Прво идење во ресторан..
7. Првиот одмор...
8. Незаборавен момент од одморот
9. Дел од твојата летна фантазија
10. Твојата прва Нова година

Итн. Тажно.

 

Јас ќе се осврнам на позитивната страна годинава.
Искрено, сум прошла полоши години.
Ми се "вратија" 4те месеци. Ги поминав со неа.
Поминавме време како семејство без обврските некаде да се оди.
Бевме дома и ни беше убаво.
Скокнавме родендени ама скокнавме и помени.
Не дека не тажевме ама тажевме интимно, ние.
Се радувавме за родендени ние, што највистински се радуваме.
Имав убави работи годинава.
И убави вести за бо иднина.

 

Мене годинава колку и да беше депресивно настроена, многу ми беше убава.

Бевме цело време дома, прва година заедно, стуткани и најсреќни.
Првите запчиња, зборчиња, чекорчиња и насмевки ни беа оваа година.
Имавме доволно време, да бидеме дома и да не се тркаме со времево.
Ние тројца, сосема доволни за се'.

 

Уште е рано да сумирам впечатоци од оваа година. Ама не можам да кажам дека е лоша.
Како да кажам дека не е добро кога синко е здрав и среќен. Мене тоа ми е доволно за среќа. Неговите насмеани очи. Последниве денови постојано повторува мама мама мама.
На одмор не бевме ама не е крај на светот. Ке надокнадиме нареднл лето.
Последниот месец, месец и пол бев под стрес затоа што синко не јадеше. Ништо. Само цицка. Ама помина, последниве неколку дена јаде по три пати и цица уште толку и повеќе.

 

И јас гледам на позитивната страна.
Како никогаш досега застанавме, издишавме и се смиривме во душата.
Се посветивме на домот. Живеевме без да бидеме влечкани од животот, обврските, термините и што не.

Не беше секогаш лесно. Ама беше едно од поубавите искуства кои и покрај нервози и карање, ми ја скротија душата и ми дозволија да застанам статична во овој ролеркостер од живот, и за момент да ја согледам вистинската вредност во животот. И да живеам. Вистински да живеам.

 

Колку само преубаво си опишала.

Мене годинава (до сега) воглавно ми е преубава. (со мал пад во мај кој ме искачи уште повисоко ).

Нека остане вака само без корона и смрт.

Борбата продолжува. Само првиот милион бил тежок.