Мајчински муабети (не е за барање совети)

Лесни чекорчиња

 

@Dancewere лесни чекорчиња

 

Мајки мили здраво Дали ви лета времето со малечките по дома. Мојата бејби утре 40 дена и препребрзо ми летнаа Веќе почна да ме гледа, да се смешка. Сакам максимално да ја уживам, зашто очигледно дур трепнам ќе ми порасне

 

Веќе направи 4 месеци. Не ми се верува колку брзо поминува времето. Како вчера да ја држев во болница, а сега веќе ме гледа и ми се смешка.

 

Полна сум со емоции и интрузивни мисли. Постојано плачам, мислам на лоши работи, сите од секаде ми сугерираат нешто и ми прават грижа на совест. Бебуш има жолтица, јаде, но не се буди. Ја ставам на цицка, ќе поцица ептен кратко и заспива. Штипам, кубам, не се буди. Единствено успевам со молзено да го најадам. Ми прават грижа на совест, ќе одбивало цицка ако продолжам вака. Се чувствувам како целосно промашување. Вчера не знам што му беше на бебуш, толку немоќ чувствував, немав ни млеко доволно, едвај цедев. Плачеше полно. Ќе умрев. Сабајле купивме ад за не дај боже за навечер. Уште па на пакувањето пишува, да не доиш било штетно, да ти се плукнам во адаптираното, ме мавнаа уште толку бедови. Се прецедив, не можев да измолзам, паника ме фати. Плус не сака да спие во креветче, а мене ми треба сон, спиев на штрек да не направам беља.

Не знам како да објаснам, сакам да дојам, не се буди бебуш никако, нема енергија да цица. Не можам гладно да го оставам, душа ми се кине. Плус што едната цицка едвај ја отпушив, другава се мачам два дена, уште е згрутчена и слабо тече.

Денес е подобро, вадам повеќе млеко, плус му помагам кога цица, се стискам за да не се мачи. Ама сето тоа трае 1 минута и заспива. Сигурно не му е доволно.

Дојдов да се пожалам, ако издржам до крајот на месецов да не полудам или да завршам со инфаркт, добро ќе биде.

 

Бебето те одбрало да му бидеш баш ти мајка, и затоа си му најдобра негова мајка.

 

Прво смири се зошто знаеш, тоа носи стрес а од стрес млекото ќе ти се намали. Остави ги другите што ти зборат, ако сакаш да доиш ќе доиш. И молзеното се брои, така да не се замарај. Прво дој го секогаш после соблекување, значи раздрмај го, по можност и соблечи го голо, ноџиња боси и а заспие со водена рака пипни го на стапала, на грпче, не да го бањаш, ами да се расони, чим фатило цица на безбедно си. Нека цица активно бар 20мин па после ќе го дадеш молзеното, а ти ќе се домолзиш тоа што останало за да не се затнат каналите. За каналите, наполни мали шишиња до жешка вода и масирај ги со нив градите, тегла со жешка вода и градата внатре, не да се изгориш, да не допира градата на водата, туку од пареата да се отворат каналите и со палец и показалец молзи од горе кон алвеола. До капка да извадиш се, за да почне да се лачи пак. Пиј течности, јади овесни со јогурт, спиј па макар и со него во кревет, ако имаш гнездо стави го во гнездо и до тебе. Нему сега само ти му требаш. А во креветче најубаво да го ставаш свиткано во пелена, ќебенце, вреќичка, не така, од ладните чаршафи сега им е така. Можеш дури и некоја твоја маица да му ставиш и да го легнеш врз неа, ќе видиш разлика одма, ќе му мириса на тебе и ќе се смири. Сите сме го прошле ова и од совети сме стигнале до тоа да ние даваме сега совети. Најважното запамти го, ти си најдобрата мајка за твоето дете!

 

Јас паднав во депресија затоа што немав доволно млеко,кога ќе стиснев ништо, тек 10ти ден по пораѓај едвај една капка, бебе беше мрзливо и немаше стимулација да цица зашто ништо не му течеше едноставно само ја грицкаше силиконската брадавица затоа што моите се полурамни и не успеваше да ги извлече.
И имаше жолтица плус.
Првиот месец,на секои два саата трениравме доење по 15 мин на секоја града,па му давав дохрана,па се молзев уште по 20 мин на двете... Измолзував едвај еден оброк дневно ама ептен упорна бев, на крај од месецот по 4 мерења на подој он успеваше од мене да извлече само 10мл.... Не знаеш колку се тоа ме поремети и не уживав во тие први мигови со бебето, бев опседната и преокупирана како тоа по се можно направено никако да направам продукција,а он заинтересирано да влече.... .тие два три месеци додека молзев ми се како во магла,како во бунило,измешани емоции но најмногу чувство на очај и неуспех,како тоа јас не успеав да си го дојам детето....
Од денешна перспектива, будала бев што потпаднав под влијание,што се мачев и себе и бебето .. од мене он го доби максимумот и тоа е тоа...
Здравје, за второто кое е на пат, ќе пробам па ако не бива тоа е тоа,да се малтретирам повторно не!

Не ти помогнав со конкретен совет,но ти пишав за да те охрабрам, не секој пат е лесен, само немој беспотребно да тонеш, за среќа денес има соодветна храна за бебињата доколку не успеете! Битно да е најадено и дс напредува

 

Дигни главата мајка. Овде има и мајки како јас кои се на ексклузивно молзење, еве 9м прави бебчо. Рачна пумпа користам. На почеток додека да ми се отворат каналите ставав термофори со топла вода по 1ч, па молзев. Бебе си напредува одлично од почеток. Кај некои е тешко и доењето, кај некои молзењето. Се си има тежина. Ако сакаш да одиш или да молзиш, само упорност. Па што ако даваш молзено. Знаеш тоа која упорност е. Сум станувала на 2ч да Молзам на почеток. До 4м бебе денски спиеше само врз мене, така и јас ниту вода, ниту храна, ниту вц. Се поминува.

 

Комплетно истата ситуација ме снајде. Можам само да ти кажам да не слушаш други, напрај се од себе што можеш за да доиш и воопшто не е страшно да даваш ад. Јас го гледав тоа како грев, ама сепак на крај од денот најважно е бебето да напредува. Вака или онака
Совет за жолтицата, јас ја расоблекував само на пелена и ја држев исправена, ја миев со водичка по лице и тело, ја држев на прозор само на пелена за да се расонува. Колку и да ти изгледаат страшни овие моменти, верувај дека ќе поминат.
Мајчинството е инстинкт, ти си најдобрата мајка за твоето дете и не дозволувај некој друг да те убеди во спротивното.
Гушкам за поддршка

 

Нормално е така да се чуствуваш Алекс, ама ти знаеш дека правиш најдобро и даваш се од себе за своето чедо. Беба ќе порасне секако и доено и молзено и на ад. А тебе ова ќе те ојача да станеш лавица која ќе дава се за своете дете. Ајде мама насмеј се за тие очиња, на нив им требаш ти

 

@Alexandrite никаков инфаркт ни полудување.
Многу е мачно знам. Премногу фрустрира кога нештото не оди како што ние сакаме.
На секои два до три часа жешка вода (најжешка што можеш да поднесеш) во мало шишенце го чуваш на градите и го тркалаш шишенцето од под клучната коска надолу и од под пазува према брадавиците.
Кратко масираш и почнуваш да молзиш. Тоа цедење што го спомнуваш баш тоа ќе ти донесе повеќе млеко.
Знам дека е многу напорно ама мора да издржиш, млеко ќе имаш се повеќе и повеќе.

Моето прво дете имаше жолтица. Џабе пробуваш да цица, нема да може.
Моја најтопла препорака e да даваш молзено млекце за да се разбуди од жолтицата па после ќе преминете на доење.
Поради тоа што бев упорна да цица, бебето ми падна на килажа наместо да давам млекце од шише.

 

@Alexandrite и бебо беше со жолтица, за 5 мин заспиваше. Менував пелена да се разбуди, па на друга града. Исто заспиваше. На крај молзеното.
Многу беше жолто, скоро портокалово.
Сега цица за мазење, рекреативно. Цел ден ќе е на цице.

Сакам да кажам, не се нервирај, рани со молзено да ја поминете жолтицата. Битно да полни пелени.

 

Јас не можев да дојам на почеток пошто моево не фаќаше. После две мерења на педијатар купив силиконски, пумпа и адаптирано. Со силиконските некако фати, после беше тешко да се одвикне, а адаптирано морав да воведам зашто не му беше доволно ни на моево. За поише млеко пијам јогурт навечер. Жолтица имаше во болница и го зрачења со ламба, види нешто негде, на педијатар носи го.

 

И јас бев така. Со жолтица едвај се будеше буквално 20 секунди беше будна. Неможев да ја ставам да цица заспиваше во рака додека ја кренам. Земав ад и најдов спас. Додека и помина жолтицата повеке бевме на ад бидејки неможев да ја разбудам. Јас плачев зошто детево само ми спие. Успеваше да цица само кога ке ја искапев 5-10 мин и тогаш саглам се будеше. Немој да се нервираш дека не ти цица. Колку цица толку после пола саат 40 мин дај и ад. Ставај на прозор каде има светлина и ке помине. И јас нерви искинав дури сакав скроз да ја одбијам од цице дека не цицаше, ама малку упорност ако можеш да се одмолзуваш подобро. Ако не колку ке фати да цица толку после ад давај му. И не си помалку мајка заради тоа што му даваш адаптирано има деца што се само на адаптирано па фала богу здрави живи. Само без нервози ама знам дека неможеш и јас го поминав истото.

 

Лесни чекорчиња на Софи
Колачите се преслаткии

 

Majka, i drugi majki pisaa i site se sosem vo pravo. Jas samo ke dodadam plus od moeto iskustvo. Bebe 2 ipol meseci ne sakase da cica od ednata grada, vovlecena bradavica, me frustrirase do toj stepen sto mi odese da si ja mavnam glavata od dzid, ama stvarno. Toa vreme se molzev i i davav od sise. No i uporno probuvav da ja prifati gradata. Posle tri meseci uspeav i poleka go isfrli siseto. Sega e 7 ipol meseci, sise ne saka da vidi, od gradata so vovlecena bradavica se nauci sama da si ja izvlece bradavicata.
Poentata mi e, imas vreme ne se opteretuvaj, nema da se odbie od grada. Koga ke se prisetam na tie momenti krivo mi e sto ne sum uzivala, namesto toa sum se frustrirala i sebe i drugite. Ako nesto nauciv ovie 7 ipol meseci toa e deka za se treba vreme, upornost i trpenie.

 

Јас пукнав со нервите...
Може не е за оваа тема но некако нај поврзано е...
Три месеци ние сме по лекари ,три месеци дете не се оправи не сум мрдната нигде ,едниставно секој викенд тече нос секој викенд кашла ,не знам што не пробав од бабини деветини до лекари. На клиника бевме 6 дена со бронхопневмонија. И после една недела од антибиотик пак истото. Една недела бевме раат вчера пак исто кашлање затнат нос. Прееска тргнавме за на роденден не запре да кашла во кола се вративме. Јас пукнав ,ставајќи и прополис почна да плаче и да бара да ја дигнам ,ја кренав сосе шишенцето во раце ,ми се лизна се истури - викав шцуев го шутирав и најстрашно ја удрив... сега седам плачам и не ми се верува во што се претворив. Лошо е што сум уште бесна. Ама бесна мислам можам да изедам некој. Се мразам себе си.

 

Фала ви на сите на утешните зборови. Бебе денес пола саат беше будно и беше на цицка, се испокака цело до врат, плус молзено пиеше. Наскоро сме на доктор да го види за жолтицата, вака ми изгледа подобро.
Е сега направив беља, четири саати не го станав за јадење, ни аларм ми ѕвонел ни ништо, среќа што претходно имаше испиено 50 мл плус со стискање на градата, со болки пиеше и од неа. Па претпоставувам и затоа и оно си ќутело. Земавме со маж ми двата телефона по неколку аларми за следното станување.
Се уште сум мрдната од хормониве, не можам во очи да си го гледам бебето, а да не плачам. Особено фацки кога прави, цело срце ми се парчосува, не солзи, млазови фрлам.

 

Не е страшно еднаш, плус ноќе. Не се потресувај.
Ќе надокнадиш преку ден.