Мајчински муабети (не е за барање совети)

Пресоблакањето ми стана невозможна мисија, само што ќе му го одлепам памперсот тој се свртел на стомак и прави напори за станување, па некогаш и цел ќе се замачка, и наоколу.. И јас и мм не можеме да го додржи ме, абе мислиш со тигар се бориш

 

Ima nekoj trend kaj mladive 20+ sto napravija deca u koronata sra so bebinja svadbi praat. Bevme na edna takva kaj bliski bebevo 4mes so nekoi slusalki za zvuk go mknea grevce mi bese iskreno. Poso nema koj da go cuva a zena ne se angazira za edna nok bese bebevo vo apartmanot nad restoranot i se menjaa i cat pat go siminjaa dole u zurkata toa jadno se cudi tamu cad sto od efekti sto od cigari puri glasno katastrofa....jas ne bi nosela dete na svadna dokaj 5-6god sigurno. Malce nas ni se nalutia deka moeto ne go donesov 15mes bese da se slikalo ama preku pola skopje da se razvozavam za edno slikanje sansa nema.

Taka da slusalki ili ne jas ne bi nosela dete. Slusalkite ne mi se nikakva garancija. Edna vecer ako ne spie kako treba ne e strasno ama taa muzika seriozno moze sluhot da go osteti i posle sto ke mu reces izvini tie sto gi prodado slusalkite epten me uverija deka kd si ok. Tamu nema sto da bara toa se maltretiras i ti i bebeto. Mi spielo dete nadvor u kolicka ama preku den u park vaka na glasno ne i sum gledala kolku mozam doma da si bide za.spienje vo krevet.

 

Малку да не претерувате со слухот? Синко на 3 свадби, уствари 2 и една крштевка, бил до 1г па фала богу еве ги слуша, мува да има во соба ја слуша. Не викам дека треба да се носи толку мало, ама па дека ќе биде нешто страшно ќе се деси, нема. Јас разбирам претпазливост, се тоа држи вода, ама до толку... Бебиња на 1м ги возат во авион што е далеку пострашно од звук па ништо страшно, мора да се вози пример. И јас сум го чувала, не дека не, стаклено ѕвоно не е ништо во споредба со тоа јас што го правев, под саат се, кај и да сум за времето кога он треба да јаде, пие, спие, молзам, ја се нацртувам дома и тоа експресно. На 3м го однесовме на крштевка на кумовите, немав на кого да го оставам, отспа цела веселба со Благица Павловска над глава. На 4м на вечера/регистрација на чичко му, е само 1ч беше и го однесовме дома, кога почнаа музиките, ама немавме на кој да го оставиме тие саат време, после се снајдовме. На 1г беше пак на свадба кај чичко му, и таа свадба ја отспа, немаше тогаш на кој да го оставиме ама ич, цела фамилија повикани. Пак ќе речам, да сум имала опција немало да го носам, фала богу, ама сум немала и фала богу еве го здрав и прав и слуша.

@Alexandrite а зошто мајка да не даваш капки или сируп, зошто да се мачиш и ти и дете? Немој да се обвинуваш и да се нервираш, на дете му треба здрава и среќна мајка, за да и тоа биде здраво, среќно и весело. Види колку убав викенд, излезете надвор, прошетајте, одморете и без стресови. За твоето дете ти си совршената мајка!

 

Му излегоа 4 пред една недела. Ама веќе излегоа, уште ли би го болеле?

Свекрва ми вика епа цел ден му викав ај на баба, дојди баба, дај баба, хаха, еми и јас по 200 пати на ден му викам на мама, ама еве од вчера почна и мама и не. Абе само нека збори, ми е галје што ќе збори.

Станува за нијанса полесно мајка, ама зависи кој дел. Јас од сидс дека се уште по 10 м се плашам, спие во вреќичка, за да не си ја покрие главата со ќебе дека многу се врти. Грчеви ќе снема, па ќе лази, и ќе стои и тоа е потешко физички, полесно психички. Така ќе отрпнеш малку и секој период ново нешто. Уживај мајка.

 

Добар ден мајки ☀️
Дали само мене ми смета кога свекрва ми и свекор ми ми ја бараат малата да ја извадат на воздух?
Ај еднаш и ја дадов. Денес пак ми ја побара. И што да и речам ај?
Незгодно ми е да речам не.
Од една страна разбирам баба и дедо и се, се радуваат, мерак им е. Ама ете длабоко во себе не ми се дава.
Болест ли е, што ли е.
Порано пред да имам бебе зборев ќе излегувам ќе се социјализирам не само со бебето. А сега тотална спротивност никаде не ми се оди, баш ради тоа што не можам да издржам без ќерка ми ни секунда. Сакам нон стоп со мене да е.
Затоа не сакам друг да ја шета, сакам јас да си ја шетам само. Премногу посесивно, знам.
Ама ваљда не сум единствена ваква.

Убав ден мајки

 

Ако имаш доверба во нив,давај ја. Нека се навикне бебето и на други луѓе, особено што некогаш ќе мораш хитно или неодложно да го оставиш со нив, во тој случај нема дополнително да се грижиш дека плаче од нив или не ги познава...
Посесивноста башка, верувај ќе дојде ден кога ќе ги бараш да ја земат и да те одменат на саат/два

 

Јас живеам со нив. И кога и да им ја дадам или да си играат да ја држат после не можам да го слушам нивното фалење

 

Сите се такви. Дај им ја нека ја прошетаат. Ти одмори се дома

 

А им поминува некогаш тоа фалење?
Свекрва ми место срце на баба, на мама. И јас ја гледам. Вика леле грешка така ми доаѓа да речам.

 

знам колку те нервира тоа. Поназад пишувавме. Ќе им помине кога нема да ги рецкаш и они ќе го осетат тоа

 

Знам како ти е. Мораш да научиш да игнорираш за твое добро. Јас 5 години веќе ја трпам со глупостите , порано премногу се нервирав ама некако научив да не ме тангира многу што ќе каже... Небитно е.

 

Јас не би носела толку мало бебе на свадба. Нема да сум раат. И бебе ќе е цел ден нервозно и вознемирено, престимулирано. Освен да е на сестра ми/брат ми свадбата, само колку за сликање и толку. Не е тоа за фалење пред народ, туку мене ми е мерак да си ја дотерам и да ја има на сликата. Летото бевме на свадба кај прв братучед, ќерка ми година и 9 месеци беше, ја однесовме по невеста, во црква и толку. Се радуваше, трчкаше, играше на музиката. После ја оставив да ја чуваат и раат си ја истеравме цела свадба вечерта. А тие што беа со бебињата, ништо не видоа од свадбата. Едно оро дали сврти сестра ѝ на невестата со бебето 11 месеци кое беше 90% од времето кенкаво а не можеше да заспие.

Ви ги читам муабетите за давање дете на баби дедовци. Нормална е таа посесивност првите месеци, иста бев. Ама многу брзо сфатив дека и мене ми треба време да си наполнам батерии и да си поминам време сама со себе, па од 3 месеци некаде почнав да им ја давам да ја шетаат, не секој ден, но често, по 1 саат. Свекор ми и свекрва ми се пензионери и луѓето воопшто не беа наметливи, јас самата им ја давав. Тоа ги исполнуваше. Ем тие среќни, ем мајка рестартирана И сега им ја давам, ужива со нив кога ја шетаат, големка е веќе. Полесно и побрзо со свекрва ми заспива денски ако ја оставам кај нив, отколку со мене или со татко и.

Денес бевме во парк и се задржавме, па ѝ ја пореметив дремката на ќерка, касно заспа. Ручекот е ставен, јас си пијам кафе. И баш и јас пред некој ден купував ствари за роденденот и ме пукнаа емоции кога поминаа 2 години И сега одам да ја будам зошто вечер ќе ми заспие касно.

Убав ден мајки

 

И мајка ми нон стоп така греши. Не замерувај, не е ништо намерно. Верувај подобро е да ја сакаат и да сакаат да ја шетат него да не сакаат да ја видат и да немаш ич помош ако ти треба.

 

Тоа да. Ги почитувам како родители на сопругот. Сега гледам баба и дедо се радуваат се океј.
Ама свекрва ми не знам дали заслужила искрено. Пошто секоја прилика кога не сум дома ја користела да му ја полни главата на маж ми против мене нормално со лаги и глупости. Среќа па маж ми не и верува и не се замара што ќе му каже она.
Од кај да знам утре може и на ќерка ми ќе и ја полни главата против мене, а тоа дете е што разбира.

 

Тоа е веќе друго. И те разбирам. Ама тешко дека и да сака може да сврти дете против тебе. Ти си му мајка, тоа е биолошка константа и никој не може да го промени тоа.

 

Има случај кај нив во фамилија. Децата ја туркале мајката ја нарекувале со погрдни зборови. Пошто бабата(свекрвата) така ги учела. Така да се е можно.

 

Во тој случај не ја давам. Ќе и речам отворено, ти мене не ме сакаш, што сакаш сега од детето мое? Јас сум ја родила, значи не чини и она, што се леташ сега. За пред народ роди си дете и шетај го, моето не е за пред народ да се покажеш. Јас не бев ваква, сега сум. Сакаат моиве следна недела да одат во село и да го земат синко, не го давам, таму не е безбедно за него и крај, кога ќе обезбедат услови тогаш. Да го мислам 3 дена дали ќе го поклопи ѕидот или не, не фала. Вода нема, нема услови. Не може! Порано ќе ќутев и ќе одев, сега нема. Нека одат колку сакаат, моја нога таму не стапнува а ни на мое дете.

 

вакви зборови фалат.... е ова е тоа шти му треба на една мајка, на една жена. Охрабрување, поттик...
а не само мудрување (нарочито од страна на блиските)

 

И ние сме со 4 заба, ама еве ги гледам горните кецови пробиваат, излегоа долните кецови, па горните двојки и сега кецовите се на ред. Може да е, што те кошта да пробаш,чим почне да ммка стави гелче да видиш дали ќе престане.

 

леле,исто значи исто!!!!
на мама...
ела мајко кај мене...
мамичка..итн итн

иначе еве денеска бевме до кај нив, и времето беше овде исто топло, и бевме облечени супер АМА НЕМАВМЕ КАПЧЕ т.е го носев в торба

луѓе, го оставив бебето да го подржат,заминав кафе да варам и ги слушам сите тројца (свек, свекр.и мм) бешто зборат за тоа, ама тој им се спротистави. Им рече да не остават ние да одлучуваме, дека се досадни на секое истото. До кавга дојде дури аман (значи ЦЕЛ МЕСЕЦ Е ТЕМАТА КОЛКУ ШТО Е И БЕБЕТО)...
луѓе, мене рацете почнаа да ми дрхтат и ми се истури врелата вода ексик! од стрес, од паника...

јас незнам зошто се толку упорни ,али ок. Јас седам со бебето в раце, таа притрчај до мене, припокри ме со ќебето. Па пак, и пак...

Незнам, можда и ние младиве претеруваме, ама толку да се нема разбирачка.

А јас ќе го подржат бебето пола саат, и одма ми иде да го земам од раце (без разлика во кого и да е) ама ај, подголтни, поќути...
Што имаше пишано некој погоре: можеби не тоа толку без мене колку јас без него што неможам Ко ќе му речат : ти ќе си бидеш кај бабичка и дедо да спиеш, ќе шетаме ова она. А бре мене како со нож в срце да ме боде некој незнам. Можеби хормони сеуште