Мајчински муабети (не е за барање совети)

Колку се големи твоите деца?

 

Хелоу мајки
Да почастам прво колачиња проодувалки , т.е лепчиња де . Овде вакви даваат , со плус сарлија


Скоро цел месец оди синко веќе, ама чекав млада месечина
Мајка се запна , така требало ,па ај викам да не се расправам
Оно, она пак ми најде замерка , утре или задутре ќе била млада ама кој ја врте. Не можам јас до саат да ја чекам
Го пратив сеа маж да разнесе на неколку места , попосле и јас ќе излезам да доразнесам кај треба .
Најдов кој да однесе и во Штип , ама тек во недела тоа ќе биде . Таман , скроз на млада м ќе и се дадат на госпожата мајка *свекрва

Денес требаше ммр да прима детево,ама одложивме за следниот месец . Нешто ми имаше некоја мутава Т Бубич, па накашлуваше два три дена и имав изговор да одложам . Јас додуша сакав да ја ставам тек октомври , ама маж е запнат дека сега треба и точка
Душа си немам

Вчера сакавме да тркнеме до Грција ама коа стигнавме на граница тоа беа колоооонии. Па се протнавме преку ред ( т.е за гевгеличани си има "посебна лента " ) и ојдовме само до фри шопот , страв ни беше после за враќање да не заглавиме на грчка страна. Си купив ефтини цигари и едно мирисче и правац дома .
Застанавме да го гледаме фрлањето на крстот ,ама таков ветер фати што мислам ќе не однесеше сосе количка.

Утре треба да ни стаса лејзи бег фотељата . Со душа ја чекаМЕ.
Осеќам ќе има кавги со маж кој ќе легачи во неа
За детето ќе биде табуретката , ама ние ќе се исколиме.
А немам место за две во собава.
Едино да го соберам транспортното креветче кое и така и така веќе ми служи само како кош за играчките .
Преку ноќ му откажа љубов синко,за жива глава не сака денски таму да спие , си сака во спална , во дрвеното.
И поарно , бар на раат си се движам низ соба дур спие.

Туку,
Детево наполна годинка а сеуште има три дремки . Ретко има ден само два пати да спие . Кратки му се , по околу еден час , ама дури стане па ќе си поиграме малку , па ќе апне ,ќе се истрча и дошло време за ново спиење.
Чудно дете

Сакав уште нешто да пишам ама не ми текнува што беше .

Ај ако се сетам ќе се вратам .
Гушкајте дечките и имајте убав викенд

 

Баткото мој додека не тргна во градинка, а тоа беше на година и 7м имаше 3 дремки, ама спанко си е, на мама. Бебе се дере, вика, он спие дуфта гајле нема.

 

Година и пол и пет и пол.

 

Имам уште малку да почекам беба да порасне, па да си играат тие, а јас кафе на мир да се напијам.
И да може да спие навечер без да му смета тропањето. Сакам Навечер кога ќе заспие да расчистиме се и да си го почнам утредента чист денот. Ама тропнеш ли, се буди беба

 

Морам да признаам ,повеќе време имав тогаш да пишувам во труднички
Али еве да искористам додека беба спие.
Да ви кажам ние планираме да идеме на планина. Едвај чекам. Уф.
Беба ке има тогаш 2 и нешто месеци.
Јас се изначитав се и сешто ама Паскалов ни рече дека нема никаков проблем.
Едвај чекам снег да видам

 

Здраво мајки
Сакам да ве прашам едно прашање вака од искуство со вашите деца да споделите какво имате...
Малку сум загрижена можеби беспотребно ама сепак...
Прво дете ми е 10 ипол месеци има.
Вака не искажува некако љубов спрема мене, не сака нити да ја бакнам, нити да ја гуушнам . Јас до сега ја чував , сега ќе почнам на работа. Од мала ја носиме секаде вака со луѓе ја мешаме не е само со нас дома... Во смисла таа и онака малку е подив карактер се познава тоа еве и со сопругот е исто не сака да ја гушка да ја бацува.. ама повеќе му се радува него кога ќе се врати од работа... кога сме со други луѓе, оди кај сите им се радува дури нас не не ни погледнува комотно цел ден може така да биде со други луѓе, значи не не ни приметува нас со сопругот... Дали е уште мала незнам или е такво детето, не ми е сеедно... дури кога сме со други ако ја земам јас како да ме турка не сака ни да ја држам и се чувствувам како нешто лошо да и правам а се се е како што треба има хармонија љубов дома јас нити сум некоја нервозна или незнам на пример лута бесна нешто па да осеќа она... дури и премногу внимание и обрнуваме си играме со неа значи се ок, во развојот е супер дури напредно си разбира се што зборуваме остварува комуникација си гуга мама тата и предмети именува мислам ок во развојот си е... освен ова чисто дека не ми е сеедно колку љубов и давам и и се радувам дека и прво дете ми е а таа абе никако вака дури ме турка со рацете не сака да ја гушкам ми ги трга рацете, доена е малку 3 месеци дали ради тоа нема близина.... со други абе радосна си игра , а мене и дома ми кенка како незадоволство да искажува да и е досадно со мене и ми идат идеи дека не ме сака некако и така .... Какво искуство имате вие со вашите деца?
Ви благодарам поздрав до сите

 

Не премислувај драга, такво си е детето. Моево беше така исто како што кажуваш, еве го сега е 2.5 год и постојано е мама мама мама , се гушка се гали бацува исто и со татко му. Може ќе смени може такво си е детето , не правиш ништо грешка

 

Ќерка ми до скоро не даваше у раце да ја фатам, да ја гушнам, да ја бакнам. Дифтар тежок. И сега еве година и кусур е реткост е да се гушне или да дозволи да ја бакнеш. Она да те бакне нема теорија.
Не правиш ништо грешка, те сака детето и нема врска што е доена 3 месеци, 9 месеци под срце ти била.

 

Мајка има деца што се посамостални уште од мали и не се емотивци, едноставно немат потреба од преголемо внимание. И секое дете е посреќно во народ посебно со блиски и со деца. И моето иако 3 месеца дома сами кога сме по кенкав е како нервозен, во друштво абе глас не му слушаш мирен премирен. Не си набивај такво чувство, верувам дека сте предобри родители и дека малата премногу ве сака. Само едноставно е тип што не знае многу да искажува, може ќе си остане така може ќе смени.

 

Децата знаат со мајките да бидат "посебни" затоа што тоа е сигурното место на кое можат да бидат кенкави/плачливи/свои. Две деца гледам, синко не беше многу гушкало ама со мене беше најплачлив и уште јас сум ми безбедното место каде знае да се расплаче, изнарадува, разлути.. со другите има филтер. Ќерка се гушка од мала, залепена е за мене и некако не сум навикната на тоа, минута немам време, а ме види одма во раце да ја земам.. различни се сите, уживај во мајчинството и гради здрава врска со бебе без страв
ПС. Плус ова, може уште не е ни свесна дека сте различна особа ако не сте биле многу разделени https://www.babycenter.com/baby/bab...al-milestone-separation-and-independence_6577

 

Нема врска доењето со близината. Мојов 10м беше на молзено. До 10м дека јас го чував на татко му многу му се радуваше кога ќе се врати од работа. Дури љубоморев понекогаш. Кога тргнав на работа 2м не ми се израдува, не се гушкаше до годинка. Сега е друга песна, ако двајцата си идеме заедно од некаде мене ми се радува. Ќе смени мајка може ќе посака да се гушка. Сега си и многу достапна може затоа. А на други луѓе ептен се радува, особено на деца, плаче кога се разделува од нив. Сепак секое дете си е свој карактер.

 

Ќерка ми е самостална мислам од кога се роди, дифтар, пргава, љубопитна, ни даваше да ја гушнеш ни ништо.Ама тате и е љубов само со него беше и уште е маче. Е сега е 3год и веке почна да покажува емоции. Едноставно такво е детето си се раѓа со карактер ние како родители мора да разбереме дека детето е индивидуа.

А ова за љубомората лично не го разбирам посебно за љубомора кон таткото оти детето му се радувало повеќе Па родител е исто како и вас. Јас уживам кога ги гледам мм и малата колку се поврзани.

 

И јас уживав што е татина маза сè додека не почна мене да ме турка кога е кај него во раце и само со него да се гушка и милува. Ураган од емоции ме совлада

 

На првата средба доволно е што ќе го види новото бебе. Не му давајте и плус поклон или поклонот дајте го додека си во болница.
Ако му дозволиш да го придржи бебето во скут на кратко, со ваша поддршка, тоа ќе му биде доволен поклон. Во смисла- дека ќе му покажете дека имате доверба во него штом му го давате бебето и дека тој учествува во грижата за бебето.

Што се однесува до одењето во болница, треба да му се каже дека на неколку дена ќе одиш во болница и дека ќе се вратиш со бебето. Оние што ќе останат со детето дома треба да се погрижат за него, да му го направат тоа време посебно и убаво, да не се чуствува дека е оставено. Ако си има некоја рутина што си ја прави или некој ред, би било добро тој што ќе го чува да го продолжи (односно да му биде кажано предходно).

После болница вклучувај го да ти помага во нешто што може, да ти подаде нешто, да тргне нешто, на пример. Давај му задачи кои знаеш дека може и сака да ги прави. Ако сака да се гушка со тебе додека го држиш бебето и да ти е во близина додека доиш дозволи му.

 

Да се надоврзам на муабетот на Космик за поклонот. Кај нас излезе одлична идеја тоа, што нели не значи дека секаде ќе упали ама нашиот беше прерадосен. Посакуваше една поскапа играчка одамна, чекав посебен повод и му ја земавме тогаш. Му објаснував со денови дека ќе одам на доктор да го извадат бебето од мешето, му кажав дека и он исто беше таму, во истата болница се до детали. Додека лежев, татко му и моите се грижеа за него, го носеа по игротеки, правеа мекици (кај што беше главен со балони, поклони, прв кај музиката), цело време му правеа да му биде забавно за да не плаче по мене. Кога стигнав ме чекаше во двор, се изнагушкавме, го ставивме доле транспортерот да го види, го погали по ноже и го баци. Дома, го легнавме прво заедно да му смениме пелена, ми ‘помагаше’, после му го дадов во раце да го држи, ми ги покажуваше поклоните од мекици. Поминавме неколку саати заедно, го прашував што правел, беше многу возбуден да ми раскаже се. Кога почна да збеснува тогаш му го дадовме поклонот од братчето, му кажавме дека многу го сака и му рековме кога ќе порасне дека заедно ќе си играат. Почна да го гушка, да му вика фала и на сите раскажуваше што добил од бебето цел месец.
Клучно е кога ќе дојдеш од болница да му посветиш внимание, а и понатаму да се одвојат неколку саати од денот за игра. Јас имам среќа бебето е мирно и нема многу потреба од мене, плус на ад и било кој може да го причува за да шетаме. Одма шетав со големиот по паркови, на лулашки, доста време поминуваме заедно. Тек сега почна да покажува љубомора кога татко му е малку позафатен, па двајцата се со мене и секогаш бебето има предност. Го штипе секогаш кога ќе свртам поглед ама и тоа го прави со осет, не стиска многу за да го повреди туку онака од љубомора. А од друга страна, не го дава на никој, вика бебето си е наше и не дава да го држат. Значи има моменти на љубомора ама ретки се.

 

Убаво сте го извеле сето тоа со поклонот. Сте го дале баш кога требало.

Битно е да утврдиш дали е штипнување од милост или е од агресија.
Во кој контекст го прави, зошто велиш дека не е силно. Зошто иако е со осет, сепак може е манифестација на агресија.
Верувам дека си проценила веќе, па затоа го пиша дека е од љубомора.

Инаку во однос на љубомората и физичкото повредување на помалото братче/сестриче секогаш има причина зад таквата постапка. Односно секогаш има некоја емоција зад агресијата, или некаква фрустрација.

Мислам дека убаво си забележала кога почнало детето да покажува такво однесување и дека е поврзано со промена во присутноста на едниот од родителите.

Ако едниот од родителите е подолго отсутен наеднаш, детето го забележува тоа и можеби го доживува како да е оставено или занемарено на некој начин. Можеби не го доживува тоа баш свесно и како мисла ама го доживува како емоција која ја манифестира како некој облик на агресија.
Предметот на агресија може да биде различен може да е најмалиот од семејството, може да е некој предмет, облека, играчка, може да е самото дете - некој облик на автоагресија. Зависно што детето проценува дека е добра или полесна мета, што нема да пружи отпор, да се забележи лесно и да го стави во невоља пред родителите.
Мислам дека баш затоа и го штипнува помалку- зашто на тој начин ем ја ослободува агресијата од себе, ем не му штети на детето, односно не ти дава повод да го караш.

Имај го на око и следи го зошто утре може да направи нешто погрубо.
За да го избегнеш тоа единствено чаре е да поминувате повеќе време со него и ти и татко му.
Ако треба ќе го оставиш бебето за кратко и ќе му обрнеш внимание на него.
Остави го бебето во грижа на некого повремено и на поголемото кажи му дека го оставаш малку да си бидете заедно вие двајца сами. Правете нешто заедно, по избор на детето.
Би требало да помине со време.

 

Вака некако и ние, само подарок не доби зошто он сам рече дека мама му го дала најголемиот подарок.

@elenaklasik моето беше кај баба му дента кога ме однесе маж ми во болница, одма после приредбата, ме побарал да ми покаже што нацртал ама маж ми му рекол дека сум кај комшиката и си легнале. Сабајлето станале и одма во школо, не ни имале време да ме побара, се успеале и дури попладнето јас му кажав на телефон, тоа беше за мене најемотивниот момент на светот, мислам дека ништо не ми било толку многу емотивно. Му се јавив некаде околу 2 и му реков дека имам една многу убава вест за бато, дека дошол Марио и тука имаше солзи од 5 жени во шок соба, он беше превозбуден, пресреќен, толку многу радосен... Побара од мене веднаш да си одам, да го донесам брат му, ама му објаснив дека не можам и дека ќе дојдам за неколку дена и толку беше. Од болница се слушнавме на Вибер неколку пати да го види, му збореше демек, го гледаше и едвај дочека денот да си одиме дома. Дента дома кога си дојдовме сам го побара да го земе он, и вика на сестрата дај ми го мене, јас ќе го земам Сестрата стварно му го даде на него и искрено фала и многу зошто он со тоа се осети толку важно и големо, што мислам дека во животот не бил толку возбуден и среќен. Се сместивме позади ние тројца а мајкиве ги оставиме да седат напред едната другата на допунските седишта позади ( со 7 седишта е колата ) и до дома он цело време му збореше, дека плачеше многу му викаше Еве Маренце уште малку батичко ќе стигнеме, еве уште до пазар да стигнеме и дома сме... тој муабет од Чаир до Ѓорче му го збореше Твоето е мало, не сум сигурна колку ќе биде свесен за ова да го направите, можеби најпаметно ќе биде кога ќе дојдете дома да му дадете некој подарок од бебето, па да го третираш малку повеќе како возрасен, да ти помага демек, и да му даваш значење. Ние за се го замолуваме со убаво, првиот пат кога го полеваше бебето му дадовме парички да си стави во касичка, па го кажуваме на сите колку ни помага... Е сеа он малку претерува и на сите кажува како ми помага и тоа многу сликовито го објаснува, со детали ( јас многу и помагам на мајка ми, и давам кругчиња за цицињата да не и тече млекото ) и малку не е интересно секогаш, ама за него лично е многу важно, да се осети дека е од корист а бебево е бебе нели, он е поголемиот. Е еднаш му реков не за нешто и се натажи и му рече на татко му дека јас сум имала помош од баба му, да викнеле и они жена да им помага Малку ми е старо мало големиот

 

Ма супер ти е малиот, гледаш колку е паметен и грижлив и како одма нашол решение сите да бидат задоволни-да си најмиме помошничка. Мислам не е лоша идејата, најсериозно.

Ме изнасмеа, дете ако не те усрами пред народ, кој друг?

 

Јана, што му купивте на дечкото? Давај идеи. Мојов нема изразено желба за нешто особено. Доволно количиња доби за Нова година. Ама и кај нас во Охрид не дека има многу избор на играчки. Вие кога ќе излезете во моловите, таму возрасен би збеснал, не пак дете. Којзнае што сѐ има!
Ама за целата ситуација ми се свиѓа како сте ја извеле.
Битно ми е, и на маж ми му реков, да каже на баби дедовци да не се пикаат дома, куќа да ечи, детево да не знае кон што да се фокусира. Мислам на денот кога ќе се вратиме дома здравје. Најдобро самите да сме, и да си го одбележиме моментот за нас.
Колку повеќе луѓе, толку похаос.