Мајчински муабети (не е за барање совети)

Ти благодарам премногу што сподели!
Ми даваат самодоверба вакви совети, особено од луѓе што поминале низ истото. Ама и совет од психолог секогаш почитувам, ми влева сигурност дека имам прав начин за справување.
Како што те читав, многу работи ми се познати, веќе ги правам. Можеби е некоја интуиција, свесност, бидејќи детето го доживувам како своја индивидуа, како личност со чувства и затоа користам метод емпатија, т.е како би сакало тоа да биде третирано, што му се мотка низ главчето, што да му кажам а да не е клише, како јас би сакала да ме третираат ако сум на негово место...
И така сфатив дека веќе правам како што опиша.
Деновиве се вративме на старо, и доаѓа да ме гушне, шири рачиња, шетаме заедно, го носам во книжарница, одбираме книги, седнуваме заедно во кафиќ, пиеме нешто, шетаме по чаршија, си правиме планчиња за шетање кога ќе е топло, му изведувам смешки, му правам идеи за детската соба (за која се надевам дека ќе сака да спие и да си игра), читаме заедно книги, јадеме, и тоа со играње, ме потсети дека истото го правиме и ние и тоа од многу порано...сѐ на сѐ ете на незнајно ама со некој мајчин осет веќе сум била на тој пат.
Исто и за бебето му велам дека е мало и беспомошно, треба да го гушкаме, дека сум благодарна и среќна што ми помага околу негата на бебето (патем сам некако посака да ми помага со влажните марамчиња), дека без него не би можела така итн.

Е сега следна дума ми е за тргнување во градинка, ајде тоа ќе биде за месец месец и пол. Нешто побрзо ми треба да го преселам во нова детска соба, ама ќе спие со татко му, па се надевам дека ќе прифати со голем ќеф. Уф

По овие прашања имаш ваш искуство и совети да споделиш?

 

Исто Ги вадам од сушара и ги фрлам в креветче, па пеглам "на рати"

 

Прв пат откако се породив со второво толку збеснав што кажав и направив работи кои не ги мислам ами од бес ги направив. Се каам, за големото особено, за мм не, си заслужи зошто он е крив и он е тој што е пример за тие работи, ама касно ми е. Денес малото е цел ден ќенкаво, не спие откако го разбудија 3 пати по ред и не заспа асално цел ден, мислам дека веќе ми се темни од што цел ден го думкам, јас уште не сум ни опоравена уште ко што треба. Епа батково поради таа негова идеа да биде центар на светот, уан ен онли, самобендисаност негова, цел ден а заспие бебе го буди, тропа, ѕвецка, пее, збори, штрака, баш тогаш отвара врати и прашува нешто... за да не осети му дадовме цел ден да прави што сака, сака игрици, сака цртани, сака да црта, сака лего, ама ја претера. Бебе си заспа он додека беше на роденден ама дојдоа од роденден и го разбудија, нејсе, ај го пррзаспав некако, зема татко му да му чисти нос пошто сам не може да си стави капки и зема на сила да кашла за мм да не го малтретира демек и пак го разбуди малото... Збеснав, по стоти пат денес, мозокот ми се споија жички, не знам што се не изнакажав... Криво ми е што големиот се исплаши, ме нема ваква видено, ама не можев да се исконтролирам. Бебе нормално сега цела вечер нема да спие, ќе станува на секој пола саат, зошто кога не спие убаво не спие ич, цел ден, а кога си спие и навечер спие без да мрдне, кај него така оди тоа, сонот раѓа сон. Глава моментално ме штрекна, ни ми се спие сега, ни ми се седи, ми се плаче буквално. Не е љубоморен на бебе, знам дека ова се постапки кон нас што ги покажува љубоморните испади, не кон бебе, да не е болен он се би го држел, би го галел. Не сум паметна веќе, зар премногу очекувам ако на 7г дете му речам Те молам потивко, бебе треба да спие, да го разбере тоа?! Не сакам на секое да му кажувам и најчесто успеваме да се разбереме, ама еве има вакви моменти, особено за викенд кога врне и му е досадно и од што нема што да прави вакви работи измислува. Иди па заспи сега да те видам после ова.

 

Станати сме од 4.
Малку си поплакав.
Толку.

 

@AngelOfArh Кај нас трае сеуште таа фаза. И покрај тоа што бебево пркна, цдло време е по него, му се радува, си играат веќе со топчиња заедно, големиов му прави кули од чаши пластични,малово ги турка, забавно им е. Ама сега малово сака да оди, цело време јас го паткам, цело време доаѓа по мене и тоа го кочи големиот.
Случка од сношти: Си боеше со фломастери, малово ги дофати сите ги истури. Му кажуваме да си ги прибере, во меѓувреме јас го пазам малиов да не тропне глава во некој ќош, зошто секаде се пика.
Не знам, доби напад на нервозa, почна да вика по мене, да вика по брат му, плачеше многу, се тресеше. Валјда собира цело време и после мора да се испразни
Јас не викав, го прашав кој е пеоблемот што така се однесува, ама сопругот доста го караше, му одзеде и таблет и телефон и му кажа дека мора да се смени.
И знаеш кој беше одговорот? Не ми требаат ни таблет ни телефон. Легна на кревет и заспа во 18ч. Гладен! Секогаш кога се рссправаме, тој може во секунда да заспие.
Инает невиден. После разговаравме со сопругот каде е проблемот. Значи, и со убаво однесување не бива, и со казни не бива.
Деновиве сакам да отидам и кај учителката да прашам дали и таму има промена во однесување, со другарчињата.
Памет немам, ако веруваш секоја вечер си легнувам со солзи зошто така да биде, како да му помогнам и се разбира, се обвинувам.
Некогаш помислувам, дека ако имав помош, ќе можев малово да го оставам бар за кратко и него да му се посветам. Мене сопругот не дека многу ми се наоѓаше, ама сега после оперативен зафат, не смее да крева тешко, ич не ми е од помош. Со големиот не можат да најдат заеднички јазик и јас сум средината.

 

Вие што сте тргнале на работа како се снајдовте со чување на бебето?
Јас не можам од неа да се одделам, ќе ми биде многу тешко.
Јас уште малку ќе тргнам и ми е многу тешко, ама морам да одам на работа, работата ми е добра и добро платена.
Можеме и со една плата ама не е тоа тоа со уште една си повеќе опуштен.
За чување нешто маж ми ќе зима слободни денови, свекор ми ако ја чува па на година во градинка планирам да ја пратам.

 

Јас имам помош од мм, ама џабе коа имам лепенка за мене. Криво ми е зошто го искарав, многу ми е криво, па денес и во школо од сабајле не се видовме, душа ме боли. Нашиов не е бунтовен, не се кара, не вика, ама вака со постапки покажува. И во училиште зборував со наставничката, има промена на негативно, не довршува задачи, се кара, запцул другарка, многу е сменет, зборуваме, се договараме некако ама некаде не успеваме. Дете е и тој, а ова бебе, мора да се најде начин.

 

Ангел 1 на 1 со големиот обавезно. Секој ден по 1ч барем остави го бебето на чување и излезете негде сами. Дали двор, кафич, лулашки било што. Премногу е револтиран а не знае тој револт во зборови да ти го каже.

 

Posakuvam da neznaev za skokovi vo razvoj, ubavo si velea porano starite "bebe e, ke si place i negoduva, taka si rastat". A ne sega, citam od aplikacija prv skok denes pocnuva i kako da si go baram da ke place cel den i ke vristi. A da neznaev, ke si ja smiruvav samo ako placese. I prethodno bese neraspolozena, kenkava i nervozna, plukase sise i nejkese da prezaspie, toa ne bese skok? A sto bese ako ne skok? samo prviov go zapamtiv po datum, drugite ke gi batalam.
Ako pie nekoj kafe kako mene, bujrumte. Svareno neskafe od 7.15h, pijam do negde i ostinuva. Doturam voda kafe mleko, pijam do pola i pak ostinuva. Eve po tret pat doturiv, a si brojam samo edno kafe sum ispila da, sigurno!
Bebe za nekoj den 2 meseci uste nemozam da poveruvam deka stanav majka, a bebeto veke mi poraste dva meseci ja ljubam se poveke i poveke, od sekinda vo sekunda. Veke gugame, se karame, potskoknuva so nozete kako zajace koga ja guskam vo mene cela e na tatko i, zatoa i ja ljubam tolku
Tuku sakav da prasam, dali nekoja clenka vadela bemki od teloto? Pisav soodvetna tema ama ne dobiv odgovor, a imam nekolku od koi edna vo vrat i mnogu me cesa, osobeno otkako se porodiv. Pisete mi lp ako imate slicno iskustvo.
Ubav den i ubava nedela neka bide pred nas!

 

Добар ден.
Оддамна немам пишано во темава.
Некако секој ден исти, де скокови, де заби де разболува ња секогаш нешто има.
Имав една таква не пријатна ситуација денес во која што искрено и не знам како успеав да останам толку присебна и смирена па решив да споделам да ми кажете дали сум само јас толку мрдната што се тревожам за вакви работи.
Го изнесов детето на лулашки.
Имаше 2 деца едно женско едно машко, проценка 6/7 години.
Женското дете почна да ја закачка па ќерка ми се упати накај нив. Машкото ја стави ногата да не може ќерка ми да помине и и рече ни мање ни више "мрш".
Реков во ред деца се диши ја тргнав од др страна да не ги гледа.
Си зема од доле стапче и си играше во песокот.
Дојде машково дете и зема да и го трга насилно стапот од раце и да и вика "ѓубре дај ми го". Ќерка ми ваљда дека насилно и го тргаше почна да пишти и да плаче (1год е и 4 месеци). Му реков чекај јас ќе и го земам. Кажи да ми го даде мрш таму и вика. Јас веќе не можев да се исконтролира и му реков јас ќе и речам да ти го даде а ти дома на твојте речи им да те воспитаат малку.
Еден постар човек (претпоставувам дедо) ми вика дете е само пополека. На што му реков детево очигледно дома го слуша тоа па мисли дека е во ред да се понаша вака, јас детето не го кривам ги кривам мајка му и татко му. Си ја земав и си ја донесов дома.

Толку сум изреволтирана и зачудена да не знам што да кажам.

 

Јас па би му рекла нему мрш кога ќе се џапа да земе од моето нешто и тоа на ист тон Мрш таму, малата си игра со стапчето остави и го. Деца ама зошто моето да е истрауматизирано од него.

 

Па стварно не што е моја ама жал ми падна, дојде насилно она да и го тегне стапчето а само што се заигра она баш убаво со него.
Да го чепнала па ќе речам го изреволтира мада и тоа не е оправдување за вакво понашање.

 

Ниту јас не ги пратам скоковите, малово е родено 35 недела, а големиот беше плачко залепен за мене, така што ништо не ми менуваше. Бемки и јас сакам да вадам, не сум вадела ама сестра ми да. Знам прво и земаа брис дс испитаат дали може да се вади, и после тоа ја извадоа многу брзо. Имаше мала лузничка, ама си ја замени со тетоважа. Рече дека не болело, и ја кошташе 20тина евра

 

Не се повлеков туку посекако требаше да идеме гости ми се најавија а некако ми е без врска да се расправам со мало дете. Ваљда тој што ми се обрати со "дете е само пополека малку" му е дедо па видов според неговиот одговор дека тоа е кај нив прифатливо пошто нели дете е.

 

Добро утро

Сончев ден на повидок, се надевам само дека нема да биде како вчера со ладен ветер.
Големото пратено во градинка. Редно беше да се врати бар малку во ред. И него му фалеше, а и мене да олабавам малку, зошто само го поткарував нешто. Само се надевам добро ќе проаѓа со настинки и се ќе биде супер. Имам дилема само дали да оди и летово цело со оглед на тоа дека јас ќе сум дома или да го повлечам Јули и Август. Ама па некако два месеци пред школо да се улежи и незнам колку ќе е паметно. Здравје боже видам како ќе е до лето оа че одлучиме.

Инаку јас и бебе сами дома. Тоа еве си седи во релаксатор и си гуга, додека јас пијам чај и доручкувам.
Завршивме ортопедски преглед и прими први вакцини малото. За среќа до сега никаква реакција, се надевам така и ќе остане.
Инаку ме исплашија со грчевите од рота, зошто он и онака мака мачеше, додуша повеќе со гасови отколку грчеви, ама (обично не коментирам да не урочам) после вакцинава прилично е смирено. Додуша мислам ова повеќе од редот за цицање што го воведов е. Матичната ме посоветува и стварно многу подобро откако не давам да цица на пола саат. Фативме ред на два саат и гасовите скоро и да ги нема, уште само по некоја епизода на грчеви, ама кратко траат. Еве го си заспа гугајќи во релаксаторот .

Едвај чекам и моиве вака. Бар се надевам. Големиот мислам дека ќе нема проблем и ќе сака да го игра. Ама останува времето да покаже.
Во моментов како што кажа влезен е големиот во бебе фаза. Пред некој ден лазеше и зборуваше бебешки, почна понекогаш да заигрува со бебешките играчки. За ранењето и претходно знаеше да побара да го раниме особено ако го искараме дека виси над чинија и не јаде. Освен за јадењето за други не го карам. Ама за ова морам зошто и сам ми кажува дека најбавно јадел во градинка, значи веќе се почувствувал неубаво, а од друга страна не прави напори да се подобри.

Ова од утрово. Во меѓувреме прошетани, ручек ставен и еве додека има дремка здивнувам додека дојде големиот од градинка.

@Noranora и јас би се вмешала. Дете е, ама и моето е дете и ми е поважно тоа да не е истрауматизирано или не дај боже повредено. Жално е колку се повеќе има вакви деца и деца што не знаат да си играат. И сега дека сум почесто на лулашки со големиот ми станува и јасно од каде. Пред некој ден на лулашки дошол дедо со внуката на ролери. Дете како дете и текнало сака на лизгалка, а не може и му се обраќа. Г-динов и се обраќа и и вика оди, оди скрши глава и слични изрази што не ги запомнив, а ми беше жал што и моево дете мора да ги слуша. Да е упте полошо ме хледа со мало бебе кое спие во количка и како за инает се дере во буквална смисла. И ова е само мал дел од случките што ги гледам.

Е моја чудесна земјо, се повеќе и повеќе сум убедена дека децава нема да ми живеат тука. Ако треба присилно ќе ги отселам.

Имајте убав остаток од ден.

 

Точно е дека не знаат да се играат децава денешни, поради тоа и не и ни давам да чепка нешто што не е нејзино а е на нечиво дете. Еднаш дојде ќерка ми да чепне на дете играчка и детево мислам тантрум доби колку почна да се дере и ми вика тргни го. Од тогаш само со наши играчки искачаме.
Исто така ми се случи и др дете на мајка му пред мене и ќерка ми да и се дере не ми се обраќа, остави ме (му рече да вози точак) на мајкава глупо и падна ваљда па искоментира нервозни сме ние малце.
Не знам до мене ли е или до што е ама мене ми се овие примери фрапантни. А од друга страна цел ден се мислам што ја јас воспитувам дека не смее некој работи нели, за кој свет ја спремам? За мојот имагинарен?
Ќе ја изедат ваквите надвор.

 

Јас имам една мајка на врсници со моиве, упорна е да се дружиме ама не ја дружам поради вакви примери. Детето и е многу темпераментно, ај ќе речеш карактер, ама не е само тоа, и безобразно е, пример паѓа од тротинет, не дека се удрил којзнае колку, и се дере на мајката Ти си крива, крива си! Не го сакам глупавиот тротинет, ти реков да ми купиш поубав, овој не го бива и го зима го носи да го остави пред контејнер... мајката бутка количка со бебе, носи негови работи што собирал по парк, не смее ништо да му фрли и врв и тротинетот у раце... И викам Зошто му дозволуваш? Греота било, сега со братчето бил исфрустриран... а жената ја гледам цела модрици од што ја удира од бес. Не знам, мене првото ми е многу паметно и воспитано, се надевам и второво ќе успеам така со оглед тоа што исто ќе се однесувам, односно ќе видиме баш со второво дали е до детето или до воспитувањето.

Ко да бев на некој испит денес се осеќав додека дојде синко од школо... си дојде, јас го оставив бебе на кревет успат беше доста и го грабнав да го гушкам големиот, душа лешник ми беше да не ме одбие. Зема да ме бацува и да ми се извинува за вчера, се извинив и јас, му реков дека сеуште треба да внимава на брат му, меѓутоа дека не требаше да викам така, ќе се потрудам да не се повтори. Вети и он. Се договоривме да одиме да си ги укрупниме парите ситни и да си купи нешто убаво од Сити мол, сама Лего, сака книга, што сака и да јадеме во Бургер кинг двајцата, а му ветив и изненадување, доаѓа во Синеплекс Супер Марио филмот па ќе го носам на кино, ама не знае што е изненадувањето. Од утре ќе го зимам сама од школо, без малото, малото ќе го шетам и ќе го носам дома па ќе излезам по него и на враќање ќе си купиме нешто од продавничка, сокче, банана, смоки и ќе си споделуваме што сме правеле денес, место дома да го праиме тоа, ќе го праиме во едно мини паркче карши школо. А ако треба одма да си одиме дома ќе праиме нешто двајцата дома а бебе ќе седи со тато. Досега времето со него го делев со тато, заедно го проаѓавме, сега сам по сам ќе праиме така.

 

Има такви еден куп примери и реално не знам кого повеќе жалам децата или родителите....

 

Знаеш, често се наоѓам во ваква ситиација.
И се повеќе ми е криво што син ми не е таков, си викам, поарно ќе биде за него, ќе го уништат вака.
Толку себични деца има, да се чудиш. Не се растени со други деца како што бевме ние не знаат за делба и дружба. А и родителите не се поарни.
Кога беше син ми болен, чекаме ред кај матичната и дојде мајка со девојче, некои 3 години поголема од син ми. Имаше некои играчки син ми пружи рака, тоа почна да вришти, да се треска. После како што сврте син ми, помина покрај мајка и, малава уште толку почна да вришти, нејзина мама била, да не и ја земел.
И ај, дете е ама 5 минути покасно доаѓа татко и. И макава му вика "тато, бебето сакаше да ми ја земе играчката ама не му дадов", а овиј вика и да не даваш! Тоа е твое и на никого да не даваш!
Да му се мочам и на карактерот и на играчките, од тогаш многу пазам да не се залета по туѓо.
А и вп фамилија имаме многу себично и агресивно дете и близок не близок, ги држам на дистанца. Ич не ми е гајле. Не можам да трпам тантруми и вриштења и да го бутка со цела сила за обично мече кое е уствари кај нас дома.