Мајчински муабети (не е за барање совети)

Мајка сега разгледав за мојата, исто качуваше по 1.600гр месечно ,на 5 месеци била 10.700гр па престанав да мерамстраствен цицач, до 18 месеци едвај храна јадеше,по цел ден на цице беше сега е 2години и 2 месеци со 17кг и 96цм,кога стануваат активни со лазење, одење и трчање може и да стагнираат на килажа(тоа беше случај кај нас).Ако тежина и висина одат во иста линија нема потреба за загриженост ,и кај мене докторите беа зачудени но следејќи ја висината и тежината се виде дека се совпаѓаат.Ќерка ми сеуште ја дојам,според мене треба да си продолжиш кога сака и колку сака,штета од млекото неможе да има

 

Колку на колку е и од кај ја зема?

 

Имаш на aliexpress, разни димензии и бои. Баш сега имаат и некој попуст. Околу 50тина евра може да ги начекаш најголемите. Напиши playpen for baby. Јас планирам да нарачам кај и да е.

 

Хелоу мамаситас!
Бебка тера прва дремка, јас со в рака си реков да шкртнам некој збор.

Полека излегуваме од 4ти скок иако според апликацијата имаме уште недела и пол. Не поминавме страшно освен неколку дена кога беше во громчето, но овој скок за разлика од претходните навистина е поразличен и богами си носи промени во однесувањето на бебето. Од "симптоми" имавме почесто будење навечер (некогаш со плачење) ама со две три нишкања брзо презаспиваше, одбивање да се вози подолго во количка, одбивање цице и плачење за глупости т.е не знаеше за што плаче
Како и да е, не можам да се пожалам дека беше драматично бидејќи имам памукче бебе кое го обожувам

Мама почна поактивно да вежба, се трудам да вежбам секој ден па макар и само по 40 минути бидејќи доаѓа лето нели, па треба да спремиме beach body, но за мене е најбитно да си ја вратам силата од претходно

Од убави работи ќе издвојам резервиран мини одмор во Охрид после Велигден и резервиран прв одмор во Грција

Сега е време за опуштање, фамилијарно шетање и максимално искористување на викендот со маж и бебе

 

Ако некој се разбира во кривата на раст еве ја. Докторката не ја погледна.
Ама секако е многу. Почнав да читам и глупости као хормони да не се во прашање. Ама од друга страна кога цица за успивање не знае за доста. По 10тина минути активно влечење.
До пред 10тина дена стануваше неколку пати ноќе да цица, сега веќе само еднаш му давам. Се си мислам тоа е најголемиот проблем, а не дневното цицање кое е 3 пати дневно. Ама секако ради тоа цицање нема желба за каши. Јаде по 80-90гр.
Фала ви мајки на сите одговори!

 

На која апликација го проверуваш ова?

 

Bebbo тука на фемина ја открив.

 

И мојава не додржува 3 часа гладна , ако и се јаде давам на 2,5 нема гладна да ја држам , еднаш тоа ми се случи по совет на консултант за доење , кога имаше 3 месеци, детето гладно да ми седи и да плаче за цице , а јас да не и давам зошто така требало , уште срцево ми се кине и плачам кога ќе се сетам на тоа и од тогаш не , ако и се јаде ќе и дадам да јаде ....

 

Не ја разбирам оваа крива. Ама еве ти еден пример подоле, па забележи си сама, ние по оваа со водевме. Мојата беше на горната линија отприлика и секој месец буквално тука околу неа ми беше килажата соодветно со месецот. Ако твоето е над горната линија нацртај нова крива и види дали ги следи другите, гледаш како се некако пропорционални, во зависност од почетната тежина. И отиди си на уште еден педијатар. Обично немлечната дохрана се дава на доенчиња оти млечнава не им стига, а не да се крати подој и да се форсира каша за да се регулира тежина.. Не сакам да се мешам во мислења на доктори, ама мене не ми е логично. Башка што не е ни 8 месец, мојава на 8 месеци 90% беше на цицање, не јадеше многу, ама и прекина многу да крева тежина. И оно сега нема да качува како порано. Ако ти е нешто шубе побарај си второ мислење. Ама душа да си мачиш и ти и бебе цицалче со кратење на 7+++ ми е нонсенс.

 

Фала, ќе разгледам

 

Да си напишам овде еден монолог за доењето и да ми олесни на душава.
Имено,бебево некаде на 1,5 месец се бунеше при цицање, па пред да направи 2 месеци дадовме дохрана, но со 2-3 шишенца на ден, доминираа подоите. Но како одминуваше време, се зголемуваа потребите, моето млеко не ја држеше, така се зголемуваше и бројот на шишенца со дохрана. 3 педијатри посетени, ниту еден не советуваше како да зголемам лактација, туку давај само дохрана.
Еве 4 месец и една недела, млекото речиси и да секнува, а јас пробав се' што можам, уште мочка од камила што не испив, ама џабе. Ваљда стресот да ја задржам лактацијата по секоја цена си го направи своето и се случи обратното. Многу, многу ми е криво зашто никој од околината не ме поддржа, ме сметаа за луда што правам напори што подолго да си го задржам детето на доење.
Прееска ми кенкаше, ја ставив на града и се молев да цица, да не се трга и после 4-5 мин заспа, не ја ни слушав дали голташе или само шмукаше колку да се смири.
Колку време ќе ми треба да го прифатам фактот дека веќе не цица и нема да цица не знам, ама ми е претешко.
Гневна сум и бесна на педијатриве наши што и на најмал проблем со доење, одма дохрана препорачуваат и не се ни трудат да те сослушаат и да понудат некое решение, совет, техника. Барем еден од нив да ми кажеше да се измолзувам па до сега ке имав макар и 60мл, да имам бар едно шише на ден да и' давам ако не повеќе.
Ама тоа е тоа, нема назад, идемо даље.

 

Многу ми е жал за секоја уништена желба и можност на една мајка да го дои своето бебенце заради недоволно знаење на голем дел од педијатрите.
Побарај во соодветната тема за доење, ќе најдеш искуство на членки што повратиле лактација после прекин. Долго е, макотрпно и веројатно бара многу труд и трпение, ама не е невозможно. Консултирај лактациски консултант (јас имам прекрасно искуство со Нате од доење со љубов, тука е и Јасна Апостолски Николов), верувам дека можеш да успееш.
Ама и да одлучиш дека си го затворила тоа поглавје, не се грижи, ќе порасни големо и здраво бебенцето и само на ад, а тебе пак ќе те сака и со тебе ќе е најмногу на свет блиско.

 

Фала за емпатијата и советите.
Исконсултирани се и двете, до душа Јасна за проблем со фат кај бебето, а Наташа за лактацијата. Пет дена го терав тоа темпо на измолзување но не можев да издржам, истоштена бев, требаше буквално некој друг да ја чува за само јас да се измолзувам а тоа не беше изводливо. Цел ден молзев за едвај 80мл да извадам.

 

Најгорда на светот да си што си направила сѐ шо е во твоја моќ!
Сепак си имала прилика да го искусиш доењето. Бидете живи и здрави, побрзо фрли ја таа тежина од себе и уживај во мајчинството. Има преубави моменти, не е само доењето.
Гушки праќам.

 

Од старт бев со мисла ако имам млеко и бебето успее во доење супер, ако не ќе си е на адаптирано и никому ништо.
Со прематурче на болница за да не губи многу на тежина веројатно го носеа веќе нахрането. Ќе го ставам на града, кај млеко воопшто не течи, бебето не знае да фати салам, па ајде брадавици, молзење и што не. За цел престој таму не знам колку течности испив, гради меки, како да не сум се породила. Дел од сестрите со совети како да успеам, дел само со прекорување демек зар уште немаш млеко. Каква мајка си, гледав во нивниот поглед.

Ајде дома, бебе си продолжи со дохрана, јас со сите напори барем дел од храната да е мајчино млеко. Повторно течности, во една куќа полна луѓе секој со свое мислењe, јас ќе седнам на раат со пумпата да пробам молзење, одма или свекрва ќе упадни, или некој друг, ни опуштена, ни раат никаков. Телефонски повици од цела фамилија дали дојам, па колку пари ќе ми бегаат за ад млеко и се останато. Е после не знам колку испиени течности, друг проблем, гради тврди, канали затнати, грутки, температура , солзи пролеани и се пропратно.

Се до посетата на патронажна сестра која вика премногу сум оптоварена со желбата за доење и тоа од муабети од страна. Од друга страна пак, премногу нервозна од цело окружување, што уште повеќе спречува лактација.
Јас се откажав и не успеав да дојам, така да не сум репер. Меѓутоа пробај поопуштено и без нервози на таа тема. Бебе на еден или друг начин нема да е гладно.

 

Фала ти многу. Гушки и од мене и бебе

 

@Romantic и јас се нервирав со педијатрите баш за истата проблематика. Ниту еден корисен совет не добив, само ставај на града и буди ја кога ќе заспие -.- демек јас не го правам тоа. Глупости. Сите сите едно те исто. Па дури и ме искараа кога кажав дека користам пумпа. И оттогаш си реков кој ве тркала.

Другарка моја одеше во ремедика првиот месец зошто беа вклучени прегледите во пакетот за пораѓај. Уште од почеток ја советуваа да прескокнува подој и да дава АД. И нормално го изгуби млекото -.- не знам зошто таков совет, кога се знае дека мора стимулација. А совет не доби како да одржува лактација и бебето да е најадено. Само и зголемуваа формула.

Во врска со мојот случај, читав дека ноќните подои се многу важни за лактацијата, па така едно 2 месеци сигурно се пумпав навечер. Обично се будеше околу 1 и околу 4, цицаше од една града и заспиваше. Па јас пумпав од другата града. Преку ден немав доволно млеко и и го давав тоа што сум го испумпала.

Е сега јас почнав од втор месец. И стварно многу беше тешко, посебно што не можев денски да пумпам зошто мораше цело време во раце да ја држам. Некако издржав. Ама искрено не знам дали пак би го правела тоа ако на пример за второто бебе го имам истиот проблем.

 

Сочувствувам со тебе Го минав скроз истото, само што јас имав мн поддршка тука од медицински персонал, ама немав поддршка од бебе. Вриштеше на града. Така беше цел месец додека јас не снемав млеко. Ама да ми кажеше некој да почнам да молзам уште од болница, се ќе беше друго.
Знам колку е тешко прифаќањето, знам колку се прашуваш каде згреши и колку може да биде јака желбата да доеш. Не можев да си замислам бебе со шише, не ми идеше во глава никако. Верувај дека не е до тебе. Јас сум сигурна дека ти правиш СЕ. Ама некогаш природата е против нас. Труди се, но не се опседнувај како мене, уште потешко ќе ти е понатаму ако ме успееш. Јас сеуште плачам кога ќе видам некоја како дои. Уште имам преголема желба да дојам и надеж дека еден ден можеби пак… А длабоко во себе знам дека нема, бебе е веќе 5 месеци скроз на ад, невозможно е.
Биди силна и знај дека бебињата на формула се исто толку сакани и милувани. Има милион други ситуации на поврзување, моменти кои те чекаат кога ќе се топиш. Многу е побитно да се трудиш да бидеш посветена на бебе, да го галиш, милуваш, отколку да губиш време со молзење.
Те гушкам и ти праќам сила, многу е тежок тој пат знам