Мајчински муабети (не е за барање совети)

Sreken Rodenden Iris!

 

Здраво мајки!


После 3 недели на море, поделени на два пати, спакував костими за капење и пешкири за плажа. Море е половина здравје. Први доаѓаме, последни си одиме од плажа. Омилена активност ми е да си земам кафе и да го испијам до море, додека синко си собира каменчиња. Замоци направивме којзнае колку.
Детево за море е родено. Глас не му се слушна. Се капе, јаде, спие. На други деца ке им е непогодено, а на син ми глас не му слушнавме.
Ке искористиме уште некој споен викенд, можеби море, а можеби Охрид.

Да помине некој месец и ке почнам да бирам дестинации за наредно лето.

Реклами за зима почнаа. Сите апартмани на море што ги следам, имаат апартмани и на планина.

Кога читав објави дека е изгубено дете на плажа, или дека бран го повлекол на фламинго на 2 км од плажа не ми беше јасно како. Сега со свои очи видов како. Од лежалки до плажа има добри 15-20 метри а можеби и повеќе. Не едно дете, туку повеќе семејства оставаа деца сами на душеци, без гуми и со, да се бањаат во море, а старите лежат и кафе цврцкаат. Деца на возраст од 4-5 години, и малку постари.


Убава вечер мајки.
Гушкајте ги, пребрзо растат.

 

Другарка ви тука малку ќе се фали. Читајте сите оти наредно фалење ваљда за година дена.

Господичната моја порасна 1 година за 1 месец, мајке ми. Па тоа знаело само да си каже за спиење, па само да легне да заспие, па знаело да јаде леле и прибор да користи без да се расплака некоја од нас двете. Облекува пантолони сама, наопаку додуша ама од ќеф дека успеа и така ја изнесов, за од уроци ај А, да. И раче ми даде надвор. Мал успех за луѓето, голем успех за Луна

Нервозата ми личи дека полека и се намалува, веќе нема толку трескање за се нешто, може да и се понудат повеќе опции па да бира шо сака.

И уште еден успех, почна да се гушка Малку, еднаш на 3 дена ама добро сеа да не претеруваме нели

И јаде луѓе, леле колку убаво јаде. Срцево планина ми е, све заборавив. И тон храна шо фрлив можев гладните во Африка да ги нахранам, и тоа се заборавало. Ама не се радуваме многу на јадењето, знаеме минливо е Нека трае колку ќе трае

Понеделнички празник во Америка, јас вечер на протести. Имајте убав почеток на неделата и само убави работи да ви се дешаваат

 

Значи има надеж и мојава да пројаде?
Леле да почне да јаде и мојава така има да скокам од среќа.
Порано колку толку јадеше сега ич, претходниот месец се беше настината можеби до тоа да е ама и претходно не јадеше многу.
Како да се гади од храната, вчера и направив леќа ставив морковче кромидче и се што треба и дадов ау кога почна да плука па нагони за повраќање мислиш којзнае што сум и дала.

 

Срееќеееен!

Со ден задоцнување, ама чуваш торта нели

Здрава жива радосна со цела фамилија

 

Чувам, чувам

Фала ти Елена, фала ви на сите за убавите желби Да ви се враќаат само убавини

 

Жива и здрава да си мила, торта и за менеее

 

Мамички како ги приметивте првите запчиња?
Ми гребе баш убаво ама никако не ми отвора уста да видам

 

На лажичка ( силиконска) кога давав каша сетив гребење, па проверив и со метална лажичка, по старски што би се рекло.

 

И јас вака, одма земав метална да слушнам дали ќе тропне

 

А колку дена после тропкање убаво испаднаа да се гледат?
Ние сме 7+++ и од неделата тропкаат и ептен малку се гледа бело.

 

Си тропкав со метална лажичка цел ден од кееф

@rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr пред 5 дена прв пат тропна ете уште го нема да излезе

 

Сте зборњле за тантруми.
Јас да почнам од кај што завршив.
Одморот го прекинавме 3 дена порано, пошо немаше смисла, се мачевме сите и не беше воопшто уживање. Јас разбирам дека со дете, посебно сега две нема максимално уживање, има плачки и 300 глупости ама ова беше стварно неподносливо.
Јас 3 дена немав оброк, тоа лигавење, тоа вриштење во ресторан, тоа молење и убедување 2 саати да излезиме од соба, убедување да се мачка со крем, да се прсне за против комарци, да не лепи месули по коса на месно не можев да го истрпам. Не доведе и мене и на маж ми да плачиме како мали деца од немоќ. Значи така разочарувачки не сме се осеќале никогаш, разочарани од нас, кај грешиме? Што сторивме од ова дете? Цела ноќ ги вртевме сите моменти од кога е родена, понашањето наше со неа, односот меѓу мене и маж, луѓе пак исто би постапиле.. кај е грешката? Тоа што ја убедував од мало прцле ни една годинка дека треба да излезиме? Тоа што смирено без драма и објаснував како на голем човек, а она ме гледаше само и ништо не ме разбираше? Зар е начин да ја влечам и облекувам на сила за да свати дека мора да се излези? Јас мислев дека е тоа сосема погрешно, а се најдов во ситуација сега кај што нема друг начин и попуштам, остануваме дома. Не сваќа што е уште казна, ја здболело кога сме биле на врата за да излеземе, па сме се преслекле со маж оти ја претерала и не сме отишле никде, плачки рички, сори мама тата и после 2 дена иста песна.

Не отидовме ние за нас на море амаа ич не сме љубители со маж, нит сакам да се печам нит ми треба вода. 3 месеци сум одела и како тинејџер во Струга еднаш-2 пати сум се наканала да влезам, не ме влечи шо знам, не сакам лето ете.. маж па уште помалку. Зараф неа отидовме со бебе 3 месечно, за она да се радува, за она да е среќна. Нити јадеше 3 дена, нити пиеше, како ѓавол да истерувавме од неа се понашаше на плажа, се скршив скорз, коленото го сринав за да ја држам да не лупоса со главата в цименто од тегнење. Од цела плажа шо гледаа циркуз заради шо реков мама дојди под сенка во кафичот да јадеме сладолед додека дојде тата, а она сакала да седам ја на лежалката со бебе без чадор. Бисерот и се сронал што не ја послушав и почна да фрла со песоци по сите и да прави драми, само две жени ми помогнаа да го држат бебе додека се смири она и да ме однесат до в соба за да се смириме сите. Не знаев како да реагирам во тој момент, ја молев да се смири, да ме гушне, не ме слушаше и почнав да плачам. Да погрешно е ама и ја сум човек луѓе, и мене знае да ми прекипе. Е тоа ја прели чашата и после дремката куферите и Ск.
За стариве да не праам миабет колку ја лигават и колку сме ние криви шо сме се вратиле од одмор ама кој ги шиша, едвај чекам да си отидеме.
Иако не сака ни маж тука да живееме, сепак му е тешко за сега Австрија, но ќе се навикне.. мора.

Се изнапишав.. ама многу ми е тешко, скроз сме излезени од граници. И не е промена заради бебево, во ред промена има нормално, мала е за да се сноси со целата ситуација мирно, фрустрација, мама не е само нејзина, се е то факт али сме имале вакви глупости и пред бебе, само сега е лесно да се каже " заради бебето е таква".

Недела правиме крштевка, закажана пред 3 месеци. Имаме два кума, различни кумови ќе имаат двеве. Едниве појче од пола спремни, другиов ми ги крена сафрите денес. Батката на одмор, иде петок и ни се јавува денес во 5 саат као немам купено крпа, купете ќе ви даам пари. Свеќи купете, ќе ви даеме пари, торта му велам на маж прашај дали ќе носат, да не испадне без благо сме, абе како кумови вика знаат шо како, ќе прашаш чоек кои се обврските, на крај испадна ама знајте шо, вие купете ние пари ќе дајме. ДЕНЕС ЛУЃЕЕЕ!! Абре Ск е ова, фул се со термини значи да ве донесам на раце да не сакате? Па не е само појавиде в црква мајку му. Лутам како будала последни деној во слаткари да молам, да китам, уште крпа да трчам утре да најдам. Па да не прашаше маж дали е све спремен шо големава без крпа ли ќе останеше? Среќа па нема да ја преслекуваат неа, оти немаше ни облека да има нова.

 

@Bubish26 Dali ti ili mt ste bile slicni kako deca?
Malku e verojatno da nema povleceno vo karakter barem na eden od roditelite, i da e deteto epten zasebna induvudua bez nasledeni geni, spored ova sto go gledam vo okolina so krotki vs temperamentni deca.

 

Ви било тешко, се обидуваш да објасниш како на голем човек. Ама за жал тие се малечки и не реагираат како големи. Тоа е мора да се пројде и тој период. Биди јака.
Инаку во врска со кумот, па таков кум не ти ни треба да бидам искрена. Кумството е многу света работа, со тој чин стануваш духовен родител на тоа дете. Не е ај ке крстам и тука завршува се. Многу не убаво.

 

Маж ми е темпераментен, пргав, вишак енергија, тврдиглав, она го има најлошото земено од сите тоа дефинитивно хаха ама до толку не бил, еве свекрва ми кажува дека до тој степен не правел проблеми. И јас верувам дека имаат гените ептен голема улога ама шо е многу,многу е. Гледам по бебево дека се скроз различни од старт ама мора да има некаде кочница, ова е све ојдено во неповрат. 3г има ама така ми личи.. ќешки да смени.

 

Да пробаш консултација со детски психолог?
Може ќе ве насочи поинаку, може нешто ја мачи а незнае како да го извади тоа поинаку?
Верувам дека се си пробала, сум гледала ситуации исти кај блиски со деца, но може мала консултација ќе ти помогне..
Да не ме разбереш лошо.

 

Нее таман работа, тоа е следно, закажавме со маж веќе само да си отидеме оти тука и со стариве е све хаос

 

Od srce ti posakuvam da smeni na podobro.
Btw, ist slucaj so drugarka mi, i kerkata skroz povlekla na tato, i svekrva i veli ne bil do tolku, ama jas mislam ima zaboraveno i potisnato, geni ne se zaebancija. Taa dolgo ne sakase da si priznae deka genite od tato se krivi, i ne sakase da prifati do tolku sto nikogas ne se resi za vtoro dete od sto se iznamaci zenata. Vie za brzo i vtoro imate, sigurno ne e tolku losa stom ste se resile nabrzo za vtoro haha. Mazot i ne se zamara mnogu. Imas sreka sto mt e involviran isto kolku i ti. Kerkata na drugarka i e 10 godini, i nema bas smeneto odnesuvanje. Ista tato. Svoeglava, neposlusna, izbuvliva, ostanuva samo da se pomirime, da se zdravi i zivi, takvi ni se padnale da si recime, a nie ke belejme vo kosite, toa e.

 

@Bubish26 скроз исти сме од А до Ш, затоа и немам желба да пишам овде. Се преиспитуваме со мм, менуваме тактики, зборено и со психолог, нормално било.
Јас сум распарчена на милион делови. Последно цртавме и ми кажа да ги нацртам по редослед неа, маж ми, јас па на крај бебето.
Потоа зема го ишкрта бебето со пенкалото .срце ме стегна-знам дека е тоа причината, ја прашувам зошто ја шкртна сестра ти, ми рече ја боела не ја шкртала.
Друга крајност е што кој и да сретне по пат, во продавница или на гости луѓе, ги гушка, заминува со нив, не не ни погледнува со маж ми, а последно на една личност почна да и се обраќа со "мамо". Незнам како да реагирам, се правам пред другите дека се е ок и сум демек ладна а внатре умирам.
Потоа размислувам каде згрешив. Со тоа што родив второ не е, и предходно беше вака, само сега е ептен потенцирано.
Кажете совет за некој кој поминал вакво нешто

Немам желба ни да се пофалам овде за секојдневие, има убавини, но дешавкиве ме рушат скроз