Мајчински муабети (не е за барање совети)

@BellaBibi ја мачи сигурно тоа што тргна во градинка, а не разбира јазик, можеби 90% од нас странците ги праќаме деца во градинка без предходно да знаат германски ама верувам дека не секој промената ја доживува исто, набрзо и стана дада, иако љубомора преку ден спрема бебе во вид на мавање или викање дека не ја сака нема, напротив ја гушка, помага околу неа ептен ама на вечер на спиење плаче по мене секоја вечер од кога сум породена, а спијам до неа. Јас слободното време и го посветувам неа, и беба кога е будна и го посветувам неа колку можам со двете сум, не можам да се поделам тоа е.. сега малце и сваќам оти овие драми искрено ми ги направи. Она си е живо дете ама испади имавме пример 1-2 пати месечно до 3г. после тоа немавме, еден од кога се роди бебе, повеќе имавме неумноќа во вид на правење лом по дома, всушност мислам дека тоа што дојдовме Мк, старите као помош ја занимаваат повеќе неа, поминува помалу време со мене и тата и тоа може да и смета иако со стариве ужива.. можеби и фалиме сега повеќе.. ете тоа ми паѓа на памет моментално.
Јас бар можев да се справам со неа, да и ми избегала со вриштење среде капитол оти тетката стегнала на копчето лифт наместо неа и легна да вришти на цел глас ама на брзо ме гушна и се смири, ова на море беше мноогу страшно, бар за мене де..

Ќе видиме само да си отидеме, да фатиме ред по старо, да слушнеме што ќе не посоветуваат во вакви случаеви. Кај нас пак на цртежот од над бебе рече да се нацрта кај мама во раце и Нина до нив, само што дефинитивно и фалам да сум 100% нејзина, не сака и она да има испади ама не знае како поинаку. За енергична, инает стои дека наследила од тата, а на мене е па емотивна и тоа ме теши некако и не е агресивна.

 

Колку се пронајдов во твоеото пишано, исти сме скроз!!! Незнам веќе како да постапам и што да направам од ден за ден е се полошо и побесно и незнам кај грешам.. Се е со инат и до плачки, дали облекување, дали туширање, јадење, боже мој спреј во нос... и слични работи, сите што минат покрај куќа гарант мислат дека го колам детето! Сепак мислам проблемот е кај старите премногу го тинтрат и лигават, па јас џабе се трудам и ставам граници..Како и да е тешко е, мислев второ бебе тоа ке е тешко, но не првото дете е напорно премногу, само јаки живци друго незнам што да кажам

 

Дефинитивно, ние среќа сме далеку од страрите, а мајка пак не се меша ич освен што купува нон стоп играчки ама сега и е забрането и мора тоа да го почитува. А од друга страна ја тинтраат ептен, значи чоек детево почна за 2 недели да нд сака да си држи сок сама, туку све на тацна да и се носи. Нормално јас не прифаќам, ете ти хаос. Свекор ми ја носи во раце, маж и вика јас не те носам, ете ти хаос. Одмагаат повеќе од колку што помагаат. Сеа кажуваме дека тоа не беше одмор и нема заши сите да се мачиме, они ја бранат ние сме ја нервирале. Да јас ја нервирав шо сакав да седнам да кснам нешто или да не не пече сонце во 12ч. Не ни е прв одмор со неа, посебно од кога е родена има хотели и хотели сменето значи промената не и влиае. Да ми кажуваше некој дека полесно е да шеташ градови со тодлер него плажа и песок ќе го направев будала.
Спомнав дека не е агресивна, со деца посебно помали има многу осет, на поголемо знае да с'ржи ама не и да мавне. Како шо почнала на свекрва да и се качува и да ја кубе, свикав дека тоа не смее, они викаат ако нека ја. И ај сега? Тоа нормално ќе и стане ама кратко сме тука и да не правиме драми, стисни заби и ќе ја управуваме работата дома.

 

Здраво мајки ,

прво реков да проверам од кога немам пишано во темава, од 7ми мај, се чувствував како години да поминале.

И гледам претходниот пат на слична тема сум пишала.
Вчера најавени гости имав за во 12:00 и станот го средив совршено до милиметар.
Денес сеуште не е 12:00 и е страшен хаос. Синоќа изгледа не сум била доволна свесна за хаосов ама сега кога дојдов од работа ми се стемни.

Кога остануваме после градинка дома тогаш ми е средено ама сега и времето е убаво и секој ден сме надвор. По логика на нештата скоро цел ден не сме дома и треба да е средено дома. Не знам кој го прави овој хаос.

Отприлика секогаш ми требаат два часа за да средам и некако многу ми е тоа. Не би било многу да не станува пак исто за неколку часа. До вечер ќе ми требаат уште два часа.

Миењето садови ми одзема премногу време. Машина за садови само мала може да купиме ама сеуште не купивме, за на работа маса тие што стојат.

Животот ми е хаос од лани летото па навака. И секој ден се поголем хаос. Ми се случи една работа што ни на сон не би помислила дека ќе ми се случи. Не е нешто лошо. Уствари убаво е само по себе ама не е ни место ни време. И цело време се чувствувам како сеуште да не сум стигната до кулминација, а кога ќе стигнам ќе тргне на подобро.

Да го средам хаосот, да измијам садови, да измијам и средам коса и ќе одам во библиотека по две книги специјално и успат уште некоја. Читам книги ама само психолошки.

Ми се плаче поради нешто. Треба да добијам и тоа има удел плус. Таман ете на 7ми сум пишала значи со истите хормони како и сега. Кога и да ми се плаче не плачам. Сега малава е дома, сеуште не е во школо и не можам да седнам и да плачам. Не знам уствари дали и други жени плачат? Дека веќе 29 години имам па може не треба да плачам.

Сакам нешто да кажам некому ама не смеам.

Сакам нешто друго на некој близок ама не знам точно од која причина не кажувам.

И така тироидно собирај до следните симптоми. Па пак кажи им се на сите. И после пак од ново.

Не знам што точно ми е. Знам ама не знам како може да ми биде.

Убав ден

 

Јас 3мин пред да те прочитам сфатив дека сум за на психолог/психијатар, кој беше тој што само слушаше не даваше апои, оти не ми требаат апои, имам некоја агресија во себе, само спрема малово сум ок, сите други ми се на нож. Да легне прва плата и закажувам, оти голем луксуз е ова за мене моментално.

Последен работен ден пред тргање на работа, утре е неработен, утре ми е роденден, ме чекаат 3 дена со уште поголем стрес и после назад на работа. Си мислев едвај чекам, ама не, не сакам, сакам со бебе дома уште малку, бар до пролет. Ама нема.

Чистам дневна и вријам, одам да дочистам хаосот додека стане бебе, кога ќе стане ќе паркирам Шарки среде соба високо и ќе просмукам, ќе бришам прозори и ќе голтам кнедли.

Убав ден!

 

Да плачеш мила. Ако ти олеснува, браво. Јас пример не можам, плачам само од нервоза. А камења имам на душава ставено мислам, само чекаат да излезат од рикање. Ама иди заплачи де. Не сум плачела со години. Има дијагноза и за ова сигурно ама не сум се проверила која е

 

Здраво женски,

Да пишам и јас збор два, да остане врежан по интернетов мислењево мое од овој Септември, месец на почетоци ....

Секој втор пост го има зборот Хаос, значи мајки, во каква фаза од животот сме, хаос у пм ) И една плус да се пријави тука.

Кај моето семејство, многу адаптации се одвиваат моментално, ќерка ми е прваче, син од јасли го префрлија во прва голема, со нова воспитувачка и негувателка, маж ми на ново работно место, само кај мене исто па баланс да држам некако .

Од сабајле сме на трчање, спремање ваоо, да не сними некој, чарли чаплин скеч, потоа во 15 излегувам од работа трчанката да земам дете од градинка, да одам да се сменам со свекрва ми која што ја зема ќерка ми оваа прва недела од школо, до 10 и ги пуштаат.

Од наредна ќе седи до 15 па верувам ќе влеземе во некоја шема, сега се на трчање и не ми се допаѓа. Кој спомна плачење, плачам како не, кога се собира ту мач, пукам, и после како нова, идемо даље .

Синко едвај се одлепува од мене кога го носам, срце ми се кине, пак одново плачки, не знам зашто барем едната од негувателките не се спушти со нив доле, ама тоа е, нема некој избор.

Сакам да најдам некоја жена, на неколку часа да ја ангажирам неделно и по потреба, викенд/ после работно време ако ни треба да излеземе некаде. Сакам да почнам да излегувам луѓе, ми фали маж ми, дејт-најтс со него сами, малце од хаосот пауза. Да ми е со среќа!

Ќерка океј си го прифати школото, станува рано со радост, се спрема, па тоа водата, ланч боксот , плетенки, фустанчињаа, викам маамиии одиш да учиш, не принцеза да будем хахах, Боже.. Па каква беше како мала, ве читнав Бубиш и Алишан, тоа прво дете па ќерка изгледа така се програмирани, драма квинс, истото го преживеавме со ќерка ми, она уште кога ќе заплаче да пушти глас, ми се стреснува снагата.
Дефинитивно проаѓа, многу е полесно сега (5.5год ако нешто ви значи ) беше најстрашно кога се роди син ми, знае и ден денес да рече дека него сум го сакала повеќе, живи глупости ама ајј.

Не знам дали ми има некаков континуитет постов, но нека..

Убав продолжен викенд да си имате

 

Јас само редам камења и веќе тежи.

Кај нас скоро слично, ќерка прваче, јас и нова работа барам и еве три интервјуа имам деновиве и не ми се оди од старата. Да можев на три места би работела, точно знам каде. На вага сите исто тежат, едно е за љубов и среќа, друго за пари, трето желба ми е. Ама најважното го завршив, ја зедов книгата 7 ефективни навики на успешните луѓе и купив сусам и млеко за кифли.

Сакајќи да вежбам, јас почнам нездраво да се хранам. Не знам што феномен е тоа. Телото ок ми е, со мидер сум бомба , уствари бев, и се хранев здраво. Откако решив дека ќе почнам да вежбам, вежбав само еднаш 10 минути и почнам се живо нездраво да јадам готови кроасани кока кола благи секакви и само во стомакот се дебелеам и ни мидер не ме спасува. Не знам зошто вака. Се нервирам што не вежбам и јадам. Уствари единствено што треба да направам е да си кажам дека нема да вежбам и тоа е тоа. И да продолжам нормално да јадам.

 

Јас последно посетив психолог (психолозите се тие што не даваат апој ) со упат од матичен. Не сум од Скопје, па не можам да ти предложам никој, ама прашај си на матичен најдобро. Стварно се многу скапи психолозите. Барем мене ми се.

 

Можеби сум од топик ама нели психолог и психијатар се бесплатни?

 

?? Во мкд? Не. И со упат да одиш на државно, се плаќа нешто мислам

 

На државно, то ест плаќаш само партиципација. Приватните се од 1500 ми се чини па нагоре.

 

Добро вечер,

Денес конечно си дојде синко дома и можам да здивнам. Нема потешко од болни дете не за џабе рекле. А уште потешко што не можев да сум таму со него. Во секој случај пројде се и сега конечно може сите да здивнеме дома, да одмориме душа и да почнеме со нова етапа. Додуша он уште една недела ќе паузира од училиште, ама бар ми е блиску да си го гушкам, првенче на мајка .
Тој па кутриот уште не му се веруваше дека е дома и од што цело време верглаше сакам дома, прееска седиме и вика сакам дома, а тој веќе дома.
Битно пречекан со ручек што го сакаше, најаден, намирен, па и малку прошетан.

Бебе од друга страна сеуште се борби за јадење. Има два оброка, ама како врапче, едвај по 100гр каснува. А кака бетер од новороденче по три-четири пати, се прашувам од која храна му е тоа. Бев спремна да видам вага удолу или во најдобар случај статус кво, а тој накачил. По домашново мерење за два месеци 500 гр, ама се е добро од минус со оглед на тоа како јаде и колку е активен. Ама несака да седи сам. Он вака во релаксатор и количка цело време е исправен, кај мене во скут исто и тоа сам се крева, ама спушти го на земја да вежба во секунда се фрла назад. А кога лежи скоро се крева до седечка, ама дека не е заинтересиран или се враќа назад или се превртува на стомак. Пишав на ортопедот да закажам контрола и да каже што да правиме или да го оставам сам кога ќе му дојде. Инаку секој ден се повеќе заличува на мало човече. Инаку му бев лута овие денови. Дека сами по цел ден ние двајца, цело време само кенка. Се појави ли баба на врата, само што ќе ја чуе писка. Ама писка од радост и кога ќе го земе кога ќе ја гушне... па се врти дали го гледам и се смее. Мајмунче мало во секоја смисла.

Денови летаат, породилно се ближи кон крајот, бебе треба да оставам со баба, а таа само си се жали нешто. И така со грижа на совест го осравам. Ептен дека иде зима, да беше пролет ич немаше да мислам, одма ќе го дадев директ во градинка.

Килограмите никако да мрднат надолу, ама и маж е решен па и јас со него се враќаме на поздрава храна. Дури купивме и готвач на пареа (ова заради бебе, ама ќе се најде и за нас). Треба да одам на забар, гинеколог, сакам на фризер да се шатирам зошто многу бели влакна ми излегоа, сакам и нова фризура, ама не сум решена каква.

Долгометражно излезе ова.
@Iris-1234 среќен роденден со задоцнување.
@Bubish26 , @Alishan30 да ве гушнам . Се ќе биде во ред.

Имајте убав продолжен викенд

 

Мамасити, го преживеав и овој ден. Преморена сум. Рамениците ме болат од напната што бев. Синко од три саат ко рече не сакам цице. Абе бега како од оган. Не сака да почне да цица, успеав на два пати по 5 мин да го излажам некако од 3-8 вечерта. Кога плачење, кога смеење. Од крајност у крајност беше тие саати. Пробав да се измолзам ко за инат ни капка. Ајде одмрзнав млеко и му дадов испи 100 мл и одма му се насмеаа очињата, и устето ... па ајде јас пак пробав да се измолзам извадив од едната 60 мл, а од другата 20 мл а предходно на таа малку цицна. Само си велам зар не требаше да надојде уште млеко, имаше поминато саат и нешто сигурно од тие 5 мин цицање, а јас само 20 мл извадив. Во 4 ти скок сме, ако прави така цел скок јас не знам дали ќе преживеам, ова ми беше премногу стресно. Во трет скок исто не сакаше да јаде ама не до овој степен толку саати да одбива. Ако продолжи така јас и млекото ќе го изгубам од секирација . Пробувам да останам прибрана ама искрено не ми успева. Си поплачав и јас со него . Се надевам сега кога ќе се разбуди ќе сака да цицне, да не се молзам пак, па да биде плачење и преку ноќта дур да добие млеко. Не би сакала ад да давам, иако имам купено за не дај боже.
Па за сета беља мм на терен. Едвај чекам утре да се врати малку подршка да ми даде. Тој е поприбран од мене во било каква ситуација, ќе знае да ме подкрени психички.
Се изнажалив можеби и банална станав. Ама морам да го извадам лошото од мене.
Добра ви нок мамасити, се надевам и мојата ќе биде добра

 

Фала ти, златна

Немам многу време да читам ама горе долу разбрав дека синчето ти беше болно. Битно помина, сега гушкајте се дома затоа што љубовта лечи сè

Иначе и јас сум за одење на гинеколог ама никако да се наканам.... ај, ќе биде некој ден и тоа

 

Немој да се секираш баш заради тоа да не го изгубиш млекото. Биди упорна и дај го максимумот па што ќе биде нека биде. Син ми се одби во 4ти скок ама јас направив сè што беше во моја моќ, но тој не сакаше да продолжи со доење и крај... Тешко е ама не е крај на светот, така да гледај само да останеш смирена, секако го правиш најдоброто за него

 

Ти благодарам мила, правам се што можам. Се надевам нема да бидеме и ние таков случај и дека ќе се вратиме на цице

 

Мамасити, ја преживеавме ноќта, цицаше фала богу, само приметив дека е нестрплив да му почне млаз, а тоа се дешава после 30 секунди ( онаа струјата, јас што велам што проаѓа низ гради кога наидува млеко ) и после цица лакомо, смукни голтни цели 5 мин без пауза,и потоа продолжува да си цица нормално. А дур да надојде млеко е нервозен, фати пушти цице прави и се жали. Дали ништо не му течи , вака ми нема правено и размислувам што може да е

 

Скок бе срц. Нели сте во скок?

 

Пробај малку да се истискаш пред да почне да цица можеби така веднаш ќе му дојде и нема да се нервира