Охо што сочна тема сте разврзале додека бев јас вчера на свадба Прво да се пожалам дека сум мртва уморна, повеќе психички од целиот ден и мислење како е бебо дали плаче дали се снаоѓаат, за некое чудо супер беше цел ден до попладнето таман да се спремиме за ресторан бебе доживува нервен слом мислиш плачење губење зајдување сироти моите фаците им беа бледи од стрес среќа се погодив таму го заспав и брзински отидовме ама паметот таму цело време, среќа после било пак се под контрола. На тема мажево мое..... абе еден Господ ми е сведок колку го сакам ама некогаш да не е 3пати поголем од мене би го кренала во раце и низ тераса колку што беше прекрасен и присутен во 9месеци јас на патолошка толку сега со прст не мрда Во 2месеци 1 пелена смени и друго му се сведува на кратко анимирање на бебето. Го сака ептен неспорно е и јас се топам кога ги гледам заедно ама на гурање е. Се мора да му нацрташ, да верглаш 300пати и кога ќе земе нешто да направи е спор желка Пред 2викенди бебе не разбуди рано и се жалиме двајцата дека ни се спие и он ни две ни три : - е ок де ти утре можеш да спиеш преку ден му пратив само сатана поглед и почна да пелтечи дека не мислел така Барем напредок е што сега на луѓето почна да кажува реално дека 90% сум јас а 10% е тој за сега. Ваљда она татковството не им се буди така лесно на нив и гледаат да си олеснат додека се појавиме ние, пример го нацицувам успивам бебе и викам чувај го одам до маркет ако се размрда нишкај ќе презаспие, важи бе. Доаѓам за 1ч мислам спие они легнати гугаат се смеат викам се наспа а? Не бе ти кога излезе се разбуди го нишкав ама го гледам не му се спие па го извадив Следното заспивање со утната дремка не морам да ви го објаснувам какво е пеколно знаете сите. А он си прави кафе и се повлекува си ја завршил својата обврска... е така треба да си излезам пак уште 2ч и да се помачи, што пиша некоја мајка горе фрли го во огнот ама јас немам душа за бебе да зајдува за да го учам на памет татково. Само 1 ќе кажам време е нашиве генерации мајки да ги воспитуваат синовите да не се со тие размислувања и ставови и да се подобра верзија од татковците за да им е полесен животот на ќерките на овие мајки и така додека не остане еден татко/маж на гурање Овде паметувам и ми отиде дремката на бебо во која можев да спијам и јас
@1209 @Bella_Stella Ќе им пројде тоа со социјалните мрежи Мојов пак се активира после скоро 2 години пауза Дури сега иди сопри ме да не го разведам
Ве читам и исто ми беше со првото дете, по цели ноќи неспана, мм во дневна спиеше јас в спална со бебе, по цели ноќи на цицка. Менуваше и тогаш пелени, дома помага од секогаш. За ова фала и на свеки со брат му 14 год разлика и се и помагал на мајка му, го преслекувал брат му, го чуваше, некогаш и заедно го чувавме (од 2002 сме заедно со мм од деца од 14 год тогаш се роди брат му Сега со второво од почеток си беше повеќе со големиот, го шеташе, се со него, ама и праеше дојди си во 3 од на работа во 4,5 на кафе, и така секој ден, јас дома, тогаш породена и еден ден го седнав и се му изнакажав како ми е, му викам па после пп депресија, па се фрлале од прозори (тогаш беше случајот со жената што скокна од прозор од гак потоа почина). Ете го после друга шема, почна поќе дома да си седи, си излегуваше со големиот, па од кај 2 месеци почна да го чува малово од 10 до кај 2, 3 па и 4ч некогаш, дури спиеше бебе го чуваше в дневна, потоа јас до сабајле, уште така тераме, заспиваме бебе 2цата, јас го дојам и ако не заспие тој завршува со нишање го запива, легнувам со големот, обавезно приказна читаме и заспиваме, затоа и јас сум овај пат посмирена, не сум нервозна и бебето е помирно, спијам сиг 6 часа, можи и повеќе, мм помалку спие од мене ама во викенд спие до 10,11ч го оставам тогаш да наполни батерии не дека не сум уморна и не боли ништо, напротив се ме боли и сум прморена ама ментално сум одлично, што е многу подобро од физичката болка Друго е и 2ро дете, оставам само на под и си игра, сам си игра од 6 месеци, си префаќа играчиња, првото не беше такво, се јас морав да анимирам. Брат му е тука цело време па има многу пазење да не го удри, турни Прочитав некој поназад, немам маскара ставено, е па јас си ставам некогаш и за дома мајка ми беше со нас дома, не одеше на работа и стално си се шминкаше и се чудев и велев зошто се шминкаш за дома, ќе ми речеше ми е мерак да се нашминкам, бар за дома да си бидам уба Друго е се со второ дете, бар кај мене. Поручек ручек одма смислувам, колку пати од сабајле просо, ориз си варам па ги комбинирам и за поручек и ручек, сабајлето со овошје, ручекот со зеленчук. За големиот посебно готвам оти скоро ништо не јади од ручекот. И така попара постов, сакав само да кажам дека со 2ро ми е многу подобро и се полесно а изнапишав се и сешто
Ахх бе мажи, колку мислат дека се е плукни залепи. Де де што има везе (легнале у 23), аман дете е остај го (земал чаши и чинии вади и реди на плочки), ти па само читаш нешто(зашто урлам дека не треба цел ден цртани да вртат на тв), реплики на рипит. Јас можам да се жалам дека се можно му допушта на детето, уште со ножеви што не почнале да си играат. Дете две ипол години го вози татко му на максимум. Роб да му беше похуман третман ќе имаше. Ама сам си е крив, од почеток го жалев, сега му викам малку ти е уште поише нека те вози. Среќа што дете е многу разбран и послушен надвор, со мене или други луѓе, инаку лигавица прва класа ќе беше. Толку се лепенка еден со друг што во градинка кога тргна двајцата се адаптираа. На поголемиов потешко му беше, него срце му се кинело, мене гајле ми било. За сметка на тоа сега не може бебево 5 минути да ја види во денот. Ако го види дека ја земал во раце, цело Скопје не дознава. У секунда вришти да ми ја даде мене или да ја спушти. Па криво му е дека ич не ја гледа. Порано знаеше се да скоцка по дома. Сега само ако е алармантно пред проодување куќата. Се мењаат и они и ние, сега ја сфаќам мајка ми кога ми викаше само ради вас се караме со татко ти. Корона време, карантини преживеавме без да се скараме, сега со деца живците ми ги тренира секој ден. На крај пак ние сме лошите, хормонални жени само што мрчат, а они фини, добри души што никако не можат да ни погодат. Живот јбг. Само нека се живи и здрави. Денес ќе им простиме, од утре продолжуваме со борбата. Ве поздравувам
Извинете ама Сами сМе си криви! Мене ми се отвори некоја чакра сега, после 9м кога тргнав на работа. Јас една пудра не сум си купила, сите пари за дома, пак нема, е како бе? Нема! Деца посмирени, после јас, не јас у минус за дома се, господинот има работилница ко да работи у Симпо Врање. Ај иш! Јас сум тип на човек кој сака да е вклучен во се, драма и другите да се, односно другиот. Конечно, после 10г, сфатив дека он не е таков и да ви кажам накривив капата. Едноставно станувам, го оставам со деца, одам си терам обврски. Потсетувам за јадење, пиење само и си терам по мое. Оти медаља ќе ми дадат ако се држам под контрола, како па да не бееее... Факт, сеуште 70% од времето сум јас за децата одговорна, ама па бар полесно ми е дека конечно кренав рачна во нервози. Знае да изнесе и деца надвор дури јас чистам, и не ми е мака, сем минатиот пат кога им излегла топ дружба во Сарај со Пере од Нокаут, свиреле, пееле, се дружеле, ама ризикувам и дружба за на раат да исчистам, се избањам и искулирам после... Е денес една реченица малку ме извади од колосек и си помислив тоа ли е, ама па и да е тоа, доста бев ја Данте со ветерниците, кога нема контраветар, не можеш да се бориш. Вика Се дур жената вика, урла, се дере, значи и е дојдено до тебе и заедничкиот живот. И стане ли на жена сеедно, тоа брате не го пере ни Дунав, па ти таман на глава си се превртел. Во тој стил беше. Не е убаво баш, не е идеално, ама па ко што реков, некад кога немаш од спротивната страна одговор, па подобро и така. И да, не ја правете мојата грешка, не ги врзувајте децата премногу за себе, дајте им малку простор. Не знам дали е до самото бебе, али малово е тешка лепенка, излезам ли од соба од земја се треска, па сега оставам врата и ми доаѓа во вц и ми се кара оти сум го оставила, ама бар не трпам веќе за у вц одење. И ми се чини ко да научи малку од малку дека не сум далеку, тука сум, ќе се вратам брзо. Убав ден мајки, простете им, не се они криви, толку им сече. А и денот е таков де!
Да го убијам не, ама да се разведам, па секојдневно ми поминува мислата низ глава. Си викам кога си сам бар знаеш дека си сам и нема на кого да се потпреш. Не вака, како две деца да имам. Не ме сфаќа дека кога треба да му кажам нештото да го направи, прво дека треба да го направи веднаш, значи да не мора сто пати да му кажам, и второ и побитно, дека не мора баш секогаш јас да кажувам бе. Па може него некогаш да му текне. Излегуваме на целодневна прошетка со дете, значи еднаш земи намести што треба за бебе. Како еднаш не му текнало самоиницијативно тоа да го заврши. Обично спремањето е мое набројување што треба да се земе ( и тој трча низ стан ко мува без глава, кај е ова кај е она, а работите стојат 10 месеци на исто место буквално ), и обавезно нешто заборава, па пред врата уште една проверка, секако од моја страна. Баш ме интересира како ќе се снајде сега на породилно, знам дека скроз ќе го измести детево со редот, нема осет за време, од една страна ми е многу грев за синко, од друга па си викам сеа ако не се научи мм на hustle, нема никоаш. Да не зборам колку е delulu за периодов што следи, мисли дека е на одмор, ќе си купел плејстејшан, ќе научел фотографија, оф мори мајко. По муабетиве не се исплаќа да се разведеш, изгледа сите се исти Ако има некоја членка која е 100% задоволна нека каже, да знаеме дали постои таков маж или да се помириме со фактот дека навистина мажите се од Марс, а жените од Венера.
Не се сите исти, еве мојов е бетер Али фино е да се прочита дека не се разведувам само јас на дневна основа
Хахаха баш ми го зема зборот од уста. Во овие 11 месеци едно 38372659 пати ми доаѓа та мисла. Еве го сеа чисти, ама пак мора да кажеш бе пак! Детево болно цела ноќ дежурам, станот ќе тргне кај и да е, него мува не го лази. Викам и станов за чистење и тоа мене ме чека. Не не не седи ти со него одмори јас ќе исчистам. Ама ако не кажев, шипки варени.
Па ти си супер бе, ја кажала не кажала исто ми се фаќа,со некои работи сум се помирила дека нема да чепне ама кога дреме на телефон додека ја изигравам октопод да ги спасам од сигурно паѓање зашто се испентериле кој каде стигнал епа жички ми се спојуваат И кога ќе ми рече е од што си ти уморна, по цел ден седиш (од дома работам) ми иде адвокат за развод одма да барам Среќа викенди сме сами само, додека работам имам помош па најчесто за викенди се разведуваме
Е до самото бебе. Дали првото ти беше такво, дали ти го врза за тебе? Такви се, некои бебиња природно немаат толку потреба од контакт, некои имаат и се лепенки. Е сега, како погоре случај, ќе го оставиш да рика и плаче, и кога ќе сфати дека нема никој да дојде, ќе престане да плаче. Тоа што можеби ќе отиде врската и близината понатаму е друга работа, ама нема бебето да биде лепенка, или ќе спие само... Супер за родителите, потоа ќе зборат како они успеале да го научат бебето уште мало да е самостојно. За маживе, мораат они сами да си направат нивна врска и близина со децата. Повеќето, еве и според примериве овде се такви, ама ми се чини дека е повеќе кога се бебиња, они не го носеле, ја немаат таа поврзаност уште од зачнувањето и веројатно им е потешко додека дојдат до тоа. Ама, како раснат, барем во мое искуство, повеќе и повеќе се создава близината и се гради односот. Моето беше лепенка само за мене, сега си има свои муабети и игри со татко и. За све друго така им одговара, им одговара да се прават на тошо, они не знаат, нешто што мајката го прави за пет минути они ќе го влечкаат цел ден за после жената да рече, подобро јас побрзо ќе го направам, него да го чекам него сто години. Имаше супер пост за ова @theowndemon во сдк, предобро го срочила. Ама, мојов не е таков, све си работи, си прави, значи немам зборови. Се помешав, не е први април денес. Со многу зборење се доаѓа до тоа, исто и за тоа дека мораш да речеш да среди нешто, ама зошто да морам да речам? Значи јас го мислам, па да го речам, можам и сама на крај да направам. Затоа однапред договорена поделба, се знае кој што прави и кога, без да се рече, кога се чисти вц и кој, кога спална, кујна, кој готви и кога и кој си готви си мие све позади него. И нема вака или онака, мое и твое и толку.
Ние сеа од 12ипол имаме утакмица такада ви се молам тој период маже не се вознемирува, дете не оди до него да не го дефокусира и тие 2 часа не постои, негово време е. Кога ќе седне да јаде, јаде 40мин, а јас само што не сум се удавила кога јадам. Уфф како би го довела во ред ама неможам да го ставам детето жртва, па јас трпам.
Да ти кажам, мојов кога го оставам сам со бебе се знае и се прави, а кога сум дома јас ништо не прави и не знае зошто знае кој за се води сметка. Не се толку мутави ко што се прават, ќе видиш ќе знае што треба. Сега само вака му одговара, што ќе се мачи, да искористи уште малку додека може.
Не си дозволувајте да ги правите обврските само вие, затоа што знаете подобро. Не сте должни само вие цел товар да го носите. Ќе згреши еднаш, ќе згреши пет пати, 20тиот пат ќе направи како што треба. Мажите се исти како деца, треба работа со нив. Затоа што целиот проблем кај нив е што нивните мајки не ги учеле да бидат домаќини, туку мажи. Грешка, огромна грешка. Не е тоа правење маж, туку гледање на паразит. И вам ви треба одмор, само затоа што сте мајка не значи дека вие најдобро знаете да зготвите, да го смирите детето, да знаете што треба за детето, мислам да, факт е дека мајката е повеќе сродна со детето, но не дозволувајте врз база на тој факт, вашите мажи да се извчекуваат со заборавив, што е тоа, јас не знам каде тоа седи. Секој ден како на папагал ќе се повторува, па ако е толку глуп да не сфати пак, ќе го спакувам за последен пат за да си биде глуп кај мајка му. Така и јас правев на почетокот, и што се случи mental breakdown, мозокот ми прегоре, се изгубив себе, жар немав никаков за ништо. Од тогаш кренав рачна. Трошки имало на под, нека има, станот е цел со играчки по земја, утре пак ќе игра, прозорите се цели со леб излижани, нека бидат, флеки од сок на сите страни, ќе се пере некогаш. Веќе не ни успивам дете само јас. Дури почесто маж ми успива. Нека се бори со крокодилот таму, јас нозете во вис и си уживам во времето што едвај го имам. Храна прави за детето, облекува, пресоблекува, јас нешто друго ќе правам, не ме остава сама. На крајот, домот пак ќе се извалка, прозорите пак ќе се лижат, ќе се заборават пелени, храна, лигавче, било што. Има во продавница, ќе се купи по пат. Полошо е да се изгубиш себе отколку домот да не свети гланц секој ден.
нека гледа дури е бебе, мојов зеде 65 инчи тв само за фудбал да гледал, а сега си гледа в спална на малиот, овој во дневна е само за цртани и јутјуб
Лелее умрев од смеа. Да си жива и здрава оддамна вака слатко не сум се изнасмеала. Да не ве цитирам, сите од прва до последна се што сте пишале буквално како јас да пишувам. Луда работа ова маживе. Ми се допадна мислата ако се разведеме ќе имам еден ден раат. Јас за една недела почнувам на работа, мм има земено 2 недели одмор, беба не е адаптирана во градинка едвај 1 час седи. Е ќе го видам тогаш што ќе прави со неа цел ден. Уште вика големата јас да ја носам и јас да ја зимам од градинка кај он со двете, а јас можам по цел ден сама со двете аха. Абее мажии. Инаку и мене мозоков исто ми работи 300 на саат, мултитаскинг левел 100, за да имам време за се, а мм лаганица, уште кога ќе ми рече кај се брзаш, ми иде лева десна да му лупнам. Убава недела жени, баш убаво ми дојде што ве прочитав не сте сами!
Море колку не има, се запрашувам да не е до нас а не до мажите. Реално на мажите не им се менува од корен животот како на нас, одат на работа, може да излезат а нас животот наопачки, ненајадени ненаспиени ненашминкани па после си бараме на некој да си истуриме нервоза
Да не се повторувам и јас...исте сме како погоре членките што пишаа Сега кога ќе се родат близначињата,се надевам сакал ,не сакал ќе мора да се ангажира 100% како јас,или пак само се занесувам
Се осеќа крив зошто сабајле го пеев. Цела ноќ дежурав, а он спиеше како заклан. Жими се ми се идеше да го акнам една. Лошо звучи знам, ама кога го гледам како мирно си спие, а јас око не склопувам ми иде страшно на нерви. И утредента секогаш кога ќе се пожалам ми вика ќути и јас цела ноќ ве осеќав во полусон бев, не сум наспан! Не е наспан еј! Кутар тој!
На Мојов најголема маана му е ,што кога ке се изнервира, знае да се издере пред детето и она да се стреси. И му викам ,во таков момент ако не те заколам, нема кога.
Исти се бре исти сите! Чест на исклучоци. Јас од кога се породив не знам колку пати почнав да се разведувам. Сабајле жички ми спои, цела корпа од бебе алишта за диплење, и цела друга за перење, бебо заспан, а од синоќа како што имало на кревет памперс, крема, бањарка, масло за тело иииии најглавното ПРЉАВ памперс он би многу уморен и пикнал се во шкаф на рафт отварам тоа труе корне бе, шта речи а не заплакати. Му викам застани со бебо да се избањам и да ја средам спалнава ко бомба да паднала е, "ех, ти сакаш со дете средено да ти е" мене детето не ми растура он ми растура ама кому да објасниш. Со ТВ најмногу се лутам, јас ко улава некоја седам без ТВ 7 месеци исклучена од светов, тој ке му пушти цртани ова па ко хипнотизирано гледа и он си чачка по телефон. Штом не ги слушам зборат, а демек се вардат знам дека ТВ е пуштен. Чекам лето и да се преселам у двор