Мајчински муабети (не е за барање совети)

Еее мојава веќе порасна ама јас уште ги напињам сите другари и другарки деца да праат а тие сите не знаат кај тераат со паметот
Исто, нема деца во блиско друштво а ни во фамилија. Или иселено или пораснати деца веќе. Јас сум измеѓу возраст со сите, 27 и имам дете а првите братучеди ми се по 13 години и многу ми е досадно Внуци од брат ми немам, а и тој Германија е

Затоа ќерка ми се кара ко возрасен човек, само со возрасни е
Настрана градинката и паркови/игралишта

 

Со заминувањето од државава и те како ни се намали кругот на луѓе.
Не знам на форумов дали се случило некој да се запознае иако сме анонимни. А може и касно ми е веќе за неполн месец тргам на раб.

 

Јас мислам дека сите се насочени кон тоа леле нема спиење сега, леле нема излегување кога сакаш, како сакаш, општо настроени се да се со негативни мисли и да ги кажуваат "лошите" работи, не се лоши работи еве што рече една членка погоре "реалноста" ви кажуваме, искрени сме. Ама па реално јас свесно останав бремена, свесно знаев што ме чека, иако се жалам понекогаш тука, најчесто тука зошо кога и да се пожалам на мајка ми, на свекрва на другарка со бебе имам коментар "епа што мислеше, мајка како се бидува" или "ехее допрва почнува маката" а бе кажете едно "ке помине" па ете баррм ке ми олесни колки толку ама не.
Искрено уживам со бебо, се повеќе разбира, се му е интересно, пазариме заедно, на кафе одиме заедно, си шетаме мене многу ми е убаво, тешко ми е не викам не. Се дешава да седнам и да станам по 5мин од кафе, да гурам количка со кеси и бебе во раце да носам ама па не е тоа толку често, што некогаш си викам и јас сум крива знам дека треба да спие ама ај набрзина ова ке биде демек и он не може да издржи. Едвај чекам сонце и пролет, ке можеме во двор барем да седиме надвор на воздух ке бидеме.
Бебе беше бубалче до кај 4 месеци ко да немаме бебе дома, е сега е веќе забавно и секрва ми е секогаш "овој ке биде немирен" "тешко тебе а и нас со ова бебе" "кога ке почне да иде, кај ти е крајот ке трчаш по него" итн итн итн. А бре луѓе јас ке трчам јас, уживајте. Кога се породи золва ми, многу грчеви имаше бебушка, ноќе најмногу, пиштеше, тие што сте имале бебе со грчеви знаете како е. Отиде свекрва ми "да помогнела" со бебето, дојде утредента пред 10саат, не спиела цела ноќ ја нишала. Јас трудна, 2 недели слушав што ке сум правела јас па и она ако плачело бебето мое така, тешко мене, а бе не знаете што беше тоа и на крај ми прекипа и и реков ич не се секирај тебе не ти го даваме јас и мм што знаеме ке правиме. Одтогаш не спомна. Тоа е, се снаоѓаме ден за ден.

 

Да бидам искрена истите коментари ги добивам
Второ ти е знаеше како ќе биди
Како сакаш бебе
Како сакаш мајка
Родителите се да си ги гледаат децата а бабите биле да си играат
До 7 на сабајле стоевме со мм со грчевите со бебуш, првиот беше бубалка како бебе да немавме
И сите коментари се од свеки, мајка ми е почината
И колку и да шлапоти напати ми се најдува, пошто нема кој.

Е сега моментот
Пред да останам бремена бев физички мн активна
Се породив со царски и не смеев да вежбам, ама ете дојде и тој период кај што смеам
Што мислите дали е себично од моја страна што ќе му го оставам беби на мм три пати неделно по 1,1/2 за да вежбам
И за психава ми треба да бидам искрена

 

Никако. Да не си помислила. На шо личи тоа? Да вежбала? Па и 3 пати неделно? Ауууу, не не.

Иди бе бегај, себично. Не е себично, браво за желбата
Јас никако да се натерам во теретана да се запишам

 

Извини, дилемата ти е безвеза. Да тргниш и нас да не натераш после.
Ју гоу грл.

 

Секогаш е потребно да имаш време за себе. Какво себично. Ако имаш желба и кој да причува дете да си посветиш 1 саат за тебе ич да не се замараш за друго. Ако сме мајки незначи дека не смееме да иаме врмее за себе и дека тоа е себично.

 

Нее,зошто да е .И јас многу сакам никако да се запишам.
На сите ни треба за психава

 

Да тргнеш таман од понеделник е 01ви нов месец
Гоу гоу гоуу мамасита

 

Ве гушкам сите
Моментално сум со сипаници кои ги добив од големиот и божем сум изолирана од бебуш да не го фатат- мм и свеки се со него да не го фаќам жива жаришта сум, точка до точка
Ако ко кренав температура цел ден бев со него и спиев со него ама мм е оптимист дека нема да го фатат
Стварно ми е претежок период и ми значи вашата подршка❤️❤️
Плус сама со себе малце ме мана на психа, а од друга страна гледам дека ако не си се грижиш сам за себе никој нема
Кога се можело вака па зошто да не може да се снајдат за 3 пати неделно,
А и рутината стварно ме уби

П.С. Стварно на мајките им треба и време за себе

 

Моето бебе фати сипаници на 2 месеци од брат му и многу лесно помина, мислам дека џабе се изолираш, инкубацијата е 2 недели, можеби се веќе пренесени а можеби и нема да фати.

Мене со 2рово многу ми е полесно и поубаво, уживам, жими се уживам си излегувам со количка и тротинет, ништо не ми било страв како со првото, а и второво е бајче спрема првото.
Коментари никакви не ме допираат ич ич од едно уво влегува од др излегува

 

Јас со првото бев 'слуга' на сите околу мене. Се притресував од секој еден коментар.
Толку многу психички ме изремети тоа.

Сега со второво не допира ништо до мене.
Даваш измолзено или ад за да отидеш на фризер или со другарки?
Хел јеа.
Кој ве врти.

Јас сум си мајка и ако можам да се организирам со маж,ќе одам и на крај на свет,па тогаш нема да бидам помалце мајка.
Повеќе уживам сега со две деца. Поисполнета,посилна и повеќе се сакам и себеси.
Им се смеам кога некој ќе проба пак да ми 'попува'.

Уживај си, и биди си најдобра верзија од себе. За себе ,па и за децата после.

 

Никој не бара да не тапшате по рамо,сите ја знаеме реалноста, јас не викам дека се ми е розево и дека нема денови кога сум ненаспана и ненајадена. Верувам дека сите што планираат бременост се свесни дека дефинитивно нема да спиеш до 12попладне и цела ноќ серии да гледаш. Ама фокусот исклучиво на негативното секако не е добро. Впрочем секоја нова фаза во животот е тешка сама по себе дур не се навикнеш. И да јас не сум барала совети а сум добивала,тоа е проблемот. Само мислам дека повеќе треба да ни е фокусот на давање кураж и совети кои практично ќе помогнат отколку психичко утепување дека животот завршува кога ќе родиш. Се менува да ама не завршува.

 

Не знам какви негативни луѓе имате околу вас што ви се ситат, мене сите ми викаа леле најубавиот период ви е сега, уживајте. И после како воз кога ме мавна првите недели.. ама стварно како што растат децата е сѐ поубаво, не се секирајте ако не уживате во првите месеци, натаму станува поинтересно и полесно

 

Време за себе секогаш е добредојдено и убаво за психа.
Од пред 5 месеци слушам онлајн курсеви за италијански. Некогаш се погодува малата да спие па пуштам бебифон и одам во другата соба, а некогаш мм ја чува. Не го прашуваам дали сака или дали има друга работа. Па и мене ми треба одмор, ми треба да правам нешто за себе. Сега за некој месец кога ќе почнеме со цврста храна уште толку ќе ми се исполни времето, па секоја минута за себе е драгоцена. Колку сака нека звучи себично,така е.
Утрово правев браунис и реков со кафето таман. Сакајќи да ги декорирам да изгледа поубаво ставив јагода за декорација. И така фино си ги дојадов јаготките, кога ми текна дека дојам и дека се алергени, абе жива се изедов. Се одмолзив два пати и ад и давав за тоа време. Дури сега пред еден час и дадов да цица па среќа нема ништо. Ама веќе нема да ми текне да јадам нешто а да не размислам два пати.
А убави ми испаднаа брауните, да можев ќе ви испратев по едно парче.
Моиве деца се разлика 3г и 3 месеци. Читајќи ве погоре ми дадовте надеж дека кога ќе пораснат ќе се дружат, ќе си се доверуваат и ќе се грижат еден за друг. Малку ми е мисла дека не се ист пол па као да не се дружат помалце ама познавам многу примери каде живот даваат брат за сестра и обратно. Нема некое правило посебно.Јас и сестра ми сме 8 год разлика па дури сега на овие години сме поблиски, последниве 5 години. Претходно небо и земја бевме, скроз различни погледи на животот. Ние додуша и различни карактери сме ама и големата разлика во години си го направи своето.
Сега моментално да ме прашате ќе кажам дека оваа разлика е идеална бидејќи големиот разбира што му се кажува и ми помага. Воопшто не е љубоморен на сестра му за вниманието кое и се посветува, бидејќи и со него доста сме зборувале што не очекува, што треба да прави, како да се однесува. Мене многу ми беше страв од овој период посебно првата година од бебево ама еве засега добро тераме. За понатаму ќе видиме. Да сме живи и здрави само.

 

Какво себично, оди посвети си време и за себе. Им требаме силни мами
Од 3 месец вежбам 3 пати неделно, не сум ни помислила дали е себично, бебе си е со тато нека се дружат и тие

 

И мене ми мрчат дека некогаш го заспивам на гради.. па кога ако не сега? Кога ќе има години и нема да сака да го фатам за рака а не па да го успијам така.. 2месеци сме и обавезно еднаш до два пати во денот заспиваме така ем јас одмарам ем он наспан. Па кога ќе ми се избаци некој од врата па легни го ако заспал. Па нејќам? Или "ама еј 3 месеци ќе направи ќе го навикнеш така ќе плаче кога ќе го чува некој друг или кпга ќе проба да го успие" "ќе тргнеш на работа не го учи многу да е приврзан за тебе" Па за кој да е? За баба му? Хах.. И имам страв кога ќе треба да го оставам со мм претежно саат време пошто не поминуваат мн време сами и не знам како ќе се снајде. Имам и страв со свекривка кога го оставам за да не му даде вода случајно тоа и го буцкав мм да не му дава кога ние не сме дома ама ни она подолго од 2ч не останала со него така да мирна глава. И јас да се надоврзам на една мајка погоре и јас некад се осеќам дека дете не ме сака не ме осеќа кога плаче и не можам да го смирам,зар не знае дека јас сум му мама,дека е дел од мене?
Има моменти кога без разлика кој му збори он вперен во мене заљубено гледа ама има и кај што се осеќам неспособна да го смирам пошто е нешто вознемирен

 

Абе зошто да не јадеш јагоди, зар сите алергени треба да ги исфрлиме од исхрана ако доиме? Или имало бебето реакција до сега?