Мајчински муабети (не е за барање совети)

Јас бремена кога бев велев никогаш второ...дојде оорагај царски тешко болно станував и реков второ нема шанси...за некое време подобра бев и сеа со овие зачаран круг мисли дека не сум способна мајка и замор и се викам второ тешко туку како да уживаме со овај дар од бога и благослов еден што го имаме а не едвај да се протурка денот и во неубави мисли...

 

@plava.90 i jas bev ista na pocetok isto za doenje sekoj mi solese pamet ednostvano ni jas se snajdiv ni ona fana i sne na izmolzeno sreka soprugot me podrza za toa makar i da snemav ne e sramota na ad duri i polesno so se vika jas se porodiv 2 januari isto carski, ne tolku teska bremeost kolku phisicki sto bev zanikade nemozev da izlevam so bebe i da sakam nadvor kocan sega mozes sekoj den nasabajle navecer mn dobro vlijae jas ako ne izlezam u 7 8 sabajle ne funkcioniram si idam ziva voda ama kolku tolku mi vlijae dobro. Stanuva na momenti podobro na momenti poloso ama od nas cekaat bebinjata mora da sne nie dobri, toa samo znam. A i za vtoro i jas sega ne se nafakam ama ne sakam da mi bide sama moze bi za 2 3 god ke vidime. Ne vikaj deka nijogas nema da imas vtoro, i sama velis deka si se namacila i si go cekala, koga porasnnuvaat polesno, denes se iznaplakav so nea u 12 ama sega vo 3 kako nisto da ne mi bilo ona vo hranilka jas si sreduvav vo kujna

 

Тие првите недели и месеци се најтешки, после иако ќе си изморена нема да ти биде вака. Ќе почне уште малку да се смешка бебе, па ќе гука ќе ви се радува.. сега е само плачење (кај нас така беше), хранење, пресоблекување, успивање.. нема да биде вака вечно, повторувај си цело време. За неколку месеци иако ќе си пак уморна ќе уживаш, верувај.

 

ко мајка ми да го напишала ова

 

А зошто не излегуваш надвор меѓу луѓе?
Сабајле можеш да шеташ со бебе, приквечер исто. Стај бебе во количка, седни на кафе, не се затварај дома.

 

Сите сме го мислеле ова и верувај дека ќе фатиш ред и ќе уживаш. На почетокот се ти е ново секојдневието ти е потполно сменето, мислиш дека нема крај на обврски, а после се навикнуваш и некои работи ги правиш механички и со насмевка. И со бебе ќе се поврзеш повеќе и ќе почнеш да уживаш во најмалите ситници. Ние сме скоро 6м , она е се поактивна и повеќе будна ама јас го фстив редот и сега ми е полесно отколку новороденче кога беше. Знае и да се заигра сама на подлога па и кафе на раат да испијам. Не е се така црно, доаѓаат и полесни денови.
Мој совет ти е да бараш и прифаќаш помош, дали е маж ,мајка,свекрва било кој не биди горда и прифаќај тенџериња за да си олесниш. Прај во денот барем по една ситница за себе, дали ќе се исфенираш, дали ќе се налакираш, дали маска на лице ќе ставиш, нешто што ти прија ,угоди си и шетај,шетај ,шетај никако затварање дома.

 

Скроз друга жена /мајка со второво. Опуштена од прв ден од болница уживав од прв ден жими се, уживав, бебе мирно, без грчеви, си имаше ред со дремки, со цицање, не плачеше ич, премирно, за разлика од првото кое беше се спротивно...
За второ многу тешко се одлучивме, бев уплашена од првото ама многу ми е мило што го имаме малово, љубов се
4 год и 8 месеци се разлика и од оваа гледна точка мислам дека е супер разлика, сега кога малото е скоро 11 месеци се гледа бенефитот од разликата, си играат заедно, големиот ми кажува ако стани, ако оди некаде кај што не треба, ми помага на почеток тешко беше со него (големиот) плачеше од нигде никаде, жално плачеше, плачев и јас еднаш со него, имаше љубомора, правеше нешто за да биди забележан, да му речиш браво.... Сега веќе е подруго, пак има некогаш испади ама е веќе поретко. Научивме и ние како да се однесуваме. Прво внимание на големиот па на малиот, од почеток така, секој што ќе идеше пред врата му велевме прво со големиот да зборува па после со бебето. Тешко беше со бабите, на нив најмногу беше љубоморен.
Имам уште за кажување ама да не должам

Уживајте мајки, помош ако имате прифаќајте, само еднаш се мали, знам така се вели, ама сега и го чувствувам тоа како што растат... Лесно нема да е никогаш дефинитивно, ама без нив не би можела да замислам живот. Тие ми се живот

 

@lackygirl
Мајка дај ми утеха дека поголемото ќе се среди.
3.5 години се разлика,бебињата се душички,ама поголемата е проблем,по цел ден лудува низ дома,не можеме да ги допаземе бебињата од неа,ги сака мн,не е љубоморна,изгледа од милост ги гали така погрубо.
Само измислува нешто да привлече внимание нешто,понекогаш и бебешки зборува.
Стана непослушна,играчки не сака да собира,не сака сама да јаде,мама или тато да и даваат.Навечер не сака да заспие како порано,само туку измислува некои работи.
Не е запоставена никако и'посветуваме доволно внимание.

Научивме да броиме не до 10 туку до 100 да го издржиме се' ова,напорно е многу.
Многу често се прашувам каде згрешив,дали е до мене.
Знам живците ги изгубивме додека да дојдеме до бебенце,нешто и од работата,позрели години 43 јас,45 сопругот,понекогаш како неспособна се чувствувам.
Кажи ми дека нема да трае тој период со поголемата бидејќи моментално тоа ми е проблем.

 

Го вадам сабајле во двор од куќа еден сат седиме тука спие или дремка во раце или количка.
Околу 7 или 7.30 до кај 8.20 го носам на шетање со количка подалеку малце.
Не знам кое време да го капам па затоа рано доаѓаме дома за да го капам кај 8.30 -9 млеко и заспива.
Или да го капам пред излегување ноќе па да шетам повеќе до него со количка да не го маткам по шетање.
Уште ова еве не знам како да го направам за најдобро да е за него.
Иначе прежешко е преку ден да шетам освен проквечер мада што и нпќе некако тешко жешко спарно јас не одморена некако мисе слошува...

 

Фала ..помош од машми и малку од свекрва имам.
Мн сакам да шетаме поврќе но пекол е времето а и не знам да се организирам со бебе баш кон 7.30 кога нема сонце тој спие и викам кско да го ставсм сега во количка за надвор и за капење не знсм дсли пред шетање или после и така само во двор повеќе дена седиме

 

Секој ден го бањаш? Бањај го пред шетање, па шетајте си подолго ако ти спие во количка.
Не мора роботски се да правиме, може да се ужива малку, што ако имаме бебиња.
Не знам што плашат тука?! Кај тебе момемтално удел имаат и хормоните во расположението. Мене тоа ми се случуваше со првото. Како робот се осеќав. Урлав по дома ако не е бањата и легната во 8, а бебево месец дена, појма нема од ништо.
Сега со второво ама ич не се замарам. Уживам во секој момент. Сакало во раце да спие, нека спие, ќе пројде за 2 недели. Не спиело нека не спие, ќе пројде и тоа.
На игралиште надвор до 9 ипол сме седеле, заспало во количка, голема работа.
Значи се поминува, првата година дена лета. Ништо од првичните нервози не е засекогаш.
Кога се ужива? Се ужива максимално кога ќе почнеш асално да спиеш. Ќерката почна на година дена. Не знам зошто викаат дека мајка не ужива, мене моментално супер ми е со бебе 1 месец и девојер скоро 3 години. Е сега уживам во пиење кафе и пивце со други мајки на игралиште ама па со тек на време си наоѓаш опуштање и уживање во секојдневните нешта.
А уморна ќе бидеш секогаш, само што ќе се навикнеш и нема да осеќаш веќе умор.

 

И мојата исто почна да прави и да знаеш дека е од љубомора, иако не ја ја искажуваат директно. Јас ја оставам, зборувам многу и знам дека е период и ќе помине. И посветуваме внимание ама сепак сака да го има целото внимание за неа. Сум немала никогаш проблем со неа откако е родена, кога ќе сум кажела нешто дека не смее тоа било закон, сега бунтува и доста знае да плаче за да добие тоа што го сака.

 

Исто баш исто,ама сакааммм и плаче вика.Јас полека и објаснувам зошто не може тоа сега,таа јок бре брате..

 

Е ова... се зезам дека набив кондиција, и стварно мислам дека е така. Ама тешко стекната кондиција, како во војска; се раѓа дете, те фрла во нова рутина и тешко-лесно, мораш да се навикнеш.

Со тек на време веќе прифаќам дека ништо нема да е веќе исто. Времето нема никогаш повеќе да е целосно мое, ниту пак силата. Ама замислувам како ќе ми беше да немав дете, сето мое време и сила ќе беа за мене, ама едно такво чувство на празнина ми доаѓа, па си викам не фала, не можам да си го замислам животот без неа.

Се надоврзав на твојот пост, ме инспириравте

 

Таква беше љубомората и кај нас, се побеби и мојов не фати цуцла малото ама тој ја земаше и в уста
Сакаше преку него да скока на кревет, значи такви фикс идеи имаше, да тоа со јадењето, ние го раневме, дај вода, дај ова дај она, исто се како што наброи а мојот поголем сметај. Сега на пр е поинаку, сам јади, сам си оди за мочкање... Пелени од 2 и пол години фрли ама уште газот му го бришам
Но морам да ти кажам таа возраст од 3 до 3 и пол години беше најтешка кај првото, многу тантруми имаше, многу плачење, пред 4 год се смири, како да порасна. Бебето дојде ко имаше 4 год и 8 месеци. Мое мислење, разлика поќе од 4 год идеална според искуство.
@Tea SK и ние така функционираме, кон 10 заспива бебево, надвор јади, спремам каша си носам, од 7 навечер надвор, па ако сака нека спие в количка многу лабаво, затоа уживав и уживам сега, нема правила, вака мора и готово, пак си има ред и функционираме сите среќни и задоволни.

 

Алал да ти е , ме инспирира и мене иако и мене ми е тешко премногу
Некако првото има револт , дерење, тепање и ми пукна филм, ама издржувам и на крај пак изморена се осеќам..
Ем пекол што неможеме асално да шетаме, ем по дома не се седи сама цел ден..
Саат време да речам ќе дремнам можда и толку..
Од другата недела првото ќе е во Дојран со моите и ќе пробаат да го одвикнат од пелени, па здравје ќе се стабилизирам малку јас ..

 

A да си жива и здрава, ко ја да сум пишала и сакав да пишам ама ај викам да не се осети некој повредено. Не знам зошто се праи толкава фама од моментот бебе. Плачело, па плаче, бебе е, не знае да каже. Имало грчеви, е има, го боли меше, топло е, не знае да каже, плаче. Цицало, е ти да не не јадеш, рачунај тоа има желудниче ко оревче, се заситува бргу ама и бргу огладнува. На 50 степени бањам дете, облакам во боди, во количка, кафето во раце и на шетање. Вчера шетавме 3ипол саати, од 7 до 10ипол, вечераше надвор така да дома само туш, гуш, бац, музиче за спиење и кома до сабајле. Да дека е бебе и дека треба да е приоритет, ама не е и дека ќе му биде лошо на него во количка да си поспие, особено корпа ако имаш и ти спие во корпа, оооо, поголем благослов нема од тоа. Моето на 29ти декември родено, на 19ти сме биле излезени еве сега гледам по слики, сме биле по извод, значи немало ни 1м а било зима, облечено, стуткано, си испазаривме, си прошетавме и цурих назад. Цицаше дома и после на клупа во парк и дома пак, 3 саата излезени, еден убав ден што се погоди, милина. Гледај убавина во малите работи, прошетка, лежење на спална покрај бебе, гледај му го лиценцето и уживај во глетката. Причини имам 1001 за стресен живот, ама еден го имам на располагање и се се средува освен здравјето ако дојде до крајна точка, така да и пари и дом и се ќе дојде на свое.

 

Мојата и да лази почна,прстенчиња ги става во уста цуцла и било тоа,уште да побара да цица и комплет бебе да е

 

Ми побара еднаш да цица и она била бебе. Истото го поминуваме и ние, верувам дека и е шок со оглед на тоа дека 24/7 вниманието било на неа од моја страна, не работам, не живееме во Македонија и цело мое време било посветено на неа. Ќе им помине и овој период, јас се надевам во брзо време.

 

Моето побара да цица на 7г а не па вашите мали, а пази воопшто не покажуваше љубомора. Сосема е нормално, дете е.