Мајчински муабети (не е за барање совети)

Нека нема во колата освежувачи, и гледај повекје да биде исправено, да гледа кај оди. Ми се лоши и мене, и знам дека тоа ми тригернува, па на тоа пазам и кај неа. Последниов пат дадов наусолвит, немавме мака. Ама па не сакам и на кратки релации да давам, и за тоа пазам на тие работи.

 

Многу добро ти го разбирам стравот, јас успеав после 3 години да го надминам сама ама ако те совладува побарај стручна помош. Кај мене доста се влоши еден период, мислам дека беше од умор. Инаку, привремено решение ми беше камерата што ја имав за бебето, ја носев од соба во соба зависи каде седам во моментот и маж ми имаше задача да ме проверува почесто.
Кај мене прво почна со тоа дека мене нешто ќе ми се случи и бебето ќе остане само (гладно, ќе вришти, ќе падне), па продолжи со црни мисли за маж ми, стално мислев дека последен пат го гледам кога искача низ врата.
Се надевам дека ти е период и ќе ти помине што побрзо

Поздрав од една уморна мајка, би сакала да имам време да пишувам почесто. Ве мислам и ве проверувам, се надевам дека сите сте добро

 

За умор не се уморвам гледам овие денови само со него да се занимавам. Мене ми е страв особено кога го капам дека да не се онесвестам, срцев удар па дете да се удави или да ми падне на плочки. Знам можи глупави мисли ама...

 

Ау за излегвање не ми е страв излезена сум сама секој ден, оброци секогаш носам повеќе а и надвор има луѓе не сум сама ама дома...ужас какви мисли. Се надевам за брзо ќе одам кај моите.

 

Што вика @Skyler , за по дома дај им задача на твоите или другарки, било кој неколку пати во ден да ти се јавуваат, да ве проверуваат, ако на тој начин ти помогне да го надминеш стравот.

@Skyler , кога веќе пиша, како си ти? До каде стаса со бременоста? Батко е и овој пат?

 

А зошто да и кажеш на газдарицата, а не на нив директ?
Не се мали деца, па ќе те кажам на мајка ти.
Директ на нив ќе им кажеш да не го пипкаат бебето.

 

Не ми се случило вакво нешто ама да ми се сличи ќе им кажам да се тргнат во секунда.
Прво што се доближува до бебе толку, второ да не му текне да го пипне. Па уште го бацува?! Боже ме сачувај, јас на бабите не им давам бебе да ми бацат, на продавачка.... свашта.
@see.emily.play а зошто директ не и кажа да не го пипка?

 

Мајка до сега дали некогаш си се онесвестила рандом? Веројатно не. Зошто баш сега би се десило тоа, нема шанса, сецни ги мислите и пренасочи ги на друго, всушност не мисли на ништо туку фокусирај се на бебето како се бања, како гуга, како ти се смее, исклучи го мозокот малце.
Ако ти е пак страв фејс тајм си маж ти или некој додека се капите и готово.

Мене искрено првите три месеци додека не бевме во МК со бебето и маж ми, ми беа најубави и најлесни. Мислев дека таму ќе биде тешко дека сами, ама не беше, имавме таков ред, рутина и убав период што сега си велам кој ме тераше да се враќаме.
Откако се вратив се оди надолу, депресија почнува сега да ме фаќа, периодов особено ми е толку тежок.
Тонам и тонам и не знам веќе како да си помогнам. Се трудам, стварно, ама немам желба за апсолутно ништо.
Механички правам се, одвај собирам сила да го почнам денот.
Синоќа детето стана во 5, а јас одвај заспав во 1, и плачев, плачев оти очајно ми требаше сон, мир, раат.
Многу ми се струпа на рамена, ми тежи товарот кој го носам.
Се гледам во огледало и тажна сум, ми се познава дека сум тажна, огрдена, несредена, не сум јас.
Не гледам крај на ова, ден за ден само преживеувам, а се убедувам секој ден нешто да сменам за малце да добијам воља ама немам сила да сменам нешто. Прегорена сум, а тек и сами ќе останеме со бебето и не знам како ќе успеам.

Никогаш во животот не сум била вака потиштена, никогаш, а баш сега не треба, баш сега му требам среќна на бебево и баш сега му требам храбра на мм.

 

И третиот е батко дефинитивно, во некој друг живот ќе се надевам на ќерки
Ситно бројам, 32 недела сум и тотално неспремна битно одмор терам со стомак до заби А и како ќе пишев, дома немам време за ништо. Тешка бременост некако не знам, доста напорно ми доаѓа. Искрено едвај чекам да се породам. Фала ти

 

Na koj nacin bi im kazala.
Sum bila i drska i fina i site me gledaat vo prasalnici i mi vikaat samo ti li rodi dete.
Znaci magnet sum za odlepenici.
Pred 2 nedeli edno dete urla na ulica niso ne ja slusa majka mu i ona za da go smiri ela bebeto da go vidime mu vika i trga nakaj nas jas cur vo druga nasoka ni ja znam ni pa sakam da ja znam .

 

Еднаш една тетка во лифт го баци син ми и маж ми ѝ изреагира: а што ако се качи сега некоја комшика што мене ми е убава, да и отидам и да ја бацам без прашање?!
Само замоли да не го бацуваат и ич не се замарај и објаснувај.

 

Од некое помало место си? По однесувањево на луѓево така ми личи.
Ќе и речам директ бебе не му се доближува и не се пипка. Или не го пипкај. Дрско. Па како сакаат нека ме гледаат, ми е гајле
Ќерка ми има 3 години, ја имам научено да вика "не ме пипкај" гласно ако некој сака да ја пипне без дозвола

 

Lele da hahah ubavo i kazal.
Nareden pat ako nekoj go pipne i ja ke go bacam ke se iznenadi hahahah
Ama neznam kako se lugevo bez oset eddnostavno ne mozam da si stavam vo glava.
Pa nikogas ne sum se podala tugo bebe da pipnam .
Za zal ima i nekoj sto ne se zamraat pa gi ostavaat decata da rovarat kaj stignat i da pravat sto sakaat .
Primer na mm brat zena demek na zborenje gi pazi da ne rasturaat ova ona a koga doaga po fioki i vo spalna mi fakaat zatoa tolku e i viknata na gosti do sega 2 pati i ne sum vo plan da ja vikam .
Kaj sveki koga odime gledam vo razlicen den da ne se srekavame.

 

Vo aerodrom ziveam ama tuka ramstor mi e na 10 min od doma i nonstop pazaram tamu i site me znaat i 2 3 pati dnevno znam da odam te po blago te neso pritrebalo za doma eden pamet za site vreminja

 

Нереално. Очекував да кажеш некое помало место каде што се поблиски и се знаат сите. Што е со народов?!
Јас бебе исто го мкнам сегде Тинекс, по игралишта, никој не се осмелил да му пристапи без дозвола.

 

@BellaBibi @Tea SK
Уште бев во фаза кога ми беше екстра незгодно. Искрено оттогаш не ни имам помислено на таа ситуација освен сега кога ме означивте, во право сте, требаше поинаку да изреагирам.

 

Не е за совети групава ама јас неможам на ова да не вратам. Не на бебето ниту на мажот ти им требаш, тие се ок, себеси си требаш.
Почни од таму, не си ок, само треба да видиш пак дека си храбра и убава иако не наспана. Земи укради време среди ја косата денес, утре ноктите( лак стави не оди во салон) секој ден пола саат нешто што те прави среќна.
Бебе бацни го, не сака да те умори и нека лежи така свари си кафе, потсети се што си и која си. Нема потежок период и нема посилни од нас, затоа ни го дале нам. Сила си

 

@1209 не си сама. Мене и рандом луѓе ми викаат дека сум делувала исцрпено, пропаднато. Знам, се гледам каква сум, овде и немам ред со децава и уште толку не можам да си украдам време за себе. Иако ги немам оние домашни обврски, пак сум околу децата. Почнав да одбројувам денови да се вратам, да се вратам на рутината со децата, а и знам таму после 8 часот додека легнам е мое време.

 

Исто и кај мене, само гледам да помине денот. Некако безживотна и без енергија сум...Само детево да го најадам и прошетам, а и тоа ми паѓа тешко.
Си мислам да не е тироидната да проверам, од некаде мора да иде ова. Го сакам детево, го сакам маж ми, се преселивме кај што имав желба, не знам што ми е и од каде доаѓа уморов и летаргијата. Ајде синоќа не спиев, ама состојбава не е од вчера. До толку уморна не сум, оти пак колку толку спиеме. Ама да не знам да се израдувам, мора да има причина некоја.

 

Преубав совет мама