Мајчински муабети (не е за барање совети)

Ja so mm sum relativno kratko vreme ali kako i da e ja sum pod 30 god taka da mislam i na vreme se omaziv.
Zaedno sme 5 god i 2 vo brak..
Maz mi ke go opisam kako sovrsen.
Pomaga doma, pomaga za bebe , na rabota e po 12-15 zavisi kako mu se obvrskite .
Cuva bebe za da izlezam da prosetam , go rani vo sred nok za jas da bidam naspana za da mozam da cuvam bebe dodeka e na rabota.
Za mojot karakter treba celicni nervi da ima covek.
Nie se karame za gluposti i za bebe .
Jas so moite ne go fakaj za lice , izmi si race, ajde bese nadvor po papuci ajde izmi noze , ne setaj dodeka jades, ne go igraj vaka i slicni gluposti.
On ne iskaca sam, koga ideme negde odime site zaedno i obicno se druzime so parovi .
Druzba so drugari sam da zabega negde nema niti pa go vlece ni sega ni koga sme bile decko i devojka.
Edino iskaca sam koga ima nekoja proslava ,rucek so sorabotnici i vraboteni i toa e mnogu retko i pred polnok si e doma.
Intimnost od koga se rodi bebe e mnogu retko zasto i dvajcata sme izmoreni i nenaspani.
Dodeka bev bremena nisto od sam start .
Mislam deka na toa pole treba da se poopustam no nekako nemozam, pred da zabremenam imav 58 kg a sea sum 15 plus i ne se osekam ubavo
Koga ke zaspie bebe ke se gusneme i gledame nekoj film.
Jas na momenti duri si vikam jas da bev maz mi dosega sto iljadi pati "ke si udrev boks" haha.

 

20/10
11 години заедно од кои 6 во брак.
Благодарна сум за сето разбирање низ годиниве и пред бебево а сега уште повеќе затоа што отсекогаш тој бил гласот на разумот а јас... јас само гласот
Малку ми е незгоден карактерот и многу успева да се износи со него. Прво додека се прилагодував на новата улога се трудев да се однесувам разумно и дораснато на истата (колку што беше можно) и многу се контролирав свесна дека и тој има нова улога нели, не само јас. Ми се чинеше дека успевав но сега кога ќе се навратам не мислам баш така. Се беше припишано на хормоните, никогаш замерено. И сега 7 месеци постпартум многу подобро функционирам благодарение на него, едноставно некако секогаш ме прави спокојна без оглед како стојат нештата. Не знам како му успева.
Не знам за годините наназад, сега од овој аспект не можам баш да направам споредба но откако сме родители, моите очекувања ги надмаши. Прекрасен татко е
Да, има недостатоци ама имам и јас. Сакам што се караме и по некоја минута забораваме дека сме се скарале.
Го сакам многу.
И ми недостига.
Не знам дали ќе станува полесно или потешко ама сме минеле низ предизвици низ годините па верувам дека се ќе биде добро. Само здравје.


Добра ноќ мамс.

 

Баш ми е мило кога читам вака пофални и убави зборови за мажите. Мажи кои се 100% посветени дома, разбираат жени и им се целосна поддршка.

Дај боже да ги има во се поголем број.

 

@Emilija28 по ова што го пишуваш како се однесуваш и со маж ти во врска со бебето искрено ќе ти кажам го чуваш у стаклено ѕвоно, и премногу заштитнички си настроена кон него, да не дозволуваше никој да го пипне од непознати до некаде ќе речев ок, ама маж ти целоо време да го опоменуваш за се околу бебе како да е тодлер, а не татко на детето е ту мач. Мислам дека карактерно сакаш ти да ја имаш контролата и да ставаш ред, најдобронамерно поработи на малце опуштање оти децата кои растат со премногу заштитнички настроени мајки подоцна немаат самодоверба за превземање ризик. Ти кажувам дека јас растев си таква мајка и знам.

На страна другиот муабет апсолутно кој сака може да му смени пелена, да го бања и храни, ако тоа ми дава 10 мин одмор на мене, не гледам никаков проблем

Јас и мм сме заедно 18 год од кои 6 во брак, ептен деца бевме кога се фативме.Имавме многу подеми и падови, многу растење, созревање и пронаоѓање, врската ни е иста како и отсекогаш со исклучок на тоа што последната година јас се чувствувам дека премногу се ослонува на мене, некако се разочарав од тоа колку е илворвиран, ама од друга страна знам дека у позадина има причина и пробувам да бидам поразбирлива, првите месеци беше апсолутно посветен, многу голема подршка ми беше цело време, сега е малце опуштен ама реално и да сака. е може повеќе, има хронична болест која често го ограничува во секојдневието и верувам дека му е предизвик да се грижи повеќе.
Јас се сменив, додуша не се сменив туку предходно имав многу трпение во врска со нас и кон него, секогаш бев подршка, секогаш превземав се на мој грб, секогаш рабаотев повеќе и се грижев за него, мислам откако доби дијагноза, ама сега немам, целото трпение ми оди за детево и кон него сум избувлива, нему тоа му смета и му е несфатливо и често се караме.
Последните недели ситуацијата е подобрена, ама ќе видиме до кога. Инаку дали имам уште љубов кон него, дефинитивно, он ми е фамилија, партнер и човек до кој пораснав, пред се ми е пријател па се друго, дали уште имам страст…не знам на моменти да, ама често немам никаква желба за интимност и правење нешто со него, ама сепак мислам дека уморот е главен виновник, не дека тој како маж е причината.
Психолог ми даде совет дека во првите 3 год од родителството не треба да се донесуваат одлуки за бракот освен ако не е нешто екстремно нели, така да држете се ќе помине.

Инаку мајки не знам дали ја следите Менди на инста, ако да, тркнете на профил кај неа, има споделено пост од мојата продавница, имам giveaway на слики. Трк да ме подржите

 

@1209 изгледа само јас имам подолга врска од тебе (22 год сме од далечната 2002, од кои 8 год во брак почнавме како деца од 13 год тоа на почеток беше детска љубов, еднаш во месецот ќе се бацневме ама така така и еве сме 22 год заедно со 2 деца во сите години само 3 месеци бевме скарани и со некоја расправија ко секој пар.
Веќе сме толку навикнати еден на друг и мн ретко имаме расправии. После 2рово дете фали повеќе интимност, јас сум проблемот немав менструација точно 11 месеци после пораѓај, па ми дојде на 16ти јули се надевам на враќање на либидото после првото дете немав ваков проблем, имав желба а добив 9 месеци пп.
Сега повеќе замор, едно поголемо дете и немаш многу време за интимност, да заспијат 2цата па после 23ч да се најдиме јас заспивам со големиот и неможам после да станувам и така 2 пати месецот успеваме како што кажав мене не ми смета ама мм си бара поќе
За др работи немам замерка

 

Со маж ми сме заедно 10 години, од кои 4 години во брак, претходно заедно живеевме околу 2 години. Свадба правеве со првото дете, за време на корона, решени бевме дека сакаме да прославиме за нас.
Постар е од мене 6 години, имавме многу подеми и падови, не дека не, сме ги пребродувале секогаш фала му на Бога, јас со него како да пораснав, ме научи на многу работи, ми го избриша стравот за многу работи, цврст и решителен е доста, а и многу посилен од мене психички, одличен татко, и супер сопруг со некои маани
Многу работи за да имаме лагоден живот, зошто нели станбен кредит и две деца не е баш лесно, некогаш ми е жал, ама јас сум посветена на децата повеќе кога е тој на работа.
Беше повеќе инволвиран во работата околу дома и децата, до лани, сега некако како почна повеќе да работи забушава со обврските по дома, децата секогаш му се на прво место. Ретко знае да искочи сам, ако се договориме искачаме сами, и оставаме деца кај баби. Ме нервираше неколку пати што имал повеќе слободно време од мене, ама помина и тоа
Како и сите скоро, така и јас си ставив себеси многу работи на свој грб, ама и тој е тука за разнесување, за помош околу моите и неговите, за пазарење (иако е со претходен список од мене направен).

Со сите има муабет, дружељубив е многу, и го сакаа луѓето, за разлика од мене што сум понекогаш дивјак

Го сакам што не е себичен, гледа за децата прво, што не почитува и сака безусловно и се ќе направи за нас, ме нервира што се исклучи последен период од домашните обврски, ама ќе го средиме и тоа
Иначе, за воља на вистината многу мисли и за после 2 недели од сега, и за после 2 месеци, ретко нешто непромислено да направи, тоа и ме нервира понекогаш
Многу голема поддршка и помош ми бил секогаш, секогаш бил на моја страна, никој не дозволил да ни се меша, никогаш нема да заборавам колку ме чувал и ми угодубал додека бев бремена и постпартум и за двете деца, нема зборови за благодарност.

За совршени не сме, ниту јас ниту тој, тераме добро овие години, и успешно поминуваме кризи, дај боже да е така секогаш.

 

Интересна тема сте опфатиле, со мм сме заедно 7 год во брак а претходно официјални 7 год во врска, а и ние како Лаки сме од деца симпатии и во некоја невина детска врска уште од мои 15год, со паузи оти сме биле дечиња хахах. Јас па баш сакав да прашам дали некој како нас наишол на толку спротивности, во многу работи сме небо земја различни на пример јас сакам и можам да спијам со отворен прозор цела ноќ, него тоа му смета, дури можиме и за тоа да се скараме. Оцена нула би му дала на карактерот "краток фитиљ" на мм, за се друго ќе добие висока оцена, си помагаме за се по дома, знае и да зготви, да среди, ќе чува деца, се е ствар на договор. Ама човеков не знае да изброи до 3, тоа страшно ме нервира, инает е голем, јас го научив, знам како да постапам, ама дојде на ред керка што е инаетчивка копија на него, па знаат да се карат како снаа со свекрва
Добро е што прочитав од др членка дека дури не направат децата 3 год, не треба да се размислува за носење одлуки за бракот, кај нас малото ближи годинка.
Во однос на дали иди полесно, можеби важи тоа поголеми деца поголеми проблеми, ама за мене деф полесно беше со првото откако потпорасна, кога се само знае да кажи, сака да оди кај баби итн, тогаш деф има повеќе време заедничко да се помине со маж. Можеби така размислувам оти големата знаеше сама да се заигра, ќе видиме како ќе биди со помалото, ама сега е лепенка за мене.
Со страсти добро стоиме, наоѓаме по малку време откако ќе заспијат децата Големата ако оди некогаш на преспивање кај баби, исто како сами се осеќаме оти бебе не можи да излези од креветче само
Туку мајки, што контрацепција користите, имав предлог од гинеколог за спирала, као демек рајат скрос, ама нема дојдено на ред ни да се размисли ни да се аплицира.
Постов каша попара, ама како издувен вентил ми дојде.

 

Ние пошто планираме здравје 2ро, бебево ми е уште мало и му давам мое млеко не доага во предвид контрацептивни ни спирала ни нршто сл. затоа кондоми, на стариот добар начин. Претходно само еднаш имав купено во скоро 10год врска, а сега некако не ми е проблем, купувам работи за беба успат и ова ко мастики да сум си купила,а претгодно црвенеев ко да крадам или ко никој да не го прави тоа, боже ме сачувај. незнам за другите иако бев царски после 3 и пол недели веќе се вративме на нормала, иако додека беебе е помало ставрно е полесно не дека сега е мн голема де 7 месеци е, ама преку ден повеќе ме изморува

 

жЗдраво мајки кралици!
Уф од кога ме нема на темава, дури од пред да се породам со второто. Цело време се мислам што да напишам и цело време немам време да го допишам, од премногу размислување.
Кога ве читам вака, искрено ме тешите дека не ми е само мене животот хаос, дома хаос, немање време за ништо ( да знам, сама сум си крива што запаѓам во 'замки' на совршените мајки на инстаграм ) Не знам искрено како слабеете блазе си ви, јас имам накачено 20 плус кила, немам време кога да јадам и навечер се прејадувам кога ќе заспијат двете

Бебето си расте, влегува во четврти месец, цел ден е кенкав, ама добро е... веќе ги знам работите и не се нервирам толку, знам дека овие месеци е најтешко, ама ќе помине, иако нејќам бидејќи бебето ми порасна преееееемногу брзо. Буцко е женски, 6 кила е на 3 месеци, бутчиња и образи за ручкање има
А батко... Е големиот батко исто се наоѓа во некој период што комплетно не игнорира дома што и да кажеме, и се однесува како торнадо Кај и да помине, позади него е хаос. Маж ми чистеше пред некој ден и ми вика, се чувствувам како да туркам вода назад во морето.

Туку таман, ќе се надоврзам сега на двете теми ППД и маж ми.
Со првото бидејќи не успеав со доење и покрај пробувањето да се и сешто и спиење буквално со пумпата, често знаеа да ме затрескаат мислите дека не сум доволна мајка и да имам преголема анкциозност за бебе и слично, но кога ќе почнев да зборам со маж ми дома, ми беше како сопствен психолог. Тоневме со муабетите секоја ноќ и секоја ноќ ми кажуваше колку горд татко сум го направила. Исто и од возбуда од првото се сеќавам како вчера да беше првата недела се гушкавме заедно и си плачевме за семејството што го создадовме.
И покрај муабетите, не сакам да кажам ми помагаше, бидејќи и самиот ја мрази таа изрека.- кога и да не праша некој ти помага ли маж ти, тој самиот вика, не и помагам, туку си го чувам детето. Менување пелени од прв ден и со двете, бањање, пресоблекување, успивање, хранење, занимавање и што уште не.
Сега со второто се чувствуваме дека сме поразделени, бебуш ми цица и јас сум скоро цел ден со него, а тој е со поголемото.
Можам со гордост да кажам дека тој подобро се справува со тантруми отколку мене веќе. Сега со големото, го занимава цел ден, надвор цел ден шетаат да му потроши енергија малце, а и како што кажав истовремено се справува со секојдневни неколку пати на ден тантруми, успешно.
Доволно е мислам, разбирате за каков човек зборувам, од моја страна кажано - совршен татко.
15 години сме во врска, 5 во брак, и сеуште секој ден се бацуваме, се гушкаме, добро и понекогаш се караме , ама што е најважно после кавгите разговараме што се случило и зошто така сме реагирале двајцата и си кажуваме извини.

Да не го должам, некој следен пат ќе ви раскажам случки со две мали деца дома ги има премногу ( пример - големиот батко го јавна бебето од 3 месеци како коњче , ама дојдов за едно нешто да се пофалам и покрај најголемиот хаос и животот со премногу плус килажа, ни се пружи шанса да си идеме од тука. уште два месеци и се селиме горе, Скандинавија. Ќе биде интересно со две мали деца преселба, ама заедно ќе успееме во се.
Ќе репортирам како ќе се снајдеме.
Убав ден мајки, гушкајте деца, преееееееееебрзо растат

 

Една годинка
Роденден
Пресреќна сум преполна со емоции
Моето дете
Повелете виртуелна торта и виртуелно ноже

 

Пре пре убава ви е тортичката нека му е среќен роденденот на малото секогаш да ве прави среќни и горди

 

https://www.instagram.com/reel/C8HGxMdtUoB/?igsh=MXJ6cmR0Mm91c3A3Yw==

Мислам овде зборевте за тантруми...еве едно кратко видео што може при следен тежок момент ќе ве потсети да земете длабоко воздух и да ги гушнете

 

Еве ја тортата во живо. Стварно ја направија како од сликата

 

Кој ви ја правеше сакам и за моето една ваква ќе правиме прослава и свадба на неговиот 1 роденден.

 

Долго не сум пишала во темава.
Епа добра ви вечер мајки Кога треба да се олеснам јас сум тука..

Ете јас сум од тие што на моменти се губат во сопственото тело. Овие мисли не се мои. Дали е возможно едно толку мало човече што го чекав 2 години, еден куп терапии, боцки, испитувања и пролеани солзи, да може да ме доведе до лудило.
Сериозна сум, на момент помислувам дека бог ме предупреди да не раѓам, ама јас бев упорна и еве ми ти го.
Кога се роди беше најмирното бебе. Бебе што го капев заспан, бебе што врзуваше и 5 часа за сон, ќе станеше само за млеко и веднаш продолжуваше со спиење, (од 20:30 па се до 09:45)


Лани и оваа година не бев во план да идеме на одмор, но свекорот запна ќе ви уплатам идете барем некои 4-5 дена во Охрид. Погодете кој е пишман? Секако, јас и мм, а богами и детево
Поради воспаление на трет крајник пиеме антибиотик, така ние спаковани со секаков вид на инхалации, сирупи и сл. за момент помисливме дека ќе смениме место и се ќе заврши.. ама ѓаволот се насмевна и детево крена 38.5 температура утрово
Замислете комбинација на температура и тантруми. Луѓе јас ова не можам веќе да го издржам. Психички сме уништени заедно со мм, бидеќи како родители не можеме да го смириме детево. Во состојба е да плаче буквално за се, а тоа плачење е најгласно на свет и трае, и трае. Најтрагично од се, само што ќе се смири не поминале ни 5 минути, јово на ново.
А што е со борбава за памперс? Мислам да го тепав немаше да плачи така хистерично колку за памперсот. Е тука е најголем проблем тоа… мм мисли кај да е ќе почне и он да ги има тие тантруми сега на големство
И така лежам додека спие мирно и ми иде шамар да си врзам, за лошите мисли што ги добивам во таквите моменти (а голем дел од денот ги имам)
Да не ја должам, се чувствувам ужасна мајка, мајка каква не би требало да има син ми.

 

https://www.instagram.com/deyanocakes?igsh=MWY2Z2o1ZzVwaWVmag==

 

@Bebetoo ела да се гушниме.
Пред неколку дена во парк мислам дека сите не гледаа. Тантрум најјак на светот. Дури почна да лази со кратки пантолончиња. Толку бес имаше во него. Зошто? За да се качи на највисоката лизгалка и да се вози на чукачки количиња. Го кренав и само одев каде што нема луѓе да се смири. Имаше луѓе на клупата и дури станаа од што им беше незгодно.
Помина се и оп друго дете.
А јас? Исцрпена, тажна, лута, се чувствував како претепана.
@Fenix05 во тие моменти не ме остава ни да го гушнам. Дури не му помине само седам и беспомошно го гледам.

 

Од кога да се спремам за ова? 15 месеци сме.

 

После втората година станаа поинтензивни. Сега има 2 год и 2 месеци. Не мора да значи дека ќе ги имате. Со големиот не знаев што е тантрум

 

Кај нас од 17 почнаа, по 20ти месец се поинтензивни. Се поклопи со тргнувањето во градинка, еве една недела е дома многу се намалени.
Може и да не биле “вистинските” тантруми, само да изкажувал револт