Мајчински муабети (не е за барање совети)

Ми досади мачката, си најдов аватар да ми одговара на името

 

Сестре, нежно е за нежни деца
Нашиве не се нежни си викам

 

Абе или ти е жал или сакаш одма да заспијат. Нема преку леб погача

 

Вие со имате 2..3.деца кога одите некаде комплет сите со маж,успевате ли да се спремате со брзината на светлината и да не заборавите нешто? Или нешто до мене е,обавезно нешто заборавам,се нема време јас да се стокмам како сакам.

 

Јас со 1 заборавам или грицки или влажни. Значи по дифолт. До мене ќе да е а?

 

Не е до тебе
Ми иде да почнам у бележник да пишувам што све треба да се земе пред излегување, пошо со три деца обавезно заборавам нешто.

 

Јас на неколку пати заборавив ад млекото да му го понесам, битно вода и во термос и ладна си земав А едно е само, алал да ви е на вас со две и три деца како постигате се.

 

Апсолутно е нормално. Почнав да се спремам јас многу порано, пример ако сме на свадба навечер јас во 1 почнувам. Ако идеме на одмор пакувам и вадам прво мои ствари и така успевам. За на работа станувам во 6, прво за мене спремам, па за дете зошто без тоа секако не се искача нели. Заборавам и јас, ама не е толку страшно.

 

Aууу можам да замислам пак за одмор кога ќе треба да се спрема за 5 души...
Ама ќе се организираме ајде некако

 

Kaj mene e 7ipol mes ja ostavam na krevet se vrti kevo desno i zaspiva za 20-30min., po muabetot kaj vas se pogolemi sig, i jas uzaasno se neervirav deka mn vreme se premetka i ne zaspiva no realno i nie ko si legnuvame ne zaspivwme odma ko sto spomna nekoja clenka samo istrajnost sekoja veceer isto legnuvanje ke namalat na vreme na uspivanje

 

Јас сум со едно, полесно е сигурно ама пак ќе кажам начин кој на мене ми олеснува во спремањето. Во ташна што речиси секој пат ја носам за него има секогаш спремно основни работи како дополнителна облека некоја играчка памперс влажни и една крема за газе што стално стои таму, ја проверувам ташната на неколку дена и ако фали нешто дополнувам, пред излегување само ставам шишиња цуцли грицки и сл. Многу е од помош ова што не мислиш на се, зашто нели се сме во фрка пред излегување
П.С да додадам и една финта, секогаш прво се спремам јас па после дете/маж. Па секогаш јас чекам

 

Јас од стално носам во кола работи како облека, влажни, кога беше мало и памперси резерва дукерка за ако залади, си полнам во мали шишиња бруфен , парацетамол за секој случај. Кога пиеше ад носев во пластични млеко и термос, се случувало да заборавам шише па сум купувала од некоја аптека.

 

Женски јас друго да ве прашам, вие што родивте на 35+. Овие младиве уште се полетни, може слободно да ме прескокнете.
Јас откако сум породена, уште се здрвувам како во бременоста со колковите. Додуша уште и ме боли карлица и колкови. Сабајле ко станувам секако не можам одма да се исправам и да тргнам, трае неколку секунди. Карлица и колкови ме болат како во бременоста, мислев ќе престане ама не. Ни положба за спиење не наоѓам. Се ме боли, и онака пола вечер сум во некоја искривена позиција со рака во креветчето.
До душег ли е, до мене ли е поима немам, ама во последно време ми смета дури.
Знам вежби треба, тоа не правам ме мрзи.

 

Исто и јас. Мислев од епидуралот е, па душекот малце пропаднат дека. Преку ден не ме болат, ама како закочена сум цела. Ноќе ако сакам да се свртам, ај закочена, ама и боли, едвај полека. А дење ако клекнам, станувам ко баба. Баш ко на баба ми кога и викав , што ти е бабо? "Укочена сум".
Одот ми е исто ко вчера да сум се породила. Абе баба апла.

 

Баш сакав да пишам. Јас сум 31 ама исто грбот ме многу боли по бременоста. Кај епидуралот имам често чувство на боцкање и на промена на време знае екстремно да боли. И вчера дали истегнав нешто на грбот неподнослива е болката ме плаши. Золва ми на 31 година и открија дискухернија, исто после рагањето на второ дете, она вика исти такви болки биле на почетоко додека ептен да се укочи 2 недели од кревет да стани. Мислам треба да направиме некоја снимка барем да исклучиме здравствен проблем, а не верувам да е нормално толку болки или старееме не знам

 

Колагенче, Допел херц и тоа, едно на ден. Јас некни на ортопед бев, едвај станувам наутро, кичмата преполовена. Рано е за импресии, тек пијам неколку дена, ако не доите навечер по пола дијазепам од 2 и раат.

 

Jas sum 28 ama mislam sum poukocena od site vas zaedno.
Cel grb me boli nemozam da stanam nasabajle.
So ofkanje stanuvam nemozam vozduh da zemam i me boli uste nekoj saat vreme pa posle pominuva.
Ako ima nekoj resenie neka kaze.
Na fizikalna odam dzabe

 

Леле исти сме сите значи.
Јас сум 43( уште немам де )
Грб ме боли ептен,секој ден со болки сум во половина,коски ме вртат.
Пред некој ден бев на масажа,ама џабе пак имам болки.Посебно после вториот царски,болки во грбот имам ептен,дали од анестезија дали од доење не бебињата дење ноќе не знам ете.
Планирам колаген како што кажa @AngelOfArh

 

Пробај масажа, јас имав такви болки после пораѓај кои траеа година ипол. И знаеш ваљда од што ми биле, што сум му правела на малиот крени/спушти во креветче. Е од тогаш решив да поспие на спална со нас еден период, па сега си се навикна и се укочив од што немам простор да се завртам Битно можам да станам и да проодам побрзо него предходно.
Инаку ова го доживував на 26 години, неколку пати ме стануваше мм од кревет (и ме викаше млада баба)

 

Не сум 34+ ама иста сум, јас на левиот колк не можам да спијам на страна, ме боли и ми се укочува, раката лева исто, имам некој нерв што ми е стиснат го осеќам точно и каде, ми се шири болката од една точка на плешки.
Јас од моите болките ги имам наследено, мајка ми влезе во менопауза на 39, сега на 50 остропороза и страшни болки, татко ми цел живот болки во врат рамења и раце, јас со болки насекаде.

Ко за ремонт се осеќам. Ама сон најмногу ми фали. Луѓе откако е роден 3 саата сон нема врзано, сериозно веќе многу се напнувам. Особено месецов ептен изразено, таман ќе задремам он станува, ама не сака ни вода ни да цица туку мора да го земам и нишкам 15-20 мин и на легнување се буди и пак цице и додека заспијам он пак станат.
Сериозно не можам веќе. Плус и како опседнат е на моменти, дали се заби, кошмари или не знам што ама ќе полудам кај и да е.
Сабајле во 5 мм беше уште буден дека доцна дошол од работа, јас станав со него па од мака на мм му се опнав, ама и не е реално само од мака, осеќам како човекот да нема трошка емпатија за мене жими се, стварно на моменти се осеќам толку поразено. Како се да е на мене, во последно време искрено многу размислувам за развод, не само ради состојбава сега, туку некако како веќе да немам желба да се борам за нас, немам сила да бидам трпелива со него, едноставно не гледам причина нешто да сменам, не сакам да вложам труд да биде подобро. Сум станала индеферента и не сакам да живеам цел живот вака.
Го сакам ама единствено љубовта и детето ме држат во брак, а сметам дека ни едното ни другото не се причина за да останеш со некого. Љубовта отсекогаш ми била само плус, сметам дека други работи се побитни, а ниту една од тие работи веќе нема. Детето подобро да расте покрај сама среќна мајка него покрај двајца мизерни родители.
Ама страв ми е да превземам нешто, страв ми е да се решам на тоа, не сум толку храбра…