Мајчински муабети (не е за барање совети)

На 35 год. се тешам дека нема ни месец поминато, па дека болките ќе се намалат. Кичмата ме боли и листовите на нозете ми се стврдуваат. Се надевам дека со тек на време ќе поминат, а може и нема

Се покајав што почнав да го дојам. Цел живот викав нема да дојам дете ама кога го видов мал ми падна жал да имам млеко, а да не го дојам. И еве до вчера се мачев со камен тврда една града, само што омекна таа со 300 маки, сабајлево се будам со другата камен. Па ајде пак од почеток со болки и омекнување.

 

Marama честитки мама, не стигнав да ти пишам. Да е живо и здраво и да расте со мама и тато.
Инаку на почетокот и јас бев иста со доењето, многу се каев што почнав, многу безвеза се осеќав, имав грижа на совест па доев ради тоа, не сакав и не се осеќав убаво додека доев и тука се жалев цело време. Ама после некое време ми стана многу практично, не велам убаво оти не го разбирам уште тоа возвишување на доењето во последно време, мене сепак ми е нормален процес кој постоел отсекогаш, не дека нешто посебна врска осеќам со доењево, искрено, ама после месеци комбинирано со АД, решив дека ќе исфрлам АД и ќе дојам само и стварно од искуство раат е, ем храна со тебе секогаш, ем ништо друго нема да го смирува како доењето, ем практично што не мора да миеш, спремаш, ем на џеб богами не удира.
Вистина ти велам ќе свикнеш и ќе ти биде сеедно после, дади си време, уште си тазе.
Не те убедувам од аспект дека доењето е посебно бла бла, чисто како мајка со исти чувства како тебе ти кажувам дека е многу практично.

 

@1209 ти благодарам

Не велам дека не е практично ама ми направи проблем со доењето, брадавиците ми се лом, плачев и доев до пред некој ден. Станувањето после царскиот помалку ме болеше од цицањето. Сега се молзам ама изгледа имам пречувствителни брадавици и од пумпата пак ми се лом, парчиња висат.

 

Леле јас немав толку мака, ме болеа да ама не толку да висат парчиња. Земи ланолин и некое време со силконски дој, може ќе помине да заздрават. Ама ако ти е мака и ако мислиш дека не можеш, уште е мало прекини, ќе се одвикне брзо, не де измачувај, секако ќе порасне бебо.

 

@јolene иста сум сваќе 35ка напрајв пред 1 месец.. Имам спондилоза и од неа дерман се нема, многу ме боли глава, врат, раката, на промена на време. Вртоглавици и гадење од неа...

Иначе боли се, половина, грб, колкови, јас 2 царски, плус операција на жолчка, една неуспешна бременост телото трпи, ама најмногу боли од доењето и од кревањето на детето, моиве 2та големи бебиња, од 5 месеци 10кг, со првото престана да ме боли половина на 3 год, ко престанав да го кревам, тогаш ја оперирав жолчката и несмеев да го кревам и така прекинаа болките, и после пак бременост, пораѓај и пак исто.

Малово изгледа има сепарациона анксиозност, нон стоп во раце бара, и кај да ме види плачи по мене, си одам од на работа и залепен за мене и се мези на цицка нон стоп, навечер имам 3, 4 часа сон, дур го чува мм, без тоа неможам да функционирам. Една вечер пред 2 дена реков остај го и се заебав убо, воопшто не спиев вака бар првите часа ги спијам после до сабајле си станува си цица и нема спиење. Мм во детска спие, јас со 2цата на спална, некогаш големиот спие долу со баба му, негова желба, дур сака неka оди.
И така турбо е животов, дома секаде играчки и алишта расфрлени, многу ми смета сма тоа е, не се стига, малово секаде лаза, се исправа и нон стоп активни сме
Иначе си имам периодов грижа на совест за големиот, немам доволно време за него и мн ми е криво и жал и не ми се зборува мн на темава, мн ми е осетлива и само си тепам...

 

Posle 15 dena na more zadutre si odime doma.
Iskreno veke i mi zdosadi.
Maz zlaten nonstop go cuva bebo ja odmoriv ama psihicki nekako se izmoriv.
Bebe nonstop kenka od prv den.
3 dena mu trebase da se svikne da dremnuva na plaza.
Sam 5 min ne poseduva , znaci i 5 min e mnogu
Se iznajade pesok eden kup, so glavata u pesok zarinkana kako noj koga go vidov mi se slosi saat vreme nemozevme da go odmieme ubavo.
Neznam zaso za se nesto kenka .
Kenka koga jade, koga zaspiva. Koga sedi znaci nonstop.
Ludilo me fati veke.
Odmorov mi pomina vo jadenje mislam deka se popraviv uste 5 kg sigurno.
I taka majki.
Ako ima nekoja resenie za kenkanjevo i za toa sto saka nonstop vo race da se seta neka me prosvetli.

 

Да се испожалам и јас.. се жалев дека после година го нишкам до препотување епа мојот драг желудник реши вчера така да ме фркне јако што уште ме болат околните органи и така свиткана со болки нишкав и солзи ми идеа на очиве. Мислев дека умирам крај толку, кај моите сум дојдена на поседок неделава вечер или утре ќе си идам, они секако ноќва одат на одмор ама ги оставив без спиење цела ноќ де повраќам де ми се оди во вц, бебо плаче да го презаспијам. Татко ми го нишкаше па со него некако заспал јас се чудам како искрено. И денеска цеел стомак ме боли буквално цел, дали го преладив ама ништо толку ладно не пијам зошо знам дека имам мака, и се припазувам со јадењево. Ама еве сеа го нишав 35 минути за да конечно се одкаже и заспие
Ништо немам јадено уште, од страв. Само вода и една чаша кока кола испив.

За кичма болење не правиме муабет уште немам 27 есенва ке ја заокружам ама имам една точка во рамената горе што ме боли како некој со игла со жарче да ме боцнал. Уште пред бременоста ми е, мислам дека е последица од учење на биро и после пак работев 2 години седната на стол од 9 до 6, башка работев во Ск па патот ми беше плус седење 1 час натаму 1 час назад. Искривена сум ко баба.

 

Со помин.. Фамосан и Б6 пиј на гладно некој ден, земи и пробиотик обавезно. Плус спазмекс ако имаш пак болки, се надевам не.

 

Боли бе сестра, како нема да боли? Си застанала ли? Си се одморила? Си се наспала ли? Не.
На телото од време на време му треба рехабилитација, одмор, што е луксуз за една мајка...
Така да ќе офкаме и ќе си тераме
Како иде живот иначе?

 

Јас се чувствувам само здрвена. Искрено не ме боли ништо. Ја имав најголемата среќа што ова моево не сака во раце ни 10 секунди. Она што ми фали е да бидам физички активна и да вежбам како пред бременоста. Читам дека многу од вас вежбаат дома, но јас го немам тој карактер и дисциплина. За мене само сала во група и да вика некој по мене да не забушавам се надевам ќе најдам време, имам огромна помош, но осеќам како да ќе бидам премногу излезена од дома ако почнам пак да вежбам...

 

Epa majka blazesi ti.
Kako go navikna da nejke vo race ili takov si e bebusot.
Ja muka imam so toa drzenje vo race nemozam do wc da otidam.

 

Некде низ интернетов читав дека не треба да се носат големи животни одлуки во првите две години по раѓање на детето. Пошо цело време си под стрес, умор, нова улога итн. Мада те сфаќам донекаде, сите на темава се жалиме од исто, некаде е поекстремно некаде не. Не дека мене не ми поминала ( и сеуште ми поминува ) мислата низ глава. Ако не може да се ослониш на животниот партнер во овој најпредизвикувачки момент од животот, на кого друг?
Нервира што за нив животов се враќа на старо, може ќе помине најстрашниот период, вака така ќе се проврткаат, ќе помогнат, ќе помине. Ама за мајка никогаш нема да биде како пред тоа.
Дали е еволуција, дали мозокот така ни размислува нас жените, ама не ми е сфатливо до ден денес како мм си местеше аларм на телефонот, да не заборави да му спреми за јадење на мали. А мене цел ден во тоа ми беше паметот, и временски кога да јаде, кога да зготвам, па да го испланирам околу останатите активности, па што ќе јаде, па дали е доволно, дали сум опфатила се што треба во оброкот. Човекот со алармчето, мозокот по цел ден на трева пасење, гајле нема.
Одиме на плажа, во торбата нема што нема, јас мислам на буквално сите ситуации, што би можело да ни се најде за на плажа. Од јадење, пиење, забава, креми за мачкање, прибор за прва помош, крем за убоди, преслека. Он со крпата на рамо, капчето на глава, “Спремна си?”.
Не знам стварно, неам објаснување. А напорно е да си мастермајнд на секое излегување, излет, патување, одмор. И нормално дека ќе си напнат, кој не би бил.

 

И јас, ако не секој ден како на почетокот кога се роди бебо, сега секоја недела се разведувам.
Имаше некоја праска и јаболка во фрижидер утринава, прееска гледам ги изел све. За бебе сабајле овошје нема. Ќе го запалев. Па уклучи го малце мозокот. За помош во домот имам 0. Растена сум во дом среден пиц пец, а сега живеам во неред и ме полудува. Не можам се да средам, и дете 24ч да чувам. Не можам да постигнам. Жена за помош не сака, само им наоѓа маани, а пајацине на тераса не му сметаат. Кога ќе му речам ај ова-она напрај, не ми вика "не", туку ми вика утре. Утре- нешто ќе има изговор. И така во круг. За лична хигиена е фрик, перен пеглан, туширање 2 пати во ден, конец и флосер обавееезно после четкање, абе не пропушта. А шољата може мочана да седи и не му смета.
Да си прекинам да мислам, пошто ќе се донервирам.
Нарачав 300 глупости прееска. Некој од нервоза јаде, јас купувам.
Добра ноќ мајки. Имаме мали богатства до нас, Господ ќе ги нареди работите, да ни се само здрави живи децата, а и ние богами.

 

Леле мубетов за јадењво жими се ќе го отепам некој ден. Не мислат ни малце на децата, јас и од татко ми знам исто беше, мајка ми само криеше по дома работи што ние ги сакаме оти се метла правеше, еве и мојот така прави.
А нешто што највеќе ме нервира е да станам сабајле со план нешто за детево да јаде и кога ми фали состојка оти он ја изел, обични е млеко оти пие млеко бетер бебе.
Некни мафини правев оти немавме леб, едно друго заборавив да купам и ги тргнав мафините за сабајле за детево, се разбудив со бебе накај 3 и он седнал бута од тоа мафините и млекото надига, леле кога ми фифна главата аууу лом го направив ама искрено жал ме фати после оти ми рече дека дошол од работа мртов гладен и не јадел ништо од 2 поручек оти имал многу работа. Криво ми падна сепак видов после дека тргнал 3 настрананза бебе ја у моментот само се изнервирав, ама пак за извини следен ден бургери му спремав дури со домашни печени лепчиња.
@Lavender13 баш јас тоа го имав поишано во темава за некоја друга мајка ама кај мене не можам да го применам изгледа. Не знам некогаш сум заслепена од гнев оти комбинацијата од сите овие работи си го орави своето, може и се да прави на крај ама не е гаранција дека јас нема да се осеќам исто. Мада не ми е проблем сето ова мене моментот кој ми брка у џигер е што цело време ми вели дека сум била скисната, смрштена и сум ширела негативна енергија, каква да бидам побогу човече кога не сум наспиена 1 година, не ми е јасно што очекува човекот.
Тука барам емпатија, не за помош, не за дете, не ни за домот, барам подршка барем на збор и разбирање. Да рече дојди да те измасирам или легни малце со мене да ти чешкам рака знае колку го сакам ова, цел живот го прави оти ме релаксира многу, ама не и не, цела година ниту еднаш не му текна, ни еднаш. Пу како ги создаде Господ вака емоционално глупи маживе, сериозно!

 

За малце ќе мислев дека за мојот маж збориш. УТРЕ е збор што ме вади од кожа. За него е се утре. За се има време.

 

Денес на работа до 3, дома турбо, се дог со другарки за на кафе арно ама морав и малото да го носам, пишман се напрајв што излегов, цело време ама буквално цело време плачеше, се лутеше и кемкаше, па и цицање му дадов таму значи ме напна со цицањево, готово полудувам, ќе намачкам сенф жими се дотолку ми е смачено последниве 2 недели. И еве го 40 мин на цицка е и уште не спија
И многу ми е мило дека имам 2 машки деца, поради сиве маки што ги врвиме ние жениве, бар нема ќерка да жалам

 

Здраво мајки

Денес последен ден од породилно
Од понеделник на одмор и ете ме на работа средина на септември. Да тргнам на работа да одморам од дежурна готвачка, чистачка и пеглачка. Кога ќе ми текне колку не ми се враќаше на работа после првото породилно сеа грижа на совест ме фаќа што ич не ми е така. Знам на бебе дека ќе му е убаво во градинка и поише ред ќе има од дома. А и мене ќе ми дојде супер социјализација со луѓе и уклучување на мозок надвор од бебешки/тодлерски работи.
Ко за крај на породилново и двајцата се дома. Синко на "распуст" од градинка па закачи некој вирус и го пренесе на сестра му, таман до 0% батеријава да ми ја дотрошат.
Ама подобро сега него на одмор за една недела.
Бебка е слатиш мал. Разлика во карактери се небо земја со брат и уште сега. Он е вечно кисел она е стално насмеана. Он е нејадач она прва е кај што се јаде. Нека се здрави и живи допрва почнува интересното со џапање играчки и рушење коцки. А знам дека тоа е само загревање

Да легнувам да спијам, вечер ќе се дежура дали ќе се ок со тт.

Ве поздравувам

 

Со среќа на работа, ама тек тогаш е мачното, ништо не се стига со 2 деца, со 1 друго беше, сега секој ден е потежок

 

Тенка е линијата помеѓу така го навикнавме и такво си е бебето. Точно дека се трудевме околу некои навики, ама и тоа лесно прифати..

 

Очекувањата се тие што не убиваат, ние жените имаме преголеми очекувања и реално нас животот ни се менува комплетно и не лути што промената во секојдневието на мажите е толку помала од нашата и плус на сето тоа, они мислат дека се секогаш загрозени жртви и дека се им се сменило и леле, гревови немаат време да окапаат од играње Плејстешн Јас мислам со мојов се разведував секој божји ден првите две години и тоа не на зезање, него сериозно правев планови, пресметки и што уште не, како да се разведеме. А 14 год сме заедно. Среќа што некако немав храброст, па се вративме во нормала. Wake up call ми беше моментот кога маж ми ни ја заборави годишнината од бракот Се враќавме од Италија од одмор, до сега во животот тоа ни бил најлошиот одмор, пошто се расправавме 24/7. Малото беше година и 5 месеци. И во целото тоа што он ја заборави годишнината, а не е таков тип, сфатив дека јас го плашам маж ми Значи толку сум на ратна нога со него цело време, го обвинувам, нон стоп нешто му се лутам, нормално од разбирливи причини - умор и што уште не, ама он веќе околу мене почнал да оди ко на јајца, пошто сум станала аждаја И кога јас почнав да дишам, почнаа да се менуваат работите на подобро. Така да, почекај, диши, има големи шанси да биде пак се добро, не по старо, ама добро.

Кога сум веќе тука, оддамна не сум активна на форумов, а ова ми беше една од најубавите теми
Мали веќе е 3 ипол год, моментално е на распуст уште недела дена, па почнува во нова градинка и трета фаза на адаптација и веќе ми се плаче од адаптацииве негови Златен е, зборлив, забавен, тврдоглав, совршен
Сепак едвај чекам да почне во градинка Одмор истеравме во јули, конечно да кажам дека беше вистински одмор со веќе три годишно дете. Се пред тоа беше луда надеж дека ќе одмориме

Инаку работа, дома, јас се нафатив и на втора работа, мини јоб додуша и сите ме прашуваат зошто, а и јас не знам зошто Нов предизвик, нови луѓе, нови можности и шанса да видам колку можам. Што е најбитно се радувам и супер расположена одам Што не може да се каже за мојата фул тајм работа, таму одам ко сите бродови да ми потонале Време е за промени знам, ама ќе се стиснат заби уште некој месец.

Ни доаѓа семејството на гости од Мк, букирав карти за Леголенд уште денес, макар таму да ги прошетаме, со надеж дека децава ќе бидат умни

Во ова глуво доба сите спијат, јас можам на раат да пуштам една две епизоди од некоја серија, како инаку утре ќе кукам дека ми се спие. Никогаш нема да научам да легнувам во нормално време