Мајчински муабети (не е за барање совети)

И секогаш ќе биде различно. И се навикнуваме со тек на време и ни е ново нормално. Моево веќе накај 6 години фаќа и можам да кажам дека сега е супер. Голема, разбрана, веќе посамостална (прееска нокти сама си исече). Не би го менувала ова за ништо, ама ми фали спонтано излегување на понекоја пијачка, спонтано се.
А сега сум трудна со второ, одиме на ново пак.
На почетокот секогаш викав кога и да ја оставевме на причувување дека "ало мамо заспа детево? Сега доаѓаме." ми е новото уште еден шток и таман сум. А луѓенца леле колку шток пиев
Се вратив во нормала, изрегулирав хормони, дојдов во баланс со себе и еве сум 19,5 недели. Со вриштачки, полудувачки хормони и страв пак да не се изгубам себе во вртлогот на какушки, грчеви и се што носи бебе.

 

Јас се фаќам во последно време дека помислувам на второ иако реално првово го гледам уште како бебенце да ми е, некако апсолутно сум опседната со него и не можам да замислам да го делам вниманието и времето за него со уште едно за сега. А од друга страна си викам може подобро е да истерам две на една душа со мала разлика па потоа да не му ја мислам…а и не сакам голема разлика да бидат, јас и брат ми сме само една година разлика и ептен сме блиски, најдобар другар ми е. Цело време се дружиме, излегуваме заедно, животи, совети, тајни, растење се поминавме заедно буквално, сакам вака и моите да бидат.
Па моментално најмногу што ме спречува да имам второ се финансиите и што уште не сме стационирани во една држава, да го имав тоа веројатно ќе се фрлев на второ, ама добро е што нешто ме спречува оти не размислувам логички изгледа

И нешто што ми фали мене најмногу е сликањето до доцна во ноќта, кога се е тивко, сите спијат. Секогаш ќе си пуштев аудио книга или музика, ќе пафнев малце и ќе се фрлев на креирање, леле ова делче од животот многу ми фали.Мм секогаш беше до мене и ќе играше игри, ќе си кажевме по некоја шега, некогаш може ќе имавме секс спонтано, некогаш ќе разврзевме нелоја длабока дискусија на некоја тема…ептен хедонистички живеевме.
Немам сега услови за да сликам, а и мириса бојата не можам со него дома, немам посебен простор, не пушам веќе и неам ни време да сликам. Ама искрено мал дел од душата ме боли за ова време за себе и нас кое го имав.

 

Јас воопшто немам големи очекувања и знам дека е фаза. Запознаена сум Не се нервирам за ова, туку го посочив како пример дека едноставно е такво дете. Опкружени сме со нејзини врсници со разлика од неколку недели до 2,3 месеци и секое е приказна за себе и го интересираат различни работи и има различно однесување. Повеќе од тој аспект го кажав тоа. Не ми пречи да и зборувам и да и објаснувам. Тоа и правам реално цело време. Не се случува често да си дозволам да излезам од кожа иако фала богу луѓе сме па и тоа е нормално. Не знам зошто тонов и цитатот кон мене ама ок

 

И мене ми фали да пафнам

 

И мене

 

Тешки муабети сте свртеле

Ми фали и да се изнае*ам без да гледам во бејби камерата на секое нејзино вртење и да ми го скрши филмот. И да си пафнам и порачам пица и да легачам по цел ден
И многу работи ми фалат, и само си викам "Ајде ќе пораснеш ти женска, ќе те фрлам од дома" , па ми текнува дека ќе ми фали бе и се така у кругче

Еве вчера бевме у Бедрум, денес у Ла-Тана, фала им на тие вработените, ко да немав дете. Ја седнаа на маса, еден црта со неа, другиот ја нахрани, мама и тато за раче фатени заљубени у неа гледаат пијат пиво Па во зоо и Дино парк бевме и морам да ви кажам шо слушнав, дури и ќерка ми се пукна од смеење. Девојката на другар ми за машината праша дали е Вистински диносаурус. И ѝ реков ( оти беше посилно од мене, јбг лоша личност сум! ) - Да, оти знаеш диносауруси уште постојат, еве кај нас се доселија.
Умрев, цел ден се смеам
А истава девојка е опседната со тарот карти - и ми изгледа дека син ќе сум имала. Како да и кажам дека имам катанец на маткава имам ставено, необлечен не го примам, син ќе имам ВАЖЖЖЖИ И тоа во јануари ќе сум добила позитивен тест. Кој не се секса со кондом цела 2025та па те

И шо сакав да кажам, да. Женскава цела женска станува. Преслатко човечуле си имам родено. Па така рандом ко ќе ми каже "Мама јас тебе сакам" абееее топење
Нареден момент има глупост направено ама јбг, тоа е

 

@1209 филм па неммам гледано од нова година наваму а овој период ко идат празници и зима ги миневме со сопругот со чаша вино после работа ко бев прва смена, некое јадење дали дома што пробувавме нови рецепти или нарачано и некој филм и после некои др работи и го обожавав овој период од годината дека мн не сакам да излегувам ми годи дома ама оваа година дека со бебе кое веќе и не е баш бебе незз како ке биде. Не да ми фале маж ми, незнам ни како функционирам. Од пред 2 3 недели почнав на работа, со беба завршивме неколку дена во болница ради температура, од таму нешто плус си закачив ваљда, кашлам ненормално антибиотик не помага, среќа што маж ми е дома на одмор беше оваа недела па тој ја гледа беба навечер ко става, денес бев цела ден на работа не дека нешто посебно ке спијам од што кашлам ама пак ме менува за навечер. Претходно беше полесно ко бев дома, ама реално времето поминато заедно ни е исто откако ке се успие беба после 20часот, а вака мн поубаво ми е мене меѓу народ. Во врска со интимноста, релативно иста како и пред бременоста само што не е веќе така спонтано, пред да го успиеме бебето се договараме што и како пошто ако оставиме на спонтаноста ке заборавиме и како се прави ми фалаат мн работи од пред тоа ама некако се навикнав на новиот начин на живот, ми требаа повеќе од 9 месеци плачки и глупости ама ете некако конечно почнав да уживам

 

Јас не очекувам дека ќе биде како порано. Некако мислам дека само ни созреа врската, ако сме скоро 20 год заедно, ете сега сме некако созреани. Може па пошто полнолетна ни стана врскава и созреа . Најсериозно, вака не ни било пред, да речеме 5 години. Не дека не ми фали тоа од тогаш ама сега сме полнолетни..

Почнав да филозофирам ќе си легнам, секако заспавме на филм.

Иначе јас креирав пред дете ама ми беше само хоби, сега имам полн плакар со крафтс и лека полека ги отварам и ми ги троши ќерка ми сите неискористени залихи. Јас си најдов ново хоби, учење, пошто само меморија на пц држи, плакари празни немам веќе. Кога ќе завршам со учење ќе си инсталирам симс и ќе играм до 2 сабајле.

Назад на немајка, стана детево додека гледавме филм и не ја вратив во кревет си догледавме серијата и заспавме тројцата у дневна .

 

Последно кога ми беше убаво во овој депре период од годината беше кога бев трудна со првото, на патолошка и легачев цел ден хаахај

 

Ние вчера бевме во Зоо и викам сакаш да влеземе кај диносаурисите, не се вистински. Вика, абе мрда оној као не се вистински. Да не се збунила ради тоа другарка ти, дека мрда еден .

На тема ми фали, ми фали да се опнам во тесен фустан и да идам во кафана, па во диско до 5, да испушам 2 кутии цигари, да испијам литро вино и 4 вотки, и следниот ден да се тешам дека ми е лошо од похованиците. Од ова, откако го родив второво, само цигарите ми останаа, пропушев после 4 години пак.

 

Ве сфаќам отприлика. Маж ми не ми фали, тука негде сме како и претходно само што сега поминавме повеќе работи заедно и сме посилни мене ми фали независноста од никој, да знам дека можам сега да отидам негде и дека никој не зависи од мене уствари тоа е тешкото, дека на некого си му сѐ и му зависи иднината од тебе.

 

Мене па ми фалат соло активности.

Ми фали да излезам со точакот, да извозам 20 км, па да седнам во парк, да измедитирам, да впијам звуци од природата и никакви други. Да си седам колку сакам, без да се брзам.
Ми фали навечер да се приберам од надвор и да седнам да играм 2-3 саати кантер.
Ми фали да не сум преизморена до 21 навечер, наместо да ми се спие уште тогаш, да ми се прават работи.
Ми фали после работа, да се наручам, па да си легнам да се умотам во ќебе, и да гледам епизода по епизода.
Ми фали да излезам со апаратот, да се шлаам низ град и да фоткам, да се заборавам.
Ми фали ко ќе ми прдне, да излезам од дома, да пешачам колку ќе ми се присака, слушајќи подкаст.

Во глобала, ми фали можноста да правам што сакам, кога сакам, колку сакам. Звучи можда неубаво ама така е.
И никогаш не може да биде исто како претходно, бидејќи си избрал и си почнал да живееш поинаков живот. Тоа е само еден период од животот, исто како кога си бил дете или тинејџер.
Но во позитивна смисла, животот е поинаков, но преубав. Можеби кога се помали немаме време за самите себе и за партнерот, ама е период. И се адаптираш. Смислуваш нешта за правење заедно, го организираш времето како знаеш најдобро. И ако се има разбирање, нерви и вистинска грижа, врската не само што ќе опстане, ќе се зацврсти. И периодот ќе се помине исто толку убаво, што на постари години вака ќе плачеме дека ни фали ова време.

 

Ми фали се што пиша @MissChievous .

Ми фали да земам книга и како од шала да ја прочитам за едно попладне без никој да ми досадува. Сега сум преморена од кога ќе заспие ќерка и за 5 страни немам сила, а не за повеќе. Серија не знам од кога немам изгледано.

Е сега маж е пример човек што без проблем или да му рече некој ќе направи генералка низ дома, два пати во месец. Ама нема да рече, ќе чувам дете биди раат 2 часа неделно. Или излези раат насамо без дете.

Од други теми ноќеска сонував дека сум била бремена и тоа ни повеќе ни помалку, со редовен циклус и оп 20та недела. Паники и во сонот. Да не бев пред некој ден на гинеколог, утрово имаше да трчам и да барам дежурна аптека.

Признавам малку ме раздрма сонот, бременост не ми е во план во брзо време ама цело утро само таму ми е умот, како би функционирале со две мали деца.

 

Леле кога ве читам вака, си викам што ме чека.

Со маж ми живееме заедно веќе 6-7 години, заедно сме повеќе од 13... И до ден денес неколку пати во денот мора подолги гушкања, милувања да имаме. Како ќе биде со дете?! Ич не сакам тоа да го компензирам со нешто друго, мислам батериите ми се полнат така.

Веќе од следна недела влегувам во 9ти, и за односи не сакам да помислам. Едвај се вртам во кревет кога спијам, мачно ми станува се' повеќе и повеќе.

Толку ли е од безгрижен секс хаха, без да сме на штрек.

Животот ќе ни се смени од корен... Најмногу ми е страв да не почне да ме нервира после пораѓајот. Знам дека за ништо не е крив кутриот, само се обидува да ми погоди.
Се надевам дека само повеќе ќе го засакам, а не нешто обратно.

 

Се ќе те нервира златна. Еве ме месец ипол, се обидувам да игнорирам некои работи, да бројам до 10, да мижам и дишам, АМА има моменти кога би го малце давела.
Ама си го сакам уште де. Кога ќе заспие бебе ( читај кога е во добрите), си се гушкаме и така гушнати си седиме.
Секс….
Со дупло шиење доле, незнам кога ќе се осудам. Уште ми е страв да поминам со тоалетна, не пак друго.
Ама за се ќе си викате: Период е, ќе помине. Ние така се тешиме.
Еве сега чекам да направи малата 2 месеци, со надеж дека може ќе преќинат грчевите и ќе се вратам во нормала. Не ми е тешко станување за млекце навечер, ама плачењето ме уморува на секој можен начин.

 

Штом до сега сте сложувале само повеќе ќе го засакаш и ќе ти биде најголема поддршка и помош дома Со лесно на пораѓај и позитивно

 

Истово и мене ми е увртено во глава периодов. 3 години живееме заедно, не поминува ден да не си се посветиме на нас на некој саат. И баш прееска му зборев некако колку ми фали таа интима уште од сега, пошо еве влагам за недела дена во 9ти… што викаш одвај се вртам не па секс… ме фаќа и малку паника, не сакам да ги нема тие наши мигови, одвај чекам да ни се роди ќерево, ама и толку ме фаќа паника дека некад ќе сакам да го удавам. Ваљда нормално е…

 

@LadyR немав ни волја да го удавам од премор и од хормони и од се, никогаш до сега не сум му вратила на повисок тон освен ко ми велеше дека не се смеам веќе, на почетокот ко незнаев што со себе а камоли со бебето. Среќа имам сопруг кој ме разбира и претходно имаше читано се што се случува со жената после породување и донекаде ме сфаќа и ме подржува за се. А за секс па некаде после 3 4 недели бев царски инаку едвај чекав да мине крварење , некако само така се осекав како јас пошто се др ми се преврти наопачки.

 

Искрено, само тоа дека повеќе нема да спиеш, тоа не верувам дека некогаш ќе се смени. Ако мислиш дека сега не спиеш и се ти е незгодно . После може да се случи да спиеш по пола ноќ со бебе у рака, исправено, оти ти блуцка и плаче у моментот кога ќе сакаш да го оставиш. Не мора ни да го оставиш, доволно е да помислиш.
Се друго, порано или подоцна ќе се врати во нормала.
Мене па сега сексот поубав ми е, оти не е насочен кон правење бебе, туку ни е за уживање.
Се наоѓа време за се, освен за сон.
Првите два месеци, па не ме нервираше ништо, туку само плачев без причина.
Плачев за се.
Напорно ни беше и на нас дододека поминаа грчевите, бебе плачеше премногу, ама после вториот месец горе доле се нормализира.
Јас се сеќавам дека мое бебе, уште пред два месеци стануваше само еднаш на ноќ да јаде. Повеќе проблем имавме додека да ја заспиеме. Маж ми со саати ја држеше додека да поминат грчевите и да се успие.
Пред три месеци имаше ред на јадење, дремки се под саат. Ептен уживав тој период. Веќе четврти месец се учевме да заспива без нишкање и така, времето лета.
Безгрижноста и спонтаноста е тоа што заминува кога ќе добиеш дете. Тоа е тоа што фали некогаш, како и на секој човек. Не дека ни е лошо сега, ама вака ја користиме темата да се испукаме кога сме преморени.
Јас денес цел ден одмарам, маж ми ја шеташе и гледаше, од утре пак е моја обврска по цели денови. Ама вака два дена во неделата, полнам батериите и се живее.
Мене ако ме прашате, ја сум повеќе за деца со мала разлика, подобро стави на пауза се три-четири години и после полесно ќе е. А со поголема разлика, дур си завршил со пелени и си почнал да спиеш по цела ноќ, си тргнал на работа, пак од почеток со плачки и блуцки, каки и не спиење .

 

Не мора да значи дека интимноста ќе ја снема кога ќе се роди детето. Се зависи од вас, сепак сите сме различни.
Иако ми работат уште хормоните и често ми доаѓа да го задавам, не поминува ден без да ме бакне, гушне, да ми каже дека сум убава, згодна и секогаш покажува дека сеуште го привлекувам ама јас сум дифтар. И сфатив дека не се промени тој, туку јас од кога останав бремена и се породив. Јас имам поголеми очекувања од него, поголеми барања итн. Он не очекува ништо посебно од мене, сака да сум добро затоа што ако јас сум добро и детето ќе биде добро. Додека бев бремена немавме секс, немавме и после пораѓај додека јас не бев спремна. И има разбирање дека ме дрмаат хормони, не ми зема за зло. Мене до толку ме дрмаат хормоните што дури спомнав и развод. Не се налути, не ме изигнорира ама ми рече чекај ќе се смириш, само што се породи.
Претходно ги делевме обврските ама сега сме кај мајка ми и он се олабави, не потфаќа ништо по дома и најчесто си седи во спална. Јас па со детето сум во дневна, со мајка ми, попријатно ми е ама му замерувам него што не седи со нас. И кога ќе се повлечам со малиот порано во спална гледам колку му значи тоа да сме сами тројцата, па почнав деновиве да го практикувам тоа. Расположението веднаш му се менува, а и добро влијае на нашиот однос и мојата дивост се намалува.