Мајчински муабети (не е за барање совети)

И јас исто лани кога вадев за Британска виза ми дадоа извод на Француски ама немаше потреба да се преведува, ми го прифатија така.

 

Нигде не е совршено, а и никој не е совршен.
Средено 2 дена, после хаос е 5. Ама времето поминато со дете, нема ништо да ми го украде. Па дали во бљуцната маица ќе бидам цел ден или дотерана, ич не ми е гајле.
И средено дете е кратко. Игра, јаде, ќе се извалка.
Малата е три месеци, а веќе сакам второ. И знам дека ќе биде хаос и ќе бидам несредена, ама знам дека моето(моите) дете/деца, ќе растат со внимание, љубов и игра, а не во совршено чист дом, средена мајка, која ќе урла зошто чашата не е во мивалник, туку на маса.
И едно знам и кажувам: Период е , ќе помине.

 

Искрен пост...
Откако го родив второво, се сменив како мајка. Не знам зошто така. Со првото напната бев, се вознемирував, сега многу повеќе го ценам мајчинството. Не ме вознемируваат плачки, неспиења, скокови, заби извади бебево, не приметив...
Како да сфатив дека се е небитно. Само они двајца се битни. Ги гледам заспани и ми се полни душата.
Кога бев со ќерката на породилно, едвај чекав да се вратам на работа. Сега, ми се гади. Сфатив дека девојчето ми порасна. Седи по 9 саати во градинка, а јас на работа. Ми порасна незабележително. Ја пораснаа учителките. Од 11 месеци е во градинка, сега е скоро 3 ипол години. Ме боли душата што дур беше бебе не уживав со нејзе како сега со брат и. Што се нервирав, зошто не спие, зошто се дере, зошто немам контакт со надворешен свет.
Сега уживам со синко, ништо не ми е тешко, ме мачи што он на 9 мес ќе тргне во градинка, што и него ќе го растат учителките.
На што ни се сведува родителството, два дена викенд и 3 саати после работа....
Е да имав богата фамилија или маж од богата фамилија, да не требаше сами да ствараме се...

 

Фала ти ептен за постов, ти праќам гушки
Јас имам само едно, 9 ипол месеци е еве и сум во фазата што ја спомна ко ти со првото, паники нервози зашто нејќе ич парчиња храна туку само каши, зашто не се движи по мебел уште туку само се фаќа за нас и се исправа си гледа, зашто се буди сега навечер, зашто е затнат.. Градинка уште не е почнат ама здравје кај и да е ќе треба, и истото си го мислам какво родителување викенди и после работа неколку саати само со него. Тешко ми е многу и да го оставам и да ми го чуваат неколку саати моите, а ми треба и време за себе искрено многу, бар саат во денот.

 

Исто како јас да сум го пишувала, некако со второто сум посмирена, за разлика од првото кога ми беше бебе.
Што викаш немам големи очекувања, знаеш период е ќе помине. Бргу растат.
Со првото како да бев цело време во трк со времето, да се заврши се на време, од чистење до готвење и Сл. Сега некако доста лабаво сум. Што можам да завршам ќе завршам, што не има и утре ден.

 

Изгледа само јас сум била помирна со првото, ама мене првото ми беше бајче, ова е вампирче.

 

Јас обратно. Секој ден е подобар со второто, ама уште не ми е како со првото. Можеби периодов речиси, ама сепак не доволно. Сеуште имам повеќе лоши денови. Најмалите дешавки ме вадат од колосек, живците од ортоми ми станале конец за шиење. Се сеќавам колку бев горда на себе што жонглирам со сите топки сама, сега се осеќам неспособна и слаба. А да имав барем причина да кажам. Бебе е мирно, дури да речам и послушно (колку што може да биде на 9мес), дада е прекрасна со него и општо толку самостојна. Мм ми е поддршка невидена, стотици пати повеќе од што некогаш сум очекувала. Не се вратив на работа, нешто што првиот пат ми беше незамисливо.
Ви завидувам на сите што со второто имате подобро искуство. Нормално е да е потешко си две деца, со нови потешкотии, ама очекував барем внатрешно полесно да се чувствувам.

 

Физички ми е незамисливо потешко него со едно дете ама не знам некако откако се роди батково пред 5 месеци како да си го најдов спокојот во фамилијата.
Што убаво што имаш можност да не се враќаш на работа, малку ти завидувам

 

Дете заспано, дома исчистено, накитено, машини испрани, здиплено, играчки собрани. Толку се преморив, секое мускулче ме боли. Да уживам во сликава до сабајле, кога за 10 мин од станување се ќе биде хаос.
Значи цел викенд ни помина во тоа, средување, перење, ручеци. Имавме договорени две дружби, двете откажаа, сите се болни. И на мм му викам арно што откажаа, иначе ништо не ќе средевме. Ми се гледа со луѓе ама изборот е тој, или ќе се видиш со некој или ќе средиш дома, трето нема.
Станот беше бомба, играчки насекаде, ѓубре, кујната неисчистена, еден куп работи за перење, не можев да поднесам повеќе.
Од време за себе, едино на вежбање што одам, друго ништо. Не можам да издржам ни до 10, еве ме и сеа зевам.
Ми се оди еден викенд и на бранч, и да видам како е украсено низ град, и да си купам нешто, не сум влегла во бутик со месеци. Ама кај ќе одиш, не седнува една секунда мирен, ќе ми излезе цело јадење низ нос, и да треба уште да го бркам низ бутици, thanks but no.
Ми фали баба сервис, така еднаш месечно да ми се најде, да не морам по цели денови да играм со камиони и автомобили.

 

Многу тешко се решив на тоа, да не се враќам. Не сум домакинка тип на жена, не сум за дома седење и никогаш не сум била. Ама си викам сега ако и на работа одев којзнае како ќе функционирав. Можеби многу потешко, можеби многу подобро.
Ама на сите им посакувам да имаат избор. Среќна жена прави добра мајка. А дали посреќна си 24/7 со бебе или да искочиш до работа секој ден, секоја сама си знае.

 

Ми дојдоа солзи што го прочитав ова, изгледа се пронајдов. Иако само едно дете, и двете чувства ги имам најизменично. Немам многу време да размислам, ама првото нешто што ми падна на памет кога те прочитав е дека причина мора да има, не мора да биде очигледна и типична потешкотија со дете, ама нешто што е доволно големо тебе да ти прави тешко. И излез мора да има. А не сум паметна да кажам што, и за себе да знаев. Ми треба време да седнам да ги размислам и јас овие емоции.

 

И јас сега сум полабава додека плаче не трчам одма, не паничам до толку ама искрено со првото ми беше бајаги полесно него сега.. Сега со ќерката по цел ден во раце, плаче само и ништо ама баш ништо не ја интересира , не сака никако да лежи ни сама да е .. ни во количка не сака да се вози надвор , во кенгур не ја собира во скафандер веќе нажалост...
живееме моментално во мал стан па тоа ми тежи повеќе него за разлика од кај моите каде беше поубаво дека поголем простор ... ама ајде со божја воља можда ќе си биде све во свое време..

 

Мајки дали откако имате дете сте многу почувствителни, осетливи и плачете? Но не зборувам за домашни ситуации туку мене многу ме допираат работи што ги гледам околу мене или на соц. мрежи. Пример сега возев со кола и видов млада ромка како вози мало детенце дали годинка во количка.. имаше некое тенко скафандерче, а таа гризаше леб. Значи во моментот солзи ми се наполнија очите и плакав во кола. Дали е гладно? Дали му е ладно?
Зошто моето дете е најадено и на топло а има деца кои страдаат? По чива заслуга е едното или другото..
Или кога ми се појавуваат видеа од децата во војната Израел Газа.. како згрешиле тие за да се во таа ситуација?
Не знам дали звучам смешно, порано не сум толку размислувала за тоа, но после добивањето свое дете многу се потресувам за вакви работи..

 

Рооооден, роден-ден, денес ѝ е роденден!!!

На кратко ќе частам, а на долго ќе рикам колку ѕверов порасна, колку ја сакам, ја обожавам!!!



Кој смее да пие алкохол, да си земете Кој не смее, јас дупло ќе пијам

 

Работам од 17години, преку лето прво после работев и за време на факс некогаш, а летата обавезно. Додека останам трудна буквално дома бев за спиење, работата ми беше во друг град излегував во 7 доаѓав во 8. Бремена 3ти месец, фирмата се затвора, било што било, останав дома, се породив, породилно и си рачунав до кај година ке застанам дома и после бебе во градинка јас ке барам работа. Се помина, на работа не тргнав ни па бебе во градинка го пуштив на година, имаше моменти кај што викав ау камо на работа да одев ке одморев (а замисли со едно сум) од оваа гледна точка, фала му на бога што можев да изберам да останам дома и да си го чувам. И мислам дека ке родам уште едно па после ке тргнам на работа, баш пред некој ден со мм го правевме муабетов дека јас и да тргнам на работа нема второто дете на 9 месеци да го пуштам во градинка, да го чува некој, пак нема кој. А да влегувам па да излегувам, па пак да барам после работа не можам. Секако ако финансиски сме како што сме сега, а до сега сме терале фино зошто сме имале заштеда башка јас сум имала заштеда, продолжив да си плаќам за породилно да земам уште 6 месеци, исто и мм дојде тоа на купче. И сега мм работи како што си работел пак не се опуштаме ама со дете сите знаеме како летаат пари на денешницава и без дете, а не пак со. Битно да е он подмирен најаден да имаме дома се што треба. Па сега како ке биде така. Ама велам пак фала му на бога што имам избор, зошти сум можела и да немам, иако некои денови ми доаѓа да се фрлам од балкон. Како претходните 3 каде што не престана да врне и дома спобудалевме сите комплетно.



@LiquidLuna најсреќен роденден на девојката да е жива и здрава и да ве радува цел живот

 

После породолното сфатив дека сакам да работам МНОГУ! Толку многу се изгубив себе, толку многу станав анти-социјална и тоа правење едно исто во круг ме утепуваше, иако работев од 3ти месец од дома по малку за себе, приватно.
Плус, имав бебе што до година спиеше во раце и само пискаше. Претешко ми беше.
Сега кога ќе се фатам во мисла дека сакам второ дете, одма се фаќам дека морам да работам. Си викам ќе искористам 40 дена, таму колку се морални и трк назад на работа Работата не ми е тешка, многу ја сакам и ми е издувен вентил за релаксација. И стварно вака планирам кога ќе се решам за второ дете,ќе видиме дали ќе останам на тоа.
Плус со првово сите се оградија од чување зошто бев јас со неа и ја чував па сеа им е тешко и не знаат како да ја чуваат... следен пат се на време и со време

 

Среќен роденден

 

@LiquidLuna среќен најсреќен роденден на малотоо



На тема алкохол, денес мали во 12ч спиеше само 34мин, не знам што го спопадна ама се осеќам ко исцеден прегазен скапан лимон. Едвај заспа 1ч вриштеше од премореност, си реков штом заспие станувам и го отварам виното
Ама се премислив, ќе си легнам. Ќе биде долга ноќ, после ваков ден секогаш се буди на 1ч

Чао

 

Majkii kako ste , jas premorena , nenaspana i da zaspie sea bebe odma ke skoknam vo krevet.
Vcera majka mi go cuvase demek da pospijam i stanav vo 2 na pladne pa denes nenaspana si otidov na rabota.
Inace me boli levata raka pa googlam od sto moze i svasta nesto mi iskaca... se prasuvam dali e mozebi muskulno od bebe sto go drzam!?
Dali nekoj ima vakvo iskustvo?
Inace @LiquidLuna sreken rodenden na malata , mnogu zdravje i site zelbi realnost ❤️

 

@Mom's_life @LiquidLuna среќни нека се родендените, да бидат живи и здрави.

Не ми се верува дека за месец и пол ќе славиме роденден, колку брзо само ми поминува времето.

После 10 месеци нашата доенечка/одмолзувачка или не знам како да ја наречам приказна-заврши. Измив спакував пумпите и сега уште ми е чудно, како да заборавам нешто во текот денот дека требеше да направам.

На тема спиење веќе месец и пол станува во ниедно време од ноќта и седи будна по саат два. До кога трае овој период не знам, ама се надевам дека во скоро ќе заврши оти се чувствувам како воз да ме согазил. Ама затоа вчера дента бевме излезени на божиќен маркет и после не знам колку време за 2ра дремка се успа во количка па ние пиевме кафе што би се рекло на раат и ни беше многу чудно

На тема работа имав избор и останав дома со бебе и преблагодарна сум за тоа иако на моменти ми е тешко и монотоно, ама кога ќе ми насмее и гушне одма на се заборавам.

Бебе заспано и се надевам како и секоја ноќ дека оваа ќе ја преспие а оваа мајка да се напие сега една чаша вино