Мајчински муабети (не е за барање совети)

Откако после неполна недела ми пукна раната, дојде мајка ми дека несмеев да станувам. До кај 2-3 по полноќ во дневна спиеше малата со неа, јас и мм да сврземе некој саат сон, после мм ја зимаше до нас.
Лежам, гради полни млеко, она несака да цица, неможев да се наместам убаво за молзење, едвај стоев на нозе , за да измолзам да олеснам малце на градите, ми се вртеше во глава. И ми требаше сон прееемногу.
После се среди се. Останавме сами и теравме.
И сите сме најдобри мајки за нашите деца.

 

@Spidy јас ги имам од Џамбо гумените и тоа уште од првото дете, 5 години подоцна уште стојат, некои екстра што ми останаа ги искористив на нови комоди за второто. Земав и од Амазон пластични, ама тие ептен непрактични и лесно ги отвараа.
Јас би ти рекла поарно да си земаш почесто од тие што се одлепуваат. Овие што држат ми го испоуништија мебелот. Буквално на вадење, слој плус од каде и да се залепени излегува со нив.

Спојлер

 

Јас пак мислам дека со вакви ставови, сами го поттиснуваме женскиот пол. Јас сум сигурна дека за недела дена ако биде детето со татко си, нема ништо тоа да му влијае. Нема да му биде нарушен карактерот, како што викаш ти. Не е тоа секој месец да е по недела дена... Пак ќе повторам, мене ми е за дали јас ќе издржам, да не ми е тешко.
А да е за татко да оди на патување од работа, така ќе може?
Јас сакам да бидам пример за моите деца дека ништо нема да им биде препрека.
И патување од работа не е за ќејф. Дел се состаноци, дел планови за фирмата, дел е вечери, шеткање и пиење вино. Можеби е патување, ама не е само за кејф. И колку и да сакаш, како би го доживеала ти тоа со децата? Едно е од работа, друго е патување семејно...
Сигурно нема да одлучам да не раѓам деца ако треба 2-3 пати годишно да одам на една недела некаде од работа. И не мислам дека сум неодговорна мајка, или дека работата ја ставам на прво место.

Еве, тебе можеби ти е убаво да работиш во државна администрација. Јас пак таму не можам да се замислам. Сакам друг тип на работа, и дел од мојата позиција и работа е и патување. Ако решам некогаш да работам строго со факултетот, ќе треба 100% да одам на специјализација и доочување по три месеци во друга држава. Така прават сите специјалисти кои сакаат усовршување. Ако се водат жените дека не треба да се разделат ни на еден ден од децата, значи треба да се вратат два века назад и да тапкаат во место.
Еве, ќе земам пример - карциномот е една од водечки болести кај нас. Секој онколог оди неколку пати по три месеци на обучување во друга земја. Си ги оставаат децата и одат, за да можат да имаат знаење и да помогнат после пак на нас граѓаните.

Јас сум девојче кое е пораснато со мнооогу љубов, не само од родителите, туку и со безброј спомени со баба и дедо, вујковците двајца. Секое лето одев по еден месец во Штип кај баба ми, уште од две години така. Од овој аспект можам само да кажам дека сум била многу среќна. Никогаш не мислам дека ми влијае негативно во било кој сегмент тоа што не сум била константно само со мама. Туку баш мислам дека супер сум одгледана бидејќи сум самостојна од многу мала.

 

Абе да држи бар 2 -3 месеца ќе ги менувам. Ама купив 4 и сите 4 од едната страна се одлепија истиот или следниот ден. А сега уште најмалку 6 ќе ми требаат, не знам дали да земам едно две да пробам прво.

 

Џабе тука се правиме модерни кога се гледа дека сме далеку од се.
Да треба таткото да патува и да остави бебе ок ќе биде така? Па само татко е нели, не е тоа родител.
Дај не зафркавајте исто е комплетно.
Нели тоа дете/ бебе ќе тажи и по таткото? Нели е потребна и татковска фигура во животот?
И сами тука кажувате колку од мажите ви се надвор и сами ги гледате децата. Тоа ок е? Ама тогаш сите се најмајки дека успеваат сами нели. Ако го тераме муабетот како што го терате вие до сега, тогаш вашето дете треба да е со страшни трауми.
Ако вие немате доверба таткото да го чува сопственото дете, ондак имате грешка направено во изборот на партнерот.
Да јас сум мајка, наскоро на две деца, ама пред се сум јас, личност индивидуа, која постои веќе 34 години.
Со мајчинството животот ми доби нова димензија и љубов, ама во вртлогот на непознато, ново и се што носи дете, јас се изгубив себе, и долг беше патот назад.
Да јас си го љубам детето, дел од мене е, секогаш ќе ми биде среќа, ама сакам да има пример од мене да биде јака, самостојна, борбена.

Како беше оноа, сите викаат дека би умреле за своето дете, но колку одлучуваат да живеат за него?

 

Tocno e toa deka zenata na zena i e najgolem neprijatel.
Temava e da si razlabavime mozoci a ne da se osuduva.
Ama sekako postojat luge sto mislat deka samo nivnoto e pravilno ili ljubomora neznam
Taka da jas nema poveke da komentiram vo temava i vi blagodaram za ubavite zborovi.
Sebicna ne sebicna se sto sum postignala e moj uspeh i ne zavisam od nikoj na niedno pole .
Isfustrirana ne sum pa ic , dovolno sum zrela da biram sama so koj sakam da se druzam a so koj ne .
Na koj mu odgovara ok na koj ne bas mi e gajle

 

Оф, значи тие ич ништо. Епа земи од овие. Гледај гумени оти се виткаат, па од тој аспект попрактични ако не ги ставаш само на рамна површина. А и веројатно зависи и до материјалот на мебел, па може и нема да лепат.
Мене овие ми го уништија на неколку места. Едвај чекам да се селиме и да земам нов мебел. За трето немам намера да ставам. И онака за второ не ми се покажаа практични, оти второто научи брзо да ги отвара гледајќи ја сестра му.

 

Третово ќе ти го израснат првите две. Па убаво ќе му покажат и како се вадат

 

Јас пред 3 год земав од ДМ имаше од некоја од нивните марки, само тие не се мрднати, уште стојат на комодата во дневна. Сите други малава или ги откорна или си ги отвораше лабаво, од Базаро, Џамбо, Локо Кроко.....

 

Најозбилно.
За прво дете се практични. Евентуално второ, ако се ептен едно по друго. Вака кога веќе првото го учи другото разни бељи, џабе само нов мебел си оштетив.

 

Еве јас маж ми го прашав дали би го оставил бебево, 8 мес е, на 2 недели да оди на team builing на другиот крај на светот, ме погледна бледо и ми рече "ти нормална си?!"
Ве молам намалете доживљај со фејк феминизмов со кој пробувате да замаскирате common sense.

 

Морам да искоментирам на ова.
Бидејки си единка неможеш да ја сфатиш таа љубов и поврзаност и ти личи површно и небитно.
Да си растела со брат или сестра верувам нема да го имаш истото мислење.
Нормално дека ќе му помогнам на брат ми, нормално дека ќе одам каде и да треба, па и да се жртвувам за што и да треба. И да, имам фамилија ама брат ми не го менувам за ништо и неговото место е пак онаму каде секогаш било.
Утре нешто да ми биде немам поблизок и поискрен од него. Како растеш губиш пријатели, се знае кој останува.
Не го ускратувај тоа на оние кои го имаат.

 

Да ама ова е твојот маж ( а да го прашам и мојот сигурно исто би одговорил) ама 50% од жениве ги читам по темиве како мажите им отишле на службен пат и сами се по неколку дена со 1/ 2 деца . И ова океј е ? Ама тоа е сепак татко така , а бил а не бил ..
Претеравте со напади , ќе се изедете меѓусебе

 

Во овие 2+ години мажот ми неколку пати не има оставено на викенд било за да оди на ергенска кај другар, било во посета на роднини во друг град или да носи родители по доктори. Дали ми било сеедно? Некогаш и не, посебно за работи што јас сметам дека се непотребни да ги посети, ама него му биле битни.
Сум оставила и јас дете ради службен пат, пишав и претходно. И најголема грижа ми беа разболувањата, што ако нешто се случи тие денови. Ни за јадење, ни за успивање, ни за игри, ради што знам дека кој и да е од возрасните и го знаеше редот и ќе се заврши тоа.

 

Ја уништивте темата, златна позитива си имаше

 

На мало бебе од 3-4-5 месеци не му е исто татко и мајка. Можеби на дете од три години ама не можете да ми кажете дека бебе штотуку родено подеднакво му е дали е со мајка и татко .

 

Да, затоа што природно е бебе мајка да бара. Дури и првите месеци не е ни свесно дека е посебна единка од мајката туку се осеќа ко едно со нејзе.
Па и поголемо да е. Син ми и покрај тоа што има три ипол години и го заспива татко му во друга соба моментално, го слушам кај што вели “сакам мама да дојде”.

Мој став е дека е твое право (односно ваше, ко фамилија) и ако тебе не ти е тешко и можеш да издржиш да бидеш одвоена, оди ако имаш со кој да го оставиш и си сигурна дека ќе е згрижено, не барај мислења од страна бидејќи добри 98% ќе те осудат, што гласно, што не.

Ама дека децата доаѓаат пред работата и професијата и те како тврдам, и тоа важи и за двајцата родители. Иначе специјализација се тера и откако ќе ти порасне бебето/детето нема возрасна граница и се оди на доедукација која патем не е задолжителна.

Ништо не бега и сѐ може да се надокнади, ама моментите ко биле мали и им си бил најпотребен, а посебно па првите три години никој не ти ги враќа.

 

Јас чекам да се договорат кој шо треба да праи, па да продужам да се жалам за се живо и диво

 

Пожали се за некое надмудрување од ќерка ти, да се насмееме

 

Еве едно бисерче: носот на мама личи како јаболко. Од кај им текнуваат некои работи?
Јас од жалење немам нешто посебно денес, само дека треба порано да си легнувам, прокрастинирам за да најдам слободно време и после сабајле ќе се каам. Знам дека не сум единствена.