Мајчински муабети (не е за барање совети)

За Ад млеко, Бебелан е без палмина маст
https://bebelan.mk/bebelab-alimenta/

 

Ние сме на другата страна од партизанска, имам добри 15 минути пешки сама, а со тодлеров мој занесен кој знае Ќе пробам да ја седнам во количка со некое бисквитче, стварно е многу убав тој дел за играње и шетање, фала за идејата мила

 

Претпоставив дека е ради грчевите, па затоа мислам дека после вториот месец ќе можеш да преминеш на обичното зошто веќе и грчевите ќе престанат. Можеш тоа да го направиш постепено со едно или две шишиња во денот од Пронутра и така полека полека ќе останеш само на Пронутра. Прескапо е тоа комфорт да тераш така нон стоп..

 

Дури има и мајки што и пред позитивниот тест се откажуваат од мнооогу, многу работи за да донесат живот на планетава.
Нека престане тука дискусијава, смисла никаква нема.

 

Нејзе веќе и сега и се генерално намалени грчевите, скоро и исчезнати. Секако од втор, втор ипол месец ќе се консултираме со педијатар за промена. Фала ти на совет

 

Секој си бира колкава жртва ќе биде и до каде ќе оди неговото жртвување.
За себе, своето тело и одлуки, секој си знае.

 

Па маж е на породилно, работи по потреба од дома кога треба некој таск. Ама и регуларно тој од дома работи, и често ќе завршеше за саат време тасковите, и прилично повеќе време си бевме заедно. Јас работам по американско време, воглавном поручек. И не одам секој ден од канцеларија, и не работам 8 ч дневно. И така од сабајле сме сите слободни и во акција.
Јас не легнувам навечер ако не средам по дома, сабајле за да немам такви обрвски. Ручек правиме од вечерта, или ако е истиот ден е обично пилешко, риба нешто за што треба макс 20 мин за готвење.
Инаку кога се дома сите полесно е за диета секако хаха. Единствено кога беа построгите карантини поради ковод со маж ми нешто решивме да удриме на здрав детокс, со план од нутриционист. Двајцата имавме скроз различно, ама дека дома цело време и успеавме. Сега вака би било претешко, време за друго нема шанси да се има. Така да полесно е и двајцата на ист режим.

 

Ама зошто упорно споделување на мислење го споредуваш со навредлив тон кон македонското? Мислам каква врска има темава со тоа од каде си?
Стринче па стринче, извини модерна.
Значи разгранични констатација од осуда. Не можам да те осудувам за нешто што и јас сум го правела, за твој избор не можам да те осудувам, сфаќаш?
Ама можам да констатирам дека е себично и тоа е мој став.
И никој не рече дека си ненормална, побогу. Не знам зошто толку повикана се осети, размисли уствари зошто. Може, пак ќе кажам, дека длабоко во себе знаеш дека си себична па пробав да се оправдаш, пред нас и пред себе.
И искулирај малце, дадов совет за некои други мајки да се осетат охрабрено, не те нападнав лично ниту пак те посочив со советот.
Очигледно недоењето нема врска со смиреноста, оти ти многу си исфрустрирана.


И смени си го менталитетот па може ќе сфатиш што зборам.
За децата не сме жртви. Они се наши избори и апсолутно не треба да се осеќаме како жртви на нивните потреби.

 

Сеа ти си неповиканата? Која си ти да имаш констатации во врска со туѓ избор? Ако за себе си збориш, тоа е ОК. Ти не збориш за себе, туку општо. Се што збориш е одлика на твојата пасивна фрустрација. Не можеш со циле- миле да го скриеш тоа.
И нормално е кога пишуваш такво нешто да навртиш кон себе реакции од тие кои се осетиле засегнати. Тоа што си го пишала е одлика на твојата себичност (јас сметам дека е вака подобро за мене, па и за тебе). Која си ти да имаш мислење во врска со други жени дали се себични, па децата дали ќе им страдале. Стринче оригинал. Јас не бев единствена која ти пишав дека не се слагам со тебе, а ти веднаш почна со пасивни навреди и етикетирање, кои зборуваат за тебе.
Од толку што си посветена на мајчинството се утепа од пишување цели фермани како требало а како не.
Олади.

 

Ок. Ако така ти е полесно. Стринче сум.
Ама одгледување здрави деца со тоа што е најдобро за нив не треба да е избор туку правило.

А и не знам за каква фрустрација збориш, што сакам да прекријам со циле миле? Од што мислиш дека сум фрустрирана, вака да те прашам?

 

Ако нема проблем, да си го измислиме.
Кога се е ок, стави си камче во кондура.

Иначе и мене ми изгледа дека во Ск има повеќе за шетање. Нема слични репортажи за најголемата општина, преправија тротоари во паркинг зони. Пола семафори не работат, ама затоа зградичка до зградичка...
Напната сум само до маркет со количка да отидам.

 

Пакуј куферите и правац Америка немој тука со стринки да седиш ние сме заостанати што даваме се од себе да доиме при формула измислена еве дојде ти да ни објасниш. Заостанато е и да раѓаш деца не само доење ќе си шеташ куче убаво на ланец и нема никаква жртва да се бара од тебе ајт чао.

 

Правило за тебе и твоето дете. Дете доено никој не ти гарантира дека ќе биде здраво, ниту обратното. Моето е на АД од 2 месеци и НИКОГАШ се нема разболено. Другарка ги доеше до 2, сите болести ги фатија.
И секако, жртвата не е само во тоа, извади цицка и давај на 2 саати. Не можеш пожртвуваност на родител да мериш со тоа. За моето дете имам се направено и низ секакви премрежја поминато. Единствено што не сум го доела. Пријателки и познанички кои доеле ги тепаат децата, ги вреѓаат, што ми требаше да те родам, ради тебе се откажав од се и слично. Ама ете, она бидејќи седела растечена со млеко година, две затворена дома, веќе е херој жена.
Не коментирам више на темава.

 

Не бе мислам спомна сурогат, или ако не беше она се извинувам
Нити бременост, нити раѓање, нити доење..милина
Ете и чување од мајка не требало, удри на скитање
Од синоќа се осеќам привилегирана што сум заостаната и глупа, исфрустрирана, наапана и љубоморна на модерниве мајки
Не пишував за да се карам со некој, тие што се пронајдоа нека размислат поубаво Пишував зошто знам дека читаат неискусни трудници и жени девојчиња што се обидуваат да останат бремени. Читав и јас тука. Затоа за утре коа сите во околината ќе им го тупат за доење, да не мислат дека се нешто препаметни, модерни и современи ако при најмала препрека се откажат од доење. Као знаеш читав на форум, пред 30 години било така, сеа е друго уште еднаш - мајчинството е непроменливо, единствено и најубавото нешто што може да го доживее една жена која сака да се оствари како мајка
Мешаш инаку баби и жаби..темата беше и остана доењето...а дали некој е забеган и психопат со своето дете е независно од доењето и шишето, не знам зошто се правдаш на овој начин.. @NewMember23

 

Seriozno mislish deka doeni deca ne se razboluvaat?

 

Сите се разболуваат исто.
Доените поминуваат многу полесно и побрзо.
Совет од 4 педијатри, бевме сериозно болни на 4 месеци.
Не знам дали ви текна да изгуглате нешто околу мајчиното млеко од синоќа..пошо упорно трипате како е се исто, сеедно со формула па дури и тетрапак..

 

А зошто се жалите дека сте ненаспани, дека ве боли кичма, ве болат градите, по цела ноќ е со цицката во уста, исцрпени сте, нервозни, неспособни да функционирате итн, итн...
Прифатете ја жртвата мајки, можете, дојте, кога веќе сте се одлучиле на тоа, не кукате. Оти нели, треба да се прифатат жртвите било какви и да се, кога веќе си родил дете.

 

Леле до кога ќе се вергла и препуцава за доењевооооо....толку драма се прави за природна работа, кој сака нека дои, кој нејќе нека не дои.
Дајте лабав муабет некој не само некој се докажува што е право што не. Уште еден месец породилно имам да си одморам мозоков на фемина, дајте нешто за кафани, секс, одмори, кое дете е понемирно....што се деси секоја недела оправања за нешто.

 

Не, воопшто не го мислам тоа. Пак ќе кажам мислам дека медицината е толку напредна што формулите се многу здрави и сите деца ќе бидат ок со формула. Ама не сметам дека нешто што природата го направила да го имаме при себе како најздрава варијанта, треба да е отфрлено за да мајката де наспие, пие и шета.Толку и од мене на темава.


Ај сеа да сменам тема.
Кажете ми како да ги олеснам првите денови разделба со дете за работа?
2г е по цел ден со мене и веројатно сега ќе тргнам на работа. Татко му ќе е дома и он ќе биде со него, ама јас срце ми плаче што не можам да се помирам дека нема веќе јас да се грижам за него.
Знам дека ќе ме бара, ќе плаче, тешко ќе заспива без мене.
А морам да тргнам на работа, знам дека еден ден секако ќе морам да го оставам. Ама како да си олеснам на него и на себе?