Мајчински муабети (не е за барање совети)

Od kade go kupivte dzogerot za so vlazni maramici?

 

@Erika.greeneyes те читав и претходно, немав време да ти пишам. Исто поминав. Ма и бетер. Околу 2 ипол и почнаа тантрумите, претходно се преселивме, потоа дојде ново бебе, па градинка, а не ни беше баш прозборена, отиде во екстрем. Чак и пелени врати после 3тата година на неколку месеци. Хаос бевме. Тантрумите беа буквално булинг кон нас. Колку пати имам плачено од неа само јас си знам. Кога тој период не ја седнав во кутија и да ја остаам пред некоја црква никад нема.

До 4 ипол години работевме со психолог. На почеток само ја и маж ми, оти таа никако не сакаше да соработува. Сега веќе соработува ко возрасен.
Сакам да ти кажам дека се е во ред. Емоционални одговори на некои промени, може да се и промени кои ние и не ги доживуваме за промени ниту ги перцепираме како такви, за нив може да е нешто големо, емоционални бури од што не знае како да ги изрази емоциите поинаку, башка што сега е во период кога ги тестира вашите граници, до кај може да тера со желбите и барањата, ти ги учи слабите точки. Сега е веќе 5 ипол мојава, по 5тата година веќе многу добро знае каде точно да боцне на пример.

Она што ти треба да го знаеш е дека ова што сега го поминувате сите е нормален и уште повеќе многу здрав дел од развојот на нејзиното мозоче.

Знам дека сега ти е многу интензивно и фрустрирачки, фазава трае до негде 4 години после се проретчуваат тантрумите па ќе помине како и се друго. На моменти ќе биде посмирено, на моменти поинтензивно. Само трпение и оставај ја и игнорирај колку што ќе можеш. Кога ќе ти седне негде да има тантрум натегање не помага, само смирено кажи и - ок, знам дека си лута/тажна што и да е во моментот, јас сум тука ќе те почекам, кога ќе завршиш и си спремна ќе продолжиме (каде и да сте требало да одите).
Ќерка ми така ќе вриштеше па ќе станеше и ќе ми речеше ајде јас завршив.
Друга работа што некогаш ми успеваше беше да се договориме од дома дека нема да има вриштење, плачење, трчање и такви работи и дека ако биде добра ќе добие нешто ситно во вид на награда. Не секогаш успеваше, ама како растеше и повеќе и подобро резонираше, почна се почесто да успева. Па пробај и така. Сеуште така правам пред излагање од дома со двајцата. Од дома се договараме каде ќе одиме и што ќе правиме. Сега пред некој ден им кажав дека ме боли мешето, не можам да се движам многу, ќе излеземе само да купиме пижами за мама, а ако се добри потоа дома ќе им дадам еден куп стикери да лепат. И супер поминавме. Иначе и тие си знаат да побараат играчка, па да се натегаме затоа се си договарам од дома. Пробувај се што ќе прочиташ, стварно сите деца се многу различни, ама нешто евентуално ќе почне да успева и кај вас.

Верувај знам колку е исцрпувачки со дете со таков цврст карактер. Ама ќе се смири.

 

Кога прекинавте со доење дали ви доцнеше циклусот?
Има месец како ја одбив ќерка ми, во понеделникот требаше да ми дојде ама нема сеуште, тест правев денес негативен беше.
Секогаш ден, два ми подранувало вака да ми доцни како сега беше кога останав бремена.

 

Леле ја замислив цела оваа ситуација и од страна делува смешно. Ама којзнае колку си се нервирала во моментот. Абе иста е и мојава. Баш и јас сега брзо сакав да ти пишам кога те прочитав за постот дека лошо се осеќаш, поради нејзиното однесување откако се роди бебето. Јас најмногу поради тоа во моментов имам фобија од второ дете
А тебе морам да те пофалам како успеваш да излезеш на крај со ваков карактер плус бебе.

Фала мајка за споделеното. Таа си има често тантруми а тежок карактер е од старт. Ама оваа недела е посебна приказна. Инаку сите доктори што ќе ја видат даваат коментар дека е доста интелигентно и ратоборно дете. Ваљда до карактерот им е.
Се трудам секогаш со зборување со објаснување ама слабо има ефект.
А како што пиша @AngelOfArh кога ја карам тогаш како маче со подвиткан опаш доаѓа да се гуши со мене. Не сака да ја карам. Ама не сакам на тој начин да ме слуша. Сакам да ме слуша што и зборувам ама џабе.
Промена навистина нема никаква а не знам зошто ми изгледаше дека е ради престанок на доењето иако веќе месец помина. Како задоцнета реакција. Ама еве и денес не знам колку пати прашуваше дали уште ме боли
И порано кога ќе се налутеше знаеше да побара да цица. А сега кога ќе се налути деновиве јас ќе и речам дојди да те гушнам и таа буквално погледот и е накај градиве, и ми вика не, бегај. И уште повеќе плаче. Не знам што се дешава во нејзиното главче ама моја претпоставка дека претходно кога си плачеше добиваше да цица сега јас и нудам нели гушка и неа и текнува дека нема цицање веќе и како одбивност спрема мене ме брка, ме шутира. И само си прашува дали уште ме боли и велам да, и ми вика ама помина сега?
Не знам што после месец дена сега во глава и се заврти тоа.