Мајчински муабети (не е за барање совети)

Кај мојава и шетање не упали вчера. Денес со нова надеж сум.
Ама и мм е дома, така што не се замарам.

 

Не знам. Јас бев единствена таму со маж ми, па можеби си ме видела хаха. Баш и си помислив само ние сме двајцата, нема друга мајка со сопруг.
Ако не, тогаш некоја друга мајка е била што шеташе со бебе в раце подолго време. Со исти маки како тебе.

 

Црно сива тексес јакна и црни хеланки ако имала , таа сум
Ај ако не сум била јас, да се тешам не сум била само јас хахахах

 

Среќен 8ми Март мајкички убави
Ве гушкам сите до една!
.
.
Не сум око склопена ни 1ч, не знам што му беше на бебо се будеше на секои 10 минути со кенкање. Како ќе се издржи денот, еве не знам.
И сега кога раскренав, си направив кафе, си се успа како топ.

Маж уште рано, рано сабајле ме изгушка за празников и ми го направи денот поубав.
Око не склопени, во 4ч сабајле, нишаме бебе и ми вика: мило, сега да има еден седвич со ќебапчиња како би го свиткал.

 

Среќен 8 ми Март мамасити мои. Да продолжете така храбро и упорно да чекорите низ мајчинството. Да бидете најдобрите за своите деца. Да газите на професионално поле со самодоверба. И да зрачите со позитивна енергија и љубов која ќе доаѓа од вашите партнери. Ве гушкам сите и да бидеме најсплотени, јаки жени годинава и понатаму

 

Среќен 8 Март и на тебе мајка
Ме потсети на една случка кога ќере беше 2 недели и плачеше многу во 3 сабајле, јас на аспираторот застаната ја нишкам во рака бидејќи тој звук ја смируваше, ама мртва гладна. Го натерав маж да излезе да ми купи силбо ѓеврек и нутела кроасан, само силбо работеше во околината тоа време. Откако ги изедов сконтав дека тоа ми е прво јадење во последните 20 саати.

 

Ме изнасмеа мајка
Неможам да се изначудам какви идеи ти доаѓаат иако мозокот ти работи буквално само 1%

 

@baguf4e Ние скренавме од плачење, до зајдување значи.. никако не можев да ја смирам, на крај почнав и јас да плачам се спакувавме и дома, официјално ние нема да излеземе од дома со детево… а одвај чекав пролет. Цел ресторан не дозна и цела населба таму.

 

Јас Еуцерин ставам од тој за тело


Среќен ви 8Март на сите

 

Јас сестро не се ни обидов денес да излезам, знам што ме чека. А што убаво, маж дома слободен да се прошетаме фамилијарно, ние дома си седиме. И јас чекав со душа пролет, сеа гледам временска прогноза и се молам да залади.

 

Среќен 8ми март мајки кралици. Мене празников уште вчера вечер ми го честиташе маж ми Ќеркичката ме почасти спиење од 10ипол до 7 сабајле. Вчера шетавме надвор 4 саати, денес 2 ама малце ми беше нас ни годи времево сега за сега, само да не залади..

 

Ке спие ли моето дете навечер? Ке спие ли? Не ни бројам колку пати се буди ноќе. Баш и не ми е 8ми март, намќор сум кога не сум наспана, а ова сецкање на сон ич не ми помага.
Инаку среќен 8ми март на сите!

 

Лејди, ако имате тегет количка јас ве видов

 

Спојлер

My parenting changed when I learned that the critical years are only the first three.

Yes, only the first three.

After that, everything eases up gradually until the child becomes an adult.

The first three years are called the trust versus mistrust stage, and they're the landing phase of life.

Your work as a parent is to pour love into your child unreservedly and to travel all the distance to meet them emotionally.

When they smile, you smile back. When they're sad, you soothe them.

When they play with you, you play with them. When they want to be held, you hold them.

If you respond consistently and lovingly to them at this stage, they learn that people are loving and the world can be safe.

They don't learn about mom and daddy or their home. They're learning the world.

Should we say that in other words?

During the first three years of life, the child is not just learning you. They're learning the world through you.

If you win their trust, you have won their trust for the world. If they can't trust you, neither can they trust the world.

There's no other stage in life when a person is so impressionable.

Sometimes, the child will have very inconvenient needs, like asking you to carry them when you've just arrived from work and you're tired.

Do not deny them or punish them. Just drop everything and pick them up. You can wisely help them transition from that mood shortly after using diversionary tactics, but you must meet their need for connection first.

When they share their toy or food with you, receive it with full attention and appreciation. They're giving you everything they have.

It's not just a toy but their entire possessions. When you appreciate it, you're registering in their highly impressionable brain that they matter.

Sometimes, the child will be restless, irritable, and outright difficult.

You will try five different meals, and they refuse all of them.

You will change their diapers and clothes, and they're still crying.

You'll soothe them for hours, and they still refuse to fall asleep.

You'll feel frustrated and even angry. This is understandable and totally human.

But during those moments, you should remember one thing: the child is not trying to frustrate you.

They're simply struggling with being human on that day. They're as lost as you.

Your task at that time is to try one thing after another until you get out of the phase.

Perhaps they have stomach discomfort or colic. Perhaps the weather is too hot. Or you brought in a new nanny, and it made the child anxious for having to lose the other one with who they had bonded so well, and now he or she needs to grieve while also embracing a new person.

Perhaps there's water in the baby's ear or an irritating eye after water got into their eyes during bath time.

In other words, the child could be going through any of a hundred baby problems. You should attempt one solution after another until the phase passes.

If you leave the baby with a dishonest caregiver, for example, they may disrupt their sleep schedule by letting the baby oversleep while they indulge in their own leisure. Results? At bedtime, the baby is fully awake, and your attempts to make them sleep only annoy the child.

Is the child to blame for disturbing until 2 a.m.? They're simply not sleepy because they slept too much during the day while under the care of another parent figure whom you delegated them to.

In short, it's not easy to parent right during this stage, but if you approach it with empathy and patience, you'll manage.

Once the child clocks three under this intensive care, voila! The programming is done.

Now they repel mean friends and shady adults because anything that's not loving is strange to them.

Now, you can reason and schedule your interactions with working breaks in between. You can ask them what they experienced while you were away.

The child can let you work or go to the market as long as you keep your word and continue the same reliability and commitment you had when they were under three.

But life gets easier now since they can reason, communicate their needs, and even control themselves for increasing periods.

The next fifteen years after age three are divided into blocks of 5, each with a distinct role. Ages 8, 13, and 18 are the last pivotal milestones to cross, but each is easier than the previous.

(©️ Benjamin Zulu Global)

Текстот погоре ме освести во време со најсилни тантруми и водење инат. По 3тото читање плачам

Среќен 8ми Март форумски кралици

 

Да, тегет ни е.
Треба да се поздравиме наредно.

 

6ти ден како мајка и не знам дали да плачам или да стискам заби.Дома сме само 2 дена а јас без трошка надеж во себе.Не знам што правам ни дали ќе знам што да правам со бебуш
Градите сеуште меки со малку млеко јас без апетит а оно цица кога сака ,дохрана правиме 30мл и таа ќе ја поврати.Не знам како да го избањам не се осудувам.Спиеме со сопругот на смени де 2 саати он,де 2 саати јас ако даде можност денот за да го гледа некој бебуш.
Не знам како функционирате но на раб сум да се скршам.

 

Мајка нормално е се на почеток ќе фатите ред ќе биде подобро. Барај помош од баби да ти помогнат. За бањање стави го на мрежичка избањај го на брзина. Плачат на почеток од вода, од пелена менување ама период е. Кога ќе спие денски гледај и ти легни со него. За млеко да ти надојде мора да си смирена, да јадеш и ставај бебе повеќе на града

 

Најискрено, ама на 2 дена дома, незнам какви очекувања имаш, ама нормално е тоа. Сите сме поминале низ истото. Барајте помош ако имате можност.
Штом ти повраќа дохраната, значи се нацицало бебе убаво. Меки гради ок е тоа, несакаш камен да ти станат , е тогаш ќе рикаш од плачење и болка.
Ќе дојде патронажна , нека ви покаже како да избањате бебе. Викнете некој што ќе ви покаже. Викнете некој да почува бебе, да сврзете сон малце.
После 1 ви месец, ќе влезете супер во шема со бебе.

 

Често да ви е живо и здраво!

Е сега за другото, диши длабоко убаво прво. Нормално е, се е нормално сите чувства и се што ти се случува .
Кај некои полесно, кај некои малку потешко, после два месеци ќе се стабилизираш колку толку, а на крај се навикнувате сите еден на друг и на ситуацијата.

Да те утешам оти плачев цел месец и ме можев да спијам. Па тоа станување нон стоп, па анксиозност и бебе што повраќа нон стоп.
Еве ја сега, пркната и збори низ дома. Милион пати полесено.

Има мајки ќе речат првите месеци најубавите биле, има такви како мене и ќе речат фала богу што поминаа.

За доењето, викни или патронажна или некој кој знае, да ти помогне во проценка. Најдобро е консултант за доење. Наташа доење со љубов е супер, имаше една Јасна се споменува стално.
Верувај многу се исплати да се консултирате со нив долгорочно.
Ако ме им веруваш на бабите, не ги викај да те нервираат дополнително. И не се замарај какво ти е дома, сите знаат во која состојба си.
Ајде за месец време ќе ни пишаш и ќе видиш се ќе е ок.

 

Прво, хормоните ти се во хаос, не е до тебе, сите сме биле така. Верувај ќе помине за кратко јас сум едвај 1 месец постпартум и веќе заборавив на тие денови.

За доењето: меки гради не значи дека немаш млеко, ако сакаш да доиш ставај го бебето се почесто на града, ќе стимулира да произведуваат повеќе. Важното сега е да има правилен фат бебето да не ти направи рани.

Прати маж до аптека да ти земе или лактил таблети или лактамикс чај. Јас ги пијам двете 1 месец, на 10дена постпартум се префрливме само на доење без дохрана. Знам дека ти е страв дека е гладно, на сите на доење ни било така.

За бањање: спремате корито, маж ти да ја спреми водата, имаш во ДМ/аптека термометарче или со рака ќе проверите да не е многу топла. Ставаш дете на рака со мешето надоле, со дланка штитиш папоче, маж ти ќе полева ти со другата рака ќе ја замиеш. Минута работа е, само изгледа страшно првиот пат. Еве едно видео.

Мајка си, имаш мајчински инстинкт кој сега е на најако, ќе се справиш. Спиењето на смени е многу добра идеа.
Едит: ако си од Скопје и сакаш да ја викнеш Јасна консултантот за доење @jasnic80 е на инстаграм, ќе ти покаже и за бањање и нега на папоче. 1200 мислам зема од посета.