Мајчински муабети (не е за барање совети)

Нормално е мајка, не си единствена

Јас со камен на срце си отидов од болница. Сите викаат едвај ќе чекаш да си одиш, докторката дури ме прашуваше дали сакам и порано да излезам, а јас да можев еден месец ќе седев, иако мајка ми беше дојдена да ми помага.

И ние не цицавме, од болница и првата недела дома бевме на комбинирано со молзено, после почнавме да цицаме и пак како тебе додавав АД. Еве сега ексклузивно цицаме. Слободно додавај АД ако мислиш дека е гладна, ама продолжи упорно да ја ставаш на града за да ти дојде млеко. И ако имаш пумпа можеш и да се домолзуваш после доење. Јас исто и секој ден се туширав со мн топла вода, и пиев на Хип чај за доилки. Многу течности пиев и јадев многу, особено житарки (овесните колачиња од Стокомак ќе ми пораснат во стомак ).

А за градите, јас имам огромни гради, помеки во животот не ми биле, а имам млеко, дури успевам и да молзам за складирање.

Најбитно од се, дај си време. Колку и да читаме и да мислиме дека знаеме - јас работам со мали деца, бебиња гледам од мои 12 години - па сфатив дека кога си мајка е многу друго, но го имаме инстинктот, и сме најдобри за нашите бебиња, а они тоа го знаат, ако ние не се осеќаме така на почеток.

 

Мајка, како прво да ти речам живо и здраво да ти е бебенцето.
Иста бев како тебе, ама скроз иста. Првите 2-3 недели дома со бебето плачев како мало дете, дури повеќе од него. Прво дете, не спиени, уморни, ниту јадев, ослабев многу. Едноставно од што ми беше толку тешко неможев да му се израдувам на детето кое беше толку посакувано. Стигнав и до психолог и антидепресиви, не ме срам да си кажам. Еве и уште ги пијам, а бебето ми направи месец.
Уште знам да заплачам од умор, од прашањето ,,кога ли ќе помине ова” ама дефинитивно не ми е како почетокот.
Немаме сеуште рутина, многу е мал, ама секој ден ми е сѐ полесно и подобро психички.
Сеуште никако не функционираме, се водиме по потребите на бебо, ама тоа е нормално, многу се мали, а не па бебче од 6 дена.

Иако и кај мене тешкото сеуште не поминало, малку е намалено, па си земам за право да ти кажам дека станува полесно и тоа што сега ти се чини претешко, за некое време нема да ти биде така.
Те гушкам.

 

@Noemi @MariaBouli @QweenSM ако некого заборавив да тагнам извинете.Најпрво фала ви на преубавите зборови.Хаосот во глава ме уништува за тоа дека толку неспособна се осеќам.Буквално што и да фатам не иде никако.Бебуш уште не му е паднато пупачето и страв ми е да го бањам.Зимам со влажни гази и тетра пелени го бришам и го чистам некако.Околу доењето секогаш го ставам на гради прво да цица ама ми подзаспива колку и да го закачам.Млекце ми рекоа 30мл ама ќе пие ќе заспие па на тапкање за да ждригне ќе се разбуди и пак сака.И на крај се ќе поврати.И не знам што да направам дали да му го дадам делчето што останало од коа повратил или ич да не давам да го заспијам.Со сопругот се менуваме за да има некој буден додека бебе спие но физички ме уништува и мене и него ова
Додека го разбудам за да цица...па да се молиме да цица па да го прсоблечам,па млекце АД веќе поминале и повеќе од 3 саати од кога требало АД да пие и страв ми е што каснам а толку сум брза.Толку голема надеж имав дека се ќе средам се ќе е добро на крај не можам да прекинам да плачам.Патронажна сеуште нема дојдено ,се надевам утре.Пишуваше дека за 48 часа што мене ми личат на векови.Храна не можам да каснам од стрес.

 

Jas nemam mn vreme da pisuvam i objasnuvam detalno ama eve vo kratki crti.
Zalepi mu vodotporna lepenka na papoceto i drzi go na edna raka na stomace so druga nasapunaj go , maz ti neka plakne, gledaj samo da ne mu e mn zeska vodata okolu 38 stepeni e najdobro bar spored mene.
Koga ke zavrsite izvadi lepenkata i istretiraj go pupaceto so sto vi prepisale.
Za ad ne gledaj tocno na 3 h po 30 ml i po kniga, jas maki vidov so toa ad bebe gladno mi vristese do 5 sabajle a ja ogranicena na 30 ml na 3 h mislev grcevi ima od umor zaspivase gladen , ako mu se jade neka jade.
Ke pomine mesec dva ke vlezes vo sema .
Neka e zivo i zdravo.

 

За папчето ако не му е паднано, не треба да леже во водата, ти на рака држиш маш полива, 38 степени е падна вода барем според мене. Водата како што се бајнаш ти, или ако ја полниш во кофа со лактот проби ја, така јас пробувам. На почеток може и да плаче при бајнење, ама ништо страшно.
Од кога ќе го избајниш убаво тапкај со бајнарката на папчето, ако треба со алкохол, прашок да го третираш го правиш тоа. За спиење кога тоа спие и вие спијте, зошто да дижурате?
За јадење никогаш не гледај на саат, ако нема жолтица и се е во ред кога сака и колку сака првите недели е. Нема ред на јадење. Прво на града па ад, ете ти кажале и повеќето. Може еден ден да ти бара на секој саат да јаде, а следен ден на 2 часа или на 3 часа.
И најбитно е да се опуштиш, за млеко да имаш мора и да јадеш и да спиеш и што е најбитно без стрес.

 

Земи водоотпорни гази ако ти е страв. Јас на рака ја држев и со раката кај папочето. И да се намокри, ништо страшно не е. Ќе исушиш со газичка после тоа.
Ние на почеток строго 30 мл, а дете да ти било гладно. На прва контрола грам немаше качено.
Направи 60 мл, може 40 мл му треба да бебе.
Ако можеш измолзи и дади од тоа млекце.
И зошто да сте будни ако бебе спие? Спијте и вие со бебе. Одморете се.
Хаос е, ама ќе помине.
Сите сме поминале низ исто.

 

Страв ми е да не поврати или да се задуши и затоа се мењаме со сопругот.
Прво секогаш цица ама не знам колку бидејќи си подзаспива колку и да го закачам додека цица.После АД пие ама одвај 20мл некогаш 30мл ама често повраќа блуцнува после тоа.

 

Go drzis li da zdrigne?
Na pocetok po 20, 30 min sum go drzela dodeka zdrigne, a otkako ke zdrigne ako ti e strav legni go na strana

 

Да некогаш сака некогаш не сака да ждригне но многу често повраќа по јадење.Чекам и да поспие на мене па да го преместам во креветче за секој случај но и така знаело да блуцне.

 

Имаат рефлекс кога повраќаат. Мојата на грб два пати првата недела, како фонтана исповрати млазовиии и си продужи да спие.
Легни на страна бебе и потпри го со нешто кај грпчето. Да мрдне ќе осетиш.
Ако нема жолтица, кога ќе заспие остави го. Нема сила да влече уште толку и брзо се заморува и заспива.
Штом повраќа и бљуцка, има одвишок млекце.

 

Имате жолтица претпоставувам, затоа е толку поспано. Кога сте на контрола прва? Чим бљуцка може и му е многу. Ај пробај да не му дадеш, сигурно имаш доволно млекце. Измолзувај се ако не. И на 2 саати давај му да цица. Нема да се загуши мајка, таман работа. Нормални се тие стравови, немој да се плашиш. Ќе пројде за брзо. Еве за макс три недели ќе видиш разлика. Едноставно се ви е ново, чудно. Користете ја секоја помош со сопругот што ја имате, ќе пројде за брзо. Ќе видиш и на следен преглед како напредува.

 

Ама си го пие млекцето ...

Нема жолтица барем не е нешто изразено вака.Инаку следнава недела при крај треба да идеме.Пробав само да цица ама чим легна одма се разбуди и бараше...не знам ни кога цица дали нешто влече

 

Јас ништо не ставав на папоче, само ја поливав со вода, и после убаво сушев со крпа околу папочето. Ако ти е страв и ти ствара многу стрес, јас би кажала да си продолжиш да го чистиш и бришеш, но според мене барем газето со вода да му го миеш, дали директно на чешма, или пак во коритце/кофичка да наполниш вода и со раката да го плискаш. Нас папочето ни падна на 10 дена, така да не се секирај, за брзо ќе падне и ќе се осеќаш посигурно

Мојата и на еден месец често заспива на гради, иако сме само на цицање. Мене кога ќе ми заспие обично ја тргам и ја спуштам, така се буди и пак од ново ја ставам на града, зошто и кај неа не функционира многу да ја закачаш.

Исто сме и ние, а демек не можеш да прејадеш дете што цица. Па едноставно се помирив дека детето ми е такво, си блуцка. Некогаш одма после јадење, некогаш ќе ждригне како стар човек и после тоа одма ќе блуцне, некогаш ќе ја држам 40 мин и само што ја спуштам ќе блуцне, некогаш 1 саат после јадење блуцка. Едноставно се помирив дека такво ми е детето, ама и давам секогаш кога сака.

Те разбирам, сите имаме стравови. Јас на пример имам големи гради и кога ми ја местеа да ја дојам во болница мислев дека ќе ја задушам со градата и и го спомнав тоа на сестрата. А она мн убаво ми кажа и ме утеши: Бебињата имаат инстинкт, не се грижи, ќе ти каже ако е нешто. Исто пред скоро прочитав една реченица што исто така ме утеши: Ако бебињата се толку кревки и без инстинкт човештвото нема да постои.

 

Ако бара пак врати го на града, немора да значи дека е гладен едноставно си сака близина мало е уште многу нормално е. Ко ќе цица слушај дали голта, така ќе знаеш дали цица.
Се ќе помине, сите сме го поминале тој период така, мене ми е второ па тие 40дена само ме тераше на плачење, депресивно скроз се осеќав

 

Ако пие и бљуцка, нека. Не паничи , не е страшно.
Мојава живот ми скрати кога во сон млазови од неа излагаа, она си продолжи да спие, јас паника, ја тресев дали е жива. Е до тој степен отидов. После малце се соземав, педијатар ми објасни убаво се и после тоа ехеее во денот може и преку 10 пати сум ја пресоблакала од бљуцкање, дури мака ми стана.
Побарај помош, прашувај и тука, несебично делиме совети, се исто имаме поминато сите.

 

Читајќи ги стравовите погоре некако се ми изгледа толку далеку, а не беше така одамна. Сакам да кажам сме ги имале сите.

Од друга страна јас како родител напреднав многу, се опуштив и некако како позадоволни ми изгледа дете. Додека се тресев да не се извалка при јадење, да не истури по дипли, да не фати нешто надвор и јас нервозна и дете уште понервозно.
Сега гледам дека се труди сама, кога успева, кога не ама не жалам ни за алиштата со флеки, ни ништо. Еве вчера цели 4 комплети извалка, со трева, песок, храна итн.
Почнав да ја оставам да искуси и играње во песок, дури и во двор и донесов, цртање со креди, во парк да се качува до каде може. На родендени да јаде и благо и солено и сок.
За некој може смешно, за мене е како голема победа, на мене, со себеси.

И колку децата го гледаат светот со поинакви очи. Во парк сретнавме фамилија од Украина, бар мене по зборувањето така ми личеа.
Ќерка и девојчето може 4-5 годишна возраст се изнаиграа, по лизгалки, фатени за рака, без разлика на фактот што воопшто не се разбираат.

 

Има сигурно, само ништо посебно не се познаваа таа, од коа ќе обеле бебето ќе сфатиш дека имала, баш по слики ќе приметиш. Тој период и многу спијат, значи некаде 17 часа дневно. Пробај измолзи се, и дај и. Знам дека ти е мачно, и да не е романтичен филм живот со бебе, и дека се ќе биде совршено, нема, полека ќе стане. Верувај за многу брзо ова ќе биде само спомен, ќе пишеш за две недели дека е подобро, верувај ми. Само опушти се и ќе помине, ќе се уходате. Нормално е да бљуцкаат на почеток, по 10 пати сум ја пресоблекувала. Сега веќе и сама си ждрига и не бљуцка. Не се секирај мајка, стварно за брзо ќе е подобро.
Еве и на контролата сега ќе видиш како напредува и ќе знаеш дали треба да зголемиш или да тргнеш ад.

 

Ajde zeni koja od vas go iskoristi denes soncevo vo gradski park ☺️☺️☺️ i kako si pominavte so vasite bebusi

 

Сите така мајка, посебно за прво дете, јас си паничев и си плачев многу често, нормално е од хормоните, не спиев, одвај функционирав, на почеток не ни готвев порачав готово да има што да се јаде, многу се нервирав и сега вака кога помина тоа се прашувам зошто толку сум се паничела за банални работи, но кога хормоните ни се во хаос не фаќа страв дека не можеме се да постигнеме.
Ставај го повеќе да цица и пијај многу течности, ќе надојде многу повеќе млеко и не се стресувај, јас пиев сок од јаболко многу на ден и чај, многу често се измолзував за во шише мм да му дава навечер кога јас требаше да се одморам, па си стануваше и тој.
За капење не сум го капела сама дури беше мало, ставав корито на маса и заедно со мм секоја вечер, еден држи друг потура.
Многу го шетав надвор кога беше убаво времето со количката и тоа си спиеше и јас прошетана на воздух.
Пушти си музика, некоја серија релаксирај се.
Кога имаш потреба од помош и викни некој близок да ти помогне.

 

Ние во гратски не. Ама седнавме во Лептокарија со маж и бебе, мерачки си јадевме и се напивме по некоја. Бебе кома надвор беше, спиеше цело време. Па во сити мол на шетање уште три часа, и дома.