Мајчински муабети (не е за барање совети)

Конечно отидовме кај моите на село

Не сме се прибрале од двор, надвор ја спијам во количка многу се радувам

Денес конечно се вратив малку во нормала, се собравме друштвото кај другарка во вила, друштво, музика, скара, сокче за мама зошто дои ама ич не ми е гајле зошто конечно си направив муабет

Плус бебка ме почасти со саат ипол дремка, а будното време освен што мама мораше да ја дои, го помина во раце кај сите тетки и чичковци

Се прибравме пред 2 саати, ја легнав и сега ќе си гледаме серии со мм и ќе уживаме во воздухот.

Посакувам сите да имате убав празничен викенд

 

Христос воскресе мајки, да си имате убав празник сите.
Ние денес конечно отворивме сезона на кратки ракави. Претопло беше.

 

Дали за новороденче треба да ги викнеш да дојдат или сами треба да изразат желба да го видат бебето? Блиски пријатели ( изгледа не баш блиски ) кога ќе се јават прават општ муабет ама не прашуваат за бебето ни па да дојдат да го видат или јас нешто претерувам? Бебе веќе три месеци.Не толку блиска другарка еднаш два пати на телефон месечно како си два пати годишно се гледаме на кафе, дојде на врата третиот ден одкако дојдов дома со чоколадо во раце и да го види оддалеку бебе, мислам дека не се хормони така?

 

Извини, ама мислам дека се хормони, барем мене ако ме прашаш.
Мене ми е незгодно да се најавам сама кај луѓе со мало бебе, може чекаат да ги викнете. Вируси, бактерии, мало бебе, планирани дремки, рутини, може не заспива во гужви дома… милион работи има.
Кај нас сите што дојдоа јас сама ги викнав со од прилика точен саат кога да дојдат. Може си мислат дека ако се наканат ќе ти биде глупо да ги одбиеш ако не сакаш гости околу бебе. Плус не знам за кај вас, ама кај нас цела организација се врти околу дремките и ноќната рутина на бебе, во будни прозорци викам гости, а навечер после 19 не доаѓа никој бидејќи си имаме рутина.

 

Кај другари сум чекала бар 3-4 месеци да поминат, да сме комплетно здрави и се тоа пред да одиме кај бебе. Секако слушање, размена на слики во меѓувреме.
Кај блиска фамилија од прв ден што се вика сме оделе, зборувам за деца од браќа/сестри, па и први братучеди со кои сме ептен блиски.
Инаку за доаѓање за ќерка, имаме и другари кои на 2+ години дојдоа прв пат и такви кои воопшто не се дојдени, а барем 30+ пати сме се сретнале надвор во овие две години. И коментар абе за детево треба да дојдеме.
Враќам повелете кога сакате, врата отворена.
Дали замерувам, Да, од аспект за тоа колку јас сум се трудела за нивните деца, моето дете испаѓа како помалку вредно. Не од аспект на подарок, да ми е битно што ќе донесат и слично, туку од аспект на почит.

Среќен празник, Христос Воскресна.
Од празнични муабети се преморивме, во градов се оди по роднини и пријатели, не знам колку куќи прошетавме и колку уште имаме за шетање за денес, па може и за утре ќе остане некој.

 

Буквално за ова ми беше за почит, не ни прашаа како е, слика да побараат а јас за нивните се, нема врска може подобро е вака

 

Исто, мора во фиксен саат да дојде некој ако сака да ја види и тоа е пола саат пошо во будниот прозор што попрво, јадење, памперс малку анимација и дошло време за успивање. Јас не ни сакам да ми идат многу искрено, среќа па луѓето околу нас се разбрани. На трет ден дома ако ми дојдеше некој немаше да отклучам.

@kelly.r покани си ги сама, кај нас никој сам не се покани. Ако одбијат тогаш имаш право да се лутиш.

 

Не се хормони, како што јас почитувам и давам внимание мислам ред е и да ми вратат. Епа почнав да враќам со иста мера откако дадов богатство за другите, мене да ми вратат со нешто по пат собрано, од трафика купена играчка трансформер половична, епа не може и не. Се трудам, внимавам, посветувам внимание на подароци, мислам дури и на бои и материјали, за на крај да не ми се ни јават. Епа не може така.

 

Не се хормони и не претеруваш, туку се љубоморни луѓе.
Лично осетив од преблиски кога се верив, не честитаа, не прашуваа во бременост барем како е бебето, некои и не дојдоа. А сме оделе со мајка ми секаде, ама тоа беше пред 15г и нормално се заборави. Тие се мажеа/женеа први, ние последни и толку.

Блиски така не треба да се однесуваат. И за одење кај бебе не се поканува, сам треба да се најавеш. Другарка сама си кажа, блиски сме, од 5г заедно. Од друга страна први братучеди немаат пишано како сме, а не па да се јават или дојдат. 10 месеци е син ми.

Одамна сум кој како со мене така и јас со него. И не, не е себичност, туку со такви само мило за драго. И можеби треба да си преиспиташ блискост со таквите, или сосема да прекинеш контакт.

Може за мене не би ми било толку криво, ама за мое дете не попуштам. И не ми е ни гајле ако сосема изгубам контакт. Што ако роднини или блиски. Голема работа.

 

Spored mene treba da gi viknes.
Jas nikogas ne sum se upikavala bez da me viknat a mi bilo merak.
Mene mi smetase koga mi se stavaa i jas gi odbivav.
Im vikav deka ke gi viknam koga ke stekne bebe imunitet .
Do 40 dena nikoj nemase dojdeno osvem mojte roditeli i na mm.
Posle 40 dena bea brat mu , kumovi , starosvatica , tetka mu na mm ,vujko mi i edna drugarka.
Spored mene jos bolje ti e sto ne te zamaraat

 

Мене пак ми е срам да се јавам и да речам ајде дојдете за бебето или нешто поврзано со тоа. Како да барам подарок ми личи. Ако се сретнеме и низ разговор да речам повелете на кафе, може ама стрикно да споменам за бебето, не.
Сите блиски кога и да се јавеле кажуваат термин, ако ми одговара супер. Ако не им кажувам кога ни одговара и заеднички наоѓаме време.

 

Никогаш не сум викала никој да дојде да го види кога беше бебе. Секој што сакал спомнал ајде кога да дојдеме и се било во договор ајде тогаш и тогаш. Така да мое гледиште е дека никој не би викнала да дојде да го види моето бебе ако не изразил желба претходно дека сака да го види. Тоа е мое мислење не мора да значи дека така треба да биде.

 

Баш така! Ко да простам ми иде. А да ми се јават и да прашаат како е бебето би им рекла Добро е, дојдете ако сакате да го видите, и толку. А да се јавувам да организирам повојници, никад, ко ајде што чекате дојдете со подароците. Не иде едноставно.

 

Не ми е за поклонот имам се што ми треба и да немам ми е гајле, не викам човек да дојде за да ми донесе нешто еве другаркава од населба на друг крај на Скопје со едно чоколадо и едно камионче вика ми беше мерак, немам многу ова е од душа, сега и да ги викам да дојдат со бовча што се вика нема да може да се мерат со камиончето.Кога беа болни грозна настинка и се појавив на "другаркава" со цели кеси лимон и портокал и чај, не беше многу ама беше внимание.

Не ми е мака што сум трчала за сите нив, поклони, балони, печатени мајци со име, персонализиран прибор, карти за претстава . . . Мака ми е едно ало добро ли сте, сепак човек за тоа живее некој да го побара, некој он да побара да се слушнат, да се видат, да направат муабет да се насмеат да заплачат, ова многу повеќе вреди наместо една бовча

 

Со тек на време ќе почнеш да се однесуваш како и тие со тебе. Не живеам за подароците, колку имам носам, што ќе добие ќерка, користиме, гледам на еден или друг начин да е искористено. Ама што викаш кога гледам некој не се јавува, не ме смета за жива, па и брат/сестра да е, намалувам контакт од одма.

На тема подароци, што би однеле подарок на крофни/мекици, за второ дете од ист пол како првото. За понатаму за голем подарок ќе се пари ама за почеток што би било интересно?
Подлоги, тропки и слични ситници од првото имаат.
Играчки синтетички не сакам јас, ни да добивам, ни да носам. Ќебенца, гардероба, во најголем дел ќе користат од првото сигурно.

 

Нешто персонализирано, пример држач за цуцла со именце, ако имаш време. Или лигавче, чорапи и некој гаџет како машна за женско или капче за машко.

 

Има преубави кебенца, прекривки летни и може да се навезат со името на бебето, или пак книга за новороденче радосница

 

Не се хормони. 8 месеци ќе прави малата, некои ми се немаат јавено да прашаат како е, не па да дојдат.
А биле со се испочитувани од наша страна , за секој еден повод.
Не се јавувам ни јас. Кој сакал дошол. Имаме пријатели што едвај чекаа да ја видат и само ми пишуваа, кажи кога ќе примаш гости одма идеме. Е тие и ден денес, пишуваат, се јавуваат, гледаат дете.
Кој како со моето, така јас со нивните.

 

ХАХАХАХАХАХАХАХ Ќерка ми е 3 и пол години, има луѓе од "пријатели" шо само на слика ја имаат видено
Земав ги избришав од пријатели, не мора ни таму да ја гледаат

Не се замарајте. Малку неубо е на душичето така коа не ви го почитуваат детето, свесна сум ама со тек на време ќе ви биде тотално сеедно

Пример старосватицата и една од најблиските другарки само првата година се врткаше на 2-3 месеци по саат време со детево. После првиот роденден ја снема, еве 2 години не знам ни кај е ни шо праи
И од кај маж ми голем дел на пријатели кои шо живеат у иста населба со нас ја гледаат ако случајно на улица се сретнеме

 

Mene ne mi odi nekoj da mi se stava.
Prvo dete pa uste ja neznam kaj sum pa uste sofri da spremam.
Koga se osekav spremna gi pokaniv, a i den denes nejkam mn gosti da gi sluzam i da cistam po niv.
Preferiram da se gledame na kafe , kafana igroteka nadvor.
Na rab od pon do petok po 8 h i za vikend uste sluzavka da bidam