Мајчински муабети (не е за барање совети)

Ме погоди темава. Ни јас не канам никој, кој сака ќе си дојде, тие што сакаа не испочитуваа. Од кај мм пак роднините само не канат по гости да ја виделе, он ме тера да одиме по роднини ама се знае како е редот, ако сакаат ќе дојдат ќе ја видат, да се мафтам со бебе по гости не планирам. Инаку од кога родив дете на сите им ги видов лицата, кој ме почитува и ми е вистински пријател/роднина. Еве на пример татко ми разочаран оти негова прва братучетка на која што татко ми цел стан и го намести не ни му се јави!!! на тел да му честита за внуката, исто и родениот негов брат не дојде да ја види, прво внуче од фамилијата, ни крштевка честита, за повојница да не праиме муабет, а татко ми кутриот се надева дека имале земено нешто, затоа не викале на кафе, а јас чисто сумљам хаха. И да, разочарана сум од едни, но и позитивно изненадена од други за односот, така да сега знам точно кој да елиминирам од животов.

 

Тоа е и најбитното. Јас не им замерувам на тие што не дошле да ја видат ќерка ми, едноставно не постојат веќе. Живот иде даље, ќе родат дете здравје некогаш ако дознаам може една честитка да пратам и толку

 

Јас 12 год.во брак деца немав,1000 душобрижници ајде кога,леле ајде побрзо и кај вас,леле знаеш колку сакам и вие да си имате деца..и тако даље...
Родив нели прво дете,пола од тие не се ни јавија да чеситат,не пак да ги видат,исто и со близнаците сега..
Али позитивно изненадена од други 1000,така елиминација си направив и фурам сега нов и друг живот откако имам деца,а и да сакам немам време да се занимавам со небитни луѓе веќе.
И то.

 

Мозок само ми тумачи туѓи гестови последниве неколку дена. Разочарана сум од премногу луѓе. Сте ми ја погодиле темата. Старосватицата ни еднаш не ми е дојдена. Кумашините еднаш дојдоа, ниеднаш ми се немаат јавено да прашаат како сум. Како е беба. Другите другарки по странство. Одкоа дојде беба, еве 9 месеци... Не сум барала ни поклон ни ништо, баш ќе спомнам ништо не ни треба засега, дојдете кафе да пиеме, сама сум цело време - ми треба друштво. И пак нема да дојдат. Не молам веќе никој. Си покажаа лице роднини. Скроз сум разочарана. Ден за ден се повлекувам во себеси и очигледно нема да прекинам додека не ги затворам нивните врати. Знаат дека немам грам помош во куќава па дури и коментар добив, што ти е со косава, зошто си се ишишала кратко многу лошо ти стои. Како си немала време да се исчешлаш?

 

Капнавме од шетање по куќи за Велигден. Колку и да сакам средби, стварно ова мачно.
Е сега сите прошетки ни донесоа инфо за 3 блиски фамилии што за брзо си заминуваат во Германија.
Како што доаѓа време стварно ќе нема ни за убаво, ни за лошо кој да викнеме и со кого да се видиме.
Ќерка први, па и втори братучеди, по се изгледа, само по слики и име ќе знае, ако не се смени нешто де, во иднина.

 

Сејм стори тука. Секој ден ново разочарување...И тоа од тие што најмногу боли.
И не си сама, јас сум тука

 

Јас не се најавувам сама на гости за повојница,ми е глупо. Чекам да ме викнат. Тргнувам од тоа да знам како ќе ми е мене некој да ми рече ај да дојдеме пример во среда, а јас можда не сум спремна да го примам па нема да знам да откачам. На почетокот ја пазевме, грип вакцини, јас бев хаос со хормони уште гости ми фалеа. Сите што сакаа да ја видат ќерка ми ми рекоа сакаме да ја видиме здравје да пркне, кажувајте кога може. И така, после прва доза вакцина си почнав да си викам, и си ги викнав сите што планирав, иако има уште многу на списокот, еднаш неделно сме со гости.

 

Ако не можеш тој ден, ќе си кажеш, ќе се договореш за нареден.
Еве, кај нас први беа на маж ми братучед и жена му. Ми пиша жената, може, не може. После 2 месеца. Исто и другарка ми. Се е со договор, никој нема да се налути ако кажеш пример имала вакцина, кенкава е, тогаш не можеме ос било која причина и слично.

Јас никој не сум викала оти и со мајка ми кога сме оделе, ние сме прашувале. Вака испаѓа ти ги викаш за поклон.

Тука повеќе е проблем што не прашуваат за бебето. Тоа е маката што ти си се однесувал коректно, а сега за твоето бебе игнорирање. На секоја мајка ќе и е криво. Ја сфаќам членката, слично беше и кај мене. И тие роднини одма отпаѓаат од списокот за 1 роденден. И не ми е гајле. Без секој се може. Мене моето дете ми е најважно.

 

Кога други имаа деца, а ние 9 години во брак, само по повојници и родендени и игротеки и муабетите нели "ајде кај вас" и тако даље... сега кога имаме бебе се залетаа некои луѓе кој попрво да дојде, што не ми беше ок. Некои како прв братучед, не се ни јави да честита, еве ги уште не ни дошле. Да не кажам како беше кога дојдоа прв пат и единствен кај нас на гости... од тогаш не ги рачунам во фамилија.
Додека бев бремена сфатив дека луѓето што ме разочаруваат одсекогаш биле исти, јас сум имала пигрешна слика за нив. Сега кога гледам кој каков е, полесно ми е.
За доаѓање или не, јас не сакам мнг да ми звонат и прашуваат ниту да ми идат да ми киснат. И јас така сум била спрема другите кога се породиле. Од мое искуство тие што ме прашале, не дека се секираат туку ги интересира да знаат се, па да ми делат совети.
Понекогаш е подобро сам па како знам.
И да, не канам на повојница и не ме канеле. Пред да одам прашувам дали и кога им е во ред. Кој ми спомне дека сака да дојде им кажувам кога ни одг.

 

Kako moze da ispaga deka gi vikas za poklon.
Eve pr mi doagaat so edno kompletce od 1500 mkd a ja za na masa jadenje pienje sum potrosila min. 50 eur .
Veruvam deka nikoj ne ceka gosti so kikiriki samo pa da e sramno.
Neznam so si stvarate tenzii za bezveze.

 

Пишав веќе ама мене ми е глупаво сама да се јавам и да речам дојдете

Опција 1 (пример тетка ми)
Т: тете, сакаме до крај на неделава да дојдеме со подарок за Х, дали и кога ви одговара?
Јас: може, петок околу 18:00 најмногу ни одговара
Или - оваа недела не можеме, од таа и таа недела ќе дојдете

Опција 2 ( за истата тетка)
Јас: тетко Х, во петок ве чекам на вечера, гости во 18:00. Дали би рекла да го видете бебето?
Дали би нагласила со подарок?

Може тетка ми, не е спремна, може се настинати, може нема баш тогаш пари, а сака да се отчести. Некако ми е неубаво јас да правам распореди кој кога да доаѓа.

 

Јас па кога викам гости ни на крај памет не ми дошло дека ќе си помислат еве ја оваа за поклон нѐ вика. Колку ми дошле луѓе и без поклон, еве сега што прочитав тука се сетив, во тој момент не ми било ни на крај памет ни па важно.
Ама сам никој не ми рекол досега ај ние да дојдеме, а мене тоа не ми засметало воопшто. Затоа ми е чудно.
Само најдобрата другарка и она има бебе, па кога се породив ми рече едвај чекам да пркне да ги споиме. И толку. Сите сум ги викала јас и сме се договарале меѓусебно кој ден, колку саат и слично.
Воопшто не фаќам кусур ако некој не се наканил сам, дури и сум благодарна.

 

Jas pa nesakam drugi da mi pravat rasporedi mene , ete pak ke recam prvo bebe neznaev kaj se naogam pa uste da pocnat da si doagaat koj kako saka.
I okej e toa spored mene zasto majkata vo tie momenti e najranliva i i treba vreme da zakrepne.
Mene nekoj mi se nalutija, pr jatrva mi zasto ne mozele do 40 dena da dojdat sum im go skrsila merakot braka bile, a da mi dojde so dete sto odi vo skolo i gradinka sred zima da mi dovlece nekoj virus , no thanks
Od tie sto mi rekle deka sakaat da dojdat del gi viknav jas koga mislev a nekoj pa voopsto ne gi ni viknav.
Aa i site gi prasuvav dali se zdravi.

 

Добра ви е темава. Баш мислам тогаш највеќе се познава кој ти е другар/те поштова. ,,Најдобра другарка" ми прати пари на сметка (од друг град е ама после тоа за друго девојче што го запознала на сезонска работа дојде два пати во овој град .
Други другарки не ни дојдоа не ни пратија нешто. Први братучеди на мм дојдоа после 1 г. некои па и воопшто.
Прва братучетка на мм се налути дек и реков да почека до 40 ден (ковид време а она работеше во ковид центар) од друга страна брат и се иссели Германија ,како се иссели сите не ,,збриша" лепенка сме а едно чоколадо нема донесено на ќерка ми. Не е за чоколадото,за почит е. Роденден правеа на малиот во двор 1 г се разлика со ќерка ми и не не викаа ,плачеше дете на роденден да иде па ја носев на гости на друго место да ја залажам.
Толку криво ми било ,за ќерка ми не за мене.
Инаку едно е да ти спомнат дека сакаат да дојдат само да им кажеш кога а друго е да речеш ај дојте на повојница

 

Ама како ќе викаш на повојница луѓе, безвезе е скроз. Као Слушај утре на повојница ве чекам, дали сте спремни или не не знам, да дојдете... Како? Сите знаеме каков е редот, кај бебе со празни раце не се иде, сите пишуваме дека сме испочитувале, и сеа да ги викаме на повојница ние... Ми нема логика ич. Не мора првиот месец, два, ама кога ќе се јават ќе им речеш, не можам сега ќе се чуеме кога ќе бидеме спремни. Е тогаш веќе и да се јавиш да им кажеш Дечки ние сме спремни за дружба... Шо знам... Мене за големиот сите ми дојдоа на повојница, за малото никој малтене. Јас сум испочитувала плус минус сите, ама ете, нема поврат. Јас и ден денес подарок носам и за славеникот и за братчето/сестричето, кај мене никој, епа ќе прекинам и јас веќе.

 

E da od tie sto gi vikav mi se imaa javeno site prethodno i gi imav odbieno.
Ne e deka sum se javila na nekoj x od nigde nikade i da go vikam.
Poklon nosam samo za slavenikot (pari davam ne kupuvam gluposti sto moze da ne mu se svigaat) , mislam zasto bi kupuvala i za bratce / sestrice , koga ke mu bide na nego ke mu kupam, za brat sestra nosam samo cokolada .
I na gosti onaka na kafe koga odam za decata cokolado kupuvam za domakinite kafe , pijalak i bombonijera

 

Епа не е исто, како да се јавиш и да ги викнеш, наспроти да им кажеш дојдете на повојница. И мене ми се јавија и им реков Сега сме болни, дојдете следниот месец, следниот месец им се јавив дека сме добри може да дојдат и толку.

 

Претпоставувам повеќето сте со први бебенца па од таму и поголемата разочараност. Сите сме биле таму. Сите сме отвориле очи после бебе, на кој навистина му било гајле за нас. Кога ќе добиеш бебе така е… отвараш очи, затвораш врати. Ако имаш среќа… некој нов изненадно ќе тропне па позитивно ќе се развие нова врска.

Имам братучед, трето дете еве па не ми честита. Татко ми кога почина само тој не крена слушалка да праша како сум, дал треба нешто. Ама пак јас сум таа што не чини иако само јас од сите братучетки трчаше за вујко ми по болници и купуваше се што треба. И само нешто ми се замерува. А далеку сум од сите и немам никакво влијание, ниту сакам да имам, ниту ме интересира, ама пак некако јас сум крива. 3 недели ќе се сторат како се породив, едно “честитки” во порака не добив. Фамилијарните односи се најкомплицирани. Некој не се замара доволно, некој се замара премногу, на некој ништо не му е доволно. Пријателство полесно се раскинува. Фамилијата ќе си ја гледаш цела зима по слави и ќе биде awkward. Што да ви речам а да не звучам ко машки совет, освен не се замарај те.

Покана за бебе ми е бесмислено. Секој што сака да не види може да се најави, па ќе го договориме денот и времето на сите да одговара.

Денеска бебули е со најјаки грчеви. После секакви капки кои воопшто не помагаа, конечно се охрабрив и му ставив чепче за таа намена и еве го заспа мирно.
Не ми се верува дека биднуваат 3 недели. Фацулето му се менува од ден на ден и сите едвај чекаме да видиме на кого ќе личи кога ќе пркне.

 

Јас ќе пишам мислење, иако лично немам деца, сепак темава сте ја разврзале за пријатели.

Искрено, најискрено - само две другарки имам, поточно имав, сега имам една, за чии деца сум правела сè. На едната престанав да и' одговарам преку ноќ (другарка инаку цел живот, кога се мажеше, кога остана трудна, кога се породи, како растеше бебето... сите можни салтанати во секое време ги терав, и прослави и проблеми) бидејќи сама со себе реши дека "друг живот ќе живее" и само строго со парови (не со родители, не со сингл мајки, со парови значи) се дружи.
За другата, сега да ми пише дека и' треба нешто, сега ќе отидам, да ми остави дете на 2 дена нема збор да и' кажам, ама така заслужила.

Е сега. Јас куртоазија не разбирам. Ми фали "штичка" за куртоазија - не одам на конкретни повојници, а и апсолутно чекам да бидам повикана за на гости. Ни случајно сама не би се поканила кај некого што не ми е екстремно близок (како овие другарки, не требаше да се канам, од цела бременост, до пораѓај и чекање пред болница и носење ствари во болница и гледање бебе во болница сум била) од едноставна причина што сметам дека се во нов период, фаза во живот, каде што создаваат некој нов ред, кој не сакам да си го нарушат за мене да ме "испочитуваат" со гоштевање.
Кај ме викнале - сум пошла.

Сакам да кажам да не си ставате на срце ова што не ве бараат сами да ДОЈДАТ - вие си ги познавате луѓето, ама има големи шанси да не се канат сами затоа што им е незгодно или исто како мене, оперирани се од куртоазија.

Е сега, взаемно разбирање мора да постои, само за ова едно дете би отишла во игротека на роденден, кај што ме канат на други места - давам поклон, ама не одам на роденден. И некои ми се имаат налутено, што е сосема океј, мене игротеки (и било кои места со голема концентрација на луѓе, посебно деца) ми прави панични напади, па нетолеранцијата е взаемна очигледно

Како и да е, проценете сами колку ви вреди личноста која сакате да дојде, а не се кани сама - поканете ја. Можеби само и' е непријатно да се натура

 

7 недели мајка.Чудно е колку различна перцепција за работите имаш и не си ги разбирал додека не дојде ред на твоето.Би ми било глупо да кажам дека за ваков благослов јас сум несреќна ама па сум.И не ми е срам да кажам дека ми е тешко
Деновите ми се исти сите,не ми менува ни кој ден од неделата е.Ден било ноќ било мене пак ми е исто.И тешко ми е што немам време за себе,и тешко ми е да пишам дека сум уморна а не го гледам крајот.Постпородилна депресија е нешто за кое отсекогаш сум била свесна но никогаш не сум мислела дека мене ќе ме погоди.И знам дека да период е и многумина може поминале низ истото...но чуството дека не се пронаоѓам во улога мајка сеуште стои кај мене во глава,а со колку тага е кажано ова.