@Besbes24 честитки! Со лесно да ја поминеш бременоста. Од утре сум на работа. Буцолино нема да го гледам повеќе од 10 часа и не сум спремна на тоа. Мајка ми ќе го чува и знам дека ќе биде чуван како јас што би го чувала. Маж ми ќе биде неколку часа дома во времето кога јас нема да бидам па се надевам нема да и биде терет на мајка ми. Со маж ми се многу блиски, дури мислам него повеќе го бара него ли мене. Он повеќе го игра, го шета и е татино галениче. Дури ме маваат лоши мисли дека со тоа што нема да ме гледа многу уште повеќе ќе се поврзе со него и мене нема да ме ферма.
Цениве за психолози што сте ги пишале ми се превисоки.. ништо против, само ме интересира колку бевте задоволни од сесиите?
Јас бев презадоволна, за цените за жал горе доле сегде е исто приватно кај и да прашаш така се движат. Мислам дека имаше опција и државно да најдеш преку матичен ама психијатар, не психолог, ако знае некој поупатен нека искоментира се немам убаво распрашано. Инаку best decision ever ми беше одењето на психолог мене, сакам пак да почнам, апсолутно препорачувам на секој макар една сесија месечно да се изназбориш со човек што не те познава и нема да е субјективен никако
Кога ќе речат мали деца мали проблеми големи деца, големи проблеми, полека осеќам дека е така, и дека одам натаму. Кога мислиш дека има само расипани "големи" сфаќаш дека има и расипани "мали" така научени од тие големите. Толку многу ме повреди и ме налути една денешна, бескрајно неправедна ситуација баш од тие мали човечиња. Особено оти знам дека моите тоа никогаш не би го направиле на друго дете. Сега се каам што не излегов, и не се соочив со тие деца, да ги прашам само зошто ? И дали тоа ги прави повеќе среќни. Ајде да не брзам,деца се, се надевав дека ќе ми помине лутината. Ама не бре, не ми поминува ми расте само. Не ми е криво што ги излажале, криво ми е што мислат дека моите им поверувале. Колку тежи болката на една мајка, за нејзините чеда.