Мајчински муабети (не е за барање совети)

Ре-социјализација-мојата моментална ситуација.

Си го враќам постепено идентитетот, колку убаво изгледа тоа. Многу безгласен си кога се грижиш само околу детето, субјективно можеби ама еве сега гледам дека и други мајки се осеќале дека околината дополнитно ги гази кога се најранливи.

Не мислам дека некогаш ќе ставам профилна со детето или секој втор муабет ќе ми е за него небаре родител нарцис, ама голема радост ми е.

Не сакам ниту да се загубам во мајчинството, о колку добар изговор е за сите кои немаат друга активна пасија.

Бавно оди враќањето во живот можеби затоа што никогаш нема да е во полн ек. Ама сум благодарна, како повторно да се родив. Како наеднаш да изгубив цел мој живот и еве го пак.

Има ли крај колку една родилка има солзи излеано во првата година?

се ќе си дојде на свое, верувајте

 

На темата прашања да не му е ова или она, на излет за 1ви мај му се спиеше ама си го чекав баш да се предаде, зошто не заспива кога му е забавно и има друштво. И после доење малку и бебето неколку пати се расвестува од што слуша гласови, се тргнавме на страна го нишкав малку и заспа. И коментарите од страна: " секогаш е вака?", друга мајка "да го земам јас, од мене ке плаче?" демек она ке го успиела, да сум и го дала.
Не е детето дома во спална и нема да заспие лесно. Толку кажав. Нема што да се објаснувам. Јас си го знам детето и толку.
И не ме изнервираа. Ама неизбежно е секој да мисли дека знае нешто подобро.

 

Гладен не гладен, грчеви, што и да е кој те ебе е работава, држ цицката и ќути
Шала на страна, и јас бев со непланиран, итен царски и мене тогаш луѓе се дрзнуваа да ми кажуваат што ќе му е ад дај му цицка а што да му дадам кога нема, гради толкави отечени млеко 3 капки. Некогаш преќутував, некогаш пукав и терав кај шо не треба. Од оваа гледна точка ич ама ич не требало да ќутам. И ти да не им ќутиш, твое бебе твои правила.

 

да, се е онлајн (додуша претходната работа кога потпишував договор се видов во живо зошто сепак е со седиште тука). па ја истражувам компанијата, мора да е компанија секако, која е, колку години работи, колку вработени, и сл. пу пу пу до сега сите овие години сум се изгорела само еднаш ама тоа многу одамна кога уште не разбирав толку (работев еден месец за без пари)

 

Идеално би сакала да се научам од едно да ми влага од друго да ми излага сепак спрема почит кон мм не би се карала со нив (освен ептен ако нешто не се претера, а до сега не е престрашно освен тој коментар на почетокот)

 

Се пронајдов во твојот текст. Баш така ресоцијализација. До толку се внесов во бебе светот што заборавив нормално да зборам, не ми текнуваа зборови, се на бебешки јазик. Викам отупавев јас како ќе се вратам на работа хахаха.

 

Тоа најчесто тие што имаат помош, секогаш има кој да го земе, да успие, да помогме тоа коментираат. А ако на пример сте повеќе сами, имате некој ред, некоја рутина, си знаеш дали и кога и како би заспало бебето на пример. И мора да дојдат такви коментари.

 

Јас од октомври ќе почнам со работа исто би требало мајка ми да ја чува но и се мислам дали да ја пуштам во градинка како втора опција пошто мајка ми треба да напушти работа заради тоа. Не ми се пушта толку мала, само што ќе направи 9 месеци меѓутоа не сакам и мајка ми да ја ограничам ма да она не прави никаков проблем околу тоа и знам како што викаш како ќе биде чувана исто како јас што би ја чувала може дури и подобро мислам дека повеќе ја сака отколку мене што ме сака хахах. Прашањето ми е дали и кај тебе постоеше двоумење за градинка или од старт падна решението за чување?

 

Мајка ми е пензионер и сама се понуди да го чува. Живееме со неа и малиот е многу близок со неа.
Здравје на година и пол, две ќе го запишеме во градинка.

Лесно се прилагодив на почнувањето на работа, малиот е мирен ама кога ќе си отидам дома не ме сака, се тегне по татко му и по баба му. Ќе се израдува кога ќе ме види, мама, мама и толку. Кога ќе го земам се тегне по нив се до спиење, само за спиење ме бара. Малку тажна сум ама се тешам дека е период.

 

Нема да користиш порано да си одиш саатипол? Она што е пауза за доење, да ја споиш со паузата од работа и да си одиш порано.

 

Не ми дадоа, ми рекоа дека може да си одам во текот на работното време колку пати сакам до дома и да се враќам. Во законот никаде не пишувало дека може порано да си одиме.

 

Да, сигурно е период и него му е ново оддеднаш не си со него поголем период од денот. Ќе помине секако

 

Јас си користам на крајот на раб. време , има во закон или во текот на раб.време или на крајот од раб.време саат и пол ни следува

 

Ми дозволија во тек на работното време ама не ми се исплати да си одам, не сум баш близу до дома.

 

Срам да им е. Јас таков работодавец би го сменила што поскоро. Јазк им на фирмата, у задниот дел од телото да си ја пикнат. Во какво време живееме бре, мајка да си да е нешто најтешко на свет.

 

За инат би го земала и на сред работа тој саат. Иди ручај негде лабаво и врати се.

 

Исто, ќе излезам, ќе се сретнам со мајка ми со детето на пола пат, абе за инат да го искористам. Скапаници едни.

 

Срам да им е. На мајка ми колешка се породи лани, од 8 месец тргна на работа само прва смена и дадоа да оди и плус саат ипол порано си иде дома. Само прва смена одеше со согласнот на колешките ама сепак беше предлог на работодавецот. Сега девојчетп наполни година па почна во смени да оди.
Да си излегуваш за инает.

 

Ич да не се секираш дека се тегне по татко му и баба му, детето знае која му е мајка а која баба, верувај. Сето ова е ново за него, ти се лути на негов начин дека си го оставила.

Иначе со тебе чувствува најголема сигурност, затоа и те бара за спиење, син ми по баба му беше многу додека беше бебе, еве да речеме до 2 г. негде макс, јас се помирив со тоа, оставив да тече така, ден за ден сам доаѓаше кај мене, сакаше да се гали, сакаше да ми раскажува како поминал денот, итн..
Денес нема ден кога не ми кажал дека ме сака многу, нема ден да не ми трча сам во прегратка, и да ми каже колку сум му фалела и дека едвај чека да си одиме дома.

Се е период и се е пролазно, само една е мама засекогаш!

 

Многу сум загрижена дали ќе го сакам второто дете како син ми, па дали ќе имам време за поголемото,дали ќе се осеќа запоставено од моја страна. Се осеќам виновна што останав трудна.