Мајчински муабети (не е за барање совети)

Не не, остај нека плаче, јачало плуќа

 

Кога беа месец или два бебињата не знам точно...излегувам низ град онака да си пазарам нешто и ме сретнува една комшика и ми вика ејјјјјјј па ти шеташ,зар најде време, а бебињата??? Ама целата запрепастена што шетам човече а сум имала 2 мали бебиња дома.
Викам дааа ,шетам со татко им се бебињата.
А таа, ЛЕЛЕЕ И?

 

Пак ке кажам од глупост зборат глупости. Прости сме си општо ко народ и не знаат муабет да направат. А башка што ги интересира се да знаат.
Имам една "пријателка" од старт само ме прашува што како сум со бебето. Како се снаоѓам, плачело или не, ми помага ли некој или не, го шетам ли и сл. И еднаш два пати одг, па од култура ја прашувам и неа за децата и каде шетале за викенд, дека рече ке патуваат. Ви се верува дека не ми кажа дестинација?? Хахха, ми беше смешно, дека за себе ништо не кажува ама за други да дознае. Тоа ти е простотилак.

 

Сполај ти, истово ми го прави кумашинката. Човече за све одговара еве навака натака. Кај не пишува, јас прва ќе ја прашам како е што е, па уште и ќе ме *** у здрав мозок. Секогаш ја нешто и грешам па крива треба да се осеќам. Ја'зк. Не сум ја ставала у таа категорија, напротив многу сум сакала да имам блискост и контакт... Другарка ми беше уште оддамна. Но одкога стана мајка е нереална...

 

Па не и кажувај ни ти ништо или ептен отсечно, а најубаво да ја игнорираш, не и кревај тел или не и одговарај на пораките или наредниот ден одговори и па нека се мисли што правиш хаха

 

Значи дневниве дремки се лотарија. Еднаш спие цврсто, можат тапани да чукаат не се буди ама може и коска да ми крцне и да се разбуди. И не циркулирам низ дома кога спие, седам како статуа. А надвор ништо не и смета ни коли, ни мотори, ни урлање.