Мајчински муабети (не е за барање совети)

Тоа и мене често ми се случува и после исто ми е криво ама со кого и за сум зборувала што има бебе истото го кажува. Навечер е собран умор од цел ден, нервоза. А исто кажувам дека мм е многу поспирен од мене и многу посмирено се справува со ситуациите. Ама после ќе ми текне дека е на работа пола ден и сигурно исто би бил нервозен да ја чува цел ден. Така да не си сама во ова, сите така реагираме. Во никој случај не си немајка.

 

Во контекст на муабетот на @Yowannty , два пати во последно време и тоа од млади слушнав муабет што чекаат второ 2 (2 различни пара), еве и ова е машко, ќе треба куќи и станови да купуваме.
Сакам да кажам уште не се губи она традиционалното, не дека ќе ми било проблем да добијам стан, туку уште неродено детето, коментарот ми е како терет да го гледаат.

Едит: за подвикнување при успивање, додека бев дома, на породилно и знаев дека како и да е можам да одморам и немав некоја нервоза.
Сега, знам да подвикнам почесто, а резултат е на тоа што на работа морам да функционирам свесно, да сум колку толку одморена, како и сите други де, не дека мојава работа е нешто посебна. Ама самиот притисок што ако ќерка реши да збеснува пола ноќ, мене ми го намалува времето за одмор, си го прави своето.
Дете можам да оставам и со баби/дедовци ако не и било добро, ако не и се станувало наутро. Ама мене не ми е оправдание, ќерка не спиеше, па не идам на работа.

 

Пред некоја вечер ми се расони во 4 сабајле и од нервоза ја карав зошто се смее и е расположена кога треба да спие а искрено не дека не спијам и дека сум нешто преуморна, ама ми се споија жичките зошто сакав да ја вратам во креветче да спие наместо до мене на спална и јас да се укочувам, и кога не ми успеа се изнервирав (а најчесто ја оставам на спална) ... Исто е и мм смирен, дури се дешавало да ја земе на 10тина мин за јас да се изладам и после пак јас ја зимам да ја заспијам...

А генерално сум ПРЕсмирена со деца, зошто работам со нив, и луѓе ми се чуделе, ама сестра ми стално ми викаше, ќе биде со тебе 24/7 ќе видиш.... и ете ти така било

 

Отворив на темата само за да си се олеснам, никој не кажува колку е тежок овој период на почеток, знам дека ќе помине и ќе се заборави. Имам среќа што малата е мирна можам и да завршам домашни обврски и да одморам ама колку стрес знае да ми направи доењето не знаев дека може така да биде. Кога ќе се разбудам градите ми се преполни, и како што одминува денот се помеки стануваат со тоа и најчестото прашање дали имам млеко доволно. Малата уште нема сила да цица како што треба од сабајле е супер, приквечер е изморена заспива на града па се буди па пак цицање 5 минути и така во круг. Ме преморува ова веќе. Од сабајле молзам (и кога молзам не знам дали да ги празнам скроз од страв) за да има да и дадам навечер пред легнување оти не можам веќе со градите надвор по цел ден па и тоа што ми ги тегне брадавките мислам ми жежаат од неа. Само се тешам дека како што расте ќе научи да цица подобро и дека ќе уживам во доењето, а не да ми биде стресно како сега. Ја мерев дома пред два дена, по 40 гр. дневно крева со тоа се тешам дека има млеко доволно ама навечер помина 19h мрак ми паѓа на очи знам дека нема да се нацица и дека ќе се тегнеме на 10 минути цице па дремка и така се дури не и дадам одмолзено. Само нека помине ова оти психички ќе опаднам

 

Вчера ме фати исто нервоза јас свиткај ја во тетра она се грчи поцрвенува... во 3 ч после млекото а заспа на рака. Ајде ќе ја подржам, заспи пак, и во креветче ја ставам и пск грчи вика глупости и ја одвиткав и викам спиј ако ти се спие ако не ѕвери во зидот не плачи... а денот ми беше така нервозен катастрофа нешто фамилијарни проблеми имоти чуда, јас ги оправам ќе се испокараат за земја глуп балкански менталитет и така нервозна дека плачев преку ден глава боли, она не спие и ја зедов ја ставив меѓу нас на јастук кај мене и мм ја фатил за рака заспа и јас останав да плачам до 6 сабајле осеќав вина како проблемите ги префрлам на неа нервозите а она цел ден спие, нормално е и еден сат да е будна, после кај 6 и нешто сум дремнала, мм ја средил наранил ме стана за очно имавме контрола за неа. Среќа све е супер и тоа... мора викам малку контрола уште е мала ама понатака више ќе разбира повеќе, несакам да исфрлам нервоза така. Мм е многу смирен, многу и влијае добро. Јас живчана станав

 

Majkii hitno mi treba nekoj sto znae da pravi ubavi gel nokti reon aerodrom ili kisela voda ama da se stvarno ubava forma , sredeni kutikuli mojata mi otkaza ljubov ima privatni obvrski

 

Мајка и да се нацица нема да престане да се теглите, мораш да се помириш со тоа и ќе ти стане полесно, зошто цицањето кај нив не е само потреба за храна, туку близина, смиреност, поврзување…не го сфаќај толку стресно доењето, вистина е дека не е лесно ама пробај да размислуваш на тоа како сите жени во светот, мајки и сите животни во светот го прават, значи не е нешто што мора да го темпираш, стресираш и сфаќаш толку сериозно.
Не ме сфаќај погрешно исто е кај сите мајки и ретко која на почетокот го сака доењето, вистина се ретко тие на кои им доаѓа спонтано и лесно, јас не бев од тие, бев како тебе.
Ама ете 2+ год и уште сум со градите надвор по цела ноќ…
Не мери толку милилитри, напредување, чуда бесови, опушти се, ќе јаде кога му се јаде, ако сака да спие на гради нека спие, ќе помине и тоа, откако ќе ги баталиш сите “како треба да биде” и одиш малце по инстинкт ќе видиш дека полесно ќе биде со доењето.

Апсолутно не за виткањето у тетра, не е природно, не е ниту ефикасно. Тие природно сакат да спијат со рацете нагоре, да се слободни. Нема потреба да ја умотуваш за да спие мирно. Треба и пожелно е да не спие мирно, имаат рефлекс, мора да се штрека.
Мора и да се грчи, дегистивниот систем се учи да функционира. Никој не кажува уствари колку бебињата на почетокот се гласни додека спијат. Не знам од каде е изреката спие мирно како бебе, ама дефинитивно е од некој кој не видел уствари како бебе спие во првите месеци од животот.
Значи нормално е да плаче, да се грчи, да мрда, да кенка, да стенка, да испишта звуци, да има рефлекс…
Да сите сме нервозно понекогаш, ама на бебињата генерално им треба помош за да заспијат, може меше ја боли, може има грчеви, прави и масажи на мешето, топло облоги, нишкај, шетај во количка…она што на сите ни е во главите уведено од глупите американци дека мора бебе да се тренира да спие само што ќе излезе од нас е апсолутно најглупа работа излезена во последните години.
Да тренинг може ама кога тоа дете ќе стане малце посамостојно, а не они не знаат каде се ама очекуваме да преспиваат вела ноќ. Не може, не е природно.
Пробај да се опуштиш некако, шетајте, нека дреме надвор, ти седни пиј кафе додека спие…јас додека беше мал сите дремки негови ми беа во шетање, ви парк јас сликав додека он спиеше…или само шетав. Моето беше бебе што спие само контакт напс ако не е во количка, уште е таков, и мене нервози многу ме фаќале на моменти од тоа неспиење, ама плачките нема да ти помогнат тебе најпрво, после него. Посилно е од нас, ама нема ефект, само грижа ќе си набиваш.
Немај многу очекувања од бебе, сепак е само бебе.
И исфрли повивање

 

Ми смета што алгоритмите ми даваат само некои родителски ствари по апликациите.

Ми смета што ме таргетираат секакви курсеви, обуки за мајки - не фала.

Колку е само комерцијализиран периодов…