Добро прашање па и тоа кредитите што ги враќаат, се осеќам ко да сум ги заебала, а уствари они ме заебуваат зошто ме тераат да порачам
Спас, да не оставаш пари на картичка Јас уште немам порачано ништо ама кошницата пука, не знам кога ќе го сефтосам, пробам да се убедам самата себе дека тему е нехуман сајт, се лажам… Продолжен викенд ќе не поплави, дали ќе правиме нешто, веројатно не, како и секој викенд Ќе идеме до парк, може на некоја дружба…мм работи викенди, јас исто. Само недела сум слободна и исто ко да немам викенд. Секако сме без кола и немаме начин да шетаме. Искрено како годинава што се осеќам сиромашно, одамна не сум се осеќала, за ништо не ми стигнуваат пари и се прашувам кога ќе заврши…еднаш мм да заврши со сите прегледи и да фаќа магла странство, ќе дишам пак. Моментално, крпен живот. Само за дете има и толку. Ќе помине ли? Многу голем страв имам во мене ид сиромаштија, искрено. Многу оскудно растевме и иако моите се трудеа да имаме скоро се, сфаќам дека сме имале многу малку, па сега тоа ми е најголем страв дека ќе ми помине животот само во работење за преживување и дека ќе немам доволно за ништо. Дека нема да го прекинам кругот. Трауми од детството.
Многу сакав да дојдеме и планот беше дури да ги земам и деновите од стар одмор и да дојдеме со деци, ама ништо од планот. Утре свадба имаме на блиски, денес јас преглед 5г одложуван. Не иде никако. И јас имам големи трауми од сиромаштија, од крпен живот, затоа а видам малку парички сакам се да им купам, се да им дадам. Тоа е. Не знам, се осеќам многу лошо кога немам пари. Затоа работам ко идиот во општинана зошто тоа моментално ми пружа сигурност, стабилност и каква таква редовна плата. Мм има топ плата, па полека искачаме од калта. Мојата е џапарац за неговата искрено. Мора да се работи, тоа е, нема друго. Планот ми беше да станам, да извежбам, да се истуширам и да одам на преглед, ама јок, ќе го направам тоа попосле, сега само туш и на преглед. Надвор врне и не е баш за со мирна коса да искачам. Да пуштам машините да вртат, па да земам да спремам нешто доручек. Убав ден!
Не земаме којзнае колку ама сакам се да има ќерка, некогаш дури и непотребни работи купуваме баш од тоа да има се. Како што расте се почесто се запирам со купување алишта/играчки баш ради причина кога ќе спакувам затоа што не игра повеќе или алишта што се смалиле, а не сме ги облекле или ги искористила еднаш, сфаќам дека многу пари џабе сме дале. Во мојата замисла пример беше да ја земеме дрвената играчка како продавница од Стокомак, не е премногу пари. Па демек, ќе си игра пазарење, па со количка со кујната нејзина да готви, па не знам што. Реалноста е дека на 2 години, нема толку имагинација да го прави нештото, уште еден реквизит би бил што месеци/години ќе ни фаќа место во соба. Плус со сите потребни работи понатаму што треба да и ги обезбедиме почнувајќи од нејзина соба, па се останато стварно се повеќе гледам дека е побитно да имаме настрана пари, отколку трошење на се и сешто. Од Тему си порачуваме, ама и тоа планирам да се намали само на декорации за роденден и такви работи, без непотребно давање за ситници.
На тема штедење, и јас и сопругот сме со исто размислување и секогаш дел од платата тргаме на страна. Никогаш не сме се оставиле без пари на крај на месец или пак да немаме нешто на страна. Сега откако имаме бебе трошоците се поголеми но пак тераме на ист начин. Сите пари што ги доби она и ги ставивме на штедна и секој месец одредена сума уплаќаме таму и ние, сакам кога ќе порасне да си има дали за кола или пак за школување во странство. Времево викендов не се погоди ич а вчера баш убав и топол ден. Бебе се разбуди 6 и 15, сега си тера прва дремка а мене очиве ми паѓаат мислам Убав викенд на сите
Откако живеев во Полска пола година и не ми се исплатеше да вадам пари од картица, се научив, и јас кеш не знам што е. Да ме истресеш 5 пари нема да паднат. Јас не можам да се пожалам за како сум растена, ама моите особено татко ми ич не купуваа непотребни работи. И како мала тоа мн ме фрустрираше, ама сега кога го гледам колку има заштедено и плус како паметно ги инвестира се стремам да сум како него. Ама од друга страна, прво дете, пуста желба. Се имам од сестра ми, јас ново купувам и после се нервирам. Се надевам дека ќе ми помине таа желба за материјални добра
И јас не бев научена со кеш оти 5г живеев во Лондон, ама кога се вратив и кога сфатив дека со картичка во мојот град не правам ништо, почнав да ги вадам парите и така се сецнувам да не трошам онлајн за глупости. Инаку и јас не му купувам многу материјални работи, оти не му требаат, фокусирана сум да ги трошам парите на искуства и добра храна моментално и се нервирам што за тоа не стигнуваат. Ама со оглед на тоа колку турбулентна година имавме здраствено и колку пари за прегледи терапии и лекови се издадоа, нејкам да се жалам оти за здравје барем имавме, за друго ќе се оправи маж ми, ќе се вратиме пак во странство и ќе имаме пак, само ми е тешко да живеам моментално со помалку финансии од што се навикнавме годините наназад. За штедење се согласувам, и ние тргавме од платите цело време, со таа заштеда кога најмногу ни требаа успеавме да тераме 1 год без да работиме, ама со платите кои ги имаме моментално штедење е неизводливо. Ама ако пак ќе кажам, да ја минеме годината здравствено добри, па пари пак ќе печалиме. Моите…се трудеа, имаше периоди кога имавме, имаше периоди кога немавме ич. Млади земени и цел живот сами борење за се…толку можеле толку дале, не ги обвинувам, желни не бевме за ништо освен за одмори и прошетки, ама пак тоа го компензираа со излети во природа и планина од кои имам многу спомени и толку сум вљубена во природата. Сега пак компензираат за тогаш и на син ми уште од пиле млеко му немаат купено, се што сака има од нив, на нас многупати ни помигнале и нема шанси да ме одбијат за нешто, а на крај тоа е битно. Денес одиме на село сепак, сами со детето, мм нека одмори малце, цела недела го чува па оди на работа, спие станува пак со него па директ трета…нека биде ден за него денес, ние ќе се подружиме.