Јас да се придружам во барањето. Се изнагледав, мерачам еден на Филипс, ама немам ривју дали брзо се готви, мене најбитно ми е тоа уствари. Грав, месо за пола саат и тако то. @LiquidLuna ко да имаше некоја Љубица таква, или грешка сум?
Да не звучам скромно, ама кога се болни, не ми е ништо посебно стресно. Пред две недели, ми се јавуваат од градинка да одам големата паднала од лулашка. Оние кругови како и да се викаат, за поише деца. Епа седат по две станати на нозе карши и се џвекаат со сета сила и мојава… летнала. Не знаев како се облакам, како ги облакам другиве двајца, не знам како стасав до градинка. Таму се сретнавме со маж ми на влез му јавиле и нему, трчаме двајцата, учителите исплашени, а ќерка ми разочарана што сме дошле да ја земеме, таа уште сакала да седи. Милион сценарија ми пројдоа низ глава. Дома видов дека на детево маицата сум ја облекла наопаку во таа паника. Седиме со маж дома цели издишени. Истото попладне ова дете мое (средното) кое е толку гадливо и ништо не става во уста, се дочепало кај што никогаш не би помислила и стаило во уста што стаило.. да не должам детали доволно е да се каже дека трчавме избезумени на клиника и контактиравме с.о.с. линија за отрови во Фрајбург. Мислам милион сценарија ми се свртеа во глава тој ден. Некој ден подоцна, ќерка ми се вртела во круг дур не и се свртело па паѓајќи се акнала со кичма на радијатор, пола кичма модра. Сега веќе е жолто. По некој ден решив ќе пијам кафе дур е топло. Ќе го чувам бебе на цицка да спие, само за да не морам да мрдам никаде и ќе му даам диносауруси да гледа на средното на јутјуб само да го шмркнам кафето топло. Не знае дете на гз да седи и не знае, до софата беше неговото мало столче и гледа тв и во меѓувреме се лизга од софа на столчето, столчето се преврти и тој директно го акна увото од работ на масичката. Среќа не го попарив бебето со кафето. Бебули пред задремување го легнав, нормално се разбуди почна да вреска.. другиов вреска.. не знаев кого да смирувам попрво. Вчера мирно е од кај нив во соба. Чим е мирно.. не е арно. Одам да ги видам што праат. Имаме еден огромен јуникорн таков плишан ама поголем од човек е, го легнале долу, и двајцата скокаат од кревет на него. Божем многу стабилните. Ќе се онесвестев кога ги видов. Не знам кај им дотекнува само. И застанаа и ме гледаат, седам на врата и ги гледам и така некое време се гледаме не се сигурни што мислам, што ќе им речам.. и ќерка го крши мразот и ми вика ти сеа зошто дојде, да не сликаш или да не караш. И така. Кога се болни се пеин ин ди есс, само кенкаат и јачаат и е напорно и тажно, ама не ми е ни малку стресно ко глупостите што ми ги приредуваат кога не се болни. Дома ги лечам, не трчам на лекар одма… а најчесто ни воопшто. Со секое одење на лекар се враќам дома со по нови 2 вируси што си ги подаваат меѓу себе па и на нас на крај. Гледам по природни методи да вклучам и така ќе терам дур функционира. Не им се треси многу, вируси и настинки пролазни се и најмалку страшни. Се истишив на твоето мислење, имав долги две недели.
И јас ко Јованти, не ни носам на доктор најчесто. Се јавувам на второ ден температура ако крене и се договараме дали да одам да ја слушнат или не. Најчесто е не, оти после трети ден се подобрува. Еднаш до сега само крвна слика има направено. Два пати антибиотик ради инфекција на средно уво. Од почетокот на зимово до сега, рекорд бил 2 недели во градинка. Нон стоп со секрет од нос.
Кај нас не постојат такви работиНикогаш немаме брис правено. Крвна слика, еднаш, и тоа не поради болест. А се разболува. Сега не толку често, ама во зима и на есен, тоа е ужас. Секоја втора недела. Што знам, ништо не сфаќаат сериозно. Веројатно зошто не е, поголемиот дел од времето. Антибиотик дали три пати ни дале и тоа што јас инсистирав, а со тешко срце препишаа. Кога кажав за инхалации, ме гледаа бледо. Као, шта ти је Балканац, што си се усрао. Нека е живо и здраво, што да кажам.