станува збор за дете блиска роднина. Тој уствари и на нивниот компјутер кај татко му зезнал нешто па дошол кај нас да "види нешто " за уствари да дознае дали може нешто да врати. Од тогаш дружењето е продолжено надвор. Дома веќе не иде пробавме со некои програми кои успевале да вратат нешто ама минимално беше. потенцирав кај да не се чепка и дозволив од култура. Сепак дете од блиска фамилија.
Мајка исто дете имав, и мачно е и нервозно и фрустрирачки. Две год е сега и откако излегоа сите заби почна да спие, ама уште се буди ноќеска барем 1 за презаспивање. Знам дека не ти е утеха и знам дека не сакаш ова да го слушнеш ама единствено ти останува да се помириш. Многу пати сум плачела и сум се дерела во перница од што очајно сакам да спијам, а он не сака. Од мал е залепен за мене, со цицање, нишкање или гушкање заспива. Денес прв пат го оставив во градинка да го успијат, не знам дали ќе успеат. Се спремам да се јавам да го земам… Само да стиснеш заби и да издржиш, ќе помине. Ќе дојде ден кога нема да сака дневна дремка, ама барем ноќта ќе ја спие, ќе биде добро, исплачи се, излофтирај се тука, надвор. Не дека правиш нешто погрешно, едноставно на некои деца им треба помалку сон, јас тоа касно го сфатив и кога сфатив се помирив и ми беше полесно, ама до тогаш паднав многу психички и сеуште имам трауми кога ќе се сеѕам на некои ноќи. Оваа мајка живее во сон откако отиде мм во странство, 2 мин раат неам. Многу сум растегната, разочарана и тажна.
На инста @doenjе_so_ljubov консултант за доење е, побарај ја имаше операција на жолчка и пишуваше за тоа баш, живее во Германија мислам.
Јас немам како да те утешам, само ќе се надоврзам на твоето па да знаеш дека има уште една мајка таму некаде што го проаѓа истото. Еве саатот е скоро 3, јас првпат јадам денес моментално. Ноќеска имавме прелоша ноќ. Ја успав во 9ипол со плачење и прво станување и беше во 11. Од 11 до 6 сабајле не спиеше. Не цицка, не нишкање, држење во раце, ништо не успеваше. Таман ќе помислам заспала ја ставам во креветче она отвара очи, буквално само со раката ако ја нишкам за газето она мижи (ама не спие). Чим ја тргнам раката станува да лази. Око не склопив цела ноќ, само нишкам со раката се здрвив цела. Стана маж ми да ме замени, вришти со него, мене ме бара. Се испокаравме лом се напраивме двајцата неспиени, се изнаплакав цела ноќ. Ја изнесе маж ми во 6 надвор да ја шета, спиела само пола саат и назад дома со плачки. Едвај ја успав во 8ипол и спиеше до 10, па ја презаспав пак и спиеше до 11ипол. Никогаш вака тешко не ми било, само плачам. Желба за ништо немам само гледам нејзе да и зготвам домашно, за нас ручек е мисловна именка. Се запустив, ни издепилирана ни средена се осеќам ко гомно искрено да си кажам. Не знам дали е 6ти скок или што е ама јас осеќам како нервно попуштам и се понервозна сум. До кога вака не знам..