Мајчински муабети (не е за барање совети)

Девојки, Данијела Остојиќ има конференција за ментално здравје, во Македонија конечно. За жал лично не можам да одам, ама ја препорачувам. На добро познатата тема за ние што ја следиме - Промени ги балканските уверувања.
Кој не ја знае, се работи за клинички психолог со долго искуство и говори против наметнатите размислувања и однесувања кои ни се пренесуваат генерациски и се заеднички за нас на Балканот, а се многу симптоматични најчесто и не здрави. Како ни се пренесуваат генерациските трауми, за потоа и ние да ги пренесеме на нашите деца. Посветува внимание на комуникацијата и динамиката во врските и браковите, а особено внимание посветува на родителството. Воглавно, против балканските уверувања во кои уште сме заглавени, од типот дека жените сеуште многу трпат и толерираат за мир дома (сеуште убедени дека така треба), што е токсично однесување и како тоа влијае на останатите членови во домот, тепањето деца, а како се гради здрава врска со нив. Одлична е.

Spoiler

 

79 € влезница

 

Дојдов да се пожалам... добро бе мајки само јас ли толко лошо се чувствувам како родител. Многу ми е тешко, немам воопшто време за себе буквално 24/7 бебе е залепено за мене. Не е воопшто лошо бебе ама е захтевно, кога е будно сака во раце цело време без раце и кичма сум а кога спие сака да ја држиш за рака или да си до неа, ако се тргнеш се буди. Немам од никој помош освен од сопругот ама и тој оди на работа така да 8 саати сме сами а кога ќе си дојде гледам додека тој е со неа јас дома да потсредам нешто, за себе немам воопшто време. Знам мајчинството е голема жртва ама не си замислував така. Долгоочекувано бебе е и сега кога го пишувам ова уште полошо се чувствувам, како да не сум благодарна на Господ што ни ја даде а премногу ја сакам

 

На сите им е тешко, ама буквално на сите. Кој ќе ти каже дека не му е, те лаже. Полека ќе се навикнеш или мој совет е да се препуштиш на хаосот, тогаш многу полесно станува, верувај ми. Брзо ќе помине се.

 

Незнам. Кога ќе ги погледнам со 2,3 па и некои 4 деца се прашувам толку ли лошо јас се организирам што со 1 дете сум згазена уморна. Сега таа регресијата мислам ме дотепа

 

Ее сега го испраќам мм на раб му викам ај дојди си порано кажи нешто излези... денот ми е планина ако веруваш. Захтевна е сега е во скок, преку ден почнува за глупости да плаче, зошто на стомак се свртила и заглавила со рацете во уста главата во подлога и плаче. Да ја земам да ја свртам уште појако, она очекува во раце. Кичмата ми е со голема сколиоза и самата дискусите се скроз за нигде и после бременоста лежење мислам пола човек сум. Она си има 8 кг да е здрава и жива. И незнам сега еве денеска ова чудо стај ја во кревет заспана во секунда се врти и паѓа цуцла и одма отвара очи плаче и така 4 пати и на крај една марама имав ја повив (да не се тепа со рацете по лице тие дополнително ја будат) ја успав и ја ставив во креветче ете ја спие некои 20 мин. Седам се чудам денов како ќе го поминам. Хаос. Има денови ќе помине полесно има денови многу тешки. Јас сум зела триста упати чекам да испитам све. Нешто има и тешко спијам. Коритзолот сигурно во небеса. Ќе видиме.

 

Ох бе мајче, на сите ни е исто, верувај.
И јас сум сама со бебе, буцко ми е да е жив и здрав ама мислам се распаѓам во секој момент кога сака во раце. Среќа веќе се повеќе мобилни па доста време поминува на под, па малку ми одмараат рацете.
Со бебе/дете нема лесно, само едноставно го прифаќаш тоа и живееш така.
И јас немам време за себе. Навечер откако ќе се успие бебе, го раскревам хаосот набрзина што бил преку ден, јадеме со сопругот, садеви, алишта, некогаш знам да пеглам, и додека да се истуширам и седнам едно кафе да се напијам или чај, еве го 22ч дошло и јас сум преуморна. Бебе секако навечер станува 2 пати, и во 7 сабајле веќе очите филџани.
И така во круг секој ден.
Ама вака кога пишувам уствари гледам колку ми е напорно, а сето ова не го осеќам веќе ни дека го правам, дека сме како роботи некои програмирани.
И сепак гледам да уживам во целиот овој хаос и умор, дека еднаш е вака мал и додека да трепнам ќе ми порасни.

 

На сите ни е тешко, некои денови помалце некои повеќе. Јас имам среќа мм работи од дома па можам бар до вц да појдам ама време за себе јок, ноќе одкога ќе ја заспијам ама што попрво тогаш. Денски почна да спие сама инаку се беше на мене, не можев да мрднам ни за до вц. За жал уште дремките и се кратки и трчам да ја презаспивам. Во малку времето што дреме глеам да направам за неа за јадење, за нас ама некогаш не стигам за нас па се снаоѓаме нарачуваме. Дур е будна е преактивна, се заигрува и сама на подлога ама секако не за долго. Освен стандардни ствари низ дома што едвај стигнувам да ги правам, еднаш месечно време за себе ми е за на депилација, ако се рачуна тоа за време за себе. На шишање бев прв пат 5ипол м после пораѓај, косава чума. Се канам да вежбам ама мотовација јок и многу сум ненаспана, ноќе на 2 саати станувам… и така поминуваат денови, недели месеци а не станува баш полесно ама па почнуваат повеќе да разбираат и дефинитивно е по интересно. Едино полесно е што не е до толку лепенка за цице

 

Тешко е сама, претешко. Маж ми не остави на 2 месеца, возе камион во странство. Сама се снаоѓав како знаев. Како што ти кажаа и други, ќе се навикнеш. Јас имам пишувано, сум се бањала и по полноќ, после со него во купатило, јадев кога спиеше, чистев ноќе, средував, пеглав.
Не беше лошо бебе, ама се будеше на 3 саата за млеко. Е сега е 15 месеци, ама има друга мака со забите.
Секој период носи тешкотии. Едно ќе мине, друго ќе дојде. Еве како тргна на градинка втор месец, па наоѓам време за себе малце. Претходно и по 3 дена нечешлана одев.
Ама, затоа кога си дојде, цел ден е со мене до вечер. Се шетаме по соби, отвора фиоки, фрла, растура. Ќе седнам да јадам, доаѓа, ме влече. И така. Социјален живот нула, ама и не ми недостига искрено многу.
Тоа е, сум прифатила и терам.

 

Ве читам навечер од кога ќе заспијат бебињата чистите. Мајки бе, од каде сила? Јас едвај играчките ќе ги соберам да не се сопнам на нив па да ја разбудам, и едвај чекам да легнам.

 

Исто, некогаш ми е тешко да помислам да се истиширам се струполувам до неа и ме снемува зошто знам за саат ипол два ќе се разбуди за млеко и така цела вечер. Чистење нека е здрава и жива жената што ми доаѓа на 10дена. Сега кога ќе почне да лази за 3-4месеци ќе треба и на 5-6дена да иде вероватно … јас сила немам за чистење

 

Додо, машина пуштам за тањири, шишиња мијам, кујната да ја средам. Јас да се средам избањам.
Дневната е хаос средувам, играчките нејзини, алишта што сум перела сушела ги диплам или нешто ќе запеглам. Кој ќе ми ја заврши работата. Пак мене ме чека. За да можам др ден да станам и да функционирам , јас сабајле сум утепана ич немам сила, навечер ми е полесно. На паузи кога спие едно кафе неможам да испијам. или нокти да исечам.

 

Нокти сечам на земја до неа на подлога

 

Ништо неќе сега оток е, само кенка само плаче. Абе вода да станам да земам да не ме гледа мисли крај света е. Навечер арно заспива па средуваме со мм и ќе полегнеме до 12 он ќе си заспие јас гледам тв, имам чуство дека денот не сум го искористила, имам чуство дека ете со филм серија нешто мозокот ќе ми се опушти.Мислам ако не излезам од дома денот му отишол а јас не сум го искористила, и додека врнеше дека не излагав ич до 1 сум гледала тв.

 

Јас јадам на подлога и правам трошки па ги чистам после

 

За вакво средување е задолжен маж ми додека јас ја успивам едно 10тина минути.. за бањање, јас се бањам прва па маж ми ми ја носи во вц и додека сум јас под туш ја бањаме и неа. Како ги бањате бебињата? Корито нема шанса ќе излезе од него, вака под туш тераме неколку месеци.

 

Под туш исто.

 

Во корито, на мрежа. Уште е мирна кога се бања се смее ужива. Мм држи туш јас ја бањам све тело, коса и на крај он ја крева минутка позади грб све мијам и бањарче и он ја носи на пресоблекувална. Ќе ја седнувам кога ќе почне да седи. Неможам да ја држам кога е во раце прета тешко иде.

 

Мала е мојава уште ужива во кадичката на седиштето ама кога не сме дома исто така под туш со мене ама страв ми е се си мислам ќе ми падне. Како ја додржуваш мокра?

 

Ма не ни сечам,со 3 те дечиња тешко,така како копачи ќе си ги носам