Хелпппп Таман е 8 недела одговара на скок. Детево зема да ми гуга у 3 ипол луѓе не знаев дали да се смеам или да плачам. Очите џамлии како да спиела цело време. Колку трае скоков?...
Епа тоа де. Детето ќе оди на училиште. Ќе треба да се сретне со авторитети, ќе треба да се соочи со фрустрации од типот, не може се ти како што сакаш, сега се седи и се учи. Сега треба да научиш да пишуваш, сметаш и сл. Па ќе се соочи со деца кои се посурови и свашта што носи животот. Детето не е носено на психолог, мајката сама го дефинира така. Ама и да е осетливо дете, секое стручно лице препорачува граници да се постават, оти особено на осетливи деца им треба ориентација и сигурност. Ма да мене ми стои на не можам и не сакам да се замарам. Не цркаме ние по дома, ама за тоа нека скока, крши, добива скапи поклони без крај, без да ја научи вредноста на нештата. Кога е премногу ќе ги седнам пред тв, ќе пуштам цел ден да врти нешто што не е соодветен за возраста, ако не сака од ручекот, ќе дадам вафли од лидл и мир и сите среќни. Малку изговарав, сељачки од мене пти треба моето да си гледам, ама да ќе редуцирам на средби оти не можам со такви глупошѕини и исто влијание врз моето после да се оправам. Нека кршат глава. И од на маж ми брат му децата, исто такво беснеење се и они демек џентл, ама да у право е реин овој пат, не е џентл туку немарност и допусливост е. Па после не им било убаво ко рекле роднините оти децата не им се воспитани. Епа ај воспитани ви се, нај арни се, ама не ни ги носете дома да не ни демолираат. Реков не сум хитлер, може и на кревет на спална да се скока. Може да се лепат прсти на стакло и да се лиже стакло е ок. И да залета боичка на маса, комода, ѕид и да се клетери по столче, кревет и да се отвара по фиоки и у кујна да се буричка околку мене ок е. Се такво се додека е во граници на нормално детско однесување. .ама демолирање, расипување храна, газење играчки намерно, грзиање и фрлање играчки, плукање и лижење не може. Кај нив шо сака нека прават. И не знам оти толку се навредуваат ко им ги опоменам децата и право идат на мене да ми објаснуваат дека е ок. Дека е нормално. Дека не треба друг да ги опомене. Море мрш. Па и свекрва ми е налутена нормално шо не ги викам и не сакам со од деверот да се дружи. Еве јас и со моите роднини кога ќе се претера не сакам. Не дека наши нивни правам. Има неколку деца од градинка со исти манири ко моето и така ги дружиме некогаш. Дете е нормално. Некогаш ќе фрли, ќе удри ама право трчаш и објаснуваш, тргаш настрана збориш и кажуваш дека не така.
Втор скок е, ние минатата недела го поминавме. Таман се пожалив, денеска чудо. Како е успана, врза неколку часа, стана за цицање и пак заспа и тоа без некој да има до нејзе. Се сум средила, исчистила, ручек, не ми се верува дури.
И прија дождот Бебе е ке менува не се грижи.Напорно е сега ептен,ама верувај деновите ке летнат ич како ништо.Еден ден ке се разбудиш а она веќе ке ти мафта за на школо одејки … Ако кажам дека ми фалат бебешките денови нема да ми верувате.Онакви малецки,меки,миризливи.Секој ден учат нешто ново благодарение на вас/нас.Очињата им светат кога ке ја видат мама. Моите веќе израснаа 17 и 11 години големите…Сега им требам за пари,шопинг,некое домашно и толку
Кога бев трудна испраќавме братучетка на мм. Се омажи во Данска. Сите плачат. Ја плачам зашто мојата ќерка може ќе се омажи така далеку па што ќе правам без неа Ќерка ми (уште не родена) иначе. Не знам дали сум спремна да порасне. Емотивно ми е многу и првото тргање на алиштата што ги носеше како новороденче. Два месеци прават разлика, поголема е , ме гледа ми се смее. Се радува кога ќе ме види. Знам дека мора да пораснат ама ете... Јас сум и таква по карактер све си ставам при срце ама ваква љубов прв пат сум осетила и не можам да верувам дека може да се сака едно мало човече волку.
Моето е мало, мислам мало 2год има ама сега повеќе се заигрува сам си наоѓа занимација плус оди во градинка и се фаќам на моменти како ми фали, не знам што да правам без него имам вишок време пошо нели се побрзо изработувам сама. Еве сега јас пијам кафе он си игра со багерите и не ми се верува коцкаво беше мало изгубено а сега маже право па и кажува што сака и не сака, дури знае и да се закра мнпгу брзо растат премнооогу