Ќе смени, сеуште и е измешано ден и ноќ. Ние тој период се заминавме со ламби и сенки на ѕидот но никогаш не го палев големото светло. Овие моменти се бесценети, особено со прво дете. А колку спие снаата, ич нека не ги интересира ^^
Кога ќе видам како се возбудува кога ќе ме види и како и светкаат очињата нема ни умор ни ништо Ќе помине...
Јас многу се потресов на првата вакцина и маж ми, едвај чекав да влезам во колата да се изнаплачам. Цел ден ја држев во раце. Да те утешам на втората бевме многу посмирени она поплача минутка само. На трета веќе искулирани сите немаше плачки
Оваа мајка е во шок. Жени, мојата неспијачка вчера спиеше од 9ипол до 6ипол без да се разбуди. Во 6ипол станала, пак со цуцла продолжила. Во 15 до 9 едвај ја разбудивме... Кој не ме прочитал во другата тема, овде да кажам дека ја одвикнувам од ноќно доење. Спиеше 2 ноќи со маж ми, 2 ноќи со мајка ми, сега од вечер пак 2 ноќи со маж ми ќе спие. Со многу страв го пишувам ова за да не избаксузирам и се молам ова вака да продолжи. И што не кажете бе дека волку е убаво да си наспана? Имам енергија бе луѓе, не ме боли глава, не сум нервна 24/7 значи сосема нов човек. Дефинитивно е претешко да имаш бебе што не спие навечер. Значи стварно се молам ова да продолжи...
Ние имаме забчеее! Сега баш му давав ручек, и кога со лажичката осеќам доле нешто ми гребкаааа. Здравје да порача мама колачиња па ќе ве заблажам сите тука.
Ретко пишувам, не сум така активна како во бременоста Но дојдов да се пожалам. Ноќеска пукнав. Како почна во 8 вечер со вриштење, запре дури во 11 денес. Заспа цврсто во раце после шетање низ дома за пет минути. Спуштам на кревет, излегувам од соба и за две минути почнува да мрда. Додека стигнам во соба, веќе вришти. Ништо, ништо не ја смируваше. На грб легната не прифаќаше никако, не можев да ја преоблечам. После три саати заспа со татко и со white noise. Што ми требаше, дојдов и јас да легнам, полека намалив звук на видеото, на крај и исклучив. Веднаш се разбуди со плачење. И така продолжи до сабајле. Вака неутешно да плаче, со вриштење како кога ќе се исплаши, да не сака да лежи никако, никаква музика, зборување, пеење, ништо да не помага мислам само еднаш имавме откако се вративме од болница. Прва дремка во 7 и пол сабајле...па пак се разбуди со истото плачење во 10, цицаше пак, се искака, избљуцка и еве ја сега сама заспа лежејќи до мене. Не знам што беше ова, се случувало тешко да заспие, или да се разбуди сред ноќ па да има плачки саат-два, но ова...маратонска вечер.